วันนี้ที่สำนักมหาชีวาลัยอีสาน จะมีการชุมนุมจ้าวยุทธภพในเขตอีสานใต้ เป็นการอุ่นเครื่องก่อนที่จะเปิดชุมนุมใหญ่เดือนหน้า ค่ำคืนนี้ผู้มีเพลงกระบี่ล้ำลึกลีลาเร่าร้อนสะเด่าใจจะทยอยกันมา บ่ายๆเจ้าสำนักเม็กดำจะนำปลาบู่ปลาไหลมาสาธิตวิธีรักษาการป่วยของพยาธิในกระเพาะ แต่ตอนนี้ศิษย์รุ่นใหญ่ของสำนักตักกะศิลามาถึงก่อนเพื่อน หอบเอาหน่อหวายกับผักหวานป่าที่ผู้ตรวจการใหญ่สำนักดงหลวงฝากมาให้ น้ำใจนะน้ำใจ จะทำให้พวกเราสำลักผะงาบๆ เพราะไมตรีจิตของท่านบางทราย จากดงหลวงเสียก่อนกระมัง
เย็นนี้จะมีพิธีปรุงอาหารสูตรเสริมพลังวิทยาการ
ฝ่ายปากท้องแห่งชาติเตรียมเมนูไว้ดังนี้
หลังจากล้อมวงรับประทานอาหารเย็นแล้ว ค่ำคืนนี้ท่านเล่าฮูจะขอให้ท่านกามมิตหนุ่ม เล่าวิธีการเรียนในระดับดุษฎีบัณฑิตว่า มีเทคนิคการศึกษาในระดับนี้อย่างไร นักศึกษาโข่งของเราจะเป็นผู้ฟัง ซึ่งวันนี้นัดมาชุมนุมพร้อมหน้าพร้อมตากัน คนที่จะขึ้นเขียงต่อไปคือท่านเม็กดำ1 ตอนนี้ปั่นงานส่งอาจารย์จนศีรษะเป็นน๊อต มาช่วยเล่ากลวิธีสลายจุดอ่อนในการทำวิทยานิพนธ์ในลำดับถัดไป. ทานอาจารย์แพนด้าส่งข่าวว่าจะมาบ่ายนี้ ส่วนดร.สุทธิดา แจ่มใส อย่างช้าพรุ่งนี้เช้า ก็คงจะมาไชโยโฮ่หิ้วทันพิธีเปิดค่ายบัณฑิตอาสาสมัคร มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ที่กิจกรรมเพื่อนช่วยเรียน
ภายใต้บริบทการจัดการความรู้ในมิติเศรษฐกิจพอเพียง ณ มหาชีวาลัยอีสาน จังหวัดบุรีรัมย์ 17-19 มีนาคม 2550 งานนี้เป็นการผนึกแรงใจกันของชาวตักกะศิลา ที่ต้องการค้นหาวิธีการทำงานเชิงรุกภาคสนาม ให้นักศึกษาได้มาทดลองกระบวนการเรียนแบบสนุกๆ อิ่มอร่อย และได้ความรู้ที่เกิดจากผลลัพธ์ของมิตรภาพ ที่ยังแฝงอยู่ในสังคมคนอีสาน แม่งานใหญ่ คืออาจารย์(หนิง) พัชราภา อินทร์ชลิต ท่านแผ่นดิน ท่านแพนด้า เป็นที่ปรึกษาใหญ่ นักศึกษาหนุ่มเหน้าสาวสวยไฟแรง มาลงแรงลงขันชะเนาะหัวใจกันอย่างชื่นมื่นเป็นเวลา 3 วัน 2 คืน
ดังนั้นรายการปิดประตูตีแมวค่ำคืนนี้จึงน่าสนใจไม่น้อยเลย ฝ่ายกองเชียร์เตรียมแปลหาม ยาหม่อง ยาดม พาสเตอร์เทนโซพาส ไว้ให้พร้อม เพราะรอยดาบไม่เข้าใครออกใคร ใครจะโดนหาม โดนนับ เดี๋ยวก็รู้หมู่หรือจ่า โปรดติดตามรายงานสดจากขอบสนามด้วยความระทึกระทวยใจ
รายงานต่อครับ เพิ่งจะทานข้าวเสร็จ มีต้มปลายาว ปลายาวผัดเผ็ด ยำไข่มดแดง น้ำพริกกะปิ ปลาส้มทอดกรอบ อิ่มหมีพีมันแล้ว ผู้เรียนทั้งหลายก็มานั่งโจ้กันต่อ ถึงตอนนี้ยังไม่สามารถจับแยกออกจากกันได้ เพราะจะมีเมนูที่อาจารย์ขจิต จะเล่าถึงประสบการณ์ในการศึกษาระดับปริญญาเอก ว่าจะต้องเตรียมตนเตรียมใจให้มีความมุ่งมั่นเต็ม100ได้อย่างไร ตอนนี้อาจารย์แพนด้า อาจารย์แสวง ท่านก็มาถึงแล้ว เพียงเจอหน้าก็ลิ่วหาเรื่องเรียนกันแบบไม่ต้องมองหาพิธีรีตรองอะไร ขอเพียงได้เห็นหน้า ก็เรียนกันไปถึงไหนๆแล้วละครับ คืนนี้ยังประเมินสถานการณ์ไม่ได้ว่าจะออกหัวออกก้อยอย่างไร โปรดติดตามต่อไปครับ
เราออกแบบอย่างนี้ครับ ให้แต่ละกลุ่มร่วมกับครูพี่เลี้ยง ไปศึกษาโครงสร้างของกิจกรรมอาชีพเช่น เลี้ยงไก่ไข่ เพาะเห็ด เลี้ยงสุกร เลี้ยงโค ปลูกผัก ปลูกต้นไม้ ศึกษาให้รู้วิธีคิดวิธีทำ แล้วหาวิธีอธิบาย2รปแบบคือ อย่างที่หนึ่งเขียนเป็นแผนที่ความคิดลงบอร์ด อย่างที่2 ทุกกลุ่มอธิบายสิ่งที่เรียนลงบล็อก ขอเชิญชวนมาชมต่อๆไปนะครับ
อยากกินอาหารข้างบนนี้ มากกว่าอยากกินโต๊ะจีน :)
ตอนนี้อุณหภูมิแห่งมิตรไมตรีกำลังพุ่งขึ้นจิ๊ดๆๆ
จอมยุทธ..ทยอยมาแล้ว
แต่ละคนขนอาวุธมาพะรุงพะรัง
กำลังหยุดยั่งยั้งท่าทีว่าเย็นนี้จะดวลกันคนละกี่จาน
อาหารปาก อาหารตา อาหารใจ เพรียบพร้อม
ผลการตะลุมบอลเป็นอย่างไร
โปรดติดตามได้นะครับ
ขอบคุณครับท่านบางทราย
ขอติดหนี้ไว้ก่อนนะครับ กำลังคิดว่าจะส่งอะไรไปแลกเปลี่ยน !!
ได้ยินเสียงสับโปกๆไหมครับ
ทุกคนกำลังแสดงฝีมือทำอาหารกันสุดฝีมือ
ไข่มดแดงยำ น่าจะมาเสริฟก่อน หลังจากนั้น ต้ม แกง ผัด ทอด จะอ้อยสร้อยตามมาครับ
ไม่อร่อย กติกา : เปลี่ยนแม่ครัว/พ่อครัว!! ทุคนจึงแสดงสุดฝีมือ ของใครเหลือก้นหม้อ แพ้!!
วันที่ 18
ทีมอธิการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร
จะแวะมาร่วมสังเกตการณ์ช่วงบ่ายครับ
เห็นนายแบบ แสดงชุดเก่งไหมครับ
สั่งมาสดๆร้อนๆ จ่ายค่าตัวเป็นปลาไหลผัดเผ็ด!
พรุ่งนี้กะว่าจะพรึบกันทั้งป่า
อ.หนิง เขาออกแบบเองสุดฝีมือ
เอ้า!! ฝ่ายสารสนเทศ รับการบ้าน อ.เม้ง ไป
บันทึก วีดีโอ.แล้วแปลงเป็น vcd. เก็บไว้เป็นหลักฐาน
อลม่าน+โกลาหล
คือสถานการณ์ในสวนป่าตอนนี้ครับอาจารย์
คืนนี้ไม่รู้จะได้นอนกันรึเปล่า
แซวกันกระเจิดกระเจิง
นั่งหน้าโน๊ตบุกส์ของใครของมัน
โต้ความคิดกันด้วยระบบICT. ยังดีที่บล็อกช่วงนี้ไม่ล่ม
ไม่ยังงั้นมีคนผิดหวังวืดวาดปานใจจะขาดรอนๆๆ
พวกเขาแอบได้ดูในบล็อกอาจารย์ด้วย ยังแซวว่าเป็นภาพอะไร ผมบอกว่า ผมรู้ เขางงกันใหญ่ ไม่รู้ว่าเราอำเก่ง ฮ่าๆๆๆ..
อ่านแล้วรู้สึกร่วมครับ...
ซึมซาบมิตรภาพ การเรียนรู้ และประสบการณ์ที่ได้รับ คงเป็นประโยชน์กับนักศึกษาต่อไปครับ...
ขอบคุณครับ...
กราบสวัสดีท่านครูบา (ขึ้นต้นก็อย่าอาเจียนนะค่ะ)
ที่ใช้คำขึ้นต้นนี้เป็นเพราะสาเหตุที่ไม่ได้เข้าblog ครูบาหลายวันค่ะมิมีอะไรแอบแฝง ราณีอยากเรียนกลวิธีสลายจุดอ่อนในการทำวิทยานิพนธ์ ค่ะ
วันนี้ราณีเข้าไปในมหาวิทยาลัย ตอนเย็นจะเซ็นชื่อกลับ และกำลังจะไปออกกำลังกายกับลูกหว้าคิดอย่างไรก็ไม่รู้ไปเปิดลิ้นชักที่เป็นของมหาวิทยาลัยจัดให้อาจารย์ทุกท่าน เปิดไปตกใจอะไรอยู่ในลิ้นชัก ดีใจมากเลยค่ะที่ได้หนังสือของครูบา เรื่อง"เกษตรก้าวหน้า เศรษฐกิจเข้มแข็ง" ขอบคุณมากๆๆๆๆค่ะชอบมากๆๆๆนะค่ะ ดีใจมากด้วยค่ะ ราณีขออำนาจคุณพรศรีรัตนตรัย จงดลบันดาลให้ครูบามีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับชาวblog ตลอดไปค่ะ พักผ่อนเยอะๆนะค่ะ
เมนูแรกนะครับ หลังจากคุยกับพี่สุ ที่น่ารักทาง msn
ก็หายแว๊บเข้าครัวไปทำแกงมาทานร่วมกันกับบ้านท่านครูครับ
1. เมนูแรก แกงส้มหน่อไม้ ผักกวางตุ้ง บัวบก ใส่ปลากระป๋องแมคลอเรล
2. เมนูสองเพื่อให้น้ำมูกน้ำตาไหล คือนำพริกกะปิ (ตั้งชื่อเอาใหม่ ว่าน้ำพริกหักคอ เพราะส่วนประกอบมีแค่ พริกขี้หนู กะปิ มะนาว และใส่ผักชีนิดหน่อย) ครับ
แล้วก็แถมดอกไม้งามๆ จากหน้าบ้านครับ ให้ดูกันเล่นๆ ครับ เอาไว้ลบเผ็ดครับ
ว่าแต่ว่าบ้านท่านครูมีไรให้ทานบ้างหนอ อยากเห็นครับ
ขอบคุณคับผม
มิตรภาพจากแดนไกล แต่ไม่ไกลห่าง
เม้ง
คุณเม้งนี่ สุดยอดเลย คุย msn ด้วยกันอยู่แหม็บๆ ยังแว๊บไปทำอาหาร มาแจมกับเขาได้
มิน่า ถึงได้ฉายา กามนิต2.....^__^
ดีใจที่ได้ยินเสียง ..ขอเพียงส่งเสียงมา,,..
สวัสดี ตอนเช้าครับ
เมื่อวานนี้ เรานินทาถึงพ่อเม้ง หลายรอบ
วันนี้ก็คงจะๆๆๆนินทาอีก ไม่รู้กี่รอบ
กราบสวัสดีพ่อครูฯ และทุก ๆ ท่าน ที่อยู่บ้านพ่อครูฯ ในวันนี้ค่ะ
เมื่อคืนกลับดึกค่ะ แวะมาแล้วรอบนึง แต่อ่านความเห็นแต่ละท่านยังไม่ทันหมด หนำซ้ำ รอรูปอาหารที่คุณเม้งโหลดไม่ไหว หนูรัตติยา หลับคาโน๊ตบุ๊กเลยค่ะ
เหนื่อยมาก ๆ เพราะไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเยอะ ๆ แบบนี้นานแล้ว แต่ด้วยความที่ไม่อยากโดนหาว่าแก่ ก็เลยต้องสู้ สู้ ค่ะ เพื่อสปิริต
เมื่อวานช่วงเที่ยง ได้โทรคุยกับครูขจิตด้วยค่ะ เธอกำลังเดินทางไปบ้านพ่อครูฯ ได้ฝากความระลึกถึงไปให้ด้วยแล้ว เธอนำมอบให้พ่อครูฯ รึยังค่ะ
เห็นเมนูแต่ละอย่างที่พ่อครูฯ นำมาโชว์ น้ำลายสอมาก ไปคราวนี้ คงต้องไปขอเรียนบางเมนู เพื่อมาทำให้พ่อบ้าน ทานด้วยนะคะ
อ้าว พ่อเม้ง เมษาฯ นี้ บินกลับมาเร็ว ๆ มาโชว์ฝีมือแกงพุงปลา อย่าให้น้อยหน้าใคร เอาให้แต่ละท่านน้ำตา ไหลหยดแหมะ ๆ กันเลยดีไหม ว่าแต่ว่า พี่ขอฝึกปรือฝีมืออีกหลาย ๆ รอบก่อนนะคะ กลัวโดนปลดออกจากตำแหน่งแม่ครัว
พ่อครูฯ ขา
ไม่ยอม ไม่ยอม พี่อึ่งฯ ได้คุยกะพ่อครูฯ ด้วย
กฏข้อห้า อย่าลืมยิ้ม เดี๋ยวจะเหี่ยว
อยู่เปล่าเปลี่ยวเดียวดายหม้ายขันหมาก
ที่เยอรมันวันไหนใจยุ่งยาก
อย่าลืมลากรอยยิ้มมาจิ้มใจ
วงแขนกล้ามเป็นมัดๆ อุ้ยน่าจะกัดแขนเล่นเบาๆ
กอดกระซิกเบียดกายกระแซะแล้ววางมือแมะไว้ตรงหัวเข่า
อยากกระซิบเบาๆ ว่าหิวข้าวจังเล้ย....
น้องเม้งที่รักทำไมคนเยอรมันต้องกินดอกไม้จิ้มน้ำพริกด้วยอ่ะ
สวัสดีครับ พี่ไร้นามที่รัก