สวัสดีค่ะ พี่ อ.หมู
- กำลังย่อง ๆ เอาของฝากมาวางอยู่เลยอ่ะค่ะ
- อิอิ
ครูปูเพิ่งได้มีเวลาทบทวนระยะทาง จากบ้านไปนู่นนี่ ทั่วสารทิศ ตั้งแต่จบ ม.6 แล้วเอ็นทรานซ์ติดไปเรียนสงขลา ก็ยังไม่ได้ได้กลับมาอยู่บ้านอีกเลย จะได้ไปเยี่ยมบ้านบ้างก็ช่วงปิดเทอม ยิ่งด้วยหน้าที่การงานที่เพิ่มขึ้น ๆ แล้ว ทำให้เวลาที่จะให้กับทางบ้านถูกจำกัดลงไปอีก
จะว่าไปก็น่าจะพอกันทั้งลูกทั้งแม่
ธรรมเนียมปฏิบัติของบ้านครูปูออกแนวแปลก ๆ ค่ะ ดูเหมือนจะรักกันจี๋จ๋า แต่แม่เองไม่เค๊ยไม่เคยที่จะอยากตามไปดูพฤติกรรมของลูก ๆ เลย ไม่ว่าจะไปเรียนต่างจังหวัด รับปริญญา หรือซื้อบ้านใหม่
อาจเพราะไม่ชอบเดินทางนั่งรถไปไหน ๆ ก็ได้ ไปไหนทีก็เมา ปวดหัว แล้วลูก ๆ ก็ไม่ชอบด้วย หากรู้ว่าต้องลำบากไปนู่นนี่ เพราะรู้ดีว่ามีปัญหาเรื่องเบาหวานขึ้นตาอยู่แล้ว
ครั้งหนึ่งที่ยังจำมิรู้ลืม เมื่อคราวซื้อรถใหม่ สองคนพี่สาวกะเจ้าน้องชาย ก็เห่อซะ ขับรถลงมาจากกรุงเทพ กะจะให้แม่นั่งเจิมก่อนเป็นคนแรก โดยมีแผนจะพาแม่และยายไปเยี่ยมน้องสาวที่ภูเก็ต (กะจะเอาให้เหมือนในโฆษณาครอบครัวสุขสันต์ อะไรประมาณนั้นหน่ะค่ะ อิอิ..)
ปรากฎว่าแม่เมารถ อาเจียน ร้องไห้ ไม่สบายไปตลอดทางไปกลับ สามคนพี่น้องหน้าจ๋อยเหลือคนละสองนิ้วเลยหล่ะค่ะ ...555... แต่ก็ยังหาเรื่องนู่นนี่ขำกันไปได้ตลอดทางอยู่ดี
ครูปูอาจเป็นหนึ่งในคนทำงานที่ไม่เคยมีปัญหาครอบครัวเลย ไม่ต้องกังวลว่า สงกรานต์ต้องกลับไปรดน้ำดำหัว ตรุษจีน สาร์ทจีน เชงเม้ง ต้องกลับไปไหว้ น้องจะบวช งานศพญาติ ปีใหม่ หรือเทศกาลใด ๆ ก็แล้วแต่
แม่จะสั่งไว้ว่า เอาเฉพาะที่เราสะดวก ไม่ต้องไปเคร่งครัดกับอะไรจนเกินไป และยังไม่เคยเห็นอาการน้อยใจของผู้ใหญ่บ้านนี้สักคน เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เด็กจนโต
แม่จะย้ำเสมอว่า อยากทำอะไรทำไปเลย แม่รับสิ่งที่ลูกทำได้ทุกอย่าง ใครไม่เข้าใจ แม่เข้าใจ เพราะแม่รู้จักลูกของแม่ดีทุกคน (น่าน..)
