บทร้าย เชิญที่แผนกผู้ป่วยนอก


ถ้าทำให้คนไทยใส่ใจเรียนรู้ไม่ได้ ประเทศนี้มีหวังถูกลอยเพ เพราะเราไม่สามารถพัฒนาคนที่ไม่ยอมเรียนรู้ได้ นโยบายต่างๆควรจะมีมาตรการออกมารองรับกัน ใครจะขออนุญาตประกอบการทำอะไร ขอดูใบความรู้ก่อน

 

การทำงานบนฐานความไม่พร้อมเป็นเรื่องที่ต้องทำใจ เพราะเราไม่รู้ว่าจะเจอลูกไม้แบบไหน ถ้าสังคมผิดปกติ เราจะเอาเกณฑ์ทั่วไปมาวิเคราะห์คงยาก ต้องค้นหาตัวประเมินแบบใหม่ ตรงจุดนี้เห็นได้จากงานพัฒนา หรืองานฝึกอบรมทั้งระบบ เราสูญเสียงบประมาณไปจำนวนมากในการสร้างนิสัยดื้อตาใสให้กับประชาชน 

     

เขียนเรื่องนี้ไม่ได้เครียด หัวใจยังยิ้มระรื่น เพียงแต่ยังหาวิธีอธิบายให้หวานชื่นยังไม่ได้ ครั้นจะพูดอะไรตรงๆก็จะบอกว่าขวานผ่าซาก วัฒนธรรมที่พูดตรงๆไม่ได้ อ้อมค้อมไปมาแปลไทยเป็นไทยนี่เอง ที่ฉุดให้การแก้ไขปัญหาในประเทศนี้ยุ่งยากมากขึ้น 

  • เราจะเอาความรู้อะไรใส่ลงไปในคนที่ไม่ตระหนักเรื่องการเรียนรู้
  • เราจะเอาวิธีการอะไรมาบำบัดโรคไม่รู้ไม่ชี้
  • เราจะเอาเครื่องมืออะไรมาขัดเกลาสนิมที่พอกความอยากรู้ไว้

 ถ้าทำให้คนไทยใส่ใจเรียนรู้ไม่ได้  ประเทศนี้มีหวังถูกลอยเพ เพราะเราไม่สามารถพัฒนาคนที่ไม่ยอมเรียนรู้ได้ นโยบายต่างๆควรจะมีมาตรการออกมารองรับกัน ใครจะขออนุญาตประกอบการทำอะไร ขอดูใบความรู้ก่อน ผ่านการฝึกฝนอะไรมาบ้าง ได้อบรมเรื่องอะไร มีความรู้ ความสามารถ และศักยภาพในระดับใด ถ้าทุกเรื่องวัดกันที่ความรู้ สังคมแห่งภูมิปัญญาจึงจะเกิดขึ้นเหมือนที่ในต่างประเทศเขาทำกัน เลิกอี๋อ๋อกันเสียที หมดเวลาแล้ว  

ถ้าชาวบ้านรู้ว่าต่อไปนี้ จะทำอะไร ไปกู้เงินกับสถาบันไหน จะโดนถามหาความรู้ เขาก็จะปรับตัวมาตั้งใจเรียนรู้ เพราะไม่อย่างนั้นก็จะเขียนแผนเสนอขอรับการสนับสนุนไม่ได้ แม้แต่จะไปขอกู้เงิน ธกส. ก็ให้ธนาคารถามหาความรู้ความสามารถ และให้เงินกู้ไปตามความรู้แต่ละราย วิธีนี้ช่วยแก้ไขปัญหาความยากจนได้ไม่มากก็น้อย 

ในส่วนของข้าราชการก็ควรปรับตัว ถ้าชาวบ้านเริ่มถามหาความรู้ แต่ละหน่วยงานจะเอาความรู้อะไรไปให้เขา สถาบันการศึกษาก็ควรยกเครื่องเช่นกัน ถ้าสอนลูกศิษย์แบบเหมาโหลออกไป สอบเข้าทำงานไม่ได้ ก็ต้องกลับมาเฉ่งมาตรฐานศึกษา ในฐานะที่มอบกระดาษรับรองว่ามีศักดิ์และสิทธิ์ผ่านมาตรฐานสถาบันนั้นๆไปแล้ว แต่ไม่ได้มีความรู้จริง กลไกทางสังคมก็จะออกมาเรียกร้องและเกิดวิกฤติศรัทธามากขึ้น

เรื่องนี้เกิดขึ้นแล้วที่โรงเรียนไกลปืนเที่ยงอย่างโรงเรียนเม็กดำ อำเภอพยัฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคาม มีเด็กๆในชุมชนโดยรอบย้ายมาเรียนด้วยถึง33 หมู่บ้าน ทำให้นึกถึงผู้บริหารโรงเรียนโดยรอบ30กว่าคน เป็นหัวโด่อยู่อย่างไม่ประสีประสาเอาเสียเลย บางโรงเรียนชุมชนเดินขบวนขับไล่ออกจากโรงเรียนกันแล้ว เรามีปัญหาผู้บริหารสถานศึกษาด้อยฝีมือ เรื่องเขตพื้นที่ฯก็เช่นกัน ทำอะไรกันบ้างในแต่ละวัน มาตรฐานการศึกษาไม่ผ่านเกณฑ์การประเมินของ(สมศ.)แบบรูดมหาราช เพราะเราปรับระบบการบริหารจากสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัด สำนักงานสามัญศึกษาจังหวัด มาเป็นเขตพื้นที่ฯในสภาพที่ไม่มีการเตรียมพื้นฐานรองรับหรือเปล่า  

เขตพื้นที่การศึกษาบางแห่ง รับผิดชอบการศึกษาเชิงรุกไม่ได้อย่างแท้จริง เอะอะก็จะจัดประกวดยันเต เรื่องนี้ถ้าผมเข้าใจผิดก็ขออภัย แต่ก็เห็นว่าเขตพื้นที่การศึกษาในระดับส่วนกลาง ระดับจังหวัดไปได้ดี แต่เขตพื้นที่ฯระดับอำเภอหลายแห่งยังไม่ประสีประสา แถมยังสำลักอำนาจ !! 

หมายเลขบันทึก: 98178เขียนเมื่อ 24 พฤษภาคม 2007 00:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

เอะอะก็จะจัดประกวดยันเต

 

 ชอบถึงชอบที่สุดค่ะ

นึกไปถึงอะไรต่อมิอะไรอีกเยอะเลย....

เรื่องนี้น่าเป็นห่วงครับ หลังจากที่มีแนวคิดเรื่องความอิสระในการบริหาร (ระดับหนึ่ง) และนำกลยุทธการแข่งขันมาให้เป็นเครื่องมือในการพัฒนาคุณภาพ แบบข้าราชการยังไม่ทันตั้งตัว แต่นโยบายไปเร็ว ก็น่าเป็นห่วงสำหรับที่ที่ยังปรับตัวไม่ได้ ในขณะที่ในเมืองใหญ่ที่เพรียบพร้อมด้วยวัตถุดิบสามารถพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว สุดท้ายผลกรรมก็ตกมาที่นักเรียน และประชาชนทั่วไป ที่ต้องวิ่งตามคุณภาพของสถานศึกษา หรือหน่วยงานนั้นๆ เกิดช่องว่างระหว่างสถานศึกษา ระหว่างคนที่เรียน และระหว่างข้าราการหรือคนทำงานด้วยกันเอง

แต่อย่างไรก็ตามยังหวังว่าวสักวันคงได้เห็นภาพที่ศิวิไลขึ้นครับ 

ด้วยความเคารพรัก

 

  • ระบบการศึกษาเปลี่ยนบ่อย จนคนที่อยู่ในวาระสมัย ที่ต้องเป็นผู้ตาม เค้าจะตามทันไหมนะ เค้าจะ ทำต่อไปหรือเค้าจะรอระบบใหม่ อีกละ
  • ผู้ปฏิบัติจากครูที่ทำหน้าที่สั่งสอน จะมีบทบาทอะไรไปแสดงความคิดเห็นให้ผู้บริหารเค้ารับรู้ได้บ้าง
  • โลกต้องเปลี่ยนแปลง ไปช้าๆแต่ชัวร์แต่กว่าเร็วๆแต่ล่มไหมคะ
เรื่องแบบนี้พูดยาว คงผิดที่เราให้เขาตั้งสำนักงานเขตพื้นที่ที่ยังไม่พร้อม ผู้บริหาร และเจ้าหน้าที่บางคนไม่เคยทำงานเชิงรุก ไม่ทำงาน แต่พอจะรายงานก็มาขอรูปจากที่โรงเรียน พระเจ้าช่วย กล้วยทอด แล้วการศึกษาบ้านเราจะพัฒนาได้อย่างไรครับพ่อ

อันนี้ขอยืนยันในความเห็นของครูบาครับอีกคนครับ...เพราะเคยผ่านการสังกัดเขตพื้นที่บ้านนอกมาแล้วเหมือนกัน....

  • โดนใจครับ คนส่วนมากแกล้งทำเป็นไม่เห็นปัญหา หรือจริงๆอาจเพราะไม่อยากฟัง
  • ไม่อยากแตะต้อง
  • อย่าว่าแต่ที่ไหนเลยครับ มหาวิทยาลัยมาตรฐานการศึกษาก็ไม่เท่ากัน ที่ไหนดีดี เก่งๆที่อื่นบางที่ก็เงียบ ไม่ไปดู ไปศึกษากลัวการเรียนรู้ กลัวคำว่าเลียนแบบ แล้วก็นั่งเฉยบนหอคอย
  • สังคมไทยปัญหามากมายเหลือเกิน พูดมากไปเดี๋ยวเข้าตัว
  • ขอบคุณครูบามากครับ เห็นด้วยจริงๆ

ขอแสดงความคิดเห็นด้วยครับ

ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค

เป็นกระบวนการชี้ให้เห็นโทษ ความเป็นพิษภัยของทุกข์ ก่อน "ถ้าไม่เห็นทุกข์ ย่อมไม่อยากพ้นทุกข์"

ทำยังไงให้สังคมเรา เห็นว่า อะไรเป็นเหตุให้เกิดทุกข์

อย่าง โฆษณา จน เครียด กินเหล้า ก็น่าจะเป็นแนวทางที่น่าส่งเสริม

กฏหมายและการบังคับใช้ ควรจะต้องเข้มแข็งกว่านี้

ลงโทษคนทำผิด คนคอรัปชั่น ให้สังคมได้รู้เห็น

ส่งเสริม สนับสนุน คนดีมีคุณธรรม เป็นตัวอย่างแก่สังคม

ผมยังเชื่อ ระบบการ ลงโทษ และ ให้รางวัล ครับ

ถ้าอ่านแล้วไม่รู้เรื่องต้องขอโทษ ด้วยนะครับ

ผมก็มือใหม่ ในการแสดงความเห็น ครับ :)

ครับครูบาฯ ผมมาคัดลอกบางส่วนอีกครับ

บทความดีๆ ยากนำไปรวมในที่ดีๆครับ

ขอบคุณมากครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท