(เจ้าเป็นไผ ..ข้อยเป็นคนแซ่เฮ)

คุณconductor ได้ช่วยให้เราทราบถึงที่ไปที่มา การก่อเกิดG2Kตั้งแต่สมัยอยู่อเมริกา จนกระทั้งย้ายมาอยู่เมืองไทย ได้มีสถิติตัวเลขการใช้G2Kอย่างไร และได้เล่าถึงงานด้านเทคนิคอย่างจะแจ้ง ว่าที่ผ่านมาได้แก้ไขวิกฤติแต่ละครั้งอย่างไร..โฮ! ยิ่งกว่าคนตาบอดสีเสียอีก เพิ่งทราบว่าพฤติกรรมการใช้G2K.ตามอำเภอใจ ไม่ปราณีปราศรัยของพวกเราทำให้ระบบทำงานแบกปัญหาเป็นร้อยเป็นพันเท่า ตัวปัญหานั่งหน้าสลอนอยู่นี่เอง อิอิ.. 

มะปรางเปรี้ยว และหนุ่มกล้า ในฐานะผู้ช่วยดูแลเจ้าG2Kอย่างใกล้ชิด ได้เล่าถึงการทำงานในส่วนของทีมงานของอาจารย์ธวัชชัย-จันทรวรรณ ปิยะวัฒน์ ได้ทำการวิจัยเรื่องการสร้างโปรแกรม สร้างเว๊ปไซด์ การบริหารระบบให้ดำเนินการอย่างมีประสิทธิภาพ ดังที่เราเห็นว่ามีการปรับปรุงพัฒนาระบบอย่างต่อเนื่อง พัฒนาวิธีการให้ใช้สะดวก และมีเรื่องใหม่เข้ามาสม่ำเสมอ ซึ่งจุดนี้ถ้าไม่ได้คนที่มีความสนใจอย่างแรงกล้า และทำงานด้วยความคันในหัวใจ G2Kคงก้าวเดินไปไม่ถึงจุดที่เป็นเครื่องมือสร้างปัญญาให้กับสังคมไทย ดังที่มะปรางเปรี้ยวสรุปมาในเอกสารแจกท่านผู้เข้าร่วมงาน ให้ทราบว่าG2K ทำอะไรได้บ้าง 

• เป็นเครื่องมือในการสร้างความรู้ : การบันทึกลงบล็อกเป็นประจำ สามารถนำมาสู่การสร้างขุมความรู้ส่วนตัวอย่างต่อเนื่องและเป็นระบบ

• เป็นเครื่องมือในการเผยแพร่ความรู้ : บล็อกช่วยเผยแพร่ความรู้ ของผู้เขียนออกสู่สาธารณชนผ่านทางอินเตอร์เน๊ต

• เป็นเครื่องมือแลกเปลี่ยนเรียนรู้:คนทั้งโลกสามารถเข้ามาอ่านและร่วมแสดงความคิดเห็น ต่อยอดความรู้ได้ตลอดเวลา

• เป็นเครื่องมาค้นหาผู้ชำนาญการ : เจ้าของบล็อกสามารถสร้าง”ชุมชนบล็อก” เพื่อรวบรวมบันทึกในด้านหนึ่งๆ จากผู้เขียนบล็อกหลากหลายคน

• เป็นเครื่องมือในการแยกแยะประเภทความรู้ และสร้างความสัมพันธ์ของความรู้

: เจ้าของบล็อกสามารถจัดกลุ่มบันทึกและละบันทึกด้วยคำสำคัญ(Tag) และในหมวดหมู่ตามเนื้อหาของบันทึกนั้น เช่น หมวดหมู่วิทยาศาสตร์ และสังคมเทคโนโลยี และหมวดหมู่สังคมครอบครัว ชุมชน เศรษฐกิจ เป็นต้น

 อาจารย์ไร้กอบ โยนเรื่องการมองอนาคตข้างหน้าว่า5-10 ปี G2K.ต้องเผชิญอะไร และจะยืนหยัดอยู่ได้อย่างมั่นคงอย่างไร คุณหมอชอบวิ่ง ท่านอาจารย์พิชัย ท่านอาจารย์แพนด้า อาจารย์แสวง อาจารย์แฮนดี้ ได้ให้แง่คิดในการที่จะวางแผนแบกภาระร่วมกัน ว่าจะต้องเตรียมคน เตรียมองค์กร เตรียมปัจจัยในอนาคตกันอย่างไร 

ตามสไตล์คนแซ่เฮ คุณหมอชอบวิ่ง อาจารย์แป๋ว อาจารย์ขจิต และหนูมะปรางเปรี้ยว ได้ช่วยกันประมูลภาพเพื่อนำรายได้สมทบเข้ากองทุนG2K ท่านไร้กรอบได้มาประมูลอย่างสนุก หลังจากนั้นการปรับเปลี่ยนบรรยากาศกระชุ่มกระชวยขึ้นจากเสียงร้องหนุ่มสาวชาวเฮ กลุ่มย่อยก็แลกเปลี่ยนความเห็นกันแบบพี่น้อง มีคนถามconductorก็ตอบให้ความกระจ่าง เมื่อได้เวลาอันควร เราก็แยกย้ายกันกลับโรงแรม  

ช่วงสายๆวันนี้ ชาวแซ่เฮมาพบปะกัน ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันตามจังหวะที่มีผู้สนใจแวะเวียนมาหารือกัน ทำให้เราได้ประเด็นคมชัดยิ่งขึ้น จนกระทั่งบ่ายคล้อยเราต่างทยอยเดินทางกลับ เว้นแต่ผมต้องตกค้างอยู่โยงกทม.อีกคืนหนึ่ง ผมจึงชวนอาจารย์สุกับอาจารย์ราณีมาเป็นเพื่อน โดยติดสินบนว่าจะพาไปชิมยำปลาทูที่ร้านเจ้าประจำ 

(สวยพอดู กับ ดูยังไงก็สวย อิ.อิ.)

หลังจากนั้นพากันไปถ่ายภาพแสงสีริมถนนราชดำเนิน แล้วพาข้ามไปเที่ยวถนนข้าวสาร แหล่งที่นักท่องเที่ยวทั่วโลกรู้จัก ที่นี่เราไปเจอเรื่องเด็ดมากมาย มีเรื่องฟ้องด้วยภาพมาฝากคนชอบวิ่งด้วย อิ..อิ..บันทึกยาวอีกแล้วครับท่าน คงจะขอยกยอดไปเล่าในคราวหน้า

ในงานKM.วันสุดท้ายนี้ 

แอบได้ยินพวกเราล่ำลาในบล็อกว่า.. 

ไปละนะ..แล้วค่อยเจอกันในบล็อก