เอก คุณคือใคร?


  <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p>คำถาม คุณคือใคร </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ใครเคยเจอคำถามนี้ไหมครับ จะตอบแบบกำปั้นทุบดิน หรือจะตอบแบบไหนดีละ เจ้าลูกชายผมโดนอย่างจัง! เมื่อครั้งพบประสบหน้ากันครั้งแรกในลำแม่น้ำน่าน ระหว่างหนุ่มเมืองปายกับเล่าฮูแสวง คู่นี้เขาสนใจกันและกันมานาน ตามสไตล์ของอาจารย์แสวงนั้น เคยชักช้ากับเรื่องอะไรที่ไหน เจอหน้าจตุพร วิศิษฎ์โชติอังกูร (เอก) ก็รัวคำถามใส่เหมือนกราดปืนกล..เอก คุณคือใคร ..ใครคือคุณ คุณคิดกับตัวคุณว่าอย่างไร..กองเชียร์ที่นั่งชิมอาหารข้างๆได้ยินช้อนแทบหล่นจากมือ คอยเงี่ยหูฟังว่าคู่นี้เขาจะแลกความคิดเรื่องอะไรกัน คุณหมอนักวิ่งนั่งฟังอยู่ห่างๆด้วยความสนใจ คอยจับประเด็น บอกตื่นเต้นยิ่งกว่าดูหนังผีเป็นไหนๆ</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"><div style="text-align: center"></div></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center">(โดนสัมภาษณ์..เอก คุณคือใคร)</div>

คำตอบ ผมไปค้นจากประวัติมาให้ เอก คนเมืองปาย "อำเภอปาย" เมืองเล็กๆท่ามกลางอ้อมกอดของขุนเขา จังหวัดแม่ฮ่องสอน เป็นคนทำงานอยู่ตามชายขอบ ชายแดนเหนือสุดของประเทศไทย เป็นลูกหลานชาวนา มีโอกาสดีได้ทำงานร่วมกับชนเผ่าที่หลากหลาย ทั้งวิถีชีวิตและวัฒนธรรม ภาษา ประเพณี ได้มีโอกาสเรียนรู้ในระบบ ที่พอมีศักยภาพที่จะทำงานวิชาการร่วมกับงานพัฒนาได้ เหตุเพราะว่าเป็นคนพื้นถิ่น หรือ คนใน (Insider) คิดว่ามุมมอง บางมุม เข้าใจชุมชนได้ในระดับหนึ่ง

</span><div style="text-align: center"></div>

(ดูรูปอะไรกันจ๊ะ ถึงอารมณ์ดี ปานนั้น)

