กิจกรรมแรกสุดของทุกการอบรมคงหนีไม่พ้น การแนะนำตัว ในการอบรมเผชิญความตายอย่างสงบครั้งนี้ นอกเหนือจากการแนะนำตัวซึ่งน้องเล็ก..ปรีดา วิทยากรหลัก ใช้วิธีให้ทุกคนแนะนำตัวเอง ๓-๔​ ประเด็น ตาม คำถามท้ายบันทึก นี้แล้ว  ยังมีข้อตกลง..ฟังดูเป็นทางการจัง ที่ทางวิทยากรฝากไว้ให้ผู้เข้าอบรม สรุปตามภาษาของผมได้สามประเด็น คือ

- ถอดหมวก: ให้ทิ้งยศฐาบรรดาศักดิ์ ตำแหน่งหน้าที่การงานไว้ที่ทำงาน ทุกคนเสมอภาค เป็นส่วนหนึ่งของวงกลมที่เรานั่งล้อมกันอยู่ เพื่อเอื้อให้เกิดการเรียนรู้ร่วมกัน

- เปิดเสาอากาศ: รับฟังผู้อื่นอย่างลึกซึ้ง บางครั้งสัญญาณไม่ชัด ก็ต้องจูนเครื่อง ปรับเครื่องรับสัญญาณ ให้ตั้งใจรับฟังความเห็นความรู้สึกของผู้อื่น อย่าเพิ่งตัดสิน วิเคราะห์วิจารณ์ (แม้แต่ในใจ) ว่าคำพูดของเขา ไม่ได้เรื่องไร้สาระ เศร้าไปฉันไม่ฟัง ใส่ไข่นี่หว่า

- แบ่งปัน: ทั้งความรู้ ประสบการณ์และเวลาร่วมกันอย่างเห็นคุณค่า นำเสนอความรู้สึก ความคิดของตนเองอย่างเปิดเผยและกระชับ เปิดโอกาสให้ผู้อื่นร่วมแสดงความเห็น ไม่ผูกขาดคนเดียว

จุดที่ผมเห็นว่าการอบรมครั้งนี้แตกต่างจากการอบรมส่วนใหญ่ คือ วิทยากรเองก็ต้องแนะนำตัวด้วยวิธีเดียวกับผู้เข้าอบรม สิ่งนี้สื่อให้เห็นว่า วิทยากรก็ต้องถอดหมวก เปิดเสาอากาศและแบ่งปัน ร่วมเรียนรู้ไปกับผู้เข้าอบรมด้วย จึงไม่ต้องแปลกใจนะครับ ที่วิทยากรจะเล่าประสบการณ์ตนเอง น้ำตาคลอ ร่วมประทับใจและสะเทือนใจ ไปกับผู้เข้าอบรมอย่างกลมกลืน

คำถามสำหรับบันทึกนี้                                                                          

๑. ชื่อจริง ชื่อเล่น ชื่ออะไร
๒. ทำงานอะไร
๓. ตั้งแต่เช้ามาถึงตอนนี้ รู้สึกอย่างไรบ้าง
๔. อะไรเป็นแรงจูงใจให้สนใจเรื่อง เผชิญความตาย

อยากชวนให้ทุกท่านร่วมถอดหมวก เปิดเสาอากาศและแบ่งปันใน บันทึกนี้ด้วยนะครับ

<< อบรม-เผชิญความตายอย่างสงบ ๓: ใครน่าเข้าอบรม

                                                          อบรม-เผชิญความตายอย่างสงบ ๕: ความเชื่อพื้นฐาน >>