หัวอกคนบ้าBlog (7)
ตอน : การผ่อนโง่ไม่มีดอกเบี้ย
ตอนที่ผมเข้ามาเรียนรู้ในG2Kใหม่ๆ ผมมึนตึบที่ไม่รู้ระบบของกลไกการทำงานให้ถ่องแท้ ยกตัวอย่างเช่นการพิมพ์ข้อความ ตอนแรกบรรจงเรียงร่ายอักษราอย่างหวานซึ้ง ใกล้จะถึงจุดซตพ. มือไปกดโดนแป้นข้างๆ ..พรึบ! จอขาวจั๊วะ จิตนาการที่วาดฝันไว้หายวับไปกับตา เป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้ง เพียรพยายามทำจนท้อ จนกระทั้งมีคนแนะนำให้เขียนไว้ในบันทึกอื่น แล้วค่อยCopyมาลง ถ้าพลาดพลั้งต้นฉบับก็ยังอยู่ อีกทั้งสามารถตกแต่งตัวหนังสือ แต่งสีสัน วางจังหวะช่องไฟหรือย่อหน้า เน้นความสำคัญให้อ่านง่ายและดูดี ตรงนี้ความโง่ก็ผ่อนไปได้เปลาะหนึ่ง
หลังจากนั้นเรียนวิธีเอาภาพขึ้นBlog ขั้นตอนนี้โง่ระทึกอยู่นาน แม้กระทั้งทุกวันนี้ก็ใช่ว่าจะทำได้ดี เจ้าหลานรักสิงโตมีโปรแกรมแต่งภาพดีๆจะสอน เราก็ยังไม่มีเวลาให้หลานฝึกฝนให้ เอาแค่พอทำได้ดูรู้เรื่องไปก่อน แสดงว่าถึงจะทำยังไงความโง่เราก็ยังมีอยู่ แต่ถ้าเราสนใจเรียน เราก็สามารถผ่อนโง่ลดลงไปเรื่อยๆ แต่ก็นั่นแหละ ถ้าเรากระโดดไปเรียนเรื่องอื่น เราก็จะเจอวงจรอย่างเดียวกันนี้ คือตั้งต้นที่ความโง่ และหาทางผ่อนโง่ลงไปเรื่อยๆ สรุปว่าเราไม่มีทางหลุดจากวงจรโง่ได้อย่างเบ็ดเสร็จ นั่นก็หมายความว่า ความโง่ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่ความเซ่อนี่สิยังเป็นปัญหา จะอธิบายว่าอย่างไร
ผมเห็นหลายคนที่ไม่กล้าเขียนBlog กลัวคนอื่นจะดูแคลนว่าทำไม่ถูกทำไม่เก่ง กลัวว่าจะไปลดความเชื่อถือที่แบกมา ตั้งนานสองนานในฐานะผู้เป็นผู้เชี่ยวชาญต่างๆ มันก็จริงของท่านที่เคยเชี่ยวชาญตั้งแต่ปีมะโว้โน่น ไม่ทราบหรือไรว่ายุคสมัยนี้ความรู้ตกรุ่นเร็วยิ่งกว่ากางเกงในเปลี่ยนคอนเล็คชั่น
การที่จะดำรงความเชี่ยวชาญไว้ได้ จะต้องหมั่นเปลี่ยนดินเปลี่ยนไปปุ๋ยเป็นระยะๆ ไม่อย่างนั้นความรู้ก็จะอยู่ในกระถางบอนไซ ปลูกอะไรไว้ก็แคะแกร็นอยู่อย่างนั้น จะมาชื่นชมอนุรักนิยมเหมือนวัตถุโบราณไม่ได้หรอก ใครมีความรู้ต้องเปลี่ยนการอนุรักษ์มาเป็นการอนุแลก คือแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันให้กว้างขวางไปเรื่อยๆ ไม่อย่างนั้นกระบวนการเรียนรู้ในบ้านเมืองเราก็ทำได้แต่ผิวๆ ไม่ก้าวหน้าถึงระดับที่จะสร้างชุดความรู้ฉบับแห่งชาติได้
เมื่อเข้ามาอยู่ในแวดวงของฺBlog ผมเห็นจุดพิเศษตรงที่ทำให้ช่วยให้ผ่อนโง่ได้สะดวก ได้เร็ว และได้สนุกกับความโง่ของตนเอง แทบทุกครั้งที่เอาความโง่ไปแลกกับความฉลาด ก็ไม่เห็นท่านผู้อุปการคุณความรู้ติติงอะไร ไม่ได้คิดถึงต้นทุนกำไร ไม่คิดถึงสิทธิทางปัญญา มีแต่เมตตาจิตให้กัน
แต่ถึงยังงั้นก็ยังยากที่จะมีคนเข้าใจตรงจุดนี้ แทนที่จะสนับสนุนบุคลากรในองค์กรให้เรียนรู้ผ่านBlog ก็ทำตัวเป็นเต่าเข้าใจยาก ถาม: ก็บอกไม่ได้ว่าจะพัฒนาองค์กรอย่างไร ใช้เครื่องมืออะไร ผมเข้าใจดีว่าเรื่องนี้บังคับกันไม่ได้ เป็นเรื่องส่วนตัวส่วนใจใครจะเลือกจะชอบ ควรปล่อยให้เป็นทางเลือกส่วนตัว ที่เขียนมาก็เพื่อจะบอกว่า คนไหนเขียนBlog ก็ได้ผ่อนโง่ และการผ่อนโง่ไม่มีดอกเบี้ย ส่วนท่านที่ไม่เขียนBlog ท่านอาจจะมีวิธีแสวงหาความฉลาดวิธีอื่น ที่เหมาะกว่าวิธีนี้ก็เป็นได้ไม่ว่ากัน ผมเขียนเอามันส์ไปอย่างนั่นเอง ขอโทษด้วยที่ทำให้หลวมตัวมาอ่าน อิอิ.
หมายเหตุ: ตอนแรกตั้งใจจะเขียน1-2 ตอน มะปรางเปรี้ยวมาขอตอนที่3 สะมะนึกะมาขอเพิ่มตอนที่4 ท้ายที่สุดนี้เจ้าเม้งเยอรมัน บอกขอสัก9ตอน เรื่องนี้เขียนตามใจผู้อ่านจริงๆนะตาหวาน อิอิ.
ความเห็น (16)
- มายิ้มๆๆ
- พี่เอก ผมก็โง่อยู่นานมาก ส่ง mail ไปถามคุณหมอวัลลพ น้องชายขอบอยู่หลายวัน
- ตอนนี้ชำนาญแล้วเลย พอช่วยสอนคนอื่นได้บ้างครับ
- อาชีพครูต้องติดตามไปเรื่อยดูความเจริญงอกงามของลูกศิษย์
- ตอนนี้มีพันธมิตรและกัลยาณมิตรจาก blog ทั่วแผ่นดินครับพ่อ
- ขอบคุณครับ
- อันว่าความโง่มาก่อนความฉลาดเสมอ
- Lin Hui รู้ดีว่าตัวเองโง่สุดๆจึงต้องตามหาที่เรียนรู้ ไม่มีวันรู้จบค่ะ
- มิบังอาจไปสอนคนที่ใจปิด
- รู้สึกตะหงิดๆเมื่อพบคนไม่รู้(มีอำนาจ)แล้วยังชี้ให้ไปสะเปะสะปะปัญหาก็แก้ไม่ได้สักที่
- อยากให้ท่านช่วยพิจารณาข้อความข้างนี้ไปใช้เคาะสนิม........คนสวมหัว....
- ไม่รู้ ไม่ชี้ ดี
- รู้แล้ว ชี้ ดีกว่า
- ไม่รู้แล้ว ชี้ เลว
- แต่ที่เลวกว่า คือรู้แล้วไม่ชี้
กราบสวัสดีพ่อครูคะ...
ไม่รู้จักโง่ก็ไม่รู้จักฉลาด...ใช่ไหมคะ
เริ่มต้นใน blog ด้วยการชักชวน...
อ่านวิธีการจากคำแนะนำของมะปรางเปรี้ยว จากนั้นก็ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ อาการเขียนหาย เขียนหาย เป็นบ่อยเหมือนกันคะพ่อครู โชคดีที่มีอ้ายเอก กับพี่ขจิตคอยแนะนำอยู่เสมอ แต่คิดว่ายังมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะเชียวคะ
หนูเป็นนักเรียนที่ดีเสมอนะคะ...คุณครูทุกท่าน
---^.^---
ในนี้มีครูทุกศาสตร์ คอยแนะนำเรา
ในนี้มีครูทุกวัย ทุกประสบการณ์คอยช่วยเหลือเรา
ในนี้ มีครูคอยจูงนักเรียนตาบอดอย่างเรา ให้เดินข้ามทางม้าลาย
คำว่า โง่ ฟังดูไม่สุภาพ ไม่ไพเราะ
อาจจะแปลว่ารู้ไม่พอ รู้ยังไม่ถูกต้อง
เราอย่าไปกังวลที่ชื่อนั่นชื่อนี่
รู้มาก ก็คือโง่น้อย แค่นั้นเอง อิอิ
ถ้าเข้าใจได้มันถึงสนุก
ถ้าเข้าใจไม่ได้ จะโง่ หรือฉลาด มันก็ไอ้แค่นั่นแหละ
สวัสดีครับพ่อครูบา
ผมก็โง่ตั้งนานกว่าจะเขียนเป็น สมัครทิ้งไว้จะทำต่อก็ทำไม่ถูก แถมพอเข้ามาก็เขียน ก็ทำว่าข้าฯเก่งเขียนส่งเอาส่งเอา หารู้ไม่ว่าทำอย่างนั้นเขาไม่อ่านกัน มันอ่านไม่ทัน และเขียนแต่ละตอนยาวมาก กว่าจะมีคนเข้ามาตามอ่านก็ต้องใช้เวลา
โง่มาก่อนฉลาดครับ
- สวัสดีครับ
- ผมเองก็เขียนด้วยความบ้าบิ่นพอสมควรครับ ตอนแรกๆก็เขียนไปตามหน้าที่ไปๆมาๆเขียนด้วยความชอบไปแล้วครับ
- การตกแต่ง Blog ครั้งแรกๆก็ลอกพวก Blogger ชั้นเทพทั้งหลายครับ แบบเปิดดูโค๊ตของเขา
- ส่วนแนวคิดแนะวการเขียนก็ลอกครับ ท่านครูบาเองก็เป็นอีกหนึ่งที่เสร็จผมแล้ว (โดนลอกมาเรียบร้อยแล้ว) ฮิๆๆๆๆ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับท่านพ่อ ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
- ยังติดตามอ่านหัวอกคนบ้าบล็อก อยู่ครับ
- แต่ช่วงนี้ไม่ได้แสดงความโง่ผ่านบล็อก เพราะว่ากำลังคิดหาวิธีหารายได้สมทบเข้ากองทุน G2K
- เลยได้แต่ผ่อนส่งความโง่ไปเรื่อยๆก่อนครับ
ขอบคุณครับ
- กลับมาจากไปทำการบ้านที่โคราช...มานั่งทำการบ้านหน้าจอ ตั้งแต่ตอนที่ 1-7 ที่มหาสารคาม
- ขอไปเตรียมตัว...สู้วันพรุ่งนี้ก่อนครับ...อิอิ
- แล้วจะรอตอนต่อไปครับ ยังไม่ครบ 99.....ตอน
- Lin Huiกราบขออภัยเป็นอย่างสูงที่เขียนคำว่า "โง่" ซึ่งมิบังอาจใช้กับใครๆ ในปฏพีนี้
- ขอสงวนสิทธิใช้กับตัวเองแต่ผู้เดียวอย่างเหนียวแน่น
- แควนๆทั้งหลายห้ามใช้เน้อมันบ่ม่วนใจ๋
- งืดจนมืดแปดด้านตึงบ่.............
สวัสดีครับพ่อครูฯครับ
ผมมาส่งการบ้านคุณครูครับ ^_^
มาช้าแต่ก็มานะครับ แต่ก็ขอโทษนะครับที่ผมทำยังไม่เสร็จดี เพราะพยามสรุปแล้วแต่มันไม่ได้ครับ
ขอบพระคุณมากๆครับ เพราะคุณพ่อและหนังสือคนนอกระบบ (สารภาพว่าแม้จะมีเวลาอ่านได้เพียง1/3ก็..สุดยอดมากครับ)
kmsabai...
อ่านแล้วเด็กบ้านนอกด้วยกัน ชื่นชมมาก นึกถึงเด็กบางคนพ่อแม่เคี่ยวเข็นให้เรียน ยังไม่ยอมเรียน แต่หมอฝ่าฟันอุปสรรคหลายชั้น นี่ขนาดขยักเขียนยังประมาณนี้ ถ้าเจาะชีวิตออกมาดู สงสัยจะเจออะไรมากมาย ฝากกอดหนู สบายด้วย
ถ้าประเทศนี้มีนักกฎหมาย หัวใจฮา น่าจะผ่อนหนักเป็นเบาได้
พวกที่อยู่ในBlog ในอนาคตล้วนแต่จะเป็นผู้คงแก่เรียนทั้งนั้น เพราะเรียนจนแก่ อิอิ
เจ้านี้ เป็นแฟนขาโจ๋ ชอบความคันทุกรูปแบบ
ชอบเรื่องเล่าจากญี่ปุ่นมาก
ผมได้ คนดอย และ ขจิต สอนลูกเล่นให้เรื่อยๆ
แต่ ยังเล่น tag ไม่เป็น
ยัง ชี้เกียจโหลดภาพ ที่ G2k นี่ วุ่นวาย ... สู้ที่เว็ปของผม managerroom.com ง่ายมากๆ คลิก วาง สบายๆ หรือ ที่ Bloggang ที่ Pantip ก็ง่ายๆ
ที่อาจารย์เสนอ น่าสนใจ ในG2K จะทำได้ไหมครับ เพราะอะไร