การดำเนินชีวิตของคนเราไม่เหมือนกันเลย  นักเรียนแต่ละคนที่นั่งเรียนอยู่ในห้อง  เขามีความมุ่งหวังในการมาเรียนก็แตกต่างกัน ตามพื้นเพที่บ้านได้บอกสอนมา 

ประกอบกับ  ความใฝ่ดีในตัวของแต่ละคน

บางวันต่อมใฝ่ดีก็เบิกบาน  แต่  บางวันสิ ต่อมใฝ่ดี กลับห่อเหี่ยว แต่ต่อมความกวนโอ๊ย  เบิกบานแทน....

สิ่งเหล่านี้  ครูผู้สอนย่อมตระหนักดี

*****

วันหนึ่ง มีการชกต่อยกันขึ้น

คู่กรณี  ฝ่ายกระทำเป็นหนึ่งในเกเรที่นับครั้งไม่ถ้วนกับการถูกตำหนิ  กับฝ่ายที่ถูกกระทำ  ที่เรียบร้อย มีพฤติกรรมชอบเล่นกับนักเรียนหญิงตั้งแต่ ป.1 มาถึง ป.4.....

ต้องนำพยานมาพูดคุยด้วย 

ฝ่ายถูกกระทำ มีเพื่อนผู้หญิงตามมาให้ปากคำว่า.....เขาเล่นกับหนูอยู่...จู่จู่ คนนี้  ซึ่งโตกว่าอีกระดับชั้นหนึ่ง  มาต่อยที่ใบหน้าอย่างจัง 

ฝ่ายกระทำ.....เถียงออกมา  แบบไม่ปล่อยให้พยานพูดจบว่า.....เขาด่าแม่ผม....

ครูวินัยถามพยาน....ใช่หรือเปล่า  เธอได้ยิน  เขาด่า แม่ของคนนี้ หรือเปล่า

พยาน...ส่ายหน้า และบอกเต็มปากว่า......ไม่ค่ะ เขาไม่ได้พูดกับคนนี้เลย

*****

เรามาศึกษากันก่อนที่ครูอ้อยจะไปจมกับเอกสารนะคะว่า.....

ทำไม นักเรียนต้องตัดสินด้วยกำลังกาย....ทำไมชอบกุเรื่อง 

ทำไมนักเรียนต้องใช้ความป่าเถื่อนมาแสดงอำนาจให้คนอื่นเกรงกลัว .....ไปรู้จากไหนมาว่า  ผู้ใหญ่ เขาก็ทำกัน

นักเรียนไปได้ตัวอย่างมาจากไหน.....น่าคิด

สถานที่นี้ นักเรียนไม่รู้จักยำเกรง อยากจะทำอะไรก็ทำ โดยไม่กลัวเกรงความผิด .....สงสัย ดูทีวี หรือไม่ก็อ่านหนังสือพิมพ์

*****

หากโรงเรียนปล่อยลอยนวลไป แบบที่บ้านเมือง ปล่อยคนผิดลอยนวลไป.....

ความผิดก็จะเกิด...ซ้ำซาก 

แบบพฤติกรรมของนักเรียนคนนี้  ที่จะปล่อยความเป็นนักเลง ข่มเหงคนไปทั่ว.....

คนบริสุทธิ์ก็จะตกเป็นแพะรับบาป.....แบบบ้านเมืองของเราในเวลานี้...

หน้าที่ของเรา.....ที่จะปราม..ไว้ก่อนตั้งแต่ยังเล็ก  เพราะนักเรียนกลุ่มนี้ เป็น......ไม้อ่อนที่ดัดง่าย 

อย่าได้ปล่อยไปให้ได้เติบโตเสิบสาน...เป็นอันธพาล ต่อไป แบบตัวอย่างที่เห็นเห็นกันอยู่ในบ้านเมืองเรา...ขณะนี้

*****

*****

บันทึกอ้างอิง

*****

ทักษะชีวิตกับการเรียนเก่ง

*****

ทักษะชีวิตกับการเรียนเก่ง(2)

*****

ด้วยความรัก และ ปรารถนาดี 

จาก

ครูอ้อย แซ่เฮ