กระผมปลาทองครับ ผมอยากฟ้องว่าแม่ทอดทิ้งผมครับ ในขณะที่ผมยังคงไม่สบายอยู่ แม่เข้ากรุงเทพไปงานแต่งงานลูกชายของเพื่อนรัก ที่ทั้งพ่อและแม่เป็นเพื่อนของแม่ผม งานนี้ถึงแม้ว่าผมไม่สบาย แต่แม่ผมก็เต็มใจทิ้งผมครับ ผมน่าสงสารไหมครับท่าน ดูหน้าตาผมซิครับผมคิดถึงแม่ครับ ถึงแม้พ่อและพี่ๆ ของผมกลับมาดูแลผมแทนแม่ แต่ก็ไม่เหมือนกันนี่ครับ ผมขอนินทาแม่ด้วยภาพนะครับ

แม่กับเจ้าสาวเจ้าบ่าวครับ ดูซิครับแม่อมยิ้มอย่างมีความสุข ไม่ทราบว่าจะมีพื้นที่ในหัวใจแม่สักนิดซ่อนผมไว้ตลอดเวลาหรือเปล่า แม่บอกว่างานเลี้ยงเลิกแม่เจ้าบ่าวมัวแต่ส่งแขกเลยไม่ได้ มาถ่ายรูปร่วมกับแม่ผมครับ

แม่กับเพื่อนซี้สมัยเรียนที่เชียงใหม่ครับ แถวนั่ง จากซ้ายไปขวา แม่ อ.สุภาพ และน้าแป๋วครับ ส่วนแถวยืน อิน  วิมล นิน เป็นเพื่อนของเจ้าสาวครับ แต่ยังไม่ครบเซทครับต้องดูรูปนี้ถึงจะครบครับ มีอีกสองคน

คือ นัน น้องของเจ้าสาว กับ เอ๋ ครับ น่ารักไหมครับ ไม่ทราบว่าแม่ผมไปเป่ามนต์อะไร ไปทำให้สาวๆ ติดอกติดใจและชอบแม่ผมได้ แถมแรกอีแมว โอยไม่ใช่ แรก อี-เมล์ กันเลยครับ เขาติดต่อกันแล้วครับท่าน ผมไม่ยอมนะถ้าจะมาแย่งคุยกับแม่ผม ผมต้องการเวลาสำหรับผมให้มากที่สุดครับ ก็แม่ผมนี่ครับจริงไหมครับท่าน

แม่ผมนี่ดูๆแล้วก็แปลกเหมือนกันนะครับ ได้ข่าวว่าเป็นอาจารย์ที่หินมาก แม่เคยบอกว่าได้ยินกับหูเลยครับ ลูกศิษย์นั่งนินทาใต้ต้นมะม่วงข้างตึก แต่ลูกศิษย์ยังคงไปมาหาสู่แม่ผมเป็นประจำไม่ว่า แม่ผมอยู่ที่ไหน ลูกศิษย์ของแม่ก็จะตามกันไปหาจนได้ วันนี้ก็เช่นกันเจอ อดีดลูกศิษย์แม่ ซึ่งเป็นคู่สามีภรรยา รีบเข้าหามาถามสารทุกข์สุกดิบทั้งคู่ เสมอต้นเสมอปลาย แม่บอกว่ามักจะเจอกันในงานประชุมวิชาการ

 ที่แม่ผมเป็นผู้เสนอผลงานวิจัยเสมอ มีอีกเรื่องที่แม่เล่าให้ผมว่ฟังว่า แม่กับพ่อเจ้าบ่าวสนินสนมกันมานานมากแล้ว ทำงานด้านเดียวกันช่วยเหลือซึ่งกันและกันมาตลอด มักจะเดินทางไปประชุมสัมนาพร้อมกัน และเสนอผลงานทางวิชาการในต่างประเทศ ในนามนักวิชาการฝ่ายไทยด้วยกัน ไม่ว่าที่ประเทศจีน อินเดีย แคนาดา และบาหลี

คนทียืนซ้ายมือสุด คือคุณพ่อเจ้าบ่าวครับ ผมอิจฉาแม่ของผมจังเลยที่ได้พบแต่คนที่ดีๆ ที่เป็ยกัลยณมิตรรักกันอย่างยั่งยืน แม้วันคืนจะเปลี่ยน แต่ความรักระหว่างแม่กับเพื่อนๆ ไม่เคยแปรเปรียนไปตามกาลเวลา แม้แต่อดีตลูกศิษย์ของแม่ แต่ผมก็ดีใจที่เห็นแม่ผมมีความสุข กลับมามีของฝากเพียบเลย น้าแป๋วสั่งทำกุ้งแห้งและปลาสลิดพิเศษ ให้แม่ ซึ่งเป็นของโปรดของทุกคนในบ้าน เมื่อวานแม่ทอดปลาสลิดให้ทานในมื้อเย็น พ่อถึงขั้นขอข้าวเพิ่มอีกจานเลย ผมอดขำไม่ได้

แต่วันนี้ซิครับบ้านเงียบลงเยอะทุกคนแยกย้ายกันกลับ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันทำงาน ทั้งบ้านมีเราสามชีวิตเหมือนเดิมครับ เงียบแต่ไม่เหงาครับ เอาไว้จะมาแอบนินทาเพื่อนแม่ให้ฟัง ในเวลาที่เหมาะๆ นะครับ วันนี้ผมจบแค่นี้ก่อนนะครับ