ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง.......เสียง ไอเดียบรรเจิดที่มันดังแตกกระจายเต็มไปหมดในสมองของผม ในการไปฟัง ประชุมวิชาการ "ห้องสมุดเชิงรุก : การปรับตัวสู่การเป็นห้องสมุดในโลกไร้พรหมแดน [The Proactive Library : An Adaptation to Balance the Borderless Library]"  ในวันที่ 29-30 สิงหาคม 2550 ณ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ที่ผ่านมา

              และแล้วผมก็ทำตัวเป็นผู้บันทึกความรู้ที่ไม่ดีอีกแล้ว รู้ทั้งรู้อยู่ว่าเวลาปิ๊งไอเดีย อะไรขึ้นมาให้รีบบันทึก แต่ก็ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมา 7 วัน แต่ผมก็ตั้งใจไว้แล้วว่า จะทยอยเขียนความรู้ที่ได้จากการไปเข้าร่วมประชุมมาเล่าสู่กันฟัง คิดเสียว่าเรามาเล่าเรื่องที่ได้ไปพบมา ถึงแม้ว่าอาจจะไม่เหมือนกับที่ได้ไปฟังการประชุมจริงๆ แต่ก็เป็นการสะท้อนความคิด เชิงเปรียบเทียความคิดที่ได้จากวิทยากร มาสู่ห้องสมุดของมอนอในบริบทสภาพความเป็นจริงก็แล้วกันนะครับ

                ดังนั้นบันทึกเรื่องนี้จึงอาจมีทั้งโดน และไม่โดนความคิดเพราะเป็นแง่มุมของผู้เขียนด้วย

                 ผมกลัวว่าผมจะเขียนแล้วไม่ได้ประเด็นก็เลย ลองเขียนเป็นผังความคิดของการไปร่วมประชุมออกมาด้วย ซึ่งผมนำเรื่องผังความคิดไปใช้กับนิสิตปริญญาเอก ปรด.การศึกษา ให้การบ้านนิสิตไปเขียนแล้วอาจารย์เองไม่เขียนก็กะไรอยู่ก็เลยขอเขียนบ้าง ซึ่งพอลองเขียนแล้วรู้เลยว่ามัน มันดีกว่าใช้คอมแฮะ.....มันได้ระบายสี มันได้ระบายความคิดไปด้วย

          ซึ่งวันก่อนในที่ประชุมที่ชาวห้องสมุด BAR เพื่อเตรียมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับ ห้องสมุด กรมวิทยาศาสตร์บริการที่จะมาเยี่ยมเรา พูดคุยแลกเปลี่ยนความสำเร็จระหว่างกันเกี่ยวกับเรื่อง COP ของ ห้องสมุด ผมลองเอาแผนที่ความคิดนี้ให้ที่ประชุมดูว่าผมจะรายงานการไปราชการแบบนี้ให้กับ ผอ.หอสมุดรับทราบ ในที่ประชุม ผมจำไม่ได้ว่าต้อย เล่าให้ฟังว่า มีการวิจัยว่าสีช่วยให้ความสามารถในการจดจำของมนุษย์เพิ่มขึ้นถึง 70 %[มาจากโฆษณา ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องสีและความจำ คลิก คลิก ]

           ในงานนี้ผมได้เจอวิทยากรดีๆที่น่าสนใจหลายท่าน 

• คนแรกเลย ก็คืออธิการบดี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศ.ดร.สุรพล  นิติไกรพจน์ ซึ่งท่านให้ความสำคัญกับห้องสมุดมากๆ นอกจากนี้ท่านยังมาเฉลยความนัยด้วยว่าตอนแรกท่านเอนทร้านมหาวิทยาลัย ท่านเรียนมาทางสายศิลป์ สาขาแรกที่ท่านเอ็นติดก็คือบรรณารักศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแ่ก่น
• คนต่อมา ผศ.นงนุช  ภัทราคร ผอ.สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ซึ่งท่านได้นำมุมมอง และแนวคิดในการสร้างห้องสมุดเชิงรุกของธนบุรีน่าสนใจหลายๆ เรื่องมาเล่าให้พวกเราฟังอย่างน่าสนใจ
• ส่วนคนนี้ขาประจำไปงาน ไหนๆ ก็เจอคนนี้ คือ รศ.ยืน ภู่วรวรรณ รองอธิการบดีฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ซึ่งงานนี้ อ.นำคำศัพท์ภาษาวัยรุ่น แอ๊บแบ๊ว มาเล่าให้พวกเราฟัง แม้....อินเทรนจัง
• ดร.ชัยสมพล ชาวประเสริฐ กรรมการผู้จัดการ บ.ไฮโพ เทรนนิ่ง คนนี้เป็นยอดนักคิด จริงๆ มององค์กร เป็นธุรกิจการค้า  ต้องรุกเข้าหาลูกค้า ลูกค้าคือพระเจ้า ผมฟังไป ปิ๊ง ไอเดียไป จนคิดไปแม้กระทั่งว่าสงสัยทำตามนี้ต้องปรับองค์กร ห้องสมุด เป็น ฝ่ายการตลาด ฝ่ายผลิต ฝ่ายบริการ ฝ่ายบริหาร ไปซะแล้ว เคลิบเคลิ้มครับ เคลิบเคลิ้ม
• ไอเดียเก่า ยังไม่ทันถูกแปลงไปใช้เลย วิทยากรท่านใหม่เข้ามาอีกแล้ว นางเพ็ญสุวรรณ นาคะปรีชา ผอ.สำนักหอสมุดมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งจะเจอท่านได้ขึ้นเวทีเป็นวิทยากรอยู่เรื่อยๆ เก่งจริงๆ [จนผมแอบฝันลึกๆ มองว่า เมื่อไหร่นะเราจะได้ขึ้นไปอยู่บนเวทีกับเขาบ้าง] ซึ่งงานนี้ คุณเพ็ญสุวรรณ อภิปรายเดี่ยวบนเวทีหมู่ คือขึ้นไป 3 คนแต่พูด ครั้งละคน กับ ดร.นงเยาว์ เปรมกมลเนตร ซึ่งเดิมเคยเป็นหัวหน้าฝ่ายบริการ สำนักหอสมุดพระจอมเกล้าธนบุรี แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นนักวิจัยที่ทำ เกี่ยวกับศูนย์ดรรชนีการอ้างอิงวารสารไทย โดยมี นางศรีจันทร์ จันทร์ชีวะ ผอ.สำนักหอสมุดมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นผู้ดำเนินรายการ
• ส่วนวิทยากรอีกท่านหนึ่งสมกับเป็นนักสถิติ นักคณิตศาสตร์ จริงๆ  น.ส. สมสุณีย์ ดวงแข บรรยายจนอาหารว่างทำพิษ ผมง่วงเหงาหาวนอนไปหมด ด้วยความสามารถ เป็นเยี่ยม ฉายสไลด์เพียง 6 เฟรม เฟรมแรกเป็นหน้าปก เฟรมสุดท้ายเป็นสวัสดี ที่เหลือ 4 เฟรมกับเวลาอีก ชั่วโมงครึ่ง จะไหวเหรอพี่ ผมหันไปมองรอบห้องประชุม ผู้เข้าร่วมประชุมส่วนใหญ่ หันไปเล่นเกมซ่อนตาดำกันซะเป็นส่วนใหญ่ จนวิทยากรต้องแซวว่า ถ้าอย่างไรให้เกาะเก้าอี้นั่งให้แน่นๆ เพราะที่นั่งสูงมาก[ห้องประชุมเล็กธรรมศาสตร์ใหญ่มากๆ ]
• ส่วนคนสุดท้าย ท้าทายมาก เพราะช่วงนี้หัวใจผู้เข้าร่วมประชุมส่วนใหญ่จ่ออยู่ประตูทางออกแล้ว แต่ผมโชคดีหน่อย เครื่องออกสองทุ่มเลยยังพอใจเย็นได้ ซึ่งช่วงนี้ ดร.พจน์  ใจชาญสุขกิจ นายกรัฐมนตรี เอ๊ยไม่ใช่ นายกสมาคมนักประชาสัมพันธ์แห่งประเทศไทย มาพูดเกี่ยวกับการประชาสัมพันธ์และการตลาดเชิงรุก

         ส่วนไอเดียความคิดนั้นผมจะค่อยๆ ทยอยเขียนเพิ่มเติมนะครับ