สถานีรถไฟโคกโพธิ์...ภาพที่ขาดหาย...ไปตามกาลเวลา...ถอยหลังไปหาก็ไม่ได้
รูปที่ 1...พ.ศ.2551...ชื่อ...ป้ายนี้ท่านได้แต่ใดมา
รูปที่ 2 ...พ.ศ.2551ชื่อ...หัวรถจักร Class E...ปีนี้อายุเท่าไร
รูปที่ 3...พ.ศ.2551.. ชื่อ...ชานชลาใหม่...ใหญ่จังหู...ดูไม่อบอุ่น
รุปที่ 4... พ.ศ.2551..ชื่อ...เหลืออยู่เท่านี้...คู่แฝดไฟไหม้เสียหายหมดแล้ว
ใส่ไว้เป็นเชื้อเท่านี้ก่อนครับ...ใครมีภาพเก่าภาพใหม่ที่เกี่ยวกับอำเภอโคกโพธิ์ใส่เติมเพิ่มได้เรื่อย ๆ ครับ เก็บไว้ให้ลูกหลานดู
โชคดีครับ
สวัสดีค่ะ นายช่างใหญ่ พรุ่งนี้จะไปยะลาผ่านแยกนาเกตุฝากอะไรไปโคกโพธิ์หรือเปล่าค่ะ
สวัสดีค่ะหนูรี
แยกนาเกตุนั้นแหละที่ไปยืนรอรถเข้าโคกโพธิ์ เพื่อน ๆ รู้ด่าซะไม่มีดีบอกอันตรายมาก ก็เรานานไปทีก็ไม่รู้นี่ครับ
บ้านหนูรีอยู่ถ้ำทะลุที่บันนังสตาหรือครับ ผมเคยไปทำงานเขื่อนเมื่อ 30 ปีที่แล้วครับ
โชคดีครับ
สวัสดีค่ะ พี่นายช่างใหญ่
ปัตตานี ชื่อนี้ ตอนนี้น่ากลัวจัง .... น่ากลัวพอกับ ทำเนียบรัฐบาล ..คนแก่ แถวบ้าน พอรู้ว่าลูกหลานจะไปกรุงเทพฯ บ่นกันใหญ่ อย่าไป มันตีกันอยู่
สวัสดีค่ะ น้องชาย
ขอบคุณค่ะ
สรรพสิ่งย่อม...หมุนเวียน...ไปตามกาลเวลาแล...
(^__^)
หวัดดีค่ะพี่นายช่างฯ
ตามมาดูครับ
วันอาทิตย์เป็นวันหยุดขอให้มีความสุขในวันหยุดนะครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่
สวัสเครับ
เอาคิวรถหลังถานีมาให้ดูครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ ลุงจ๋าๆๆ
ลุงจ๋า คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำอะไรอยู่หรอค่ะ สบายดีหรือเปล่า ทานข้าวหรือยังค่ะ คิดถึงน้องจิเปล่า น้องจิคิดถึงลุงเด้อ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะลุงจ๋าๆๆ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^ อ่านอังกฤษต่อ 555++
มาสุขสันต์วันอาทิตย์ด้วยค่ะ สวัสดีนะคะ
มีรูป Green Gym มาฝากค่ะ
สวัสดีครับพี่ครูอ้อย
โชคดีครับผม
+ ว้าว...ท่านพี่บ่าว...นายช่างใหญ่....
+ อืม...คิดถึงบ้านหรือค่ะ.....
+ อ๋อยไปบ่อยค่ะ...ไปซื้อผลไม้กินค่ะ...
+ ท่านพี่บ่าวสบายดีไหมค่ะ....
+ คิดถึงอย่างแรงค่ะ...
