ร่วมเก็บเกี่ยวประสบการณ์
ความสนุก ความสดชื่น ความตื่นเต้น
ความซาบซึ้ง ความใส่ใจ และความท้าทาย
ความใหม่และครั้งแรกที่กาญจนบุรี …..Kanchanaburi
ต้นสายปลายเหตุ
เคยได้เห็นวัยรุ่นกลุ่มน่าตาดีไปเที่ยวสถานที่ต่างๆแล้วมีภาพประทับใจมาอวด เห็นแล้วก็มีสีสัน สดชื่นดี ก่อนเดินทางประมาณ 4 เดือนกว่าๆได้รับการชวนให้ไปเที่ยวกาญจนบุรีจากน้องแอ้และน้องตุ่นในช่วงเดือนกรกฏาคม 2552 ซึ่งมีวันหยุดยาว ( 4-8 กรกฎาคม 2552 ) : ตอบอย่างไม่คิดเลยว่า ไปค่ะ
เป้าหมายในใจ
อยากไปพักผ่อน เว้นจากงานประจำที่ปฏิบัติมานานและการไปเที่ยวนั้นจะเที่ยวให้สนุกอยู่ที่เราไปกับใคร ( มีน้องรักคนหนึ่งเคยบอกไว้)
การเตรียมตัวก่อนเดินทาง
บอกกับครอบครัวว่าจะไปกับน้องรักและเพื่อนๆๆของน้องในวันหยุดที่ยาวแห่งปี ที่บ้านดีใจและสนับสนุนอยากให้เราไปมาก นานเหมือนกันที่ไม่ได้ไปเที่ยวจริงๆๆจังๆแบบนี้ส่วนใหญ่จะเป็นการไปประชุมสัมมนา (คือเมื่อถึงที่พักก็เข้าพักแล้วเข้าประชุม ต่อจากนั้นแวะซื้อของฝากนิดหน่อยเท่านั้น)
สิ่งสำคัญคือการจ่ายเงินมัดจำล่วงหน้าก่อน(กลัวน้องๆๆๆเปลี่ยนใจไม่ให้ไปด้วย )
ได้รับข่าวสารจากผอ. การท่องเที่ยวกลุ่มทัวร์น่าตาดี และการ เก็บงานมาเป็นระยะๆ ถึงสถานที่จะไป ที่พัก อาหาร รวมทั้งการเตรียมตัวอื่นๆ ถือว่าครั้งนี้มีการวางแผนระยะยาวจริงๆ
อ้อ ! ลืมบอกต้องเตรียมรองเท้าคู่สวยงาม หรือเรียกว่ารองเท้าคู่ใหม่รองเท่าทีมของลูกทัวร์หน้าตาดี
ตามที่จริงผู้เขียนนั้นเคยไปจังหวัดกาญจนบุรีมาแล้ว 4 ครั้งกว่าจะอายุมาถึง 40 ปีกว่าๆ แต่อย่างที่เคยกล่าวและเล่านั่นแหละอยู่เพียงเฉพาะห้องสี่เหลี่ยมเท่านั้น
ถึงเวลานับถอยหลัง อยากให้วันนั้นเร็วๆๆ
วันเดินทาง
v ผู้เขียนโชคดีอีกแล้วผอ.การท่องเที่ยวทัวร์คนน่าตาดีมารับพร้อมกับพนักงานงานขับรถยนต์ กิตติมาศักดิ์ (น้องแอ้)ตามเวลาที่นัดหมาย ทราบภายหลังว่าผอ.การท่องเที่ยวทัวร์คนน่าตาดี ยังไม่ได้นอนเลย
v ถึงหมู่บ้านพิมานธานี รถตู้เหมาแบบไม่ประจำทางมารับพอดี สมาชิกต่างๆก็มาถึง Trip นี้ผู้เขียนเคยรู้จักสมาชิกลูกทัวร์น่าตาดีหรือฝนเย็นฉ่ำเพียง 5 คนเท่านั้น คือน้องตุ่น น้องแอ้ น้องแอ้ว น้องหน่อย และน้องยุ ส่วนน้องๆๆคนอื่นๆมารู้จักวันนี้แหละ
v เพียงก้าวขึ้นบนรถก็ได้รับการดูแลจากน้องรัก….รีบบอกเพื่อนๆๆกลุ่มลูกทัวร์ว่าให้พี่ปู นั่งเบาะหน้านะเพราะพี่ปูจะเหมารถ ( เห็นไหมการดูแลตั้งแต่เริ่มออกจากบ้าน ขึ้นรถ กับทีมนี้ได้รับการเอาใจใส่แค่ไหน แต่ในอารมณ์ความรู้สึกตอนนั้นรู้สึกเกรงใจน้องๆมาก กลัวเค้าจะบอกว่า "ป้าๆๆๆ เมารถแล้วจะไปด้วยทำไม" …..ส่วนนี้ผู้เขียนคิดไปเองนะ.... )
v แต่ขอบอกก่อน…..ในสิ่งที่ผู้เขียนกลัวตั้งแต่แรกนั้นไม่ใช่เลย ความเป็นกันเอง ความสดใส ความเป็นกลุ่มอารมณ์ดี ทำให้หัวเราะตลอดระยะทาง หากเปรียบเทียบระยะเวลาก็จะมีความสดชื่น หัวเราะในทัวร์ครั้งนี้ใช้เวลาประมาณ 6,000 นาทีได้ ทำให้คนวัย 40 กว่าๆๆ ของผู้เขียนกระชุ่มกระชวย หัวเราะดังซะด้วย นะ โดยเฉพาะน้องอ้อม เพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันครั้งแรกไม่ถึง 2 ชั่วโมงก็ทำให้รู้สึกเป็นกันเองมาก ( เสียงหัวเราะเเข่งกันได้เลย) แม้ว่าลงทานข้าว ซื้อกาแฟ เข้าห้องน้ำก็มาประเด็นให้มาพูดคุยและหัวเราะได้ อย่างไม่น่าเชื่อ
v บรรยากาศในรถก็สุดแสนจะประทับใจ มีขนม และเครื่องดื่มที่พร้อม ทุกอย่าง พร้อมกับเปิดเพลง ดูวีซีดีในรถ พูดคุย และหยอกล้อกัน รวมทั้งเพื่อนใหม่ที่น่ารักไม่ว่าจะเป็นน้องจั๊กจั่น (ชายน้อย ... เด็กวัง...)ซึ่งช่างง่าย สบายๆๆ น้องเอ (ผู้ชอบชี้จุดเกิดเหตุต่างๆ และมีน้ำใจในการประมวลภาพต่างๆตลอดระยะเวลาเดินทาง แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้) น้องจุ๋มจิ่มผู้ที่ไม่ค่อยพูดแต่เมื่อคุยแล้วมีเเต่เรื่องเด็ด
v จนกระทั่งเข้าเขตกาญจนบุรี ทีมงานก็นำเรามาสู่เส้นทางประวัติศาสตร์ปราสาทเมืองสิงห์ ฯลฯ และอยากเชิญชวนให้เข้าไปอ่านในBLOG คุณตุ่น http://gotoknow.org/blog/life-is-beautiful
คุณหน่อย http://gotoknow.org/blog/sun-shinesunset ทั้ง 2 คนมีการเขียนที่ละเอียดและบรรยายเก็บตกได้ดีมาก
สิ่งที่เกินความคาดหวัง
v น้องๆที่ร่วมเดินทางเป็นกันเองมากซึ่งเกินกว่าความคาดหมาย มิได้ทำให้เรารู้สึกว่าแตกต่าง ( อายุนะ)
v ได้รับการเอื้ออาทร ความใส่ใจจากเพื่อนร่วมเดินทางผู้เขียนรู้สึกซาบซึ้ง
v เหมือนได้รับยาอายุวัฒนะ ( ผู้เขียนอยากจะเรียนผู้อ่านนะคะว่าไม่ต้องกินยา สูด พ่นยาใดๆๆในระหว่างการเดินทาง ดังนั้นเกิดความเปลี่ยนแปลง ในร่างกายของผู้เขียนอย่างเด่นชัด ต้องอธิบายก่อนว่าปกติผู้เขียนเป็นโรคภูมิแพ้มาก่อนต้องพ่นยา เมื่อเจอฝุ่น ไอ หรืออากาศเปลี่ยนแปลง แต่น่าแปลกใจกับการมาเที่ยวในครั้งนี้ระยะเวลายาว ตลอด 6,600 นาที (110 ชั่วโมง ) ไม่เคยได้ใช้เลยสักวันเดียวจนมาถึงปัจจุบัน แม้ว่าจะเกิดจากปัจจัยหลายอย่างก็ตามแต่ความสุขที่เกิดจากTrip นี้ก็เป็นส่วนสำคัญยิ่ง
v การพักผ่อนอย่างเต็มที่ ทำให้เกิดพลังใจ เกิดความสดชื่น (เดิม..จะต้องทำงานที่นำกลับมาจากที่ทำงานเกือบทุกวัน แต่ตลอดระยะเวลา 110 ชั่วโมงของการเดินทางไม่ได้คิดถึงงานเลย ปล่อยวางมากๆ จนกระทั่งกลับมาทำงานจึงทำให้รู้สึกว่าได้เติมเต็มพลังชีวิต สุขภาพดีขึ้น อารมณ์ดี น่าจะส่งผลให้อายุยืนได้นะ อยากเชิญชวนให้ท่านผู้อ่านไปท่องเที่ยวนะ (พักผ่อนจริงๆ)คุณจะพบกับความมหัศจรรย์
สงสัย ที่เห็นก้มๆเงยๆอยู่หน้าเครื่องคอมพ์ เมือคืนวันพฤหัสก็คืองานชิ้นนี้ใช่ไหมคะ
555....เขียนอีกนะคะ จะรออ่าน
ใช่ค่ะน้องแอ้
ส่วนที่ทำเเล้วเครื่องมีปัญหานั่นแหละคะ
ขอบคุณที่เข้ามาทักทายนะ (คนแรกอีกแล้วนะ)
ในที่สุดก็เข้ามาอ่านบล็อกของพี่ปูจนได้
มีเขียนถึงหนูด้วย (ดีใจมากๆค่ะ)
ดีจังเลยนะคะตั้งแต่อ่านมาของแต่ละคนก็จะนำเสนอในแบบของตัวเอง
จริงๆการเขียนบล็อกก็เป็นสิ่งที่สะท้อนความเป็นเราได้เหมือนกันนะคะ
แต่ใจความสำคัญ สิ่งที่ทุกคนพยายามจะสื่อออกมาคือ สิ่งที่ได้มากกว่าความสนุกสนานนั่นคือ "มิตรภาพ" นั่นเอง ใช่ไหมคะพี่ปู
พี่ปู