อ้างอิง: วิทยากร - Angela Johnston, Support & Education Coodinator จาก Alzheimer Society of BC
Geriatric Dentistry Study Club 19 กันยายน 2549 ณ มหาวิทยาลัยบริติช โคลัมเบีย
สวัสดีค่ะคุณมัท เป็นสิ่งที่ไม่เคยทราบมาก่อนเลยค่ะ จะจำไว้ใช้เวลาไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ที่เป็นโรคอย่างนี้ ดูเหมือนว่าเดี๋ยวนี้คนเป็นโรคนี้มากขึ้น หรือเมื่อก่อนก็เป็นกันแต่การสื่อสารที่จำกัดทำให้เราไม่ทราบนะคะ
ขอบคุณค่ะคุณ K, คุณ pa_daeng, พี่หมอนนท์ (เพื่อนร่วมทาง), อ.นุช (คุณนายดอกเตอร์)
เรื่องที่คนไม่ค่อยทราบ ก็มี 3 เรื่องค่ะ
คือเรื่อง เสียง(pitch)สูง เรื่องใส่ของในมือ แล้วก็เรื่องเสื้อสีขาว
ตอนที่วิทยาการมาสอนใน study club หมอฟันและผู้ช่วยทั้งห้อง 20 กว่าคนได้ ไม่มีใครทราบมาก่อนเลย ฮือฮากันใหญ่ค่ะ
ขอขอบคุณอาจารย์มัทนา...
สวัสดีค่ะ อ.มัท
พี่แอมป์ทึ่งความละเอียดอ่อนของเขาจัง โรงเรียนเราน่าจะมีกิจกรรมฝึกเด็กให้เข้าใจผู้สูงอายุ โดยเฉพาะเด็กในเมือง ครอบครัวเดี่ยว ที่มีโอกาสใกล้ชิดผู้สูงอายุน้อย ถ้าเตรียมเขาตั้งแต่เล็ก ช่องว่างระหว่างวัยน่าจะลดน้อยลง ......คิดถึงวิชาครอบครัวศึกษาเลยเนี่ย
....บ่นสั้นๆแล้วนะคะเนี่ย อิอิ.....
ขอบคุณค่ะ อ. หมอวัลลภ
เสื้อกาวน์สีขาวที่นี่มีข้อเสียอีกข้อนึงค่ะ ที่นี่มีคนไข้ผู้สูงอายุที่เป็นผู้อพยพมาจากยุโรป เสื้อกาวน์สีขาวมันทำให้คนไข้ยิวสมัยสงครามใจไม่ดี กระตุ้น post traumatic trauma เพราะมันเหมือนหมอเยอรมันสมัย Holocaust ที่รพ.ที่มัทไปทำงานเค้ามีนโยบายไม่ให้ใส่เสื้อกาวน์สีขาว ให้ใส่เสื้อ scrubs แทนค่ะ
พี่แอมป์ (ดอกไม้ทะเล)
สมกับที่เป็นครูมากๆค่ะ : )
พี่แอมป์พูดถูกจุดมากค่ะ เพราะเด็กในเมืองไม่ได้ใกล้ผู้สูงอายุ แต่เด็กนอกเมืองนั้นปู่ย่าตายายเลี้ยง เพราะพ่อแม่ทำงาน
จะมีให้ครบไม่ได้เลยหรือนี่ : )
ขอบคุณค่ะคุณ โรจน์
ใช่แล้วค่ะ ถ้าเสียงเกิน 17 kHz แล้วผู้สูงอายุ จะไม่ได้ยินค่ะ