ครูอ้อยเขียนบันทึกเรื่อง งานวิจัยในชั้นเรียนที่โรงเรียนประถม ...ยังไม่ทันเสร็จเลย  พี่ครูท่านหนึ่งก็นำเอกสารมาปรึกษาการทำงานวิจัยเพื่อเลื่อนวิทยฐานะครูเชี่ยวชาญ 

ความรู้สึกของครูอ้อย แวบแรกคือ...เอ..ครูอ้อยจะให้คำปรึกษากับเธอได้ไหมนี่ เธอถามแล้ว  ครูอ้อยจะตอบได้ไหมนี่  แต่ครูอ้อยไม่ได้หนักใจเลย  มีแต่จะพยายามนำความรู้และประสบการณ์ทั้งหมดมาใช้ล่ะวันนี้  

ซึ่งครูอ้อยก็จะนำการปรึกษาเรื่องต่างๆเกี่ยวกับการทำวิจัยในชั้นเรียนในครั้งนี้มาพูดคุยให้เป็นประสบการณ์สำหรับท่านผู้อ่านที่สนใจด้วย 

การเริ่มต้นที่ดี  ต้องเริ่มที่ใจ ต้องเปิดใจ  รับรู้  แลกเปลี่ยน เผยแพร่ ปรึกษา  อย่างเช่นวันนี้ พี่ครูท่านนี้กำลังทำผลงานครูเชี่ยวชาญ รุ่นพี่ครูอ้อยเสียอีก  แต่...มาปรึกษาครูอ้อยที่เป็นรุ่นน้อง ท่านเปิดใจ รับรู้แลกเปลี่ยน  เผยแพร่ ปรึกษา...

ครูอ้อย  รีบให้กำลังใจเธอว่า...นี่คือคุณลักษณะเบื้องต้นของ...ครูเชี่ยวชาญทีเดียว  

ข้อคำถามที่เธอถามข้อแรกก็คือ  เรื่องชื่อของผลงาน  วิชาวิทยาศาสตร์  เธอรีบบอกว่า ชื่อของเรื่องต้องครอบคลุมตัวแปรทั้งหมด  และที่สำคัญกำลังศึกษาเรื่องอะไร  เธอบอกว่า งานของเธอรู้สึกจะกว้างเกินไปแล้ว ทำไม่ไหวแล้ว  ขอตัดเรื่องทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์  ให้เหลือแต่ ส่งเสริมการคิด เท่านั้นได้ไหม 

ครูอ้อยถามตอบว่า.....แล้วเนื้อหาของพี่ กี่บท ใช้เวลาศึกษานานเท่าไร  มากพอที่จะนำมาศึกษา  เพื่อเป็นผลงานทางวิชาการ หรือไม่   ครูอ้อยดูเนื้อหาแล้ว  เป็นหน่วยการเรียนรู้ 1 หน่วย จึงตอบว่าได้  และต้องให้ครอบคลุม  ไปถึงข้อทดสอบด้วยให้สอดคล้องกันเป็นเกณฑ์ที่น่าเชื่อถือได้ 

ข้อคำถามต่อไป  เกี่ยวกับการหาประสิทธิภาพของนวัตกรรม  การหาความสอดคล้องของเครื่องมือ  การดำเนินการวิจัย   ซึ่งรายละเอียดปลีกย่อยในการเลือกกลุ่มตัวอย่าง  นักเรียนที่จะนำมาทดลอง  ทั้ง 3 กลุ่ม ได้มาอย่างไร  พยายามกำจัดตัวแปรที่เกิดขึ้นให้หมด   

การที่พี่ครูมาปรึกษาครั้งนี้ ทำให้ครูอ้อย ได้มีโอกาสทบทวนความรู้ที่กำลังเลือนลางจางหาย ให้กลับคืนมาอย่างยั่งยืนอีกครั้ง 

ข้อคำถามต่อไป  เป็นเรื่องข้อทดสอบที่ต้องมีระหว่างเรียน และคัดเลือกข้อสอบเพื่อเป็นข้อสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  ต้องหาค่าความยากง่าย 27 % ค่าอำนาจจำแนกด้วย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ต้องนำมาใช้ในสูตร เพื่อหาค่าความเชื่อมั่นของนวัตกรรม  อันนำไปสู่การหาประสิทธิภาพของเครื่องมือ 

ทั้งหมดนี้  เป็นข้อคำถาม ที่ยาวไกลเกินไป  ครูอ้อยอยากให้พี่ครูไปดำเนการเป็นขั้นตอนหนึ่งก่อน เมื่อไม่มั่นใจ หรือเกิดปัยหาขึ้นมา ค่อยมาพูดคุยกันอีก   

พี่ครูขอบคุณ  ยกมือไหว้ครูอ้อย   และกล่าวว่า มั่นใจ  เห็นทางสว่างขึ้น  ครูอ้อยก็เลยบอกกับพี่ครูว่า....เราต้องเอื้อต่อกัน  

เมื่อพี่ครูไปแล้ว  ครูอ้อยจึงเริ่มเขียนบันทึกนี้ เขียนยังไม่ทันเสร็จ  พี่ครูคนใหม่ ก็เข้ามา นำเอกสารมาให้ครูอ้อยอ่านว่า...น่าจะปรับปรุง เปลี่ยนแปลง  และแก้ไขตรงไหน 

ครูอ้อย คุยกับเธอสักพัก และเล่าว่า.....

สักครู่  พี่...มาหา 

พี่ครูบอกว่า.... ทำไมกล้ามาหา  เมื่อก่อนนี้ล่ะ  ว่า....

จนครูอ้อย หัวเราะ...  อิอิ