มีหลักฐานมายืนยันด้วยครับ "ลูกนกหมอฝ้าย" ตัวนี้ที่หลงรัง มาแอบหลบฝนหนาวนั่นที่ต้นมะกอ (มะละกอ) ต้นเล็กหน้าบ้าน รุ่งเช้าย่องไปดูแต่เช้า โบยบินจากไปก่อนแล้ว

เรียนท่านอาจารย์ที่นับถือ

    บางวันก็รู้สึกท้อ และเหนื่อยค่ะ อยากท่องไปสุดหล้าฟ้าเขียว

ใจเย็นเย็นคุณยายอย่าได้ท้อ

โปรดได้รอกำลังใจจากหลายแห่ง

ขอส่งใจเต็มที่ให้มีแรง

กล้าและแกร่งด้วยบุญแห่งคุณยาย เอยยยยยยย

"ลูกนกฝ้ายไร้เดียงสามาพลัดคอน

ตัวยังอ่อนนอนหนาวสั่นก้านลอกอ

แม่คงรอพ่อคงหวังตั้งหน้ารอ

พรุ่งนี้หนอขอโบยบินสู่โลกกว้าง"

เรียนท่านผู้เฒ่า

วันนี้มาเป็นกลอนเลยนะ ไม่เอากำลังควายถึกมาฝากเลยครับ รอรับอยู่ อิอิ

• แวะมาอ่านกลอนตอนดึกๆฝนก็ตกพรำๆ  สงสารนกน้อยตัวนั้นนะ
• แม่มารับกลับรัง  หรือใครจับไปเลี้ยง   หรือบินกลับรังเอง
• พรุ่งนี้จะลุกขึ้นแต่เช้า เผื่อบินหลงรังมาทางนี้   อิๆๆ
• กลอนนะแต่งไม่เป็นกับเขาหรอก ไม่มีพรสวรรค์ แต่ชอบอ่านกลอนจัง
• ขอบคุณที่นำมาแบ่งปัน 

เด็กสี่ขวบ นั่งมอง ลูกนกน้อย

ใจละห้อย อยากเก็บ พากลับบ้าน

ถามครูว่า เอาได้ไหม แสนชื่นบาน

แต่ครูขาน ถามแม่ อย่าถามครู

*เด็ก อ.1 ค่ะเห็นลูกนกตกจากรังอยากเอาไปเลี้ยง*

นกตัวน้อยตัวนี้คง...คิดว่า "สักวันหนึ่งเราจะโต เราจะโต....".....

น่าสงสารนกน้อยตัวนี้นะคะถ้าหลงรังแล้วหาทางกลับรังไม่เจอคงตกใจมากๆ

เรียนคุณดาวเรือง

เขียนกลอนไม่เป้นก็เขียนกลอนเปล่าซิครับ

ใครก็ว่าอะไรไม่ได้ เพราะเป็นกลอนเปล่า

ไม่ต้องสัมผัสอะไร ใช่อารมณ์และความรู้สึกแต่งแต้มไปเรื่อยๆ

เรียรครูป.1ครับ

เด็กมักอยากเลี้ยงสัตว์เสมอ เพราะเล็กๆ มันดูน่ารัก บางครั้งเวลาโตแล้วก็ทิ้งสัตว์เหล่านั้น

สำหรับครูอิ๊ด นักอ่านภาษาไทย มีของฝากเกี่ยวกับครูครับ

เชิญอ่านที่นี่

มาชมนก ชมไม้ แล้วชมเชย

กลอนเฉลย ไพเราะ เสนาะยิ่ง

ลงมือเขียน กลอนมา ไม่ประวิง

จากใจจริง ขอบอก ว่าขอบคุณ

มีเรื่องแปลกแต่จริงที่ต้องแจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน

เช้าวันต่อมา หลังจากที่นกน้อยบินจากไป ลูกสาววัย 11 ขวบ วิ่งหน้าตื่นมาในห้อง บอกว่า "พ่ออย่าเสียงดัง" เดี๋ยวนกตื่น เพราะเธอได้ยินเสียงนกร้องยามเช้า จึงย่องออกไปดูที่ต้นมะละกอ ปรากฏว่า "ลูกนกหมอฝ้าย" กลับมายึดเอาที่เดิมแทนรังนอนเสียแล้ว นี่ 4 วันแล้วที่นกแอบมานอนโดยไม่ขออนุญาต ถ้าพรุ่งนี้ยังอยู กะว่าจะเก็บค่าเช่า "อย่างน้อยคืนละสลึงก็ยังดี" อิอิ

เรียนคุณรัตนา

ที่บอกว่ากลอนเพราะไม่ขอรับ

อาจเป็นเพราะเรื่องราวคราวสดับ

ซึ่งประทับอยู่กลางระหว่างใจ เอย............

ชีวิตนก ก็ชีวิต หนึ่งชีวิต

ใครลิขิต ชีวิตใคร ให้แตกต่าง

นกกับคน ต่างชีวิต ต่างทิศทาง

แต่ก็ต่าง รักชีวิต ไม่ผิดกัน

คารวะ

หนุมตุ้ย

เรียนหนุ่มตุ้ย

ชีวิตคน ชีวิตนก ต่างผกผิน

ชั่วชีวิน เร่งรุด สู่จุดหมาย

กรรมลิขิต ชีวิตหนอ รอวันตาย

นกกับคน ก็คล้าย ไม่ต่างกัน          เอย.................

เรียนคุณกิตติพัฒน์ อ้าว มาถึงยังไม่ทันไร ลากลับไปนอนเสียแล้ว good night.

ยามดึกนี้มีสายชลม่านฝนบัง

นกหลงรังยังคงมีที่หลบฝน

คนหลงทางกลางชีวิตจิตวกวน

ในกมลทนหมองเศร้าให้อาลัย

นกหลงฝูงมีคนจูงจับซบอก

คนงันงกรกทางเดินเหินไปไหน

ขอเพียงที่ผ่อนพักรักกายใจ

เช้าวันใหม่จะบินไปเหมือนนกเอย...

ขอบคุณอ.ยูมิ นำบทกวีเพราะๆ มาไว้ที่นี่ด้วย เพื่อเพิ่มอรรถรส

ขอบคุณคุณปริม สำหรับกำลังใจนะครับ