 คำอธิบายเพิ่มเติม

</span></font><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">คุณจตุพร เป็นผู้ประสานงานวิจัยท้องถิ่นของสกว.อยู่ที่อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน   จบการศึกษาปริญญาตรีด้านสาธารณสุข   ปริญญาโทด้านการศึกษา (การสร้างเสริมสุขภาพ)จากมช.เป็นbloggerที่มีแฟนมากที่สุดคนหนึ่ง อ่านได้ที่ http://gotoknow.org/mhsresearch  </p>ผมมองว่าคุณจตุพรเป็นคนหนึ่งที่ช่วยเชื่อมงานวิจัยท้องถิ่นกับ KM เข้าเป็นเนื้อเดียวกัน   หรือเอา KM เข้าไปใช้เป็นเครื่องมือของการวิจัยท้องถิ่น   การสร้างเสริมสุขภาพ   และการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมได้เป็นอย่างดีผมหวังว่าเมื่อเรามีเทคโนโลยี RootTube สำหรับ blogger   คุณจตุพรจะบันทึกเรื่องราวของคนเล็กคนน้อย  คนบนเขา  ออกสู่โลกกว้างได้อย่างสนุกสนานยิ่งขึ้น <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right" class="MsoNormal" align="right">วิจารณ์  พานิช</p><p align="justify"> ในก๊วนเฮฮาศาสตร์ของเรา จะมีการจับตาเฝ้ามองสมาชิกตามความสนใจ ใครจะอยากรู้จักใครก็ติดตามอ่านในBlog พร้อมๆกับค่อยๆทำความรู้จักกัน อ่านความคิดกัน บังเอิญว่าหนุ่มเมืองปายร่ายทวนในBlogได้อย่างฉกาจฉกรรจ์ ถูกใจบรรดาแฟนๆในเรื่องของการวิจัยเชิงนิเวศน์ท่องเที่ยวชุมชน และเนื้อหาอื่นๆที่นำมาเสนออย่างมีคุณภาพ เพราะสิ่งที่เล่าเอามาจากการปฏิบัติในภาคสนาม จึงมีชีวิตชีวาแตกต่างจากการบอกเล่าจากตำราหรือทฤษฎี   </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ผมสนใจหนุ่มน้อยคนนี้มานาน ช่วงแรกๆที่รู้จักกันผ่านBlog แกล้งเขียนกวนประสาทยั่วให้ปึงปังแต่เขาก็ยังใจเย็น ถือว่าเป็นมวยหลักที่ใช้ได้ทีเดียว เจอกันครั้งแรกในงานKM.เชียงใหม่ เอกอาสาสมัครเข้ามาช่วยงานอาจารย์พิชัยในฐานะBloggerเจ้าถิ่น นาทีแรกที่เจอหน้ากัน เอกถลามากอดพ่อ แล้วบอกว่าผมรอวันนี้มานาน ตลอดเวลาที่อยู่เชียงใหม่ เอกมาคลุกคลีทุกราตรีที่เราตั้งวงสนทนาในห้องนอน ร่วมกับชาวเฮฮาศาสตร์รุ่นพี่</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">เอก นิสัยดี มีน้ำใจ อ่อนน้อมถ่อมตน มีจิตกุศล ทำโครงการช่วยเหลือเด็กยากจนเมืองปาย เอกจึงเป็นขวัญใจพี่สาวทั้งหลาย ทุกคนดีใจกะตู้วู้ที่มีน้องชายน่ารักอย่างเอก ในงานมหกรรมKM.ภูมิภาคที่พิษณุโลกครั้งนี้ เอกรู้ว่าพ่อไปจึงกระวนกระวายอยากมาหา แต่โครงการวิจัยต่างๆที่นัดหมายไว้ล่วงหน้ายากที่จะปลีกตัวมาได้ แต่ด้วยหัวใจที่โบยบินมาก่อนหน้าแล้ว ทำให้เอกตัดใจแหวกเวลามาหาพวกเราจนได้ พี่สาวแสนดีพาไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วนำมาส่งลงเรือล่องแม่น้ำน่าน ทำให้การนัดหมาย2หนุ่มต่างวัยมาเจอกันในที่สุด จับเข่าถามกันดังที่เล่าแล้ว</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ก่อนหน้านี้เอกเผยความในใจกับพ่อว่า  ผมจะไม่ไปทำปริญญาเอกที่ต่างประเทศ ผมอยากจะมาเรียนกับพ่อที่มหาชีวาลัยอีสาน แบบดร.ศักดิ์พงศ์ หอมหวน ผมอยากเรียนในภาคสนามจริงๆ ซึ่งผมมีประสบการณ์จากงานวิจัยชุมชนอยู่แล้ว เพียงแต่มีปัญหาเรื่องทุนการศึกษา ทุนทรัพย์ส่วนตัวก็มีจำกัด ถ้าผมมีทุนเมื่อไหร่ผมจะเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋ามาหาพ่อทันที นี่คือสาระชีวิตที่เราคุยกัน ..เดินมาถึงจุดนี้</p>   <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">เอกเขามีต้นทุนที่จะเรียนปริญญาเอกได้อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเวลา เขาลาออกจากราชการมาเป็นนักวิจัยอิสระให้กับ(สกว.)ภาค มีต้นทุนทางด้านการวิจัยชุมชนพอตัว ด้านภาษาก็ใช้ได้ โดยเฉพาะนิสัยใจคอก็น่าจะOK.นะ ที่สำคัญเขาเป็นBlogger ถ้าศึกษาจบมาแล้วเขาน่าจะเป็นอาจารย์พันธุ์ใหม่ ที่ผ่านกลิ่นไอของวิถีชุมชน เผชิญปัญหาวิกฤติการณ์รากหญ้า และวิธีนำพานักศึกษาลงไปเรียนรู้สู่ชุมชนได้อย่างดี</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ผมเขียนเรื่องนี้มาเผื่อจะมีมหาวิทยาลัยไหนต้องการสร้างอาจารย์พันธุ์ใหม่ ลงทุนไม่มากแต่จะได้เพชรเม็ดงามไปประดับสถาบัน อย่าช้านะครับ เดี๋ยวสาวๆมาชิงตัวไปก่อนไม่รู้ด้วยนะ ผมการันตีได้เลยว่า ลูกชายสุดหล่อคนนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน ไม่ว่าจะอยู่ในตำแหน่งไหนสถานะใด เขาเป็นคนที่รับผิดชอบตัวเองและสังคมได้ดี ผมไม่ได้เชียร์ลูกตัวเองสักกะหน่อย ท่านเรียกไปสัมภาษณ์ก็จะรู้ว่าของจริงหรือของปลอม ของไม่จริงมันจึงไม่สั่นไม่ไหว เขย่าเท่าไร..อิอิ..</p>