ครูปูเพิ่งมาเข้าใจเอาตอนโตค่ะว่า ความมั่นอกมั่นใจที่เรามีอย่างมากมายนั้น เป็นต้นทุนชีวิตที่แม่อัดมาให้แน่นปึ๊กอยู่เสมอ ๆ นี่เอง
แม้กระทั่งเรื่องคนรักของลูก ๆ แม่จะพูดดักหน้าไว้ทุกทีว่า "คบใครแม่ไม่ว่านะ จะมีจะจนไม่สำคัญ ถ้าเขารักลูกแม่ แม่ก็จะรักเขา ถ้าเขาดีกับลูกแม่ แม่ก็จะดีกับเขา"
พูดเลยเถิดไปถึง "รีบ ๆ แต่งงานมีครอบครัว แล้วมีหลานสักคนนึงเถอะ เอามาให้แม่เลี้ยง แล้วสองคนผัวเมียจะไปไหนก็ไป" (แป่ว...)
วิธีคิดแบบแม่ของครูปู ที่ไม่ค่อยเหมือนใคร ยังมีอีกหลายเรื่องค่ะ แต่คงต้องรีบไปแย่งยายกับแม่ ทำอะไรบ้างแล้วล่ะค่ะ
เพราะแม่ตื่นเต้นที่ลูกจะเดินทางกลับ ตื่นมาตั้งแต่เช้า ขับมอเตอร์ไซค์ไปขนไข่เค็มมาให้หลายลัง เช้านี้คงวนตลาดเป็นสิบรอบ เพื่อหาปูเนื้อตัวแน่น ๆ ให้ลูกเอากลับไปกรุงเทพ คั่วพริก หอม กระเทียม ปั่นกุ้งแห้ง ผัดน้ำพริกเผาให้แต่เช้า
พอเตาว่างปุ๊บ ยายก็จะรีบแย่งผัดเมนูเด็ดที่ทุกคนรอคอย นั่นคือ หมูผัดกะปิดสูตรโบราณ
หลังจากเสร็จภารกิจจัดการแพ็คของให้ลูกแล้ว แม่ก็ยังขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจคันเดิม ไปบ้านคุณป้าที่เป็นเจ้าของโรงงานปลาทูนึ่ง เพื่อจะได้นั่งโม้เรื่องความก้าวหน้าในชีวิตของลูกแต่ละคน กันสักพักใหญ่ ก่อนจะช่วยกันแพ็คปลาทูนึ่งลงลัง มีเชือกผูกเป็นที่ถือเรียบร้อย
เอาเป็นว่าพอจะทำให้คนที่พบเห็นครูปูพรุ่งนี้ ได้นึกถึงละครเรื่อง บ้านทรายทองได้ ก็แล้วกันหล่ะค่ะ คริ..คริ..
สวัสดีค่ะพี่ครูปู
สวัสดีค่ะ ครูพี่ปู
* เข้าใจเลยค่ะ แบบเคย (บ่ช่ายกะปิ) เหมือนกัน
* เวลากลับบ้านก็ ไม่อยากจะกลับมาทำงานแล้ว ประมาณนั้น
* อ่านแล้วอบอุ่นค่ะ ....
* ไปบ้านคุณป้าที่เป็นเจ้าของโรงงานปลาทูนึ่ง เพื่อจะได้นั่งโม้เรื่องความก้าวหน้าในชีวิตของลูกแต่ละคนกันซักพักใหญ่ ก่อนจะช่วยกันแพ็คปลาทูนึ่งลงลัง
* แล้วก็ คิดถึงอี๋ ค่ะ คล้ายๆ กันเลย ..
* พี่ครูปูระวังนะคะ .. ปูจำได้เลยตอน ม. ปลาย แม่ห่อเคย (กะปิ) เอาขึ้นรถทัวร์ ไปกทม. กลิ่นหึ่ง แบบ หรอยจังหู 5 5
* พอคราวหลังปูเข็ดเลย ... แต่อี๋ ก็เปลี่ยนใหม่ ลงมือกวนทุเรียน .. แพ็คส่งทางไปรษณีย์ ไปมช. ... กลิ่นหอม ตั้งแต่ หอ 1 ถึง หอ 8 เลย เฮอ ๆ
* ว่าแต่ เมนูครูพี่ปู อ่านแล้วน้ำลายไหลเลย .. หากอยู่กทม. ใกล้ๆ จะฝ่ารถติดไฟแดง ไปลิ้มลองแล้ว อิ อิ
* เดินทางปลอดภัย ระวังอาหารดีๆ นะคะ
* มีความสุขค่ะ
สวัสดีครับ
สวัสดีคะครูปู
อ่านแล้วคิดถึงแม่ของพี่เอง ท่านมีอะไรคล้าย ๆ คุณแม่ครูปูแทบทุกเรื่องแม้การเป็นเบาหวาน
ขอให้มีความสุข ปลอดภัยในการเดินทางกลับกทม.นะค่ะ
พี่พจมานก่ะ...อุ๊บ สวัสดีค่ะครูปู
อ่านแล้วคิดถึงแม่ครูตุ๊กแกเวลาน้องชายกลับมาจากกรุงเทพเลย อิ..อิ..สารพัดหาของฝากลูกชาย
ขอบคุณนะคะบันทึกอันน่ารักและอบอุ่น มีความสุขกับทุกวันค่ะ
สวัสดีครับครูปู
สวัสดีค่ะครูปู
สวัสดีครับครูปู
แวะมาเยี่ยมครูปู...ได้ไปกลับบ้านเยี่ยมคุณแม่ เมื่อมีความ
สุขแล้วห้ามลืมเพื่อนพ้องน้องพี่...นะคะ ไข่เค็มถ้ายังไม่หมดเก็บ
ไว้ให้พี่ด้วย...วันที่ ๑๐ พฤษภาคมนี้ ท่านอาจารย์นัดไปเรียนเสริม
เนื่องจากพวกเราไม่ได้เรียนคาบสุดท้าย (อาจารย์ท่านช่างขยัน
จริงๆ นะ)...
หวัดดีจ้ะน้องปู กลับหรือยังอย่าลืมนะวันที่เสาร์ที่ 10 พค. เรามีนัดกันที่ ม.ราชภัฏจันทรเกษม เวลา 9.00 น. อย่าลื้ม อย่าลืม ถ้าลืมรับรองถูกครูตีแน่ๆ
ดีจ้า น้อง อ.ขจิต
หวัดดีจ้า น้องนู๋ครูมิม
สวัสดีจ๊ะ น้อง poo
สวัสดีค่ะ ท่าน เกษตรยะลา
ครูปูค่ะ
จานนี้ยกให้ครูมิมคนเดียวเหรอค่ะ
ครูมิมคนสวย .. ระวังอ้วนนะค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องหญิงเล็ก เอ๊ย ครูตุ๊กแก
สวัสดีค่ะ ครูสุ ค่ะ
สวัสดีค่ะ ท่านเรวัช
สวัสดีค่ะ คุณ Rak-na
พี่อักษรหายไปหลายวันไปเที่ยวทะเลมาค่ะ เอารูปมาฝากค่ะ หาดทรายและทะเลที่นี่สวยสู้ทีสุราษฎร์ธานีบ้านครูปูไม่ได้เลย จะมีอีกด้านนึงของแม็กซิโกแถบทะเลแคริบเบียน เขาว่าสวยกันนัก พี่อักษรยังไม่มีโอกาสได้ไป ไปบ้านคราวนี้ ครูปูได้ไปทะเลมาบ้างหรือเปล่าคะ
สวัสดีค่ะ พี่ฤดีค่ะ
ขอบคุณมากสำหรับของฝาก
สวัสดีค่ะ พี่อักษร
สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก(แต่ไม่ไร้รัก)
พี่อักษรคะ
เวปบล๊อกนี้มีแต่รูปอาหาร มาทีไร หิวทุกทีเชียว
สวัสดีครับครูปู
สวัสดีค่ะ คุณกวิน
สวัสดีค่ะ Rak-na
ครูปูคะ
สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก (แต่มีรัก)
จริงๆด้วยถ้าหิวแวะมาที่นี่ได้เลย.........
สวัสดีค่ะ ท่าน สิทธิรักษ์
สวัสดีครับครูปู...
มาพุงเหียวแต่เช้าเลยแวะเข้าบ้านนี้...ฮิฮิ...พุงปลิ้นแล้วค่อยไปนั่งทำงานต่อ...ครูปูเขียนแล้วนึกภาพออก "คุณแม่ก็ขับรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจคันเดิม ไปบ้านคุณป้าที่เป็นเจ้าของโรงงานปลาทูนึ่ง เพื่อจะได้นั่งโม้เรื่องความก้าวหน้าในชีวิตของลูกแต่ละคนกันซักพักใหญ่ ก่อนจะช่วยกันแพ็คปลาทูนึ่งลงลัง มีเชือกผูกเป็นที่ถือเรียบร้อย " เหมือนกันผึดกับแม่พี่..เหอเหอ
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ เพ่บ่าวนายช่างหย่ายยย
ครูปูคะ
ครูปูค่ะ
ความรักของคุณแม่ครูปูแน่นปึ๊กเลยค่ะ
แม่เก่งจัง ขี่แมงกะไซด์ได้ด้วย แม่ของดาวลูกไก่ขี้กลัวค่ะ จักรยานยังขี่ไม่เป็นเลย
ขอติดท้ายรถครูปูไปเยี่ยมคุณแม่ด้วยคนค่ะ รับรองว่าจะกินยาแก้เมากันไว้ก่อนค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ดาวลูกไก่
อิจฉาคนว่างงาน พี่พจมาร ขาๆๆๆๆๆอิอิๆๆ
ว่างงานอะไรจ๊ะ ที่รัก
สวัสดีค่ะ คนไร้ราก แต่ไม่ไร้รัก
เข้ามาเยี่ยมครูปูทีไร อิ่มแป้ไปทุกที น่าทานทั้งนั้นเลย
สวัสดีจ๊ะ น้องนู๋ครูมิม
welcome back จ้า...
สวัสดีครับคุณครูปู
เข้ามาโห ของกินเต็มเลย รับรองเจ้าของบันทึกอ้วนแน่ๆๆ ดีซิทั้งเค็กและของหวาน จะรอดหรือ
สวัสดีค่ะ ท่านพี่ วัชรา ทองหยอด
สวัสดีค่ะคุณครูปู แวะมาขอบคุณอาหารที่คุณครูปูเอาไปฝากที่บ้านค่ะ :)
สวัสดีค่ะ คุณ ดอกไม้น้อย
ดีจ๊ะ น้อง อ.ขจิต
พี่ครูปูที่ใจดี
แหม่! มันช่างชื่นนนนหัวจายยย....
สวัสดีครับครูปู
ตามมาขอบคุณสำหรับไอติมที่หวานหอมสดชื่น เย็นชื่นใจ
ดับร้อนได้ดีทีเดียว
ครูปูคะ พี่ไม่ได้ซ้อนมอ'ไซค์ มานานสิบๆ ปี แน่ะค่ะ...จะรับมือไหวไหมคะ
ช่วงนี้ถ้ายังไม่ไปไหน ไปแต่งบล็อกในเวอร์ชั่นของพี่...เล่นกันค่ะ บันทึกคั่นบันทึก(4): ใส่ชีวิตชีวาให้บันทึก(เพลง)
แล้วเมื่อไหร่ ครูปู จะเชื่อแม่ซักทีหล่ะ มัวแต่ทำงาน ตอนนี้ แม่เหลือ ห่วงเดียว คือไล่ครูปูไปอยู่กะคนอื่น คนที่ครูปูรักไง อิอิ
เทสต์...เทสต์.. ฮาโหล เทสต์..
สวัสดีค่ะ พี่ครูอึ่ง
สวัสดีค่ะ ท่าน วัชรา ทองหยอด
สวัสดีค่ะ คุณ คนโรงงาน
the number you're trying to reach can not be connected ...tood..tood..tood..tood..tood..tood.. (...555...)
สวัสดีค่ะพี่ปูคนสวย
แล้วจะเอามาฝากอีกนะคะ คิดถึงค่ะ
ครูปู ...The number you are trying to connect..may be no money to fill now... 555
ครูมิม ผลไม้ แบบทุเรียน ก็หนักหนาเอาการอยู่นะ วันนี้ เพิ่งไปซื้อ หมอนทองมากิน อร่อยมากๆ
ครูปูน่ารักจังค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ่อยๆนะคะ เพิ่งมีโอกาสแวะมาทักทายค่ะ
สวัสดีครับ ครูปู
สวัสดีค่ะ คุณ อ๋อ
ดีจ้า น้อง นู๋ครูมิม
เดี๋ยวก่อนนะ พี่ครูปุกะลังพยายามอยู่จ๊ะ แต่ถ้าไม่ได้จริงๆ เดี๋ยวพี่โทรไปร้องสดให้ฟังเลยอ่ะ 555...
ขอบคุณสำหรับน้ำสีสวยๆนะครับ
สบายตาสบายใจขึ้นเยอะ
แล้วก็ขอขอบคุณทุกอย่างอีกครั้งนะครับ
สวัสดีค่ะ
* คุณแม่ครูปูน่ารักจังเลยค่ะ
* ของกินถ้ามากนัก..ขว้างไปแถวสุพรรณบ้างก็ได้นะคะ..อิอิ
* เห็นรูปครูปูแล้วเชื่อค่ะว่าคุณยายและคุณแม่ทำอาหารอร่อย...และขยัยทำให้ลูกๆ กินกัน
สวัสดีค่ะ อ.สุเทพ
สวัสดีค่ะ พี่พรรณา
มอบแด่ ท่าน ผอ. ประจักษ์ ค่ะ
ชั่งมัน ก็ดีเหมือนกันนะคะ
อย่ามาชั่งเรา เพราะเราไม่กล้าขึ้นตราชั่งต่อหน้าใครอยู่แล้วอ่ะค่ะ ฮา...
สวัสดีค่ะ ครูโย่ง
สวัสดีค่ะ คุณ คนโรงงาน
สวัสดีค่ะ คุณ คนโรงงาน
ครูปูขา ทานสุกี้ผักเยอะๆด้วยกันนะคะ สวยด้วยผักค่ะ
ขอให้คุณพระคุ้มครองท่านและครอบครัว จงอยู่รอดปลอดภัยตลอดไปนะครับ
ตามเอาดอกรัก..เอ้ย..ดอกกุหลายมาแจกค่ะพี่ครูปู ดอกไม้สวยๆ คู่กับคนสวยอิอิ แจกไปทั่วแล้วจะได้ไม่มีใครน้อยใจ อิอิ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีจ้า ครูมิม
พี่ครูปูก็มีของฝากจากตลาดน้ำอัมพวา เอาไปวางไว้ที่บ้านให้แล้วน๊า อิอิ
กราบสวัสดีท่าน ผอ. ในวันวิสาขบูชา เจ้าค่ะ
- ปิดสามวันวิสาขบูชา ทำบุญอิ่มเอมใจนะคะ คนสวย
สวัสดีค่ะ พี่หน่อย ณัฐิกานต์ บุญวัฒนพงศ์
หลังบ้านครูปูเองค่ะ
ธรรมเนียมที่บ้านเราจะไม่เหมือนบ้านใคร เพราะลูกหลานจะนอนบนเตียง ส่วนยายจะนอนบนพื้นแล้วคุยกัน
ไม่เชื่อเหรอ ต้องลองไปดูนะ
เหอ..เหอ...
ว่าแล้ว ใครต่อใคร พากันเรียกลูกบ้านนี้ว่า
"พ่อเจ้าประคุณ แม่เจ้าประคุณรุนช่องเอ๊ย.........."
กั่ก ๆๆๆๆ