นมัสการหลวงพี่ tukkatummo
บรรยากาศที่สถานีรถไฟโคกโพธิ์ วันที่ 13 สิงหาคม 2551ครับ
วันที่ผมเดินทางกลับกรุงเทพฯ ต่อจากบันทึก 7 ปีที่ลูกไม่ได้นอนบ้านครับ
นมัสการครับ
สถานที่ดูมีมนต์ขลัง สถานที่เก่า..แต่คนเก่า..ไม่แก่จ้า...สวัสดีค่ะพี่ชายใหญ่..สบายดีน่ะค่ะ
สวัสดีครับน้องจิ
อย่าเครียดนักนะครับ...เท่าที่เห็นก็แก่เยอะแล้ว..อิอิ
โชคเอจ้า
สวัสดีครับคุณมนัญญา
ให้เจ้เขี้ยวเอา Power POint ขึ้นไฟล์อัลบั้ม แล้วทำลิงค์เอาครับ
โชคดีครับ
สวัสดีครับน้องครูอ๋อย
ก็คิดถึงหนัดเหนียงเช่นกันครับ ได้มาเห็นรูปเก่า ๆ ก็คิดรวบรวมไว้ครับ ตอนนี้สบายดีแต่มีประชุมบ่อย
โชคดีครับน้อง
สวัสดีครับคุณมนัญญา
ผมก็เคยเจอปัญหานี้ครับ ท้ายสุดจำได้ว่าต้องพิมพ์ใหม่ครับ เหมือนกับว่ามีข้อมูลทับซ้อนอยู่ครับ..เรียนรู้ไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็เก่งเองอย่าเพิ่งท้อเสียก่อนนะครับ
โชคดีครับผม
สวัสดีครับน้องครูแอน
ถ้าเป็นกล้วยตานี ปลายหวีคงเหี่ยวแล้วละครับ...อิอิ...อยากเก็บภาพไว้ให้ลูกหลานดู...ตอนนี้สบายดีน้องครูคงสบายดีเช่นกันนะครับ
โชคดีครับน้อง
ใหญ่โตน่าดู ตอนสมัยที่ผมไปเรียน ที่ มอ.ปัตตานี เล็กกว่านี้ ใหญ่แต่ความอบอุ่น ปลอดภัย แตกต่างจากวันนั้นมาก ๆ
สวัสดีครับคุณเอกราช
ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม ทุกวันนี้อะไร ๆ ต่างก็เปลี่ยนแปลงไปเยอะมากครับ ผมนาน ๆ กลับบ้านครั้งก็ให้รู้สึกงงเป็นบางครั้ง แต่จิตใจคนยังไม่เปลี่ยนครับ ยังให้ความอบอุ่นกันเหมือนเดิมครับ
โชคดีครับ
สวัสดีวันฟ้าใสครับคุณนายช่างใหญ่
ผมแวะมาเยี่ยมครับ เห็นภาพสถานีรถไฟโคกโพธิ์ทำให้ถามตัวเองว่า... เราขึ้นรถไฟครั้งล่าสุดเมื่อไหร่น๊า
สวัสดีครับคุณข้ามสีทันดร
ผมเองก็ตก 15 ปี ครับ เพราะช่วงหลังขับรถลงไปเองกันครับ...แต่กี่ปี ๆ บรรยากาศก็คงเดิมครับ
โชคดีครับผม
สวัสดีค่ะ...ไม่ค่อยผูกพันกับรถไฟเท่าไหร่ นอกจากมีหลานที่ตอนเด็กๆชอบรถไฟเป็นชีวิตจิตใจ จนอยากเป็นคนโบกธงสัญญาน นั่งรถไฟครั้งเดียวก็เพราะหลานอยากนั่งไปแค่อำเภอเมืองขอนแก่นไปอำเภอบ้านไผ่ขอนแก่น เพราะหลายอยากนั่งรถไฟเล่นค่ะ แต่รถไฟเป้นอะไรที่คลาสสิกดีค่ะ
สวัสดีครับคุณพิชชา
ผิดกับผม...ผมเกิดที่บ้านหมอหน้าสถานีรถไฟ บ้านผมก็อยู่ข้างทางรถไฟ ย้ายไปด้านซ้ายบ้างขวาบ้าง แล้วแต่เศรษฐกิจของพ่อและแม่
ท้ายสุด...พ่อและแม่ก็สร้างบ้านไว้ให้ก็อยู่ริมทางรถไฟด้านซ้าย สร้างสวนไว้ให้ริมทางรถไฟด้านขวา
สรุปแล้ว...ผมกับรถไฟแยกกันไม่ได้ ดีที่ผมไม่ได้สมัครทำงานรถไฟเหมือนท่านสมนึก คงผูกพันกันตลอดชีวิต
ผมจึงทำบันทึกเรื่องนี้...ส่วนรูปห้องแถวหน้าสถานีรถไฟนั่นคือร้านหมอที่ผมเกิดครับ...
บอกได้คำเดียวว่า...ผมรักรถไฟ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
* สถานีรถไฟหน้าวัดหลวงพ่อทวดค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
สวัสดีครับคุณขาจร
เป็นภาพเก่าจริง ๆ ครับ ถ้าหากเป็นคณะของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ขณะนั้นผมเรียนอยู่ชั้น ม.ศ. ๑ โรงเรียนโคกโพธิ์ ปักอักษรว่า ป.น.๑๗ ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นโรงเรียนโพธิ์คีรีราชศึกษา ปักอักษรว่า พ.ร.ศ. (เปลี่ยนเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๓)
บรรยากาศเก่า ๆ ที่ชินตา และถ้าเป็นคณะแรกที่นักเรียนโคกโพธิ์ไปต้อนรับด้วย จะมีท่านถนัด คอร์มัน เป็นผู้ที่เดินทางไปด้วย
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับครูพรรณา
เห็นภาพแล้วทำให้คิดถึงบ้านมาก ๆ ครับ ผมกลับบ้านทุกครั้ง ต้องหาโอกาสไปกราบนมัสการท่านครับ...เป็นเรื่องของจิตวิญญาณครับ
ขอบคุณครับ