เปิดหูเปิดตาตอนหนึ่ง-ต่อ


นี่คือการสอน แบบ ไม่ได้สอนแบบหนึ่ง

*ความเดิม* 

มื้อแรกในแดนปลาดิบ เราได้กินปลาดิบสมใจ 

 

 

 

มีต่อ

 

เรื่องที่เตรียมไปนำเสนอเป็นเรื่องเกี่ยวกับการวินิจฉัย โรคของก้อนในเต้านมสตรี ด้วยการแปลผลทางเซลล์วิทยา จากสิ่งเจาะดูดด้วยเข็มเล็กจากก้อน หรือ รอยโรคของเต้านม ว่าเป็นโรคมะเร็ง, หรือ ก้อนทูมธรรมดา(ไม่ใช่มะเร็ง), หรือ ถุงน้ำที่เรียกว่าซีสต์ และหรือโรคอื่น ๆ 

 

ความสำคัญของการเตรียมสไลด์, การเจาะดูดและความร่วมมือของบุคลากรทางการแพทย์ ตั้งตาศัลยแพทย์ พยาธิแพทย์ และนักวิทยาศาสตร์ 

 

คุณภาพของสไลด์ที่เตรียม เพื่อนำมาตรวจวินิจฉัย 

 

เราเริ่มสไลด์นำเสนอด้วยภาพนี้*

 

เป็นการแนะนำประเทศไทย และเป็นการเกริ่นนำว่า ใคร ๆ หมายถึงพยาธิแพทย์ นักวิทยาศาสตร์ทางเซลล์วิทยา อยากได้รับสไลด์ที่จะทำการตรวจ แบบ มีคุณภาพ

เพื่อผลการวินิจฉัยที่มีคุณภาพ-คือถูกต้องมากที่สุด

 

ก่อนวันนำเสนอจริงหนึ่งวัน เซ็นเซของเรา(Professor) ให้เกียรติรับฟัง ตั้งคำถามโดยไม่รอเราตอบ ท่านงานยุ่งมาก

พร้อมทั้งให้ดีวีดีไปฟังที่บ้าน หนึ่งแผ่น

ในแผ่นดีวีดีนี้ มีเดี่ยวไวโอลิน ฝืมือระดับเทพด้วย

เราฟัง Gypsy moon ของท่าน Plabo Der Sarasate จนเพลิน เคลิบเคลิ้ม

 

แต่ก็จับประเด็นคำถามของเซ็นเซได้ในที่สุด

 

นี่คือการสอนแบบไม่ได้สอน-วิธีหนึ่ง

 

 

เมื่อนำเสนอจริงในที่ประชุม Asian Forum คำถามนี้มีท่านผู้มีเกียรติ ถามจริง ๆ

และเราตอบเป็นที่เข้าใจ  (คิดว่า)ระดับหนึ่ง

 

จบการประชุมมีปาร์ตี้ ซึ่งมีการแสดงดนตรี เดี่ยวโวโอลา ไพเราะและGrand เชียวล่ะ

 

มี “กัมไป” ด้วยสาเกแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม

มีการมอบของที่ระลึกแก่ speakers, มีการกล่าว (speech)ของแพทย์อาวุโส

เห็นได้ชัดเจนว่า ชาวญี่ปุ่นเป็นชนชาติที่ยึดถือระบบ”อาวุโส”ชัดเจน เคร่งครัด

 

งานเขามีครบถ้วน หากเรียบง่าย กระชับ เลิกงานไม่ดึก ประมาณสองทุ่มครึ่ง-สองทุ่มสี่สิบห้านาที เป็นอันเสร็จสรรพ

 

 

................

 

และทุกปาร์ตี้ ที่มีมาอีกประปราย ยังคงเอกลักษณ์นี้ คือ เรียบ ง่าย ครบถ้วน และเสร็จสรรพก่อนสามทุ่มเสมอ

 

*รวมทั้งมีการดื่ม นิดหน่อย..บีรุ(เบียร์), ไวน์ และสาเก

**เอิ๊ก...เราพลอยดื่มไม่มีเว้นสักงาน...เอิ๊ก

***ไวน์ขาว นะคะ

 

 

มีต่อ

 

 

คำสำคัญ (Tags): #นำเสนอผลงาน
หมายเลขบันทึก: 290427เขียนเมื่อ 23 สิงหาคม 2009 22:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2014 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เราเริ่มการนำเสนอด้วยภาพนี้ ค่ะ

ไวน์ขาวแช่ให้เย็นหน่อยนะพี่ ไม่งั้นมันจะเปรี้ยว อุณหภูมิที่เย็นจะช่วยทำให้รสชาดหวานขึ้นและใสขึ้น เวลาดื่มอย่าเอามือจับตัวแก้วเพราะอุณหภูมิจากมือเราจะทำให้ไวน์มันอุ่นขึ้น ให้จับที่ขาแก้ว เวลาดูคนว่ารู้เรื่องหรือไม่ก็ดูวิธีจับแก้วนี่ล่ะ รู้เลย ถ้าไม่รู้เรื่องส่วนใหญ่จะคว้าหมับเข้าที่ตัวแก้ว พวกบรั่นดีต่างหากที่ต้องจับตัวแก้วเพื่อเป็นการเพิ่มอุณหภูมิให้ เพราะบรั่นดีต้องดื่มอุ่นหน่อยรสชาดถึงจะดีขึ้น

ถ้าจะเอาเทคนิคการเสิร์ฟแบบละเอียดก็ประมาณนี้ ไวน์ขาวรสไม่หวานและโรเซ่ ควรเสิร์ฟที่ 8 - 12 องศา ไวน์ขาวหวานกับแชมเปญประมาณ 6 - 8 องศา ไวน์แดงรสนุ่มเสิร์ฟ ณ อุณหภูมิของ Cellar ประมาณ 10 - 12 องศา ไวน์แดงรสเข้มข้นเสิร์ฟในอุณหภูมิห้องระดับปานกลาง (ไม่ใช่ระดับบ้านเรา) แล้วแต่มาจากแถบไหน เช่น ไวน์จากบอร์โด 18 -19 องศา ไวน์จากเบอร์กันดี 15 - 16 องศา

ไวน์แดงก่อนกินก็ให้แกว่งแบบหมุนเพื่อดูขาไวน์ มันจะไหลลงมาในแก้วให้เราเห็น บอกได้ถึงว่าถ้าหนืดก็คือหวานหน่อย น้ำตาลอาจจะสูง แต่ถ้าไหลเป็นขาเรียวถี่ยิบก็น่าจะดรายหรือแอลกอฮอร์สูง เสร็จพิธีดูขาก็ดม เอาจมูกจุกเข้าไปในแก้วเลยเพื่อดมกลิ่น มันจะมี first nose และ second nose ตามมา ถ้าจมูกดีก็จะรู้ถึงกลิ่นของแหล่งที่มาว่ามีอะไรบ้าง เช่น กลิ่นโอ๊คจากถังบ่ม กลิ่นวนิลา กลิ่นดอกไม้ที่ปลูกในแถบนั้น มันซึบซับมาหมด คือดมเพื่อให้ซึบซาบกับความรู้สึก เสร็จแล้วก็ชิมคำเล็กๆ กรุ๊กๆ ในปากเพื่อชิมรสสัมผัส บางครั้งก็จะบอกได้หลายอย่างทีเดียว เป็นการฝึกแยกประสาทเราว่ารับรู้ได้ดีแค่ไหน เช่น ไวน์จากเบอร์กันดีก็อาจจะมีรสเผ็ดติ๊ดๆ ซ่อนอยู่อะไรทำนองนั้น

รายละเอียดค่อนข้างเยอะ และยังมีอะไรกินกับอะไรเหมาะอีกต่างหาก สรุปแล้วคือ...ถ้าเรารู้สึกอร่อยก็โอเคแล้วล่ะพี่ บอกทริคเล็กๆ น้อยๆ เวลาไปดื่มจะได้เม้าท์กับคนอื่นได้พอหนุกๆ
...จากอดีตผู้ชำนาญการที่เลิกดื่มแล้ว : ) แต่ในกรุยังมีอีกเพียบจ้า

อ้อ...ลืมบอกว่าถ้าจะให้ดีเวลาเปิดขวดไวน์ใหม่ๆ ควรรอสักอย่างน้อยสิบห้านาทีถึงครึ่งชม. ให้ไวน์ได้สัมผัสอากาศ ได้หายใจ มันจะเปลี่ยนไป กลิ่นแอลกอฮอร์จะจางลง จะเห็นได้จากร้านอาหารใหญ่ๆ ที่มักเอาไวน์เทใส่คนโทที่ก้นกว้างแล้วแกว่ง นั่นไม่ได้ทำเท่ห์ๆ แต่ทำเพื่อให้มันสัมผัสอากาศได้เร็วขึ้นเพราะคนกินจะรีบกินไง รอม่ายไหว

Dear Phusupa,

Good to hear from you and happy to know that your mother's day was so wonderful with your family in Japan. Don't forget to show your pictures. I am looking forward to read your diary soon.

Take care,

Orawan

Little Jazzเอ ลูกชายมาใส่ fire fox ไว้

หลังจากใส่พี่เลยก๊อบรูปใครมาใส่ก็ไม่ได้...

 

ขอบคุณวิธีดื่ม ชิมไวน์ขาวแบบ"ถูกวิธี"หรือ ไฮโซ

เราจะทำได้เนียน ๆ หรือเปล่า แหะ ๆ

 

พี่จิบ ดื่ม ได้แต่ต้องเป็นงานเลี้ยง ดื่มคนเดียวไม่สนุก

"ชมชอบบรรยากาศร่ำสุรา มิได้ชมชอบการร่ำสุรา"

มีแอบ ๆ ครึ้มบ้างค่ะ สมัยอยู่ที่นั่นคนเดียว คืนวันเสาร์ รุ่งขึ้นวันอาทิตย์เป็น day off

 

มีปาร์ตี้หนึ่ง จิบ+ชิมของคนโน้นนิด คนนี้หน่อย

สองทุ่มครึ่งเท่านั้นเริ่มมึน เดินเซ

เพื่อนต้องเดินมาส่ง

สาว ๆ ญี่ปุ่นดื่มเป็น(เก่ง)กว่าเราแฮะ

Pครูอรวรรณ คะ

 

ตอบช้าเพราะกำลังปรับตัวเข้ากับงานแบบ"ครู" ค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท