ครูดี "ครูเพื่อศิษย์" 4


หลับในห้องเรียนจนถูกเชิญออกจากห้องเรียน

หลับในห้องเรียนจนถูกเชิญออกจากห้องเรียน    Lin Hui มีประสบการณ์เกือบทุกรูปแบบที่เกี่ยวกับอาการง่วงนอนในห้องเรียนค่ะ เป็นวีระกรรมที่ไม่ควรเอาแบบอย่างค่ะ ที่เล่าให้ฟังเพื่อเป็นการให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์แก่คนรุ่นหลังที่น่าจะแก้ไขกันได้  และต้องขอกราบอภัยต่อครูบาอาจารย์ทุกท่านที่ Lin Hui ง่วงจนหลับในวิชาที่ท่านสอนค่ะ ตามปกติ Lin Hui ตอนเป็นเด็กตั้งใจเรียนค่ะ เป็นนักศึกษาก็ตั้งใจมากขึ้นไปอีก ใหม่ๆก็ตื่นเต้นกับการเรียนการสอนในระดับมหาวิทยาลัย ซึ่งมีหลากหลายมาก มีภาคบรรยายอย่างเดียว มีทั้งบรรยายและภาคปฏิบัการในห้องเรียน มีภาคปฏิการภาคสนาม มีภาคปฏิบัติการตอนกลางคืน ปรากฏว่าปฏิบัติการตอนกลางคืนไม่เคยง่วงเลยแล้วจะให้หลับได้อย่างไร

หลิน :   วันนี้มาอีกแนวหนึ่งแล้ว ฟังดูมันน่าเศร้านะเพื่อน

 ฮุ่ย :   อะไรกันแค่เกริ่นนำเรียบร้อยหน่อยก็ทำเป็นเศร้าเชียว

หลิน :  เออนะ ถูกไล่ออกจากห้องเรียน เอ้ยไม่ใช่ถูกเชิญออกห้องเรียนนี่นะ ไม่คิดจะเศร้าเลยหรือ?

  ฮุ่ย :   จะเศร้าทำไม ฉันไม่เศร้าหรอกเพียงแต่โกรธตัวเองเล็กน้อย ว่าจะไม่แล้วเชียวก็....จนได้

หลิน :    ฉันยินได้ยินเพื่อนๆเขาบ่นว่าวิชานี้ยากมากเรียนไม่รู้เรื่อง  และเป็นอาจารย์พิเศษจากกอง

            ทับเรือมาสอนใช่ไหม

  ฮุ่ย :   ทำไมเธอถึงรู้ละเอียดจริง

หลิน :    จะไม่ให้รู้ได้ไงก็เขาปิดกันให้ Z ทำไม่เธอถึงง่วงละไหนคุยโวว่าถนัดวิชาฟิสิคส์

 ฮุ่ย :    มันก็จริงอยู่ แต่ก็เป็นเพียงสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ฉันง่วง

หลิน :   อะไรนะ ฉันฟังผิดไปหรือเปล่า วิชาที่ถนัดนี่นะทำให้ง่วงนอน อมช้างทั้งฝูงมาพูดฉันก็ไม่เชื่อ

           ไม่เชื่อจริงๆ แต่เอเธอบอกว่าเป็นเพียงสาเหตุหนึ่ง นี่ก็แสดงว่ามีอย่างอื่นด้วยซิ

 ฮุ่ย :     แม้นแล้ว ความจริงเรื่องนี้ฉันไม่ค่อยอยากเล่าสักเท่าไรหรอก เกรงว่าจะไม่สมควร แต่มา

             พิจารณาอีกทีแล้วก็เห็นว่าน่าจะเป็นประโยน์ต่อเธอและคนรุ่นหลังนะถึงเล่าให้ฟัง

หลิน :    งั้นก็เล่าให้ฟังเร็วๆ ซิชักอยากรู้เหมือนกัน

 ฮุ่ย :     ตั้งใจฟังให้ดีนะ อันที่จริงวิชานี้เป็นวิชาบังคับของพวก  Major Cartography กับ  Major 

             Physical Geography แต่ส่วนใหญ่เป็นเด็กสายศิลป์ก็อาจจะอยากไปหน่อยเพราะไม่มีพื้นมา

             ก่อน แต่ฉันจบสายวิทย์เกือบติดบอร์ดเหมือนกัน แต่เพื่อนๆของฉันซิที่ไปเรียน กรุงเทพฯ

             เรียนรร.เตรียมอุดมฯ ติดบอร์ดลำดับที่  2 และ 3 เลยนะขอบอก ส่วน รร.ที่ฉันอยู่เป็นโรงเรียน

             ตจว. ติดคนเดียวเป็นที่ 1 ของโรงเรียนเป็นผู้ชาย ฉันก็แค่ที่สองเป็นรองจ๊ะ

หลิน :    โม้อยู่ได้ไม่อยากฟัง   ฉันอยากรู้ว่าทำไม่เธอถึง ง่วง....แล้วถูกเชิญ.....เท่านั้น เรื่องอื่นไม่สน

   ฮุ่ย :    ก็ได้ก็ได้ เรื่องมันก็มีอยู่ว่าเป็นชั่วโมงบ่าย แล้วก็มันคล้ายกับวิชาฟิสิคส์ที่ฉันเรียนมา แล้วก็...

หลิน :    แล้วก็อะไรล่ะ รีบๆบอกมานะ ไม่งั้นฉันจะไม่ฟังแล้วนะเสียเวลา

 ฮุ่ย :     เสียงอาจารย์โทนเสียงแบนๆ ราบเรียบสม่ำเสมอ ทำให้ฉันเคลิ้มหลับคำนับท่านหลายหนจน

            ท่านทนไม่ไหวจึงเชิญฉันออกไป ทั้งห้องเงียบกริบสถานะการตึงเครียด

หลิน :    แล้วเธอทำยังไงต่อไป

  ฮุ่ย :   ฉันจะทำอะไรได้ ก็ไปตีปิงป่องต่อสนุกสนานไปเลย ตอนทานข้าวเย็นซิเพื่อนๆที่เรียนวิชานี้

            ด้วยกันรีบเข้ามาคุยด้วยและพร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือ และวางแผนกันว่าให้ฉันนั่งแถว       

            ที่สองแล้วให้ ก.(นามสมุติ)นั่งประกบซ้ายให้ ข.(นามสมุติ)ประกบขวา คอยสังเกตุดู ถ้าฉันเริ่ม

            ง่วงให้ใช้ข้อศอกกระทุ้งที่ซี่โครงทางซ้ายบ้างขวาบ้างตามโอกาศและจังหวะเหมาะ

หลิน :    แล้วไงต่อ

   ฮุ่ย :   ฉันก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี มีเพื่อนดีเสียอย่างก็ดีไปสารพัดอย่าง แต่เธอเอ้ย....

หลิน :   อะไรหรือ

 ฮุ่ย :   ตอนบอกผลสอบมิดเทอม อาจารย์บอกว่ามีคนทำคะแนนสูงสุดได้เกือบเต็มหนึ่งคน จะบอกเป็น

          คนสุดท้ายจากนั้นอาจารย์ก็เริ่มอ่านชื่อแล้วบอกคะแนนที่ละคนๆ ทุกครั้งอาจารย์อ่านชื่อมัก

          จะมองมาทางฉันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ อยู่ไม่น้อยเลย

หลิน :   เป็นอะไรไปทำไมถอนหายยาวปานนั้น

 ฮุ่ย :    เหลือสองคนสุดท้าย ทันใดนั้นอาจารย์ขานชื่อฉันเสียงดังผิดปกติจนฉันสะดุ้ง แต่ฉันงงมาก

           อาจารย์ซิ ตกใจยิ่งกว่าฉันเสียอีก มันตื่นเต้นเหมือนการประกาศผลประกวดนางงามก็มิปาน

           เธอชื่อ.....หรือ ฉันงงไปหมดแล้ว ก็ชื่อฉันแล้วจะให้ฉันชื่อะไร? เธอได้ท็อปวิชานี้ แล้วก็

          บอกคะแนนเพื่อนฉันอีกคนที่รองท็อปแต่คะแนนห่างกันอย่างมีนัย  นับตั้งแต่นั้นมาฉันกลายเป็น

          เด็กดีของ อาจารย์และช่วยติวให้เพื่อนจนจบภาคการศึกษา เรื่องมันก็เป็นประการฉะนี้แหละ

          เพื่อนเอ๋ย ถ้าเราพยายามที่จะทำความเข้าใจช่วยกันแก้ไขปัญหามันก็จะหมดไปเองค่ะ

           Lin Hui ขอกราบระลึกถึงท่านด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ

                                                   

หมายเลขบันทึก: 181663เขียนเมื่อ 10 พฤษภาคม 2008 23:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:02 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (39)

สวัสดีครับ  ผมก็มาตอนง่วงเหมือนกัน......ขอบคุณมากครับ

รู้เรื่องหมดแล้วนี่เอง...หลับเลย อิอิ

แต่คิดว่านักศึกษาที่รู้เรื่องแล้วหลับแบบอาจารย์มีน้อยลงเยอะเลยนะคะ จากสถิติสอนหนังสือมา 12 ปี ยังไม่เจอสักคนเลยค่ะที่หลับแล้วท๊อป.. อิิอิ

^ ^

สวัสดีค่ะ อ. Lin Hui

  • แฟนคลับ Academy ไม่รู้ไม่ชี้ ยืนรอหน้าบล๊อกอาจารย์ตั้งแต่ 3 ทุ่มกว่าค่ะ ไม่มาสักที จึงไปเที่ยวเล่น จนหมดแรง ต้องซมซานขึ้นเตียงค่ะ...กลัวไปหลับในห้องเรียน... ^_^
  • อาจารย์ผู้สอนท่านคงอดจะเสียใจไม่ได้เหมือนกันนะคะ ที่เชิญลูกศิษย์ออกจากห้องเรียน...ลูกศิษย์ที่ได้คะแนนสูงสุดเสียด้วยสิคะ
  • คนไม่มีรากชอบวิชาฟิสิกส์และได้คะแนนดีค่ะ แต่พอเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ก็แย่เลย...ไม่ทราบจะเรียกว่า..อะไรดี
  • อาจารย์ที่มาสอนท่านเป็นนศ.แพทย์มหิดล ที่เก่งมากและถูกคัดเลือกให้รับทุนฟุลไบร์ท ไปเรียนต่อด้านฟิสิกส์ที่อังกฤษ เพื่อเป็นการพัฒนาองค์กรในยุคนั้น
  • พอท่านจบกลับมาเป็นดร.หนุ่ม ได้เป็นอาจารย์คณะวิทย์ และสอนฟิสิกส์ ในขณะที่เพื่อน ๆ ของท่านรุ่นเดียวกัน เก่งสู้ท่านไม่ได้ เป็นอาจารย์แพทย์ เป็นผอ.รพ ฯลฯ ท่านต้องมาสอนเด็กธรรมดา พวกเรียนวิทย์ พยาบาล กายภาพ สาธารณสุข ยิ่งสอนท่านคงยิ่งเบื่อและเห็นความแตกต่างของท่านกับเพื่อน ก็คงคับข้องหมองใจ เกลียดโลก และโชคชะตา
  • เริ่มต้นการสอนทุกครั้ง ท่านจะเริ่มว่า ....ดูก่อนนักเรียนผู้โง่เขลาทั้งหลาย... จนในที่สุดก็มีเพียงนักเรียนผู้ไม่โง่เขลาเรียนกับท่านเพียง 10 คน จาก 98 คน อีก 88 คนก็เลยออกไปโง่เขลาหาความรู้อยู่ข้างนอกค่ะ
  • ถึงอย่างไรก็ตาม คนไม่มีรากคิดว่า ครูเป็นบุคคลที่สำคัญที่สุดที่จะทำให้การเรียน การสอน ประสบความสำเร็จอยู่นั่นเองค่ะ...^_^

ตามมาอ่าน จริงๆแล้วชอบคำนวณ แต่คุณครูดุมาก ด้วยความโกรธคุณครูเลยมาเรียนภาษา ทำแบบอาจารย์ก็ดีครับ ต่อสู้กับวิชาที่อาจารย์ว่า อาจารย์ มีถูกเชิญออกห้องด้วย ปกติผมจะให้นักศึกษาออกไปล้างหน้า ถ้าเขาง่วงมากๆๆก็ให้นอนไปเลย ดูเหมือนใจดีนะครับ อิอิอิๆๆ

P

 

  • มาตอนง่วงก็ยังดีค่ะเพราะมาถูกทาง
  • ดีกว่าหายง่วงแล้วเข้าผิดบล็อก55555555

เรื่องนี้น่าคิด..ทั้งคนเป็นศิษย์..และครู..ครับ

สวัสดีค่ะ อ. Lin Hui

  • น้องคนไม่มรากแนะนำให้ตามมาอ่านค่ะ
  • ของครูพยาบาล ส่วนใหญ่จะให้เบรคก่อนค่ะ โดยจะให้ผู้เรียนลุกยืน บิดขี้เกียจ หรือ ให้ ตบมือเป็นจังหวะ 1-2 1-2-3 1-2-3-4-5-6-7 เฮ้  หรือไม่ก็ แข่งร้องโห่ หิ๊ว โห่ กันค่ะ ใครทำให้เพื่อนมีส่วนร่วม หิ้ว ดัง ๆ เป็นผู้ชนะ ค่ะ
  • ขอบคุณอีกครั้งค่ะ  

P

 

  • เป็นเพราะได้รับการอบรมสั่งมาจากครอบครัวว่า
  • เป็นเด็กนักเรียน นักศึกษามีหน้าเรียนเป็นหลัก
  • ต้องตั้งใจเรียนนะลูก
  • ลูกๆเป็นสมบัติที่มีค่าที่สุดของครอบครัว
  • มีลูกดี ดีกว่ามีทรัพย์
  • เห็นไหมค่ะ แค่สองประโยคเองค่ะ
  • ทำให้เราเป็น Lin Hui ค่ะ

P

 

  • ผอ.ประจักษ์ มายืนยันค่ะ
  • ว่าเด็กที่หลับในห้องเรียน
  • ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตแก้ไขได้ค่ะ
  • และสบความสำเร็จ
  • เป็นคนดีในสังคมอย่างผอ.ประจักษ์ เป็นตัวอย่างค่ะ
  • ขอบคุณค่ะที่มาสนับสนุนครูดีค่ะ

P

 

  • ความเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องธรรมชาติ
  • แต่บางครั้งก็อันตรายอีกเช่นกัน
  • ถ้าเชื่อมั่นตัวเองจนเกินไป
  • ไม่มีใครกล้าจะไปช่วยหรือชี้แนะคนที่เก่ง
  • ทีมีลักษณะเป็น self-centered
  • เรื่องมันก็เป็นเช่นนี้  นี่แหละชีวิต คิคิคิ

P

 

  • มันเป็นธรรมชาติโดยแท้
  • นานาจิตตัง นานาความคิด
  • จนมาถึง นานาการแสดงออก และปฏิบัติค่ะ
  • ขอบคุณค่ะครูคนดีเป็นที่รักของทุกๆคนค่ะ
  • อายจัง..สมัยเป็นนักเรียน นักศึกษา เวลาเข้าห้องเรียน  ใบไม้ย้อนแสงไม่คุย ก็ หลับ หรือแอบอ่านหนังสือใต้โต๊ะ หรือไม่ก็โดดเรียนไปเลย แหะ..แหะ..
  • ใบไม้ย้อนแสงเป็นนักเรียนที่ไม่ตั้งใจเรียนเอาเสียเลย แต่สิ่งหนึ่งที่ได้จากการเป็นแบบนี้คือ เมื่อเราโตเป็นผู้ใหญ่ แล้วต้องจัดกิจกรรมกับเด็ก หรือสอนเด็ก เราจะไม่ค่อยโกรธเด็กที่เกเร เข้าใจว่าเขาก็เป็นเช่นเดียวกับเรายามเป็นเด็กนั่นเอง  ^_^

P

 

  • ขอบพระคุณค่ะคุณครูพิสูจน์
  • แค่ ...น่าคิด Lin Hui ก็ดีใจแล้วค่ะ

P

 

  • ขอบคุณมากค่ะที่เข้า ลปปรร
  • มีประโยชน์มากค่ะ
  • การสร้างบรรยกาศในห้องเรียน
  • เป็นสิ่งสำคัญไม่แพ้การสอนนะค่ะ

P

 

  • ประสบการณ์สอนให้เรารู้ว่า
  • อะไรที่แก้ไขได้ ถ้ามีโอกาศรีบแก้ไขเสีย
  • เราจะได้คนดี ที่คนมีสามารถเพิ่มมากขึ้นในสังคมของเรา
  • อย่างน้องใบไม้ย้อยแสงไงค่ะ
  • ไม่ลองทำสิ่งแปลกใหม่เมื่อไหรได้เจองานสร้างสรร5555

อาจารย์คะ

  • ในมหาวิทยาลัย หนูไม่เคยมีประสบการณ์หลับระหว่างเรียนค่ะ แต่มีประสบการณ์ ใจลอย ค่ะ
  • สะดุ้งอีกทีเมื่อกลายเป็นจุดรวมสายตาในห้องเรียน อาย อายมาก เพราะลอยไปเสียไกล จนไม่รู้ว่าอาจารย์บรรยายเรื่องอะไร ตอบไม่ได้สิคะ
  • ตั้งแต่นั้นมา ถ้าไม่ใจลอย ก็เข้าเรียน ถ้ามันทำท่าว่าจะลอย ตัวก็จะโดดไปพร้อมกับใจเลยค่ะ เกรดออกมาก็...ดีไปเลย  D :)

P

 

  • แต่พี่เป็นอะไรที่อาจารย์ก็เป็นงงเหมือนกันค่ะ
  • หลับๆ อยู่อาจารย์ถามปุ๊บ ตอบได้ปั๊บ
  • ก็หลับแล้วทำไมรู้เรื่องล่ะ
  • อ๋อความลับนะค่ะ อายไม่อยากบอกค่ะ
  • คือทำสมาธิ หลับตาหูได้ยิน คำนับพยักหน้า
  • เป็นการแสดงการรับรู้เข้าใจ
  • มีบ้างบางครั้งที่เข้าใจมากไปถึงกับหัวโขกโต๊ะ
  • แต่อาจารย์ท่านเข้าใจไม่เคยดุค่ะทำให้เรายิ่งตั้งใจเรียน
  • และเป็นคนเดียวที่เรียน Cartography จบหลักสูตรที่วางไว้
  • ไม่เบี้ยวไปเลี้ยวหาวิชาอื่นๆมาเรียนเพื่อเทียนเคียงให้ได้หน่วยกิจครบตามหลักสูตร คิคิคิ
  • ผลรับจากการตั้งใจเรียน ได้เรียน เรียนได้ ได้ถูกเลือกให้เป็นอาจารย์ไงล่ะ555555555

สวัสดีค่ะ  อ. Lin Hui

  • ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ ชวนคิดอีกแล้วค่ะ
  • อ่านจบปุ๊บ กลิ่นไอในวัยเรียนกลับมาครบหมดทุกกระบวนเลยค่ะ
  • ครูปูเองก็มีประสบการณ์ที่ทั้งแสนประทับใจ และแสนจะเจ็บปวด จนทำให้สำเร็จการศึกษาช้ากว่ากำหนดทั้ง ๆ ที่ผลการเรียนก็ไม่มีปัญหาค่ะ
  • เมื่อคืนเพิ่งคุยโทรศัพท์กับรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย เรื่องความผิดพลาดในอดีตของครู ที่ฝากรอยแผลเป็นในความรู้สึกและ ในใบ transcript
  • ยิ่งคุยก็ยิ่งออกรสเนื่องจากมีประสบการณ์ร่วมกัน
  • แต่ครูปู ก็ต้องสรุปบทสนทนาอย่างที่ไม่ลืมในวิชาชีพว่า เราเป็นครู  หากเราสองคนกำลังแอบฟังเด็กผู้หญิงสองคนคุยกัน (นินทา) เรื่องความผิดพลาดของครูอย่างออกรสเช่นเรา  เราจะมีคำแนะนำหรือ ส่งเสริมอย่างไร ไหม
  • หรือวันใดวันหนึ่ง ที่สัตว์สองเท้า ผู้ประกอบวิชาชีพครู เช่นเรา  เผลอเรอพลาดพลั้ง เราจะต้องการคนเข้าใจและทิ้งช่องว่างให้เราได้มีโอกาสแก้ไขสักคน สองคนหรือไม่           
  • ครูก็คน ศิษย์ก็คน ในยามพลาดพลั้ง อีกฝ่ายหนึ่งคงต้องดูแลตัวเองให้ดี ๆ รอจนถึงวันที่ทั้งคู่ดูแลตัวเองได้ดีแล้ว จะเกิดความเข้าใจ  เช่นที่ ครู handy บอกว่า มันก็เป็นเช่นนั้นเอง กระมังคะ
  • ร่วมเทิดพระคุณครู ด้วยคนค่ะ

 

 

P

 

  • ขอบคุณค่ะคุณครูปู
  • ที่มาแบ่งปันประสบการณ์ถ้ามีจิตเป็นครู
  • เราย่อมรู้ว่า สอนให้เด็กเรียน รู้  และรอบรู้ ที่ได้รับการฝึกฝนมาจากต้นแบบที่ดีค่ะ
  • เรามาช่วยกันแก้ไขในสิ่งที่อาจจะเรียกว่าพลาดพลั้งไปบ้าง
  • ซึ่งมันก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรง
  • มาช่วยกันคนละไม้คนละมือแก้ไขสิ่งที่พลาดพลั้งที่มันเคยเกิดขึ้น ด้วยวิถีพุทธ เมตตา กรุณา..........กันเถิด
  • เพื่อให้สังคมไทยน่าอยู่ขึ้นค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ นุชมีปัญหาเรื่องโพสต์มาเป็นสัปดาห์ วันนี้รู้สึกท่าทางจะดีอ่านและโพสต์มาได้หลายท่านแล้วค่ะ

เรื่องง่วงในเวลาเรียนตอนบ่ายนี่น่าจะเป็นเรื่องปกตินะคะ เป็นบ่อยๆค่ะ แต่พอไม่ได้เป็นนักเรียน ไม่ได้ทำงาน กลายเป็นคนไฮเปอร์ นอนกลางวันไม่เป็น ยกเว้นป่วยค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • มาติดตามครูเพื่อศิษย์ค่ะ
  • มาฟังเหตุการณ์ที่ครูเข็มขัดสั้น (อิอิ คาดไม่ถึงค่ะ)
  •  ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์

เผอิญไปตลาดน้ำอัมพวามาค่ะ เลยขออนุญาตหิ้วขนมมาฝากค่ะ อิอิ

สวัสดีค่ะอาจารย์

สมัยเรียนแป๋วเป็นอีกคนที่ง่วงหลับช่วงบ่ายๆ แต่ก็พยายามจดบางครั้งก็ได้อะไรที่ตลกๆมา เมื่อหมดชั่วโมงจะกลับไปจดใหม่ค่ะ เพื่อนๆจึงมาขอยืมสมุดเลคเชอร์บ่อยๆค่ะ

เมื่อมาเป็นอาจารย์ เวลาเห็นนักศึกษาหลับไม่เคยเชิญออกนอกห้องเลยค่ะ แต่จะบอกให้เพื่อนเขาปลุกค่ะ

เพราะคิดว่าเขาอยากเรียน มาเรียน แต่มันง่วงเพราะสาเหตุต่างๆ เช่น นอนดึก อาจารย์เสียงหวาน อากาศร้อนอบอ้าว...

สวัสดีค่ะครู

  • ตามติดมาทุกตอนค่ะ
  • แล้วก็ตามรุ่นพี่คนนึงมาค่ะ
  • มีประสบการณ์คล้ายๆ กันนี้เหมือนกันค่ะในชีวิตนักเรียนของตนเอง  เลยเมื่อมาเป็นครูซะเอง...ก็เข้าใจความคิดครูมากขึ้น  แต่สิ่งที่ได้มากว่านั้นค่ะ  คือจะคอยเอาประสบการณ์ที่ตนเองเคยได้รับได้สัมผัสมาว่าพฤติกรรมแบบไหนที่นักเรียนอย่างเราไม่ชอบในขณะที่เราเป็นเด็กนั้น....มาบอกตนเองในขณะที่เป็นครูว่า  ไม่ทำอย่างนี้นะ...ลองหาเทคนิควิธีอื่นมาปรับแก้ปัญหาดีมั๊ย  นั่นคือตรงกับที่ครูหลินฮุ่ยว่ามานั่นล่ะค่ะถ้าเราพยายามที่จะทำความเข้าใจช่วยกันแก้ไขปัญหามันก็จะหมดไปเองค่ะ
  • ขอบคุณนะคะ  แต่ขนมข้างบนน่าทานมากเลยค่ะ...เหมือนจะยั่วยวนกระเพาะสิคะเนี่ย
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับอาจารย์

เมื่อพูดถึงความง่วง กระผมก็เป็นคนหนึ่งที่ ง่วงง่าย แต่หลับยาก

พออ่านหนังสือทีไร เป็นต้องหลับ

แต่พอจะนอนเลย ก็นานกว่าจะหลับ

วิธีการเลยนำหนังสือมาอ่านก่อน ไม่นาน หลับแน่ๆ

เมื่อนึกถึงตอนที่ เรียนอยู่นักธรรมโท ได้ศึกษาชีวิตของพระโมคคัลลานะ (เพื่อนของพระสารีบุตร) ก่อนที่จะบรรลุธรรม ก็เป็นคนที่ขี้ง่วง พระพุทธองค์ก็เลยแนะวิธีการแก้ง่วงให้

ค้นจากเนต http://www.intania82.com/index.php?showtopic=1760 ตัดบางส่วนที่สำคัญนำมาฝากครับ ...

พระพุทธองค์แนะทางแก้ไว้ดังนี้

๑. โมคคัลลานะ เมื่อเธอมีสัญญาอย่างใดแล้ว เกิดความง่วงขึ้น เธอจงทำไว้ในใจซึ่ง

สัญญาอย่างนั้นให้มาก จะเป็นเหตุให้ละความง่วงได้

๒. ถ้ายังละไม่ได้ เธอควรตรึกตรองถึงธรรมที่ได้เรียนมาแล้ว ได้ฟังมาแล้วให้มาก จะ

เป็นเหตุให้ละความง่วงได้

๓. ถ้ายังละไม่ได้ เธอควรสาธยายธรรมที่ได้เรียนได้ฟังมาแล้วให้มากจะเป็นเหตุให้ละ

ความง่วงได้

๔. ถ้ายังละไม่ได้ เธอควรยอนช่วงหูทั้งสองข้าง และลูบตัวด้วยฝ่ายมือจะเป็นเหตุให้ละ

ความง่วงได้

๕. ถ้ายังละไม่ได้ เธอจงลุกขึ้นแล้วลูบนัยน์ตา ลูบหน้าด้วยน้ำเหลียวดูทิศทั้งหลาย

แหงนดูดาว จะเป็นเหตุให้ละความง่วงได้

๖. ถ้ายังละไม่ได้ เธอควรทำไว้ในใจถึงอาโลกสัญญา ถือ กำหนดความสว่างไว้ในใจ

เหมือนกัน ทั้งกลางวันและกลางคืน ทำใจให้เปิด ให้สว่าง จะเป็นเหตุให้ละความง่วงได้

๗. ถ้ายังละไม่ได้ เธอควรเดินจงกรมสำรวมอินทรีย์ มีจิตใจไม่คิดไปภายนอก จะเป็น

เหตุให้ละความง่วงได้

๘. ถ้ายังละไม่ได้ เธอควรสำเร็จสีหไสยาสน์ นอนตะแคงขวา ซ้อนเท้าให้เลื่อมกัน มี

สติสัมปชัญญะ หมายใจว่าจะลุกขึ้นเป็นนิตย์ เมื่อตื่นแล้วควรรีบลุกขึ้นด้วยตั้งใจว่า เราจะไม่ประกอบความสุขในการนอนและการเคลิ้มหลับอีกจะเป็นเหตุให้ละความง่วงได้

พระพุทธองค์ ตรัสสอนอุบายเพื่อบรรเทาความง่วงโดยลำดับจนที่สุดถ้ายังไม่หายง่วงก็

ให้นอน แต่ให้นอนอย่างมีสติ เมื่อปรานอุบายแก้ง่วงดังนี้แล้วได้ประทานพระโอวาทอีก ๓ ข้อ คือ:-

๑. โมคคัลลานะ เธอจงทำไว้ในใจว่า เราจะไม่ชูงวง คือ ความถือตัวว่าเราเป็นนั่น เป็น

นี่ เข้าไปสู่สกุล เพราะถ้าภิกษุถือตัวเข้าไปสู่สกุลด้วยคิดว่าเขาจะต้องต้อนรับเราอย่างนั้นอย่างนี้ ถ้าคนในสกุลเขามีการงานมาก ก็จะเกิดอิดหนาระอาใจ ถ้าเขาไม่ใส่ใจต้องรับ เธอก็จะเก้อเขินคิดไปในทางต่าง ๆ เกิดความฟุ้งซ่านไม่สำรวม จิตก็จะห่างจากสมาธิ

๒. โมคคัลลานะ เธอจงทำไว้ในใจว่า เราจักไม่พูดคำอันเป็นเหตุเถียงกันเพราะถ้าเถียง

กันก็จะต้องพูดมาก และผิดใจกัน เป็นเหตุให้ฟุ้งซ่านไม่สำรวม และจิตก็จะห่างจากสมาธิ

๓. โมคคัลลานะ ตถาคตไม่สรรเสริญการคลุกคลีด้วยประการทั้งปวง แต่ก็ไม่ตำหนิ

การคลุกคลีไปทุกอย่าง คือ เราไม่สรรเสริญการคลุกคลีกับหมู่ชน ทั้งคฤหัสถ์และบรรพชิต แต่เราสรรเสริญการคลุกคลีด้วยเสนาสนะ อันสงบสงัดปราศจากเสียงอื้ออึง ควรแก่การหลีกเร้นอยู่ตามสมณวิสัย

คงเป็นประโยชน์บ้างนะครับ

P

 

  • ขอบคุณค่ะคุณนุช
  • ที่เข้ามาแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ

P

 

  • ขอบคุณมาก
  • ที่ติดตามมาให้เป็นกำลังใจค่ะ

P

 

  • ขอบคุณมากค่ะคุณครูปู
  • ที่มีน้ำใจ ขนาดไปเที่ยวยัง
  • ทานเอ้ยไม่ใช่ชื้อขนมมาเผื่อ
  • แค่นี้ก็เป็นปลื้มแล้วค่ะ

P

 

  • ว้าย...ตาเถรหกคะเมนตีลังกาม้วนหน้า8ตลบ
  • สมุดเลคเชอร์เหมียน ของ Lin Hui เลย
  • นับได้เลยว่าสับปะหงกกี่ครั้งจากสมุดค่ะ
  • ความแตกต่างที่ความเหมือนค่ะ
  • ขอบคุณมากที่มาร่วมเล่าประสบการณ์

P

 

  • ขอบคุณมากค่ะที่เป็นแฟนคลับ Academy ไม่ไม่ชี้
  • อย่างเหนียวแน่นเหมือนแฟนฟุตบอล......
  • ขอบคุณมากที่เข้าใจเจตนารมณ์ค่ะ
  • แต่แหมขนมจากอัมพวานี่ซิ อาจทำให้สาธิเสียศูนย์55555

P

 

  • เข้ามารอบนี้คงหายง่วงไปเลยนะค่ะ
  • เจอ Lin Hui .....ออกจากห้อง
  • ถึงกับ.... แว็ปออกไป....เลย55555

P

 

  • ขอบคุณมาค่ะ
  • ที่นำสิ่งดีๆมาฝาก
  • เตือนให้ รู้จักพิจารณา อย่างมีสติค่ะ

P

 

  • I should have a good day , if  you only stop the rain.
  • Snow drop and daffodil butter and hill........
  • All kind of every things remind me of you...
  • Monday Tuesday..every day I think of you....

สวัสดีค่ะอ.หลินฮุ่ย

นักเรียนมาช้าไปหน่อยค่ะ

โอ้โห สุดยอด ขนาดหลับยังท็อปได้ เก่งจริงๆค่ะ อาจารย์ที่สอนท่านก็ใจร้ายจัง ไล่ออกจากห้องเรียน ไม่เข้าใจนักเรียนซะเลยนะคะ ว่าเสียงราบเรียบก็ต้องง่วงเป็นธรรมดา...

P

 

  • แต่กว่าจะเข้าใจกัน
  • ก็ต้องใช้เวลาค่ะ
  • เด็กทุกคนจะมีนิสัยคล้ายกัน
  • ตั้งใจเรียนแต่มีบ้าง ที่สิ่งแวดล้อมมันบีบให้ง่วงค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท