ครูแป๋วสอนนักเรียนโข่ง


ช่วงแดดร่มลมตก คุณครูแป๋วชวนลูกศิษย์หลายคนเดินตามเป็นพรวน มีผม คุณเมตตา ครูอ้อย ครูขจิต เดินถือกล้องถ่ายรูปเก้กังๆ เราไปยืนใต้ต้นมะเฟืองเพราะมีร่มและกำลังออกดอกสวยเต็มต้น เมื่อนักเรียนสนใจและมีปัญหาอยู่แล้วครูก็เปิดการสอนใต้ร่มไม้ได้ทันที

 

ถ้ามีการประกวดครูดีเด่น ผมจะขอส่งครูแป๋วของผมนี่แหละเข้าไปสู้กับคุณครูท่านอื่น ท่านลองคิดดูสิครับว่า มีครูสักกี่คนที่นั่งรถบัสประจำทางจากมหาวิทยาลัยขอนแก่น มาสอนลูกศิษย์ถึงในสวนป่ามหาชีวาลัย มาคนเดียวเสียด้วย แล้วไม่ได้มาแบบปิ๊งแว๊บไปเช้า-เย็นกลับนะครับ คุณครูเอากระเป๋าเสื้อผ้ามา กะว่าถ้าสอนให้หายโง่ไม่ได้ จะไม่ขอกลับ..เราจะไปหาครูที่น่ารักอย่างนี้ได้ที่ไหนกัน

ถ้าเราสังเกตจะเห็นว่ายุคนี้อยู่ในระหว่างการผ่องถ่ายความรู้ จากความรู้ชุดเก่าไปสู่ความรู้ชุดใหม่ เรื่องเกิดขึ้นทุกระดับทั้งโลก เพราะวิทยาการด้านไอที ดิจิตอล เข้ามาแทนที่ความรู้และอุปกรณ์แบบเก่าๆ ทำให้คนส่วนใหญ่โล๊ะทิ้งไปทั้งกะบิ ยกตัวอย่างเช่นเรื่องกล้องถ่ายรูป พอเปลี่ยนจากแบบใช้ฟิมล์มาเป็นกล้องดิจิตอล ด้วยความสะดวกและทันสมัยดีกว่าคนจึงนิยม บริษัทกล้องแข่งขันกันพัฒนาไม่หยุดยั้ง และก็ใช่ว่าจะมีแต่กล้องเท่านั้น เรื่องอื่นก็เป็นไปในทำนองนี้ แม้แต่งานด้านการเกษตร ชาวบ้านก็เปลี่ยนควายไปเป็นลูกชิ้น ขายควายทิ้งไป4ตัว กำเงินไปซื้อควายเหล็กมาทำงานแทน จึงจำเป็นต้องเรียนวิธีใช้วิธีซ่อมควายเหล็กแทนควายเนื้อ ซึ่งมันเป็นคนละชุดความรู้กัน 

  

ช่วงแดดร่มลมตก คุณครูแป๋วชวนลูกศิษย์หลายคนเดินตามเป็นพรวน มีผม คุณเมตตา ครูอ้อย ครูขจิต เดินถือกล้องถ่ายรูปเก้กังๆ เราไปยืนใต้ต้นมะเฟืองเพราะมีร่มและกำลังออกดอกสวยเต็มต้น เมื่อนักเรียนสนใจและมีปัญหาอยู่แล้วครูก็เปิดการสอนใต้ร่มไม้ได้ทันที ครูมีเทคนิคกระตุกใจลูกศิษย์ดีมาก โดยการขอกล้องผมถ่ายภาพดอกมะเฟืองแล้วเอามาให้ดู โอ้โฮภาพชัดสวยมาก มันเป็นบทเรียนที่สร้างปรากฏการให้เห็นความแตกต่างได้ทันที  

 

พอเห็นลูกศิษย์ตาใสซื่อ คุณครูก็ค่อยๆอธิบายว่า พวกเราเห็นเครื่องหมายสัญลักษณ์รูปดอกไม้ไหม นี่และคือปุ่มที่ไว้ใช้สำหรับถ่ายภาพระยะใกล้ให้คมชัด  เราค่อยๆกดชัดเตอร์เบาๆเพียงครึ่งเดียว ส่ายกล้องช้าๆหามุมให้สวยได้ที่แล้วกลั้นลมหายใจ  ทำอวัยวะทุกส่วนให้สงบที่สุด แล้วกดชัตเตอร์ครึ่งที่สอง กริ๊ก! เราก็จะได้ภาพสวยคมชัด 

คุณเมตตาโพล่งขึ้นว่า กล้องหนูไม่เห็นมีเครื่องหมายดอกไม้ คุณครูขอกล้องไปพิจารณาแล้วบอกว่านี่ยังไงละ มันซ่อนอยู่ตรงนี้ เอ้าลองไปถ่ายภาพตามที่ครูอธิบายสิ คุณเมตตาทดลองเรียนจากการปฏิบัติทันทีทันควัน รู้ได้ว่าตัวเองก็มีฝืมือถ่ายภาพได้สวยไม่เบาเหมือนกัน หลังจากที่ทำตามขั้นตอนที่คุณครูแป๋วแนะนำ เมื่อจับจุดเคล็ดลับได้ ภาพออกมาสวยงามอย่างที่ไม่เคยทำได้มาก่อน มีเสียงงึมงำออกมาว่า ซื้อมาจนกล้องจะพังแล้วเพิ่งจะถ่ายภาพเป็นวันนี้เอง คูรอ้อย กับครูขจิตแอบฟัง แล้วทดลองถ่ายฉับๆๆ แล้วเอาภาพมาให้คุณครูดู เมื่อเห็นการบ้านที่ลูกศิษย์เอามาส่ง คุณครูก็รู้ทันทีว่าลูกศิษย์มีความรู้ความสามารถระดับไหน จึงแนะนำต่อเช่นการคำนึงถึงแสง มุมภาพมุมกล้องต้องสวยงาม หาเหลี่ยมมุมให้ดีให้เหมาะถึงกดคลิ๊ก  

    

การเรียนรู้แบบนี้สนุกเพราะเห็นผลเร็ว  ถ้าไม่ดีไม่สวยก็สอบซ่อมเดี๋ยวนั้น คุณครูแป๋วสอนเราอยู่ประมาณ1ชั่วโมง ลูกศิษย์โข่งทำท่าว่าพัฒนาฝีมือได้เร็ว  เราจึงย้ายไปถ่ายภาพในมุมมืด ชวนกันลงไปถ่ายภาพดอกเห็ดนางฟ้านางรมในเตาถ่าน  ภายในเตาถ่านจะเรียงก้อนเชื้อเห็ดสีขาวไปรอบๆผนัง มีดอกเห็ดที่ทยอยออกมาสวยงามมาก พวกเราทดลองถ่ายกันฉับๆ แล้วเอามาให้คุณครูตรวจดูระดับฝีมือ  ภาพของใครเป็นยังไงบ้าง หลังจากนั้นก็อธิบายให้เห็นจุดบกพร่องของเรา  

ผมเองมีปัญหาเกี่ยวกับการใช้กล้องดิจิตอล ซื้อมาใช้พังไปหลายยี่ห้อแล้ว ฝีมือก็งั้นๆแหละ เจ้ากล้องประเภทนี้ขอแต่ให้เปิดหน้ากล้องเป็น กดคลิ๊กถ่ายภาพเมื่อไหร่ ก็ปรากฏภาพออกมาให้ชม ถึงจะไม่ชัดภาพที่ได้ก็พอกล้อมแกล้ม ผมพยายามใช้โปรแกรมดอกไม้ แต่ก็ใช้แบบงูๆปลาๆ กดปุ่มบ้าๆบวมๆไปอย่างนั้นเอง พอคุณครูแป๋วแนะนำ คุณลูกศิษย์ก็หัดถ่าย เห็นตัวมดแดงแฝงลูกมะเฟืองชัดเจน เกิดมาก็เพิ่งถ่ายเอวมดแดงชัดๆคราวนี้เอง ทั้งหมดนี้คือการเรียนรู้แบบเฮฮาศาสตร์ แทนที่จะประชุมแบบฟังวิทยากรบรรยาย เรากลับมาเปิดประเด็นเรียนรู้แบบสดๆร้อนๆ สรุปได้ดังนี้

 
  1. นักเรียนพร้อมเรียน
  2. ครูพร้อมสอน อยากสอนเด็กโข่งให้เลิกจรรโลงความไม่รู้
  3. อุปกรณ์พร้อม
  4. บรรยากาศ สภาพแวดล้อมเป็นใจ แสงแดดพอเหมาะ
  5. หุ่น หรือภาพที่มีอยู่ในธรรมชาติสวยงาม

พวกเราศิษย์ครูแป๋ว รู้สึกดีใจมากที่ได้เรียนถ่ายภาพในครั้งนี้ บังเอิญว่าชุดความรู้นี้จะต้องนำไปใช้สม่ำเสมอ ดวงตาจึงเห็นธรรม ว่าการเรียนรู้นั้นสำคัญ เราจึงควรมั่นถามตัวเองอยู่เสมอว่า วันนี้เราอยู่กับความรู้อะไร รู้แค่ไหน รู้ครบถ้วนแล้วหรือยัง บริษัทผลิตเขาผลิตออกมาให้มีคุณสมบัติยอดเยี่ยม ถ้าเราใช้ไม่เป็นเรานั่นแหละจะเป็นผู้ขาดทุน เพราะใช้ไม่ครบตามศักยภาพของกล้อง เราจึงขาดทุนโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ใช่ไหมครับครู  

ประเทศที่ยืมจมูกคนอื่นหายใจมักจะเป็นโรคนี้แหละ เขาเรียกว่าโรคโง่กว่าเครื่องมือเครื่องใช้ ผมเองเป็นมานาน เซ่อจนชินแล้วละครับครู เมื่อได้ครูดี เราจึงรักคุณครูแป๋วมาก เอ้า! นักเรียนทำความเคารพ ..สวัสดีครับครับคุณครู   

หมายเลขบันทึก: 89201เขียนเมื่อ 9 เมษายน 2007 00:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน 2012 23:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

สวัสดีค่ะพ่อครู และสวัสดีค่ะคุณครูแป๋วด้วยค่ะ

เดินตามไปเรียนรู้เรื่องการถ่ายรูปดอกไม้ด้วย  แต่...ลูกตัวเล็กเกิดงอแงหิวนมซะนี่....แม่จำเป็น..จึงต้องจำเป็น....

เอาเป็นว่างานนี้ได้วิธีเลี้ยงลูก 4 ตัว เอ้ย 4 คน 4 แบบจริง ๆ  ได้พลังงานกลับไปเยอะมากค่ะ.....จนทำให้นอนไม่หลับในคืนนี้  เพราะไม่มีเจ้าตัวเล็ก 4 ตัวให้กวน...คิดถึงเสียงเด็ก ๆ คิดถึงเสียงลูกเจี๊ยบในห้องก่อนนอน...คิดถึง........คิดถึง........คิดถึง.........

และคิดถึง........

P
  • ดีใจหลาย
  • ที่ได้ข่าวว่ากลับไปถึงห้องนอนโดยสวัสดิภาพ
  • พวกเราก็หวิวๆเหมือนกัน เมื่อคนสำคัญจากกลับไป
  • ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ก็ไม่รู้
  • แป๊ดโทรมาบอกเช่นกันว่ากลับถึงบ้านแล้ว
  • เด็กสบายดี แต่ก็คงจะเพลียน่าดู
  • ไม่ทราบว่าไปขู่เอาช่อดอกไม้จากคนเฝ้าบ้านอีกรึเปล่า
  • อึงอ๊อบ นอนไม่หลับ ก็เขียนเรื่องขำๆยามนึกก็ได้นี่หน่าอิอิๆ

ได้มาเป็นลูกศิษย์ครูแป๋วผ่านการถ่ายทอดของพ่อครูบาด้วยอีกคนครับ

ส่ายกล้องช้าๆหามุมให้สวย

ได้ที่แล้วกลั้นลมหายใจ 

ทำอวัยวะทุกส่วนให้สงบที่สุด

โอ้โห กลเม็ดนี้

ขอบพระคุณมากครับ 

  • ลูกศิษย์ของครูแป๋วมารายงานตัวแล้วค่ะ
  • คราวนี้ล่ะจะเห็นเอวมดแดงแบบครูบาฯบอกล่ะค่ะ

ขอบคุณครูแป๋วและครูบาฯค่ะ

P

ผู้หญิงทั้งโลก อิจฉามดแดง เพราะ..

เอวมันมาตรฐานครับครู

ขอบพระคุณครูบา และสมาชิกทุกท่านที่ได้ร่วมเรียนรู้การถ่ายภาพค่ะ ... ไว้รอบหน้าเราคงได้มีโอกาสเดินท่อมๆ ทั่วสวนป่า เก็บภาพกันอีกนะค่ะ
ได้เรียนรู้จาก พี่แป๋ว ผ่านการสอบถาม  แต่เสียดายที่ไม่ได้ลองไปถ่ายภาพจริง  ไว้จะไปลองถ่ายดู แล้วจะนำมาอวดโฉมให้ดูนะคะ
  • อาจารย์ paew สอนเก่งมากครับมาขอยืนยัน
จริงค่ะ คือการเรียนรู้แบบเฮฮาศาสตร์ แทนที่จะประชุมแบบฟังวิทยากรบรรยาย เรากลับมาเปิดประเด็นเรียนรู้แบบสดๆร้อนๆ  ได้ประโยชน์..สุดได้บรรยากาศสด..จริงๆ ประทับใจครูแป๋ว ผู้สอนค่ะ เกินความคาดหมายจากการไปครั้งนี้ทีเดียว
  • ทำไงดีละครับผมไม่ได้เรียนถ่ายรูปกับเขาเลย มัวแต่ผัดหมี่ 
  • อาจารย์แป๋วสอนใหม่ทาง blog ได้ไหมครับนี่

  สวัสดีครับ
      อ่านแบบประณีต  อ่านแบบละเอียดละออ ยอมรับครับว่า ได้ทั้งอรรถรสจากการเขียน และสาระที่สร้างสรรค์ ภายใต้บรรยากาศเบาสบาย  ไม่เครียดครัด อยู่กับธรรมชาติทั้งภายนอก ภายใน
   ผมเคยทดลองเรื่องแบบนี้มาบ้างเหมือนกัน  เราสรุปเรียกมันว่า การเรียนรู้ แบบ "ฉลาดรู้" ครับ 
    คร่าวๆก็คือ
         1. เรียนรู้ด้วยความ มุ่งมั่น ศรัทธา เห็นคุณค่าของสิ่งที่จะเรียน 
         2. เรียนรู้ด้วยกระบวนการ ใฝ่หาความรู้ คู่คุณธรรม
         3. เรียนรู้ด้วยการให้ได้ นำไปใช้อย่างฉลาด
         4. เรียนรู้ด้วยความ ไม่ประมาท หมั่นตรวจสอบและพัฒนา
      รายละเอียดยังมีต่อ .. แต่เอาย่อๆแค่นี้ก่อนดีกว่าครับ.

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท