อ่านที่น้าสร้อยเขียนเรื่องจ่ายภาษีด้วยชีวิต ชวนให้คิดหนัก ใครๆต่อใครบ้าหาเงินเป็นบ้าเป็นหลัง เพื่อจะหามาจ่ายภาษีทั้งทางตรงและทางอ้อม นอกจากภาษีกายแล้ว หมวดภาษีใจนี่ก็ไม่น้อย หน้าตาเป็นหน้าต่างภายใน เราจ่ายภาษีใจกันแล้วหรือยัง และจ่ายกันอย่างไรบ้าง อัตราชำระภาษีดีไหม?

เราอยู่ในสังคมวิปริตแปรปรวนมากขึ้นเรื่อยๆ กฎกติกา ระเบียบสังคม ร้อยรัดมัดแน่นขึ้นๆ เพื่อจะบังคับมนุษย์ให้จำนน ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ยิ่งบีบมันยิ่งแหกกฎ ไม่อย่างนั้นเรือนจำจะโป่งรึครับ ทางโลกเราก็คิดกันได้แค่นี้ ทุกกริยามีกฎกำกับ เป็นทาสของระบบ

"ไฟจราจรเมืองหลวง"

วิธีกำกับวินัยทางสังคม จะเอาแต่ระเบียบๆๆมาใช้มากๆไม่เป็นผลเท่าไหร่หรอก โดยเฉพาะกับประเทศที่ อะไรก็ได้ หยวนๆสบายๆอย่างไทยแลนด์ ฟังแค่ชื่อประเทศก็ไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว กฎกติกา ถ้าไปลอกของคนอื่นมาใช้ ในสภาพสังคมที่มีวัฒนธรรมแตกต่างกัน คุณภาพสังคมมีปมด้อย ผลจะออกมาคนจะเรื่อง

วินัยที่สมบูรณ์ ควรประกอบด้วยทางโลกและทางธรรมผสมผสาน ศาสนาเป็นเครื่องมือกำกับวินัยทางสังคมที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด เมื่อบ้านนี้เมืองนี้ไม่บรรจุหลักสูตรวินัยทางสังคมอย่างเห็นคุณค่าและให้ความสำคัญ มันยากที่จะดูแลสังคมให้ราบรื่นได้ ท่านมหาชัยวุฒิ แม่นชัดในเรื่องนี้อย่างที่สุด ท่านเมตตาเทศน์เป็นประจำ แต่เราไม่ฟัง แถมกัณฑ์เทศน์ก็ไม่จ่าย  “ใหญ่แค่ไหนก็เล็กกว่าโลง!” นะโยม!

เอ๊ะ รึสังคมเราตาบอดสีไปแล้ว

เมื่อเป็นไปเช่นนี้  ในหมู่พวกเราจะทำอย่างไร

ตัดช่องน้อยแต่พอตัวรึ เปล่าเลย

เรามาสร้างสังคมสมานฉันท์ ..คนสกุลเฮ

เรามาสร้างเครือข่ายแห่งมิตรไมตรี ..กลุ่มคนแซ่เฮ

เรามาสร้างโลก สร้างพื้นที่พักผ่อนพักใจ ..บ้านอุ๊ยจั๋นตาวิลล่า

เรามาสร้างสังคมอุดมปัญญา ผ่านBlog G2K

"ไฟจราจรบ้านอุ๋ยจั๋นตาวิลล่า"

กฎกติกาจราจร

ใครจะใหญ่แค่ไหน เจอไฟแดงต้องหยุดรถ

แต่มีอยู่ที่หนึ่ง ไม่ต้องเบรกอะไรทั้งนั้น!!

บ้านอุ๊ยจั๋นตาวิลล่า นี่ไงละ

ไม่มีไฟเขียว

ไม่มีไฟแดง

มีแต่ไฟ..สีชมพู

อิ อิ