ความสับสนระหว่างความต้องการของ “ปัจเจก” และ “องค์กร” “ตัวเอง” และ “ตัวแทน” หรือ “ผู้แทน”


มีผู้กล่าวอ้างสิทธิ และทำหน้าที่ของตนเอง เพื่อสนับสนุนคำพูด และการกระทำของตัวเอง

 

ในการประชุมที่กรุงเทพในวันนี้ มีการพูดกันมากในเรื่อง การทำหน้าที่ของตนเอง

 

ในฐานะ

·       ประชาชน

·       บุคลากรขององค์กร

·       ตัวแทนกลุ่มต่างๆ

·       ตัวแทนองค์กร หรือพื้นที่

·       ผู้บริหารองค์กร  และ

·       แม้จนกระทั่งอ้างสิทธิ์เป็น องค์กรเสียเอง

 

ที่พบว่ามีผู้กล่าวอ้างสิทธิ และทำหน้าที่ของตนเอง เพื่อสนับสนุนคำพูด และการกระทำของตัวเอง

 

เช่น มีผู้กล่าวในที่ประชุมว่า

 

ผู้แทนราษฎรบางคนชอบพูดว่า ที่เขาพูดมานั้นเป็นความเห็นของคนทั้งจังหวัด ที่เขาเป็นตัวแทน

 

 และ ท่านนั้นได้ประกาศกลางที่ประชุมว่า

 

ท่านมาถามผมตั้งแต่ตอนไหน ไม่เคยรู้เลย

 

ลักษณะการอ้างสิทธิ์เช่นนี้ จะถือว่าเป็นการโกหก และหลอกลวงได้ไหม

 

เพราะที่อ้างไปนั้น มีจำนวนมากมายที่ ไม่จริง

 

และมักเป็นการอ้างความชอบธรรม ตามความเห็นแบบ อวิชชา ที่จะบริสุทธิ์ใจหรือไม่ก็ตาม ก็น่าจะเป็น ความไม่ถูกต้อง เช่นเดียวกัน

 

โดยเฉพาะการอ้างความเป็น ตัวแทน แต่ใช้ความคิดตัวเอง ล้วนๆ เพื่อผลประโยชน์ของตนเอง ที่คนที่กล่าวอ้างถึงนั้นแทบจะไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

 

ทั้งนี้น่าจะรวมถึง

 

·       การทำงานประจำวัน

·       งานวิจัย

·       งานพัฒนา

·       งานบริการสังคม

·       งานจัดการองค์กร

 

ที่ เราทำเพื่อตัวเอง หรือทำเพื่อสังคม

 

เรากำลังอ้าง สารพัดอ้าง เพื่อใคร

 

แต่อย่างว่าครับ

 

สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม

 

แต่ผมแค่อยากให้เราช่วยกันมองตัวเอง ที่จะทำให้ชีวิตเรามีคุณค่าตามที่เราตั้งใจไว้ครับ ลดโอกาสที่คนจะมาเขียนที่หลุมฝังศพหรือเมรุเผาศพของเราว่า คนลวงโลก

 

แต่ถ้าใครอยากเก็บหรืออยากได้คำนี้ไว้ ปิดฝาโลง ก็ทำต่อไปเถอะครับ

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 172900เขียนเมื่อ 25 มีนาคม 2008 11:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:16 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

วลีว่า "กงกรรมกงเกวียน" มีจริงค่ะ

อาจารย์ครับ  สบายดีนะครับ

ขออนุญาตนำไปรวมในรวมตะกอน  ขอบคุณมากครับ

                                                                      รวมตะกอน

พ่อครู ...แรง..! ไม่ตกเลยนะคะ ยังถึงลูกถึงคน

ฟังง่าย เข้าใจเร็ว แต่ "คิดหนัก" เลยอ่ะค่ะ

อยากให้พ่อเขียนเรื่องที่ทำให้เรามีความสุขในช่วงที่บ้านของเรา "อากาศร้อน ๆๆๆๆ และพายุฤดูร้อน!!!!"

ระลึกถึงเสมอค่ะ

ครับ ขอบคุณครับ

เห็นเงียบไปนาน นึกว่าลืมไปแล้ว

จะลองหาดูครับ

ในภาวะที่สมองยังปกติอยู่นี้ ก็เห็นจะลืมท่านได้ยากมากนะคะ

กว่าชีวิตจะเดินทางมาจนได้พบ และรู้จัก คงไม่มีวันที่จะตั้งใจลืมแน่นอนค่ะ

ที่หายไป เพราะต้องการเผชิญชีวิตด้วยต้นเองในหลายๆ ด้าน

เพื่อสะสมสิ่งต่างๆ รวมถึงความเข้มแข็งเพื่อวันต่อไปหน่ะค่ะ

แก้มแหม่ม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท