เดินชมฟอสซิลและเรียนรู้แล้ว ก็ชวนกันเดินวนขึ้นเพื่อกลับมายังที่จอดรถ

ขึ้นเนินผ่านร้านขายของที่ระลึก แม่ค้าที่คุ้นหน้า เธอส่งสายตาเรียกหา

มองเห็นสายตาเธอแล้ว ใจอ่อนขึ้นมาแวะเข้าไปอุดหนุนบ้างนิดหน่อย

เลือกได้ตุ้มหูแฟชั่น 2-3 พวงเล็กๆ ก่อนจากเธอมา

แม่ค้าคนนี้ใจสวย เธอเคยเอ่ยช่วยเมื่อเห็นพาพวกมาเดินพะรุงพะรัง

หนูหาถุงให้พี่ใส่ ของพี่จะได้ไม่หล่นสูญหาย

ชวนให้พี่ครูคิมอุดหนุน ด้วยเหตุที่ว่าใครมาก็อดใจไม่ซื้อไม่ได้

ได้ยินพี่ครูคิมบอกว่าพี่ใช้ไม่เป็น ได้ฟังชัดๆก็เอ๋อไปเหมือนกัน

เอ๋อเพราะไม่เคยนึกว่าพี่ครูคิมจะไม่สันทัดกรณีกับเรื่องแบบนี้เหมือนกัน

นำหน้าพี่ครูคิมมาก่อน ปล่อยพี่ครูให้เก็บความทรงจำอยู่ตามลำพังกับเด็กน้อยหนูนัท

ขากลับ แวะจอดริมทางกินข้าวบ้านก๋งด้วยกันก่อนจะพาไปที่ขนส่งกระบี่

ร้านอาหารหลังน้อยแห่งนี้มีบรรยากาศและของเก่าดีๆที่น่าแวะ้ดูแวะชม

อยากรู้บรรยากาศบ้านก๋ง ชวนตามไปอ่านที่บันทึกน้องปูนี่เลย

กินไป คุยกันไปจนอิ่มท้อง บังวอญ่าเล่าพลาง พี่ครูคิมเล่าพลาง

ได้เจอใครบ้าง วิถีที่ผ่านนั้นเจอมาอย่างไร

บังวอญ่าเล่าให้ฟังด้วยว่าปลายเดือนตุลา น้องหนานเกียรติจะมาปีนเขาบรรทัดด้วยกัน

ช่วงนั้นไม่ว่างซะนี่ ไม่งั้นจะขอพ่วงไปด้วย

เสียดายแปลบ (ภาษากระบี่หมายถึง เสียดายจัง)

ขับรถมุ่งออกจากร้าน ขบวนแห่ของคนกินเจมาถึงพอดี

ขับเลียบและแฝงขบวนมาถึงทางแยกจึงเบี่ยงหัวหนีมา

ส่งข่าวถึงน้องปูว่าสองเกลอที่มาจะถึงภูเก็ตก็คงเวลาดึก

ตามแผนจะนอนภูเก็ตเป็นเวลาสองคืน

น้องปูวางแผนไปเหอะ จะทำอย่างไรจึงจะได้พบเจอนะจ๊ะ นะจ๊ะ

แวะเข้าในบขส.อ้าวตายแล้วมืดจัง ไม่มีใครเลยสักคน

เอ๋อออกอีกแล้วซิเรา แล้วนี่คนเขาไปขึ้นรถกันที่ไหน

หวนรถวนกลับมาถนนใหญ่ วนรถไปมาถามคนไปเรื่อย

และแล้วก็ได้ที่เหมาะสำหรับจะหย่อนสองเกลอไว้ให้รอรถ

ส่งข่าวบอกน้องอัยการชาวเกาะ ว่าสองเกลอนั้นยังอยู่กระบี่ ยังไม่รู้เวลาที่จะได้ขึ้นรถ

รอจนเวลาสองทุ่มครึ่ง สองเกลอและหนึ่งเด็กจึงได้ขึ้นรถมุ่งหน้าสู่ภูเก็ต

ส่งแขกแล้วยกหูขึ้น ส่งไม้บอกต่อน้องอัยการชาวเกาะ

เรื่องราวที่เกี่ยวกับสองเกลอ ก็มาถึงจุดเอวังของคืนนี้ด้วยประการฉะนี้

บอกเล่าเรื่องราวให้แล้ว ขอจุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ และลาไปนอนแล้วนะคะ

คืนนี้กะว่าจะนอนให้อุตุอย่างนี้ อย่างนี้ อย่างนี้ อย่างนี้ อย่างนี้...อิอิ

ให้สมกับที่ได้ไปเปิดใจกับธรรมชาติและคุยสนุกกับสองพี่ยากลับมาค่ะ

เพื่อที่พรุ่งนี้ตื่นมา จะได้ไม่งัวเงีย

มีแต่สดใสเหมือนอย่างนี้ๆๆๆๆ

คนที่ต้องกินยาดูแลตัวเอง ก่อนที่จะนอนให้ทำอย่างนี้ซะก่อน มาขอเตือนไว้นะคะ นะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

17 ตค.2552

บันทึกอื่น

1. กริ๊งๆๆ....เงียบ....แอบๆ...ว๊าว...ว๊าว...ว๊าว

2. โห..โห...แหม...แหม...แหม....เสี่ยดายจัง