เมื่อวานไปวัดลาวตั้งแต่ 9 โมงเช้า ถึง บ่าย 2
คราวที่แล้วเป็นงานบุญหาทุนสร้าง "สาลา" คราวนี้ศาลานั้นสร้างเกือบเสร็จแล้ว
สิ่งแรกที่พวกเราคุยกันคือ โห คนลาวแต่งตัวดีจังเลย ทุกคนนุ่งผ้าซิ่นสวยๆ มีสไบสะพายไหลทุกคน พวกเราแต่งตัวกันได้ไม่มีวัฒนธรรมขนาด : P พวกเราไปกันสิบกว่าคนได้ค่ะ นำทีมโดยคุณจิมและพี่ทิพย์ เป็นนักเรียน UBC ส่วนมาก แล้วก็มีเพื่อนคนไทยที่มาทำงานที่นี่บ้าง
[ป้ายวันปีใหม่นั่นนานแล้วค่ะ เค้าไม่ได้เอาลง]
ตอนนี้ พระอาจานสันติกิตติสัทโท (ซ้ายสุด) มีพระรุ่นน้องเพิ่มมาจากลาว มาช่วยงานอีก 1 รูป (ขวาสุด) ส่วน 2 รูปตรงกลางมาจาก Texas อเมริกา
ตอนพวกเราไปถึง งานยังไม่เริ่ม ทุกคนก็นั่งรวมตัว คุยกันอยู่ในศาลา
มัทนั่งข้างคุณป้าคนลาวท่านหนึ่ง มัทขอท่านถ่ายรูปชุดที่ท่านใส่ กับพานใส่ของที่มาทำบุญ พอถ่ายรูปเสร็จ แม่ก็ควักขันเงินมาให้ 1 ขัน แล้วแบ่งของตักบาตรมาให้มัทด้วย! ใจดีมากๆ เราเลยนั่งคุยกันทั้งงาน
แม่ดำ ใจดี๊ใจดี (รูปซ้าย) ของตักบาตรที่แม่ดำแบ่งมาให้ (รูปขวา)
แม่ดำเพิ่งไปเที่ยวเมืองไทยมา 2 อาทิตย์ ไปนอนที่พระนครนอนเล่นด้วย เราบอกว่าโอ้ว แม่ hip จริงๆ : ) ไปลาว เขมร ฮ่องกง แล้วก็ออสเตรเลียด้วย เพิ่งกลับมาเลยมีเงินอเมริกันดอลล่าร์เหลือมาทำบุญ แม่อยู่แวนคูเวอร์มา 25 ปีแล้วลูกๆโตหมดแล้วหมดห่วง ชีวิตสบายดีมากเลยมาช่วยงานที่วัด นี่มานอนวัด 3 วันแล้ว เช้ามาก็กวาดศาลา จัดของทำกับข้าว นั่งภาวนา แม่บอกว่าตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้ ทำบุญไว้นี่แหละดีที่สุด
เราคิดในใจ นี่เราโชคดีจังได้มานั่งติดกับแม่ดำเนี่ยะ ระหว่างพิธีการแม่ทำอะไรเราก็ทำตาม เพราะสวดมนต์แบบลาวต่างจากไทยนิดหน่อย
งานเริ่มด้วยการแนะนำท่านประธานคนใหม่ มัคธายกคนเก่าส่งมอบงาน จากนั้นพ่อก็นำสวดบูชาพระรัตนตรัย ของลาวจะมีท่อนที่มากกว่าของไทย 1 ท่อน สวดประมาณว่า "กาเย นวาเจ น วาจาฯ" อะไรทำนองนี้ แล้วระหว่างบท จะมีบทคั่นที่ทุกคนต้องก้มหัวลงรับ ทำแบบนี้สามสี่ครั้ง นอกนั้นก็เหมือนของไทย
สวดมนต์เสร็จ พระท่านเทศน์ ชอบตรงนี้มากๆ เพราะรู้สึกว่าได้มาวัดจริงๆ ทุกคนฟังกันอย่างตั้งใจ พระท่านเทศน์อยู่เกือบชั่วโมงนึงได้ ออกแนว"ธรรมบันเทิง" ขำๆดีค่ะ
เรื่องเทศน์ไว้เดี๋ยวจะแยกเป็นอีกบันทึกหนึ่งนะคะ (คลิกเพื่ออ่านบันทึกพระธรรมคำสอนจากวัดลาว)
พอท่านเทศน์จบ ท่านก็สวดมนต์แล้วก็ให้ที่ประชุมลุกไปตักบาตรที่วางเรียงไว้หลังห้อง
เราก็กลายเป็นลูกสาวแม่ดำ เดินตามแม่ดำไปเลย
ตักบาตรเสร็จก็มีกลุ่มพ่อๆไปถวายสำรับเพลและต้นเงิน สวดมนต์รับศีล รับพร แผ่เมตตา กรวดน้ำ แล้วพระท่านก็บอกให้ที่ประชุมไปตักอาหารได้ ระหว่างนั้นมัคธายกก็ประกาศว่าเงินทำบุญวันนี้ได้พันกว่าเหรียญ
[สาหร่ายอร่อยจัง]
พวกเราทานยังไม่ทันเสร็จ ก็มีพี่ๆคนลาวยกขันโตกที่พระท่านฉันเสร็จแล้วมาให้เพิ่มอีก 2 ขันโตก
แล้วท่านสันติก็เดินมาบอกว่า ข้างนอกมีขายอาหารด้วยนะ พวกเรายิ้มปรี่เดินออกไปสั่งตำปูมาอีก 2 จาน
นอกจากส้มตำแล้วยังมีไก่ย่าง แหนมหมู แหนมปลา หูหมูทอด ก๋วยเตี๋ยว ยำผัก ฯลฯ แต่พวกเราอิ่มมากแล้ว ได้แต่ซื้อติดไม้ติดมือ กลับบ้าน เพราะมันถูกมากๆ เงินก็เข้าวัด
แม่ดำแปลงร่างเป็นแม่ค้าทอดไก่ไปแล้ว : )
บรรยากาศภายนอกศาลา (รูปซ้าย) น้องๆคนไทยกับพี่ๆคนลาวช่วยกันล้างจานเช็ดจาน (รูปขวา)
ล้างจานได้บุญดีนัก แถมได้ตำหลวงพระบาง (ใส่กะปิ) มาอีกกล่อง! : P
ก่อนกลับถ่ายรูปกับแม่ดำไว้เป็นที่ระลึก แม่บอกว่าอยากได้ลูกสาวอีก เพราะมีลูกสาวแล้วได้กำไร มีลูกชายขาดทุน (แม่มีลูกชาย 2 คน ลูกสาว 6 คน) คนลาวเหมือนคนไทยคือลูกเขยแต่งเข้าบ้าน ลูกชายออกไปบ้านผู้หญิง ต่างจากคนไทยจีน
ลาแม่ดำแล้วก็ไปลาพระบ้าง
ท่านชวนให้ไปนั่งสนทนาธรรมที่เรือนเก่า
นั่งคุยกันอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง กราบลาไปรวม 3 รอบเพราะลาแล้วก็คุยต่อ : )
พระทั้ง 2 รูปอารมณ์ดีมากๆ เทศน์มีมุขตลอด แต่ก็แฝงไปด้วยคำสอนดีๆ โดนใจกันไปหลายคน
เสียดายที่วัดลาวอยู่ไกล ขับออกมานอกเมือง 1 ชม. ไม่งั้นคงได้มาบ่อยกว่านี้
ก่อนจบบันทึกขอพาชมบรรยากาศรอบนอกอีกครั้งแล้วกันค่ะ
ห้ามน้ำบ่อให้ไหล ห้ามไฟบ่ให้ไหม้ ห้ามดวงตาบ่ให้ส่องแสง
ห้ามสิ่งเหล่านี้ได้แล้วจึงห้ามการนินทา (รูปขวา)
ส้มตำน่ากินมากเลยยยย...
^ ^
ดีจังเลยนะคะ ได้ไปวัด ทำบุญ ฟังธรรม สบายใจ แล้วเอามาเผื่อชาวบล๊อกอีก
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะคุณสายลม
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
แวะมาเยี่ยมชมครับ
ดีนะคะ งานบุญนี้ ขออนุโมทนาบุญค่ะ
สวัสดีครับ อ.มัท
ชอบป้ายคำสอน แบบนี้มากครับ ผมชอบเดินอ่านอยู่เสมอเวลาไปวัด
"ไม่มีใครรู้ว่าธาตุแท้ของตนเองเป็นเช่นไร จนกว่าความเจริญรุ่งเรืองและความสะดวกสบายจะทดสอบตัวเอง" ชอบอันนี้ครับ
ขอบคุณค่ะคุณกวิน คุณศศิฯ (Sasinanda) mr. สุมิตรชัย
ป้ายพวกนี้พอเราอ่านจบแล้้ว เรามักจะร้องตอบว่า "จริงว่ะ" : )
ชอบเหมือนกันเลยค่ะ
สวัสดีค่ะอ.น้องมัท
ชอบมากๆเลยค่ะ ที่คนลาวเค๊าแต่งตัวโดยเอาผ้าลายต่างๆพาดเหมือนสายสะพายคาดไว้ รักษาวัฒนธรรมการแต่งกายของเค๊า
อาหารก็ดูน่าจะแซ่บจริงๆ โดยเฉพาะส้มตำ..
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่อุ๊ (a l i n l u x a n a =))
เป็นความประทับใจแรกพบจริงๆค่ะ แต่งตัวกันดีๆทั้งนั้นเลย ทั้งผู้ชายผู้หญิง เด็กวัยรุ่นก็ยังมีสไบคาด
ตำปูแซ่บมากค่ะ ตำหลวงพระบางใส่กะปิบางคนไม่ชอบแต่มัททานได้เพราะที่ระยองก็มีตำแบบนี้
คิดแล้วน้ำลายไหล : P~
เพิ่งมาอ่าน
พี่ไปลาวมา เห็นด้วยว่าแม่หญิงลาวแต่งกายดี งาม โดยเฉพาะซิ่นที่มีเอกลักษณ์
แคนาดา ท่าทางหนาวมาก จากบันทึกก่อน ๆ
อาจได้ไปดูงานค่ะ อีกพักใหญ่;P