เมื่อวันที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ ที่ผ่านมาทีม Com MeD Sci บุญหล่นทับ อ.เมาะ จาก ร.ร.สาวถี ติดต่อทีมเราให้ไปช่วยสอนเด็กเกี่ยวกับชุดทดสอบ มีเหตุมีปัจจัยอะไรอย่างไร โรงเรียนนี้ครูกระตือรือล้นให้ศิษย์ได้เรียนรู้กันตั้งแต่ระดับผู้บริหาร จงบจนถึงเด็ก ๆ นักเรียน ชื่นใจจริง ๆค่ะ อย่างนี้ซิ "ครูเพื่อศิษย์ที่แท้จริง"
เวลานี่เดินเร็วจังเลยน๊ะ เพราะจำได้ว่าเพิ่งทำงาน Com Med Sci ได้ไม่นานมานี่เอง แต่เผลอแป๊บเดียวผ่านไปหลายปี เมื่อไม่นานแวะเข้าไปเติมน้ำมันรถ มีเด็กเติมน้ำมันเข้ามาทักว่า
“พี่อ้อ สวัสดีค่ะ สบายดีไหม”
เรารึก็งงเป็นการใหญ่ ก็เป็นคนพลัดถิ่น นอกจากคนศูนย์วิทย์ฯ แล้วก็ไม่ค่อยจะรู้จักใครสักเท่าไร มาช่วงหลังนี่แหล่ะที่ออกพื้นที่บ่อย ๆ ก็พอจะมีคนรู้จักบ้าง แต่ก็อยู่ไกล ๆ กันทั้งนั้น แล้วเขาเป็นใครละ นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก จนน้องเขาเอาผ้าปิดหน้าออก ถึงร้อง
“อ๋อ ....... สบายดี ตอนนี้อยู่ไหนล่ะ”
(ไม่อยากบอกว่าจำชื่อไม่ได้หรอก ทำเนียนไปอย่างนั้นเอง น้องไม่ต้องเสียใจนะ ตอนนี้จำได้ขึ้นใจแล้ว)
น้องก็ตอบว่า “เนียนไงคะ ตอนนี้ก็เรียนอยู่ปี ๒ คณะวิทย์ มข.นี่แหล่ะ”
ก็เลยถามต่อว่าคนอื่น ๆ ไปอยู่ไหนกันหมด ก็ได้รับคำตอบว่า
“ในห้องไปเรียนวิทย์ประมาณ ๑๐ คน ก็ไปอยู่กันหลายที่ เป็นเพราะพี่ ๆ ที่ศูนย์วิทย์ฯ เข้ามาที่โรงเรียนก็เลยทำให้อยากจะเรียนวิทย์”
พอได้ยินคำตอบ แล้วพี่อยากจะร้องไห้ ไม่ใช่ดีใจว่าน้องไปเรียนเหมือนตัวเองหรอกนะ อยากจะบอกว่าเป็นนักวิทย์ฯสุดแสนจะ............ (เติมเองแล้วกัน)
จากการที่ได้คุยกับน้องในวันนั้น ทำให้นึกถึงความหลัง (ตามประสาคนแก่) ก็ทำงานโครงการ Com Med Sci ในปีแรกก็ทำไปตามที่คิดไม่รู้ว่าผิดหรือถูก ก็ได้ไปพบและเจอกับ โรงเรียนสาวะถีพิทยาสรรพ์ พอเข้าไปก็รู้สึกว่าเหมือนรู้จักกันมานาน (เอาเข้าไปนั่น คิดได้ไง)
ที่มา website ของโรงเรยนสาวะถีพิทยาสรรพ์
ได้มีโอกาสพบกับท่านผู้อำนวยการ คำพันธ์ สีลาโคตร ท่านก็ให้ความอนุเคราะห์กับทีมงานศูนย์วิทย์เป็นอย่างดีเยี่ยม ไม่ว่าเราจะไปรบกวนให้โรงเรียนของท่านเป็นแหล่งดูงาน ให้เด็กนักเรียนของท่านมาทำกิจกรรมร่วมกับศูนย์วิทย์ฯ บุญคุณที่ผ่าน ๆ ก็ยังไม่ได้ตอบแทน (ก็ผ่านไปแล้วก็แล้วกันนะคะ)
ท่านผู้อำนวยการ คำพันธ์ สีลาโคตร
นอกจากจะได้รับความอนุเคราะห์ความร่วมไม้ร่วมมือจากท่าน ผอ.แล้วเราก็ยังได้รับความอนุเคราะห์จากหัวหน้าฝ่าย และอาจารย์ที่อยู่ในหมวดวิทย์ฯ แต่คงจะขาดบุคคลผู้นี้ไปไม่ได้ก็คือ อาจารย์ชุลีพร ซึ่งเป็นอาจารย์ที่ดูแลและเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของเด็ก ๆ ม.๔/๑ เนื่องจากในครั้งนั้นเด็ก ๆ ก็บอกว่า
“พี่...........ชุดทดสอบสเตียรอยด์มันยากจัง (ชุดเดิมที่เป็นชุดทีแอลซี)”
ก็เลยบอกกับเด็ก ๆ ว่าถ้าพัฒนาชุดใหม่เสร็จเมื่อไรพี่จะกลับมาสอน และแล้วเวลาก็ผ่านไป ความห่างไกลก็เกิดขึ้น นี่แหล่ะนะที่เขาบอก
“เมื่อเวลาผ่านไปทุกอย่างก็เปลี่ยนไป” การไม่ได้เข้าไปนานทำให้รู้สึกว่าสิ่งที่เคยพูดและบอกไว้ยังไม่ได้ทำ และไม่ทราบว่าจะเข้าไปยังไงด้วย (อ้อนะอ้อไม่น่าเลย) ก็ได้แต่แอบคิดว่าสักวันเราคงจะได้เข้าไปสอนชุดทดสอบสเตียรอยด์ชุดใหม่ให้กับเด็ก ๆ และในที่สุดเราก็ได้รับโอกาสนั้นอีกครั้ง
เมื่ออาจารย์ชุลีพร โทรมาบอกว่าพี่อ้อตอนนี้รับเด็กรุ่นใหม่แล้ว เด็กรุ่นนี้มีแววมาก เก่ง ๆ กันทั้งนั้นเลย พอบอกว่าเดี๋ยวจะติดต่อพี่ที่ศูนย์วิทย์ฯ เข้ามาให้ความรู้ เด็ก ๆ ก็ตื่นเต้นกันใหญ่ (อย่าว่าแต่เด็ก ๆ ตื่นเต้นเลย พี่ก็ตื่นเต้นเหมือนกัน ในที่สุดก็ได้ทำตามสัญญาเสียที และจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้ผ่านเลยไปครั้ง)
จากนั้นไม่นานก็ได้ไปสอนการใช้ชุดทดสอบ เอาไปสามชุด มีชุดสเตียรอยด์ วิตามินเอ ไฮโดรควิโนน พอสอนทฤษฎีเสร็จ ก็ลงมือปฏิบัติ ทุกคนอยากจะเรียนรู้ชุดไหนก็เลือกตามใจชอบ (อิสระเต็มที่)
บรรยากาศ ณ ตอนถ่ายทอด
เสื้อคลุมสีดำ พี่นกน้อย (ดาราวรรณ) หนึ่งในทีมบรรยายวันนี้ค่ะ
แต่ยอมรับว่าเด็กรุ่นนี้เก่ง กล้าแสดงออก ให้ความร่วมมือดีมาก สมกับอาจารย์ให้คำแนะนำมา ทั้ง ๆ ที่พี่ ๆ ที่ศูนย์วิทย์ฯ ก็ไม่ได้เป็นนักพูดสักเท่าไร เพราะแต่ละคนก็เป็นคนชอบพูดกับเครื่องมือและสารเคมีเสียมากกว่า (สรุปก็คือถ่ายทอดไม่ค่อยเก่ง พี่ ๆ ก็เป็นฝ่ายเครียดแทนว่าน้อง ๆ จะเข้าใจในสิ่งที่พูดหรือไม่ งานเข้าแล้ว) แต่สุดท้ายก็ลงเอยด้วยดี บรรยากาศที่ เครียด ๆ ก็หายไป ได้ยินเสียงหัวเราะ และคำถามของเด็ก ๆ จึงรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย
ดูความมั่นใจในการสอนกันเองซะก่อนค่ะ
เห็นรุ่นน้องแล้วรู้สึกคิดถึงสมัยก่อนจังเลย ส.ถ.ส.เรายังอบอุ่นเหมือนเดิม คิดถึง อ.ทุกท่านโดยเฉพาะ อ.วรรณภา คิดถึงมาก