หมายเลขบันทึก: 134269เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2007 02:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม 2012 20:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

สวัสดีค่ะพ่อครู

ชอบใจคำว่า "ครูพันธุ์ใหม่" สำคัญต้องเป็นบล็อกเกอร์ด้วย คิก ๆๆ

เจอกับเอกครั้งแรก มาสะกิดด้านหลังพร้อมลูกหว้า เดินสวนกันไปแบบไม่รู้อะค่ะ หน้าแตกเพล้ง ๆๆ เลยค่ะ สำคัญคุณเอกเรียกราณีว่าพี่ งงเล็กน้อย (ลูกหว้าแอบบ่นน้อยใจ ว่าเอกไม่ยอมเรียกว่าพี่) ดีใจที่เห็นตัวจริงเสียงจริงค่ะ บอกตรง ๆ น้องเรียบร้อยมาก แต่พูดเก่งจริง ๆ (นึกว่าเป็นคนเงียบ ๆ อิ อิ)

 ติดตามอ่านผลงานมานาน แต่ก็ไม่ค่อยกล้าออกความเห็นกับผู้เชี่ยวชาญเท่าไรค่ะ  แต่กิตติศัพท์ เขาคือมือหนึ่งไม่เป็นรองใครเลยค่ะ เห็นด้วยกับพ่อครู ๑๐๐% ค่ะ  ขอบคุณค่ะ

กราบสวัสดีครับท่านครู

คำถาม คุณคือใคร นี่เด็ดเหมือนกันนะครับ

ผมลองถามคำถามนี้กับตัวเองดูแล้ว พบว่าคำถามนี้ผมตอบได้เพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น อีกส่วนหนึ่งของคำตอบอยู่ในกระจก

บางทีกว่าเราจะค้นพบว่าตัวเราคือใครนั้นก็ปาไปค่อนชีวิตแล้ว การค้นหาเจอได้ก่อนก็นับว่าเป็นโอกาสที่ดี

ร่วมกันค้นหาครับว่าคุณคือใคร...คุณให้อะไร...ร่วมกันครับผม

ขอบพระคุณมากครับผม

สำหรับเพื่อนเอกนั้น... นับว่าโชคดีครับ ที่ได้มีโอกาสทำงานในสิ่งที่ตัวเองชอบ และค้นหาว่าตัวเองคือใคร ในบริบทการทำงานเพื่อชุมชน

สู้ต่อไปครับ เจได.... 

ผมได้อ่านบันทึกนี้แล้วมีความรู้สึกว่า gotoknow จัดเป็นทางเลือกหนึ่งที่ทำให้ผู้ค้นหาเพชรพลอยอัญมณีสามารถหาสิ่งที่ต้องการได้ง่ายขึ้นมากครับ  เมื่อได้แล้วก็เป็นหน้าที่ต่อไปของ Blogger ที่จะทำให้อัญมณีนั้นเปล่งประกายออกมา

