คิดถึงแม่..วันใส่ขันดอก ที่วัดเจดีย์หลวงเชียงใหม่


เป็นภาพที่สวยสดงดงามมากค่ะ..ทำให้รู้สึกเบาใจได้ว่าเด็กๆและเยาวชนยังอยู่ใกล้วัด ใกล้ศาสนาอยู่

 

คิดถึงแม่..วันใส่ขันดอก ที่วัดเจดีย์หลวงเชียงใหม่

 

          แม่ขา..แม้ว่างานหนูจะหนักมากเพียงไหน หนูก็ไม่ลืมช่วงเวลาสำคัญ  ...การใส่ขันดอก...ค่ะแม่  ประเพณีบูชาเสาอินทขีลด้วยดอกไม้ที่วัดเจดีย์หลวง   ปีนี้จัดระหว่างวันที่ ๒๐-๒๗ พฤษภาคมค่ะ  ช่วงนี้ที่บ้านดอกจำปามีหลายร้อยดอกเชียวค่ะ  แข่งกันบานเต็มต้น  เดี๋ยวบาน..เดี๋ยวบาน  กลิ่นหอมของจำปาหอมมาก  หอมไกล  ยิ่งช่วงนี้ลมแรง ฝนตกบ่อยกลิ่นหอมจึงขจรขจาย  และดอกก็บานทุกวัน  คุณยายข้างบ้านบอกหนู “อาจารย์อ้วน กลิ่นดอกจำปาหอมถึงบ้านยายแน่ะ”   น้องข้างบ้านก็บอกค่ะ  “พี่อ้วน หอมจริงๆค่ะ ดอกจำปา”   แม่ขาหนูได้อยากได้ยินเสียงแม่จัง  อยากได้ยินได้ฟังเสียงแม่บอกหนูว่า  “หอมแต๊ๆ” ..หยังมาหอมแต๊หอมว่า..  แม่จะชอบนักเชียวกับการเด็ดดอกจำปามาพันผูกกับเส้นผมของแม่   แม่ว่าหอมใกล้ดี ใกล้จมูกใกล้ใจ  

                                           จำเอ๋ยจำปา                     กลิ่นหอมซ่านนาสามิรู้หาย

                                  แม้อยู่ใกล้หรือไกลกลิ่นกำจาย     สีเหลืองคล้ายทานตะวันดูมั่นคง

                                  เหมาะเป็นดอกบูชาองค์พุทธะ     อีกใช้กราบคารวะตามประสงค์

                                  กลีบกลิ่นสีของเจ้าเช่นอนงค์      ที่ควรคงคุณค่าดั่ง..จำปาเอย  

        

            หนูยังจำได้ค่ะแม่..พอช่วงครึ่งหลังเดือนพฤษภาคมของทุกปี  หลังจากประเพณีแปดเป็ง..เตียวขึ้นดอยสุเทพแล้วก็จะเป็นประเพณีการใส่ขันดอก   เมื่อแม่ยังอยู่กับหนู ทุกปีเมื่อถึงเวลาใส่ขันดอกใบหน้าของแม่จะเปี่ยมสุขเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่จะได้ทำบุญด้วยดอกไม้   แม่จะให้หนูหิ้วชะลอมเล็กๆเดินตามแม่  แม่จะเก็บดอกบานไม่รู้โรยที่อยู่รายรั้วรอบบ้าน  แม่จะเอามีดเล็กๆตัดดอกตั้งมากมายก่ายกอง เยอะแยะเต็มชะลอม   แม่จะสอนหนูให้มัดดอกบานไม่รู้โรย มัดเป็นกำๆ กำละประมาณ ๑๐-๑๒ ดอก  แล้วก็รัดด้วยตอกเส้นเล็กๆที่แม่ตัดแบ่งจากตอกเส้นใหญ่  มัดแล้วมัดเล่าที่หนูต้องมัดดอกบานไม่รู้โรยให้แม่จนวางได้เต็มถาด แม่บอกว่ามัดให้เยอะๆ มากๆ

บางปีไม่มีดอกบานไม่รู้โรยแม่ก็จะเก็บดอกซอมพอหรือหางนกยูงเล็กแทน สีส้มๆ แจ๊ดๆสวยมาก     กว่าหนูจะรู้ว่าทำไมต้องมัดเยอะแยะมากมายเช่นนั้น  ก็ต่อเมื่อแม่พาหนูไปใส่ขันดอกกับแม่ที่วัดเจดีย์หลวง  หนูจึงเห็นภาพขันขนาดใหญ่จำนวนมากที่ทางวัดจัดวางไว้ให้สาธุชนได้วางดอกไม้ เหมือนตักบาตร แต่ไม่ใช่ เพราะไม่ได้เอาดอกไม้ใส่ลงในบาตรพระ   แม่พาหนูเดินตามแม่ๆจะยกถาดดอกไม้ขึ้นเหนือศีรษะแล้วก็กล่าวคำไหว้บูชาเสาอินทขีล

ปีนี้หนูตั้งใจเก็บดอกจำปาไปใส่ขันดอกค่ะแม่..ดอกจำปาสวย กลิ่นหอม  เหมาะอย่างยิ่งกับการบูชาพระ  หนูตั้งใจจะชวนครูพี่เหมียวกับป้าแดง (ป้าแดงเป็นกัลยาณมิตรที่น่ารักของหนูค่ะแม่ เธอมาอยู่เชียงใหม่ในช่วงเวลาสั้นๆค่ะ)   กว่าหนูจะเก็บดอกจำปาได้เต็มตะกร้า  หนูต้องใช้ความพยายามและความอดทนมากค่ะ  พยายามที่จะเก็บดอกที่บานสวยอยู่บนต้น  ดอกที่อยู่ใกล้มือก็สบายค่ะ  ที่อยู่ไกลหน่อยก็ต้องดูซ้ายดูขวาก่อน  ดูว่าปลอดภัยไหม เพราะหนูเก็บอยู่บนระเบียงบ้าน  เกรงจะพลาดตกค่ะ  หนูชอบปีนป่ายอยู่แล้ว แต่ก็ต้องระมัดระวัง  และก็ต้องอดทนกับความเจ็บปวดจากการถูกมดแดงกัดค่ะ    ตอนแรกพวกเขาก็อยู่ในรังอย่างเรียบร้อยดี  แต่พอได้ยินเสียงและกิ่งไม้ไหว  พวกเขาก็กรูกันออกจากรัง ไม่ฟังอีร้าค่าอีรม ไต่ขึ้นแขน ลำคอ ลำตัวเสื้อผ้าหัวหูหนูเต็มไปหมด หนูต้องกระโดดลงมาปัดๆให้พวกเขาออกไป

  

อูยๆๆ...ทั้งเจ็บจิ๊ดๆและคันค่ะ  พอเงียบๆสักพักพวกเขาก็กลับรัง หนูก็ตะกายขึ้นไปเก็บใหม่ ตั้งหลายครั้งเชียวค่ะกว่าจะได้ดอกเต็มตะกร้า  เหมือนการดำรงชีวิตในโลกเลยนะคะแม่  ต้องต่อสู้กับความเจ็บความปวดมากมาย  ใช้ความอดทนในจังหวะและเวลาของชีวิต แล้วหนูก็จะผ่านพ้นไปในแต่ละห้วงของชีวิตได้

แต่วานนี้สิ่งที่หนูหวังไว้ไม่เป็นดั่งหวังหนึ่งเรื่องค่ะ  คือหนูติดต่อป้าแดงไม่ได้ เนื่องจากลืมโทรศัพท์มือถือค่ะ  ..จนเป็นนิสัย..  จึงได้ไปใส่ขันดอกกับครูพี่เหมียวสองคนค่ะ  หนูยกตะกร้าดอกจำปาขึ้นจรดศีรษะ..เช่นเดียวกับแม่ที่เคยทำ

 “สาธุ..คุณพระสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก  คุณพระรัตนตรัย

คุณพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของเมืองเชียงใหม่

คุณของหลวงปู่จันทร์ กุสโลที่หนูเคารพ

โปรดรับทราบในการถวายดอกไม้หอมของหนูครั้งนี้

ขอกลิ่นหอมของดอกจำปา จงส่งไปถึงแม่ของหนูด้วย

ไม่ว่าแม่จะอยู่ภพใดแดนใด  แม่โปรดได้รับรู้ถึงความรักของหนูที่มีต่อแม่ด้วยเถิดค่ะ..สาธุ”

พร้อมกัน..หนูก็ได้กล่าวคำบูชาเสาอินทขีลด้วยค่ะ

 

หนูได้ถวายดอกจำปาหอมแด่องค์พระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่พระวิหารในวัดเจดีย์หลวงด้วยค่ะ  เมื่อหนูวางดอกจำปาทุกดอกลงในทุกขันทุกพาน..สาธุหนูขอให้ความหอมนี้ส่งไปถึงแม่ ณ วิมานชั้นฟ้าที่แม่ได้อยู่ด้วยเถิด..    หนูเชื่อมั่นเต็มใจของหนูว่าแม่ต้องได้อยู่ในแดนสุขาวดี   เพราะแม่ประกอบแต่กรรมดีทั้งชีวิตของแม่  มีหลายขันทั้งในพระวิหารหลวง   ทั้งหน้าวิหารและโดยรอบของวิหารที่ประดิษฐานเสาอินทขีล 

หนูได้ถวายดอกจำปาหอมแด่หลวงปู่ด้วยค่ะ  ..พระพุทธพจนวราภรณ์ หรือ หลวงปู่จันทร์ กุสโล..ที่แม่เคารพนับถือตั้งแต่หนูยังเป็นเด็กเล็กของแม่   หนูกับครูพี่เหมียวเราช่วยกันจัดดอกไม้ นำดอกจำปาหอมจัดในพานที่มีพวงมะลิหอมวางอยู่แล้ว จนสวยงามค่ะแม่ แล้วพี่เหมียวกับหนูต่างยกพานขึ้นจรดศีรษะ  ต่างคนต่างอธิษฐาน  หนูยังคงอธิษฐานดังเดิม  ขอผลบุญครั้งนี้มีไปถึงแม่ผู้เป็นที่รักของหนูด้วยเถิด  และขอดวงวิญญาณของหลวงปู่สู่สัมปรายภพด้วย 

หนูยังไม่เคยลืมภาพชีวิตของเรา  ทุกๆเช้าตี่สี่เมื่อหนูตื่นขึ้นช่วยแม่ทำกับข้าวเพื่อไปขายที่ตลาด  พอหนูล้างหน้าล้างตาแล้ว  แม้ว่าแม่กำลังทำงานอยู่แม่ก็จะวางมือจากงานไปเปิดวิทยุเล็กๆ  ..สมัยนั้นยังไม่มีคลื่นเอ็ฟเอ็มเอเอ็ม  แม่ก็จะเปิดของกรมประชาสัมพันธ์  ในเวลาตีห้าพอสถานีเปิดก็จะมีรายการธรรมะ  มงคลชีวิตประสิทธิ์พร  โดย พระธรรมดิลก  หนูจำตำแหน่งทางพระสงฆ์ของหลวงปู่ในขณะนั้นไม่ได้ค่ะว่าหลวงปู่มียศตำแหน่งอะไร  แต่หนูจำคำคมชีวิตที่หลวงปู่สอนทุกวัน  คำคมใดที่หนูชอบและประทับใจหนูก็จะเอาไปจดบันทึกไว้ในสมุดบันทึกของหนู   ที่หนูจำขึ้นใจมีตั้งหลายคำสอนเชียวค่ะแม่..

“..ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้

ไม่มีการสูญเสียใดๆที่น่าเสียใจเท่ากับการเสียเวลา

เสียเวลาเพียงหนึ่งวินาทีกับเท่ากับสูญเสียส่วนหนึ่งของชีวิต

อายุที่เราได้นั้น คือชีวิตที่เราสูญเสียไป

 

“จงพอใจในชีวิตของตัวเอง

โดยไม่ต้องไปเปรียบเทียบชีวิตของผู้อื่น

 

“ไม่ยินดีในสิ่งที่ตนได้  ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี เป็นคนอาภัพอับโชคที่สุด

“ยินดีในสิ่งที่ตนได้  พอใจในสิ่งที่ตนมี  เป็นคนโชคดีที่สุด”

 

..ถ้าทำใจร้อน    จะร้อนใจภายหลัง..

ถ้าทำมักง่าย   จะวุ่นวายภายหลัง

ถ้าเห็นแก่ได้   จะเสียใจภายหลัง

  ถ้าเห็นแก่กิน    จะถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม

ถ้าพูดพล่อยๆ   จะเสื่อมถอยความนับถือ

ถ้าสบายเมื่อหนุ่ม   จะกลุ้มใจเมื่อแก่

ถ้าทำตามใจชอบ     จะได้รับสิ่งที่ไม่ชอบใจ

ถ้าทำบาปแลกบุญ   จะขาดทุนเรื่อยไป

ถ้าเห็นแก่ธรรม     สุขเลิศล้ำตลอดกาล..

...และอีกมากมายค่ะแม่..ที่หนูจดจำและบันทึกไว้ใช้ในชีวิตทุกวันนี้..

 

หนูได้ทำบุญมากมายค่ะแม่..   และหนูก็รู้สึกประทับใจกับภาพที่เห็นวานนี้มากค่ะ  มีนักเรียนมากมายหลายโรงเรียนก็มาใส่ขันดอกด้วย  ต่างแต่งชุดพื้นเมืองสวยงาม เพราะว่าเป็นวันศุกร์ ทุกโรงเรียนจะให้เด็กนักเรียนแต่งกายแบบพื้นเมืองค่ะ   เด็กๆไม่ได้มากับครอบครัว  แต่มากันเป็นกลุ่มๆ หลังจากเลิกเรียนแล้ว  บ้างกำลังสรงน้ำพระ  บ้างกำลังปิดทององค์พระ   บ้างกำลังก้มกราบองค์พระพุทธรูป   กราบหลวงปู่  หยิบดอกไม้ที่จัดเตรียมมาวางบนขันดอกไม้  ..เป็นภาพที่สวยสดงดงามมากค่ะ..ทำให้รู้สึกเบาใจได้ว่าเด็กๆและเยาวชนยังอยู่ใกล้วัด ใกล้ศาสนาอยู่   และหนูก็ขอเผื่อแผ่ผลบุญที่หนูกระทำมายังเพื่อนๆกัลยาณมิตรที่รักทุกคนใน Gotoknow ด้วยค่ะ  ขอให้ทุกท่านพบแต่ความสุข สุขกายสุขใจ มีสุขภาพที่แข็งแรง จิตใจที่มั่นคง พร้อมเจริญก้าวหน้าในชีวิตและการงานด้วยค่ะ   ..กราบสวัสดีแม่ค่ะ

 

..ดีใจค่ะ..ที่ป้าแดงได้ไปใส่ขันดอกแล้วด้วย

ที่บันทึกนี้ค่ะ..ป้าแดงน่ารักมากค่ะไปแบบลองผิดลองถูก

และครูพี่เหมียวก็พานักเรียนโรงเรียนพุทธโศภนไปใส่ขันดอกด้วย

ที่นี่ค่ะ..มีรายละเอียดของประเพณีบูชาเสาอินทขีลด้วยค่ะ

เพื่อนๆที่มีโอกาสได้แวะเวียนมาเที่ยวเชียงใหม่ช่วงนี้เชิญนะคะ..

 

 

สวัสดีค่ะ

 

หมายเลขบันทึก: 262893เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2009 23:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)
  • สวยจังเลยค่ะ
  • สวยงามทุกอย่างเลยค่ะ ภาพ บล็อก เพลง
  • อูยย ดูแล้ว ครูอิงคงหลับฝันดีแน่ ๆ เลยค่ะ
  • ชื่นตา ชื่นใจจริง ๆ นะคะ
  • พรุ่งนี้จะมาอ่านใหม่นะคะ คืนนี้ง่วงแล้วหละ
  • ส่ง ศน.อ้วนเข้านอนนะคะ

สวัสดียามดึกค่ะ..ครูอิงคนสวย

  • ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยม ศน.อ้วนยามดึก
  • เมื่อสาวใต้มาเยือนนครพิงค์
  • แวะมาอ่านอีกนะคะ..เป็นประเพณีที่งดงามของเมืองเชียงใหม่ค่ะ
  • ฝันดีนะคะ

บ้านพี่อ้วนคงเป็นอุทยานดอกไม้ใช่ไหมค่ะ

มีดอกไม้มาให้ชมเยอะแยะเลย

อ่านบันทึกแล้วเหมือนได้อยู่ในงาน วันใส่ขันดอกด้วยเลยค่ะ

ที่วัดคงหอมตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นดอกไม้ ธูปเทียน

ทุกๆคนคงมีความสุขที่ได้ทำบุญให้กับพ่อแม่ญาติพี่น้องที่ได้ล่วงลับไปแล้ว

ทำให้พลอยคิดถึงแม่ค่ะ

สวัสดีค่ะ

สวยสดงดงาม...เป็นรากเหง้าที่ควรอนุรักษ์ไว้ค่ะ

รักและคิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ....

สวัสดียามเช้าค่ะ..น้องนก

ชื่นใจนะคะได้อยู่กับความงามและกลิ่นหอมของดอกไม้

ตะกี้พี่อ้วนก็เก็บดอกจำปาได้อีกตั้งเยอะค่ะ

หากน้องนกอยู่ใกล้ๆก็จะเอาดอกจริงๆไปฝากค่ะ

วันก่อนพี่อ้วนเอาไปฝากครูต้นกล้าอาชีพ

มีหลายคนค่ะ ไม่รู้จักดอกจำปา  อิอิ..เด็กวัยรุ่น

จริงๆความงามความหอมของชีวิตก็อยู่ใกล้ๆตัวเรานี่แหละนะคะ

ขึ้นอยู่กับเราจะหยิบจะเลือกมาดมดอมและมองเห็นคุณค่า

ประเพณีใส่ขันดอกก็เช่นกันค่ะ..เป็นประเพณีที่สวยงามคู่เมืองเชียงใหม่

เมื่อเห็นเด็กๆเข้าร่วมกิจกรรมก็มีความสุขมากค่ะ

แสดงว่าพ่อแม่และคุณครูต้องสอนแล้ว..เด็กถึงรู้

ขอบคุณน้องนกมากค่ะที่มาเยือนยามเช้า

มีความสุขกับวันหยุดนะคะ..

 

P

สวัสดียามเช้าค่ะ..

ขอบคุณค่ะที่มาสัมผัสกลิ่นหอมของจำปายามเช้า

และร่วมกิจกรรมที่เป็นรากเหง้าของวัฒนธรรมชีวิต

งดงามจริงๆค่ะ..

หากฝนตกอีกยิ่งเหมาะมากค่ะ..ประเพณีใส่ขันดอกต้องคู่กับฝน

กลิ่นหอมของดอกไม้นานาพันธุ์ขจรขจายมากค่ะ..

 

 

  • สวัสดีค่ะ พี่อ้วน
  • ป้าแดงตั้งใจว่า กลับไปบ้านจะซื้อต้นจำปามาปลูกที่บ้านค่ะ กำลังคิดๆๆว่าจะเอาลงมุมไหนดี
  • เอาไว้ทำแบบ พี่อ้วน บูชาแม่ บูชาพระ บูชาครูค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวสดีค่ะ ศน.อ้วน คนเก่ง

  • อ่านบันทึกแล้วท่อน้ำตาทำงานค่ะ
  • แหม...แหม ขอบคุณค่ะ คนเฒ่าไปวัดแต๊ ๆ เลย อิ อิ
  • น่าเสียดายมิเช่นนั้นมีป้าแดงอีกคนหนึ่งนะคะ ไม่เป็นไรเอาไว้พบกันในโอกาสอื่น ๆค่ะ
  •  ขอบคุณ ขอบคุณ

ด้วยรัก..พี่เหมียว

มาแหมรอบเจ้า..

สวัสดีเจ้า ศน.อ้วน คนเก่ง

  • ณ บ่าเดี่ยวนี้ หน้าโฮงเฮียนเปิ้นมีถนนคนเดินเน่อ  บวกกับใส่ขันดอก สนใจ๋ก่อหา อิ อิ
  • ขอบคุณตี่แวะมาตักมาถามหา

                              

            ดอกไม้ตี่เฮาปู๋จาหลวงพ่อจันทร์ กุสโล

ด้วยคิดเติงหา...ปี้เหมียว

  • ขออนุโทนาบูญเจ้าพี่ศน.อ้วน
  • ขอให้พี่สาวมีความสุขความงดงามในชีวิตเจ้า
  • ดอกจำปีหอมแต้เจ้า..

ศน.อ้วนเจ้าขา...

         ตามกลิ่นหอมๆของดอกจำปีมาค่ะ อิ..อิ..

         เหมือนที่หนูบอกไว้ที่บันทึกของพี่เหมียว คือ เคยได้ยินประเพณีนี้  แต่ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร

         อ่านจากบันทึกของพี่เหมียว  และมาต่อยอดที่บันทึกนี้ ได้ความรู้เพิ่มอีกเยอะเลย อิ..อิ...

         ขอบคุณ...เรื่องราวดีๆของประเพณีอันงดงาม.....

         ด้วยรัก....

        

สวัสดียามเย็นค่ะป้าแดง

ไม่เป็นไรนะคะ..บุญของเรายังสัมพันธ์กันอยู่ค่ะ

แม้กายไม่ได้ไปด้วยกันแต่กระแสจิตและความมุ่งมั่นเราเหมือนกันค่ะ

ดีใจค่ะ..ที่ป้าแดงจะปลูกจำปา-จำปีไว้ที่บ้าน  ปลูกคู่กันเลยนะคะ

ขอบคุณป้าแดงมากค่ะ

 

 

 

พี่เหมียวขา..

กลิ่นหอมจำปาหอมยังกรุ่นอยู่ค่ะ..

คงอีกนานมากค่ะ..พี่เหมียว ที่กลิ่นจะจางหาย

พี่สาวที่แสนดี..

ขอบคุณในน้ำใจอันมากมายค่ะ..

..ขอบคุณในน้ำใจของสาวน้อยน้องพิมค่ะ..

..พี่อ้วนฝากบุญใจบุญกายถึงน้องสาวที่น่ารักด้วยค่ะ..

..น้องพิมมากน้ำใจกับพี่ๆเพื่อนๆเสมอมา

..ให้ได้รับผลบุญกลับคืนนะคะ..

 

ครูตุ๊กจ๋า..

อิอิ..จำปาเจ้าค่ะ

ศน.อ้วนฝากครูตุ๊กเต็มอ้อมใจเลยนะคะ

ฝากบุญกายบุญใจด้วยค่ะ..

ให้ครูตุ๊กสุขกายสุขใจ  สมมาดปรารถนาในสิ่งหวังทุกประการค่ะ

ด้วยใจปรารถนาดีค่ะ..

ขอบคุณภาพสวยค่ะ..

สวยจัง "หญิงสาวกับสายฝน"

 

สวัสดีครับ   ศน.อ้วน  ศน.คุณภาพ เป็นบันทึกที่น่าอ่านมีภาพประกอบอย่างเหมาะสมงดงามอย่างมีคุณค่าของวัฒนธรรมที่ล้ำค่าของเชียงใหม่  เชื่อว่าใครๆได้อ่านก็คงคิดถึงแม่เหมือนผม  ตามมาขอบพระคุณในความโอบอ้อนอารี ความมีน้ำใจ ความมีเมตตากรุณา  ของชาวเชียงใหม่มีให้กับทุกคนที่ไปเยือนเสมอ  นี่คงเป็นเสน่ห์ที่ทุกคนหลงไหลอยากไปเยือน  ผมเห็นป้ายชื่อโครงการโครงการคืนครูให้นักเรียน ตั้งแต่ไปวันแรก  ตอนทานมือเช้าของโรงแรมก็พยายามเมียงๆมองๆเห็นน้องที่มาร่วมกิจกรรมหลายคน  แต่คิดว่าไม่เห็น ศน.อ้วนคนงามน้ำใจเปี่ยม  กราบขอบพระคุณอย่างยิ่ง  ด้วยความเกรงใจเก็บไว้ยามเข้าตาจนคงต้องรบกวน  ผมชอบเชียงใหม่คงได้ไปบ่อยๆ  ขอให้ท่านและครอบครัวพบแต่ความสุข ความเจริญ โชคดีครับ 

กราบขอบพระคุณท่านผอ.ประจักษ์ที่เคารพค่ะ..

ในความกรุณามาเยือนพร้อมคำชม

จนเขินเชียวค่ะ..ท่านผอ.

หนูยังรู้สึกเสียดายและเสียใจที่ไม่ได้ดูแลท่านผอ.ค่ะ

คราวต่อไป..หากท่านมีโอกาสมาเยือนเมืองเชียงใหม่อีก

ท่านผอ.บอกหนูนะคะ  ยินดีและเต็มใจอย่างยิ่งค่ะ

พร้อมเป็นเจ้าของบ้านที่ดีค่ะ

....^-^....

แต่ละท้องถิ่นก็มีประเพณีที่ดีงามที่สมควรสืบทอดต่อไปให้รุ่นลูกหลาน

"การใส่ขันดอก..บูชาเสาอินทขีล" เป็นอีกหนึ่งประเพณีที่งดงามของเชียงใหม่ค่ะ

หนูจึงรู้สึกภูมิใจมากค่ะท่านผอ.ในการนำมาบอกกล่าวให้เพื่อนๆได้รับรู้ด้วยค่ะ

ขอบพระคุณท่านผอ.มากค่ะ

อ่านบันทึกนี้แล้ว..จิตใจสงบขึ้นเยอะครับ  ผมเห็นภาพวัฒนธรรมที่เลื่อนไหลอย่างมีตัวตน เห็นอารมณ์ความรู้สึกที่พร่ำพูดกับตัวเองอย่างงดงาม  รวมถึงการสัมผัสถึงแก่นคิดอันเป็นปรัชญาที่น่าจดน่าจำ

“..ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้

ไม่มีการสูญเสียใดๆที่น่าเสียใจเท่ากับการเสียเวลา

เสียเวลาเพียงหนึ่งวินาทีกับเท่ากับสูญเสียส่วนหนึ่งของชีวิต

อายุที่เราได้นั้น คือชีวิตที่เราสูญเสียไป

 

 

สวัสดีค่ะ ดีใจจริงๆที่ได้มาเยี่ยมบันทึกนี้ มีคุณค่าทางจิตใจอย่างยิ่ง ขอน้อมใจอนุโมทนาบุญด้วยคนค่ะ

ขอบคุณที่ไปทักทายทำให้ได้ตามกลับมาขอบคุณ หลังจากที่ผ่านกันไปมาในบันทึกบล็อกอื่นๆค่ะ ยินดีมากค่ะที่ได้รู้จักคนเก่ง คนดี ที่ทำงานเพื่อแผ่นดิน

เชียงใหม่และเมืองเหนือนั้นมีวัฒนธรรมที่มองเห็น สัมผัสได้ สืบทอดกันมายาวนาน เป็นความเข้มแข็งที่น่าภูมิใจยิ่งนัก

ที่บ้านไม่มีใครเป็นคนเชียงใหม่แท้ๆ แต่พี่สาวและคุณแม่พากันไปอยู่นานจนกลายเป็นคนเชียงใหม่ไปเลยค่ะ ตัวเองนั้นวางแผนว่าแก่ๆก็อยากไปอยู่เชียงใหม่ รักเชียงใหม่ตั้งแต่ได้เรียนที่มช.ค่ะ

สวัสดีค่ะ..อาจารย์แผ่นดิน

ขอโทษนะคะที่ไม่ได้คุยกับอาจารย์ตั้งนาน

ทุกคำพูดของอาจารย์แผ่นดินต้องทำให้ได้คิดค่ะ

ทำให้รู้สึกรัก  ภูมิใจและหวงแหนแผ่นดินเกิดขึ้นอีกมากโขค่ะ 

เพราะแม้คนต่างถิ่นก็มีความรู้สึกเช่นเดียวกัน

ศน.อ้วนจะขอเป็นหนึ่งคนค่ะ..ที่จะยังคงความดีงามเช่นนี้ไว้ตลอดไป

ขอบคุณอาจารย์แผ่นดินมากค่ะ

สวัสดีครับท่านศน. อ้วน มาสัมผัสวัฒนธรรมประเพณีเมืองเหนือ ขอบคุณบันทึกที่ได้เรียนรู้ครับท่าน

สวัสดีค่ะ..อาจารย์นุช (ขออนุญาตเรียกเช่นนี้นะคะ)

ขอบพระคุณค่ะ..ที่กรุณามาเยือน

วันนี้ฝนพรำๆตลอดค่ะ  บางครั้งฝนตกมาก จึงได้มีโอกาสเข้ามาตามเก็บรอยค่ะ..เพราะไปไหนไม่ได้

จึงพบเพื่อนๆหลายท่าน  ในหลายบันทึกค่ะ

ต้องขอโทษอาจารย์นุชด้วยนะคะ..

รู้สึกปลื้มใจมากค่ะ..ที่อาจารย์นุชกล่าวชมบันทึก  ทำให้รู้สึกอิ่มเอมกับวัฒนธรรมที่ดีงามของบ้านเกิดเมืองนอนขึ้นมาอีกค่ะ

มีหลายๆคน หลายๆครอบครัวที่มาจากต่างถิ่น เข้ามาเชียงใหม่  ดินแดนแห่งมนต์เสน่ห์แล้วก็ตั้งรกรากปักฐานที่เชียงใหม่เยอะค่ะ  และพร้อมในการอนุรักษ์ประเพณีวัฒนธรรมที่ดีงามของชาวล้านนาด้วย

ดีใจค่ะ..ที่คุณแม่และน้องสาวของอาจารย์นุชก็มาเป็นพี่เป็นน้องเป็นคนเชียงใหม่แล้ว

อิอิ..ได้รับทราบด้วยว่าเราเป็นศิษย์สถาบันเดียวกัน..คารวะด้วยใจค่ะ

แล้วศน.อ้วนจะไปเยี่ยมอาจารย์นุชอีกนะคะ

 

 

สวัสดีและขอบคุณP มากค่ะที่มาเยือน

มาชมความงดงามของประเพณีอันดีงามของเชียงใหม่..

ยินดีเจ้า..

P

สวัสดียามค่ำค่ะ..วอญ่า

ที่แวะมาเยี่ยมชมกลิ่นหอมของวัฒนธรรมอันงดงามของชาวล้านนา

หากวอญ่ามีโอกาสขึ้นเหนือ..แวะมาเชียงใหม่นะคะ

ศน.อ้วนยินดีเป็นเจ้าของบ้านที่ดีค่ะ..

ขอบคุณและยินดีเจ้า...

อ่านบทความ ศน.อ้วนตอนตี 4 แล้วนํ้าตามันไหลออกมาเอง พบรักกับสามีที่สวนดอก เขากำลังดูแลคนไข้อยู่ ประทับใจบรรยากาศ ความสงบ ความไม่เร่งรีบ ประเพณีที่งดงาม ตกหลุมรัก...เข้าอย่างจัง!ตอนนี้อยู่ กทม. คิดเสมอว่.... สักวันจะไปหาบ้าน กลับไปอยู่ที่เชียงใหม่ สามีคงชอบมากๆ โดยเฉพาะได้ขี้ช้อปเปอร์ เลาะถนนคลองชลประทาน สองข้างทางเป็นภูสูง

ตอนนี้แม่เราป่วยหนัก อยู่ รพ.ด้วยเจ้าเนื้อร้ายที่ตรวจพบเมื่อสองเดือนก่อน พยายามเข้มแข็งเข้าไว้ คิดเสมอว่า โชคดีแล้ว ที่เบื้องบนยังให้โอกาสเรา ยังให้เวลาที่เหลืออยู่ ได้ตอบแทนพระคุณ ได้ดูแลแม่ เราเคยทำงานอยู่รพ. เห็นวัฏจักรชีวิต ในห้องคลอด, ได้ดูแลคนไข้ใน ICU, ได้ดูแลคนไข้นและครอบครัวในช่วงสุดท้ายของชีวิต ได้เห็นภาพการสั่งเสีย เราก็ยังต้องทำใจอย่างมาก....ถ้าซักวันหนึ่งเกิดขึ้นกับเรา

คงเป็นบุญที่ได้ทำร่วมกันมา จึงได้มีโอกาสเปิดเข้ามาชม website นี้ เพราะที่จริงกำลังหาภาพ...ดอกจำปาอยู่ค่ะ ชอบดอกไม้หอม มันชื่นใจ อย่างบอกไม่ถูก เป็นความสุขมากๆค่ะ

ไอรีน

สวัสดีค่ะ

  • พี่คิมอ่าน..แล้วอ่าน  ถ้าติดใจจะอ่านหลาย ๆเที่ยวแบบนี้ค่ะ
  • ขอร่วมรำลึกการใส่ขันดอก..ด้วยคนนะคะ
  • และขอนำคำสอนของคุณแม่..ไปใช้ค่ะ
  • “..ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ไม่มีการสูญเสียใดๆที่น่าเสียใจเท่ากับการเสียเวลาเสียเวลาเพียงหนึ่งวินาทีกับเท่ากับสูญเสียส่วนหนึ่งของชีวิตอายุที่เราได้นั้น คือชีวิตที่เราสูญเสียไป
  • เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

สวัสดีค่ะ..คุณไอริน

คงเป็นบุญเช่นกันค่ะ..ที่เช้านี้วนย้อนกลับมาเพื่อจะดูดอกจำปา

จึงพบกันค่ะ..

อ่านแล้วรู้สึกสะท้อนในอก..ในเรื่องราวของความเจ็บไข้ได้ป่วย

ที่มนุษย์เลี่ยงไม่ได้  โดยเฉพาะเกิดกับแม่ผู้เป็นที่รักด้วย

อยากบอกคุณไอรินว่า..โชคดีที่สุดแล้วค่ะที่ได้อยู่ดูแลท่าน ในช่วงวาระสุดท้าย..เป็นโอกาสงดงามมากค่ะ

สำหรับตัวเองแล้วความรู้สึกผิดยังไม่จางหายไปจากใจ

เพราะมัวแต่คิดถึงแต่งาน  แม้ว่าจะได้ดูแลท่านจนถึงวาระสุดท้ายก็ตาม  ยังรู้สึกผิดอยู่ดีค่ะ

http://gotoknow.org/blog/snauon/241999 

คุณไอรินแวะเข้าไปอ่านจดหมายถึงแม่ได้..นะคะ

ขอเป็นหนึ่งกำลังใจแด่คุณไอรินด้วยค่ะ..พร้อมเผื่อแผ่บุญกุศลไปยังคุณแม่ของคุณไอรินด้วย  ขอให้ท่านได้อยู่กับลูกนานๆค่ะ

ด้วยความปรารถนาดีค่ะ..

ศน.อ้วน

..ฝากดอกจำปาหอม..แด่คุณไอรีนค่ะ

สวัสดีค่ะ..พี่คิมที่แสนน่ารัก

ขยันจริงๆค่ะ..พี่สาวของศน.อ้วน

อิอิ..คงเป็นบุญเช่นกันค่ะ..ที่เราได้ทักทายกันยามเช้าที่บันทึกนี้

น้องมักไม่ค่อยได้ย้อนกลับมาดูบันทึกเก่าๆค่ะ

วันนี้อยากเห็นดอกจำปาค่ะ..จึงมีโอกาสพบทั้งคุณไอรีนและพี่คิมค่ะ

ขอบคุณความดีงามของชีวิตค่ะ..

ดีใจค่ะที่พี่คิมได้ความดีงามไปเป็นแนวทางด้วย

มีความสุขกับการทำงานนะคะ

น้องอ้วนค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท