เขียน Blog ให้ได้ดี


หากจะว่าไปแล้วก่อกำเนิดของ ชุมชนคนชุดเขียว ก็เพื่อจะเผยโฉมให้ชุมชนคนเขียน Blog ตลอดจนเจ้าหน้าที่ของสถาบันบำราศฯเองได้รู้ว่างานของเราชาวห้องผ่าตัดที่เกี่ยวข้องกับการจัดการความรู้มีอะไร โดยที่ดิฉันเองเน้นกับตัวเองว่าเราจะต้องสกัดตัวองค์ความรู้มาจากผู้ที่ปฏิบัติงานที่ทำงานอยู่กับเรานั่นแหละ เขียนและบันทึกออกมาจากงานจริง ๆ ไม่ใช่ทฤษฎีซึ่งอยู่ในตำรับตำราต่าง ๆ แต่การที่จะเขียนบันทึกออกมาเป็นบทความเกี่ยวกับความรู้ล้วน ๆ ดิฉันคิดแล้วว่าคงจะไม่เวิร์กแน่ ๆ แต่เราจะต้องหาทางให้คนที่อ่าน Blog ของเราได้ทั้งความรู้และเพลิดเพลินไปกับตัวหนังสือที่โลดแล่นอยู่ต่อหน้าเขาต่างหากล่ะ โจทย์ข้อนี้จึงเป็นสิ่งที่ท้าทายต่อตัวดิฉันเองเป็นอย่างมาก  

แต่ดิฉันไม่ต้องใช้เวลาในการตีโจทย์นานเพราะหลังจากที่ดิฉันเขียนบันทึกโดยคิดว่าตัวหนังสือของดิฉันจะต้องไม่แข็งทื่อที่เต็มไปด้วยวิชาการอย่างเดียว แต่ดิฉันจะให้ตัวอักษรของดิฉันติดรอยยิ้มไปด้วยให้จงได้  และแล้ว...ดิฉันก็ได้รับการตอบรับจากพี่ ๆ และเพื่อน ๆ ที่ติดตามอ่านและให้ Feed back กลับมา   

 

ขวัญ นักจิตวิทยา ของหน่วยงานแนะแนวบอกดิฉันว่า ...อ่าน Blog ของเจ๊แล้วเพลินดี มันด้วย เหมือนมานั่งฟังเจ๊เล่าเรื่องต่าง ๆ อ่านแล้วนึกเห็นหน้าและท่าทางของเจ๊เลย สนุกดี... 

 

 

พี่มอม พยาบาลวิชาชีพ ศูนย์พัฒนาคุณภาพ ทำให้ดิฉันปลื้มกับประโยคว่า ...น้องเล็กเขียนเก่งมาก พี่มอมติดตามอ่านแล้ว สนุกสนานดี แถมมีเนื้อหาสาระ....  ดิฉันเองเลยหน้าบานไม่หุบไป 3 วัน 7 วัน           

พี่ปัท พยาบาลวิชาชีพและพยาบาลให้คำปรึกษา ของหน่วยงานแนะแนว ก็ฝากคำชมมาด้วยว่า ...เหมือนกับมานั่งเล่าเรื่องให้ฟังตรงหน้าว่าวันนี้ วันนั้น วันโน้น ทำอะไรมาบ้าง เพลิดเพลินดี...แถมยังขี้โม้เหมือนเธอด้วย...”  เอ๊ะ !! ฟังแล้วทะแม่ง ๆ แต่ดิฉันก็จะถือว่าเป็นการชมละกันนะ            

 พี่ปิ่ง เจ้าของ Blog แนวธรรมปฏิบัติ ของสถาบันบำราศ เคยให้กำลังใจดิฉันว่า ..เล็กเขียนได้ดีนะเนี่ย เนื้อเรื่องน่าสนุกนะจ๊ะ... แค่นี้ก็ทำให้เราปลื้ม..ซะ 

      

        

อกจากนี้ผู้ที่อ่านผ่าน Blog ชุมชนคนชุดเขียวและมีข้อคิดเห็นกลับมาซึ่งสำหรับหน้าใหม่หัดขับ Blog แถมโนเนมอย่างดิฉันนั้นแค่มีผู้อ่านและมีข้อคิดเห็นกลับมาก็หรูแล้ว แต่กลับพบว่ามีอาจารย์ผู้มีชื่อเสียงไม่ว่าจะเป็น อ.JJ คุณ Paula คุณชายขอบ หรือคนอื่น ๆ ท่าน(ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้เอ่ยนามนะคะ) ก็ได้มาเยี่ยมชม ทักทายด้วย ดิฉันเลยถือโอกาสว่าเป็นเครื่องหมายการันตีความเข้าท่าของตัวเองและส่งเสริมให้ดิฉันคิดเข้าข้างตัวเองว่าดิฉันคงจะเดินมาถูกทางในการเล่าเรื่องผ่าน Blog แล้ว  

         

         

 อยากเขียน Blog ให้น่าอ่าน ต้องไม่อยู่นิ่งและไม่ตายด้าน นั่นคือเราต้องหมั่นค้นคว้าเรื่องใหม่ ๆ มาเพิ่มเติมเสมอ ๆ ความรู้ที่ได้มาจากรอบตัวเรา จากเพื่อน จากพี่ จากน้องที่เราเห็นและสัมผัสทุกวันมาขัดเกลาแต่งเติมในเชิงสร้างสรรค์ ชื่นชม (AI)มองทางบวก (Positive thinking) จะเป็นการเพิ่มสีสันและคุณค่าอย่างไม่น่าเชื่อ ลองซิ...แล้วคุณจะรู้ว่า Blog ของคุณนั้นจะน่าอ่านเพียงใด

คำสำคัญ (Tags): #คนชุดเขียว#km#blog
หมายเลขบันทึก: 35967เขียนเมื่อ 28 มิถุนายน 2006 15:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 01:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)
แหม เสียดายจังที่เราไม่ได้เจอกันที่งานครบรอบ 1 ปี gotoknow แต่ก็สามารถติดต่อกันผ่าน blog ได้ และหวังว่าทุกคนที่บำราศจะติดบล็อกอย่างพี่เล็กนะคะ อ้อ ขอแสดงความยินดีอีกครั้งสำหรับรางวัลสุดคะนึงที่พี่เล็กได้รับ และทาง สคส. กำลังจัดส่งเสื้อสีสวยให้นะคะ (อีก 1 ตัว) ถ้าได้รับแล้ว ก็เมล์มาบอกกันบ้างนะคะ

เก่งจริงจิ๊ง ตัวแค่นี้ ทำไมไม่รู้จักแก่บ้างนะ

เสียใจม้ากมาก.....ที่ไม่ได้เจอน้องจ๋าจริง ๆ ปล่อยให้เรารอเก้อนะ..โกรธแล้วด้วย แต่ได้รับเสื้อวันนี้แล้วหายโกรธก็ได้..พี่หวังว่าจะได้เจอจ๋าตัวเป็นอีกหลาย ๆ ครั้งนะจ๊ะ คิดถึงจ้า... 

ดีใจกับพี่เล็กด้วยนะคะ และจะพยายามเขียนบล็อคให้เก่งแบบพี่

ขอเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชมบันทึกใน blog นี้ และคนเขียนด้วยนะครับ

     อ่านแล้วเขินเลยครับ "ดีได้ก็ด้วยตัวตน ของตัวเอง" นะครับ

อ่านแล้วสนุกจริงๆด้วยค่ะ  ขอชมเชย

ดีได้ด้วยตนนั่นถูกต้อง...

แต่ถ้าผองเพื่อนไม่มาเยี่ยมก็เศร้าหมอง

ได้ทั้ง Share and Learn ดังใจปอง

ทุกกำลังใจเป็นสิ่งของล้ำค่าเอย

แวะมาอ่านเทคนิคเขียนบล็อกให้ได้ดี ครับ

ขอบคุณครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท