เอ๊ะ! รูอะไร?


เช้านี้  รูปไม่หล่อ..ออกเดินไปทักทายเพื่อนร่วมโลก เดินไปมองไป เบื้องสูง เบื้องต่ำ ข้างซ้าย ข้างขวา ในลักษณะวิชามองศาสตร์ ใช้สายตา-ผสมความคิด-บวกความรู้สึก-ผนึกออกมาเป็นข้อมูลใหม่ ต่อยอดกับความรู้เดิม การเดินเพื่อเรียนรู้ต้องอาศัยการสังเกต  และควรจะมีพื้นฐานหรือการบ้านที่เป็นทุนเดิมอยู่บ้างพอประมาณ จึงควรก้าวช้าๆ ส่ายตาสอดส่ายไปรอบๆองศา

แต่การมองมีหลายชั้นหลายขั้นตอน ต้องอาศัยท่านผู้รู้เป็นผู้กำหนดลัษณะร่ายเรียงออกมาให้เรา ถ้าเป็นสมัยก่อนจะ..

ตามองตา สายตาก็จ้องมองกัน ..

คนเราใช้สายตาสร้างประโยชน์ และหาความรู้ได้ไม่จำกัด

ปัญหาอยู่ที่ว่า

เราจะใช้สายตามองอะไร?

เราจะใช้สติคิดอะไร?

เราจะใช้ปัญญาไขว้คว้าอะไร?

เราจะเอาสายตา+สายใจ+สายสติ

เราจะรวมพลังการมองได้ไหม?

เอ๊ะ รึเราจะต้องเรียนวิชาเมี่ยงๆมองๆศาสตร์

ผมเดินเมื่อเช้านี้ ไปเจอรู ครับท่านผู้ชม

เป็นรูแย้ ไม่ใช่รูแย่นะครับ

แย้นี่แปลก เป็นสัตว์ที่มีชุดความรู้พิเศษ

คือสามารถขุดรูในพื้นถนนที่แข็งมากๆ บดอัดแน่นเท่าไหร่ยิ่งชอบ

แย้จึงเป็นพระเอกในด้านขุดรูอยู่อาศัย

แต่ก็นั่นแหละ แย้มีศัตรู มีจุดอ่อน มีเนื้ออร่อย !

ศัตรูจึงจ้องตาเป็นมัน

คนมีปัญญา จึงต้องหาทางล่อให้แย้ออกมา

  

เอาข้าวตอกเกี่ยวเบ็ด

เอาตะขอหวายไปล้วงรู

เอาบ่วงดักหน้าปากรู

เอาสูบจักรยานอัดลมลงรู ฯลฯ

จับแย้มาเป็นกับแกล้ม สบายๆ

เหตุผล:ที่แย้พัฒนาปัญญาได้ช้า

ไม่สามารถแก้ปัญหาได้เท่าทันสถานการณ์

ทำให้วิถีชีวิตแย้ แย่ ยุ่ง ย่อยยับ

สงสัยไหมครับว่า!

ชุดความรู้ของแย้พัฒนาการมาตั้งแต่ยุคสมัยไหน?

คำที่ขอถาม

ถ้าเราเจอศัตรูที่เก่ง และเชี่ยวชาญมากกว่า

เราจะทำอย่างไร?

ถึงจะไม่เป็นแย้แดดเดียว

..แย้อุดรู ป้องกันศัตรูและน้ำฝนได้ !

..เราจะอุดรูรั่ว ได้อย่างไร?

หมายเลขบันทึก: 175149เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 12:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:54 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

สวัสดีเจ้าค่ะ พ่อครูบา ที่เคารพ

ถ้าน้องจิเป็นแย้ น้องจิจะขุดรูไม่ต้องลึกมาก...จะขุดเป็นทางขึ้นๆลงๆ แล้วก็ย้อนกลับมาที่เก่า ถึงจะมีตะขอยาวแค่ไหน ก็ไม่สามารถคดโค้งไปได้หรอกเจ้าค่ะ อย่างน้อย ตะขอก็ได้แค่แนวดิ่ง...ถ้าน้องจิไม่ขุดทางเดินให้คดเคี้ยว น้องจิก็จะรอดักกัดสายเบ็ดซะเลย 5555++ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ

เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^

"คนดี"  ไม่รอ  ลุยอยางเดียว    

  • แย้มีสัญชาตญาณ ป้องกันตัวเองเมื่อมีภัยรุกรานครับ
  • รูแย้จะดูเด่นเป็นสง่า แต่ถ้าคนไม่เข้าใจสัญชาตญาณของแย้ขุดไปไม่มีทางหาตัวแย้เจอ หรือไม่รู้ว่าแย้หายไปไหน ทั้งๆที่เห็นวิ่งเข้ารู
  • ปลายทางของรูแย้จะมีทางแยก ไปสู่ปล่อง
  • แย้จะสร้างปล่องเอาไว้ โดยที่ไม่ทะลุพื้นดิน เมื่อมีภัยมาประชิดตัว แย้จะวิ่งทะลุออกทางปล่อง หรือวิ่งสวนรูออกมาดื้อๆ
  • การขุดแย้ต้องหาปล่องแย้ให้เจอ และเอามือหรือข่ายดักไว้ เวลาขุดต้องขุดไป กลบไปเรื่อยๆ ถ้าเผลอเมื่อไร ได้วิ่งไล่ตามกันทั่วป่าแน่ๆครับ
  • ขอจบเรื่องแย้ ที่ไม่แย่ ไว้แค่นี้ครับ  เพราะตอนนี้หิวจะแย่อยู่แล้ว  อิอิ

ครูบาเจ้าค่า

ชอบบันทึกนี้จังเลยค่ะ

เกิดปิ๊งแว๊บบางอย่าง...รวมทั้งคำตอบของผู้เชี่ยวชาญดักแย้แบบคุณ สะมะนึกะ ด้วย (ทำเอาอยากไปดูการดักแย้ขึ้นมาเลย อิอิ)

ขอบคุณค่ะ

 

P

  • เรื่องแย้ มีรายละเอียดสนุกเยอะ
  • ที่เล่าเป็นเพียง5% เท่านั้น
  • ถ้าผู้สันทัดกรณี ช่วยกันเติมอย่าง เจ้าพ่อหัวลำโพง
  • จะมีชุดความรู้เรื่องแย้ อาจจะพัฒนาเป็นฟาร์มเลี้ยงแย้ เปิดเป็นแหล่งท่องเที่ยว ค้นคว้าเรื่องแย้เป็นตัวช่วยกำจัดแมลงในแปลงหญ้า ระบบชีวิตของแย้
  • ที่สำคัญ เราจะเอาความรู้อะไรใส่ลงไปในตัวแย้
  • ถ้าอาจารย์มา รอบ2 จะบรรจุรายการล่าแย้ อิอิ

สวัสดีค่ะพ่อครูบา

บ้านหนูไม่มีแย้  จึงแวะมาดู รู...แย้ค่ะ ^_^

คำที่ขอถาม

ถ้าเราเจอศัตรูที่เก่ง และเชี่ยวชาญมากกว่า

เราจะทำอย่างไร?

ถึงจะไม่เป็นแย้แดดเดียว

..แย้อุดรู ป้องกันศัตรูและน้ำฝนได้ !

..เราจะอุดรูรั่ว ได้อย่างไร?

ใช้วิชา  "เปิดตา เปิดหู เปิดใจ"

มีชัยไปกว่าครึ่ง.....

ฝึกอยู่ค่ะ

อิอิ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท