เช้าวันหนึ่ง จ.น.ท กู้ชีพได้นำผู้ป่วยมาส่ง   พี่ครับ../ผู้ป่วยรายนี้ความดันต่ำมากครับ น้องพยาบาลไปรับผู้ป่วย และทำการเคลื่อนย้ายลงเตียง ข้าพเจ้ามองไปที่ผู้ป่วยเป็นผู้หญิงนอนลืมตานิ่งไม่ขยับเขยื้อนมีผ้าห่มคลุมตัวไว้ ข้าพเจ้าจำสีหน้าและแววตาของเธอได้ดี ให้ประวัติว่าปวดขาข้างขวาและขาไม่มีแรง  ม่านถูกปิดเพื่อกั้นเป็นสัดส่วนระหว่างผู้ป่วยรายอื่นๆ แพทย์ พยาบาลตรวจร่างกายผู้ป่วยอย่างรวดเร็วเมื่อเปิดผ้าห่มที่คลุมตัวออกสิ่งที่เห็นคือทั้งลำตัว แขน ขาของผู้ป่วยมีสีม่วงคล้ำ แพทย์วินิจฉัยว่าเป็น Pulmonary Embolism ระดับออกซิเจนในเลือดต่ำมากอาการเธอทรุดหนักลงอย่างรวดเร็วแพทย์จำเป็นต้องช่วยใส่ท่อช่วยหายใจให้ยาและการรักษาภาวะวิกฤติ ข้าพเจ้าและหมอให้ข้อมูลกับยายและสามีที่นั่งรออยู่ถึงอาการผู้ป่วย   ตอนแรกน่าจะเริ่มมีการอุดตันที่ขาขวาเธอจึงมีอาการปวดขามากแต่เธอไม่ได้ไปตรวจรักษาจึงทำให้วันนี้....มาช้าเกินไป ยายเล่าว่าเธอเป็นคนขยันทำมาหากินอยากให้ลูกเรียนสูงๆลูกคนโตเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยปีนี้ เวลาที่เจ็บป่วยก็ไม่ยอมมาหาหมอเพราะไม่อยากหยุดขายของ  ครั้งนี้เธอบ่นปวดขามากๆเป็นอาทิตย์และเดินไม่ได้ 3 วัน  ข้าพเจ้ากลับเข้ามาอีกครั้งเห็นแววตาเธอที่มองมารับรู้ได้ว่าเธอคงอยากจะบอกหรือพูดอะไรสักอย่างข้าพเจ้าถามเธอว่าคุณอยากจะพบสามีคุณไหม เธอพยักหน้าเมื่อสองคนพบหน้ากันต่างคนต่างน้ำตาไหลเห็นแล้วสะท้อนใจข้าพเจ้ายิ่งนัก  ข้าพเจ้าจับมือเขาไปวางที่มือของเธอ เขาค่อยๆทรุดตัวลงกอดภรรยาแล้วพูดว่าต้องสู้นะ  เธอต้องรอลูกนะ  ลูกเรากำลังจะมาถึงแล้ว พี่ตามลูกเรามาแล้ว  ข้าพเจ้าเห็นตัวเขาสั่นสะท้านเพราะแรงสะอื้น   ข้าพเจ้าคิดในใจว่าอย่างน้อยเวลานี้กำลังใจจากคนที่รักคงมีค่ามากกว่า สิ่งอื่นใด  และคงเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอจะรับรู้ได้ เพราะต่อมาหัวใจเธอเริ่มเต้นอ่อนลงเรื่อยๆจนต้องช่วยปั้มหัวใจและเตรียมย้ายเข้า ICU   เสียงร้องไห้ของยายและสามีเธอทำให้จนเจ้าหน้าที่ทุกคนเงียบไปทั้งตึก  ตอนนั้นข้าพเจ้าไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมารู้เพียงว่าเดินพาพวกเขาไปนั่งที่โซฟา  ข้าพเจ้านั่งอยู่ตรงกลางมือซ้ายโอบไหล่ยาย  ไม่ให้ล้ม  มือขวาจับแขนสามีเธอไว้      หลังจากนิ่งไปสักครู่นึง สามีเธอบอกข้าพเจ้าว่าขอให้ช่วยใส่เครื่องช่วยหายใจให้เธอต่อไปจนกว่าลูกจะมาได้ไหม  ตอนนี้ลุงกับป้าไปรับที่พิษณุโลกอีกไม่เกิน1 ชั่วโมงลูกจะมาถึง  ข้าพเจ้ารับปากและฝากให้พยาบาลที่ห้องICU ช่วยดูแลเธอไว้ในนานที่สุดเท่าที่จะทำได้จนกว่าลูกเธอจะมาถึง......