โห...พ่อครูขา 

ดีใจจังเลยที่น้องเอก จะมาเรียนรู้ตามแนว ดร.ศักดิ์พงศ์  กับพ่อ

 หนิงมองเห็น ดร.ของชุมชนของแท้ อีกคนเลยอ่ะค่ะพ่อ 

  • สวัสดีครับพ่อครูบา
  • มายกมือสนับสนุนด้วยคนนะครับ
  • น้องเอก-จตุพร เป็นคนรุ่นใหม่ๆ ที่สังคมกำลังขาดแคลนครับ
  •  น้องเอกบอกกับผมว่า ยังตอบคำถาม ดร.แสวงไม่หมด  ถ้าจะให้ตอบจนครบถ้วนต้องใช้เวลาอีก 2 วัน..อิๆ
  • อดทนไม่ไหวเหมือนกัน
  • เราจะได้คุณครูพันธุ์ใหม่จริงๆๆ
  • มาสนับสนุน
  • ในบริบทของการท่องเที่ยว ความรู้ ความสามารถ ผมของยืนยันนั่งยัน ถ้ามหาวิทยาลยไหนสนับสนุนรับรองไม่ผิดหวัง
  • เราจะได้คนรุ่นใหม่ ไฟ แรง ไปทำงานด้วยแน่นอน
  • ขอบคุณมากครับพ่อ

ขอขอบพระคุณครูบาฯ...

  • ขอสนับสนุน "คุณครูพันธุ์ใหม่" ด้วยคนครับ ท่านผู้นี้เก่งทั้งงาน และเก่งประสานงาน (ไม่ใช่ประสานงา) ด้วย

เรียน พ่อครู และผู้เยี่ยมชมทุกท่าน

ขอแลกเปลี่ยน "เอก คุณคือใคร" ด้วยคนคะ

...เป็นคนหนึ่งที่มีโอกาสได้รู้จักและนับถือ...จตุพร...เรียกเค้าว่า "อ้ายเอก"

ทุกถ้อยคำในบันทึกนี้ของพ่อครู เห็นด้วยอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง

อ้ายเอกเป็นคนที่ถึงพร้อมทั้ง ไอคิว และอีคิว

การทำงานร่วมกันกับ "สุภาพบุรุษ" คนนี้ ทำให้ได้เรียนรู้ถึงวิธีคิด ทั้งมุมมองทางวิชาการ และมุมมองในการดำรงชีวิต

น้ำใจ และการแบ่งปัน มีให้เห็นอยู่เสมอตลอดเวลาที่ได้คบหาและพูดคุยกัน...น้อยคนนักที่เราสามารถคุยได้ทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องปวดหัวที่สุดจนถึงเรื่องขำขันที่สุดได้

เป็นทั้งเพื่อนร่วมงาน ที่ปรึกษา และ "พี่ชาย"

อาจารย์พันธุ์ใหม่...กำลังรอคอยการเจียรนัยขั้นสุดท้าย...ใครจะเป็นผู้โชคดีที่ได้เพชรเม็ดงามนี้ไปครอบครอง

แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้ชุมชนแห่งการเรียนรู้และการพัฒนาของไทย มีคนทำงานที่มีคุณสมบัติของ "สุภาพบุรุษ" และ "พี่ชาย" ที่ครบถ้วน...

ขอเอาสองมือน้อยๆ ของคนตัวเล็กๆ ที่มีโอกาสดีได้สัมผัสกับพี่ชายเป็นเครื่องรับประกัน

ด้วยความเคารพ

 

สวัสดีครับ ครูบาฯ

คุณคือใคร  ใครคือคุณ

เอก สุดยอดคนแล้วครับ   ไม่อยากเชียร์มากคนๆนี้ไม่ธรรมดาครับครูบาฯ  เป็นคนไม่เคยอยู่นิ่ง ไฟแรง ความคิดเป็นระบบ  จัดระเบียบความรู้ ปัญญา เป็นเลิศ       

คนดี คนเก่ง ฟ้าดินรู้ครับ  

ปิดทองทั้งหน้าพระ หลังพระ   เอามันทุกเรื่องไม่รู้เรี่ยวแรงมาจากไหน  ไม่ธรรมดาจริงๆ

จะต้องไปเยี่ยมเยียนกันที่ปายแน่ จะพยายาม

     มาสนับสนุนทุกประเด็นครับ
  • ดร. แสวง  ถามในประเด็นที่ว่า  ชัดเจนไหมว่าตัวคุณเอกเองเล่นบทบาทอะไรอยู่  เป็นนักวิชาการ   เป็นวิทยากรกระบวนการ  หรือเป็นอะไรแน่  คุยกัน 2 ชั่วโมงกว่า  บอกว่ารู้จักคุณเอกมากขึ้น  คงได้สัก 30 % แล้ว
  • ดร. แสวงบอกรู้จักคนชอบวิ่งประมาณ 3%  ไม่อยากคิดว่าต้องคุยกันอีกนานเท่าไหร่จึงจะรู้ใจกันนะ 
  • ไม่เหมือนบางคน  มองตาก็รู้ใจ อิอิ
  • มาช่วยเชียร์น้องเอกคะพ่อครู
  • บอกน้องเอกให้รีบไปเรียนคะ...แล้วบรรดาพี่น้องชาว G2K จะช่วยกันสนับสนุนหาแหล่งทุนให้นะคะ

      มาร่วมรับประกันอีกคนครับ .. น้องชายผมคนนี้ .. ที่สุด .. ของที่สุดคนหนึ่งล่ะ
     ถ้าจับคู่กับสหายรักของเขา หนุ่ม "เม้งเยอรมัน" รับรอง ไปได้ไกลสุดๆ กับทุกเรื่องที่สร้างสรรค์ครับ

ผมเป็นใคร???

คำถามที่อาจารย์ ดร.แสวงถามผมที่เรือลอยกลางแม่น้ำน่านคืนวันนั้น ผมยังหาคำตอบชัดๆให้อาจารย์ไม่ได้เลย...ผมไม่รู้จะอธิบายนิยามความเป็นผมได้อย่างไร

แต่นั่นไม่ใช่แก่นสาระสำคัญหรอก(ผมคิด) เพราะผมชัดเจน ตัดสินใจในเส้นทางที่ผมเลือก ผมอยากเป็น เป็นความตั้งใจแน่วแน่ที่อะไรก็ทัดทานไม่ได้ 

-------------------------------------

ไม่อดทน หรือ ยอมจำนน 

นั่นเป็นเหตุผลสั้นๆของผมเมื่อตัดสินใจเดินออกจากชีวิตงานประจำ เมื่อวันหนึ่งทบทวนตัวเองแล้ว วิถีแบบนี้ ไม่ได้เป็นวิถีที่ผมควรจะอยู่ จะเป็นค่อนชีวิต และเดินทางออกไปด้วยการตัดสินใจของตัวเอง

ชีวิตการเป็น "ไท"  การโลดแล่นอิสระของชีวิต ทำให้ผมได้เรียนรู้โลกที่กว้างใหญ่มากมาย ได้รู้จักผู้คน เครือข่าย เรียนรู้กับผู้คนเหล่านั้น เป็นโอกาสที่ดีของชีวิตที่ผมได้พบเจอ

การก้าวไปบนเส้นทาง "สังคมสัญลักษณ์" ทำให้ต้องคิดทบทวนตัวเองอย่างมาก คิดทำการใหญ่ใช้ปัญญา จำเป็นต้องเรียน เพราะสังคมยอมรับและเชื่อมั่นในสัญลักษณ์ของบุคคล เป็นเหตุผลหนึ่งที่ผม ตัดสินใจเรียนครับ

-------------------------------

ขอขอบคุณคุณพ่อที่เขียนบันทึกนี้ขึ้นมาให้ผม ปลาบปลื้มใจและมีความสุขที่ท่านให้ความสำคัญและสนับสนุนเป็นลายลักษณ์อักษร

ความคาดหวังของสังคม และความตั้งใจของตนเอง เป้นแรงผลักให้ผมเดินไปอย่างไม่ลดละ พร้อมในการทำงานเพื่อสังคม เพื่อบ้านเมืองเรา

ขอบคุณครับ ทุกท่านที่เข้ามาเป็นพันธมิตร ร่วมด้วย ช่วยให้กำลังใจผม...

ขอขอบคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านที่ให้โอกาสกระผมครับ

 

 

ขอเป็นกำลังใจให้เอกได้เดินทางต่อไปตามที่นายได้หวังไว้ ..........ลูกช้างร่วมรุ่น

เข้ามาเป็นพันธมิตรด้วยครับ

สวัสดีครับ

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ติดตามน้องชายคนนี้ 

มีโอกาสได้เจอกันที่เชียงใหม่ประทับใจมากครับ

น้องยังแนะนำเรื่องวิจัยให้ด้วยครับ  การันตีความดีด้วยครับสองมือเลยนะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท