อีกบันทึกหนึ่ง เพื่อ "เรียนรู้ ... การดูแลสุขภาพ ... ด้วยตนเอง" ... ต่อจาก จารึก ... ด้วยรัก ... จากแม่ ... + เรียนรู้ ... เพื่อการศึกษา เพื่อการทำงาน

แม้ไม่มีโอกาสได้บอกคำลาซักเพียงหนึ่งคำ
แต่กูอยากบอกว่าไม่เคยเสียใจที่มีมึงเป็นเพื่อน
หลับให้สบายนะเพื่อน

c u again somewhere p Gum

 หลับให้สบายนะเพื่อนรัก.....
ตั้งแต่รู้จักมึงตั้งแต่ม.1 ก็ 14 ปี แล้วสินะ....
ยังจำตอนที่รู้จักมึงครั้งแรกได้เลย...ชายตัวโตๆ นั่งอยู่ที่โต๊ะเรียนคนเดียวในห้อง ม.1/5

มึงชอบทำท่าเอื๋อๆ ตอนนั้นมีหนังเรื่อง forest Gump พอดี ก็เลยเรียกมึงว่า กัมพ์ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา.....
น้อยคนนักที่รู้ว่าชื่อเล่นๆจริงๆ มึงคือ กบ ......

.....14 ปีที่รู้จักกับมึง ตั้งแต่โรงเรียน ในวงSym ที่โรงเรียน แล้วยังมาที่ วิศวะ จุฬาอีก.....
จนถึงตอนนี้..... หลับให้สบายนะเพื่อนรัก......เรายังไมได้จากกันไปไหน ยังอยู่ข้างกันตลอดไป....
........ลาก่อน กบ เพื่อนรัก.......

 คนสำคัญในชีวิตหายไปอีก 1 คน
แต่ไม่หายไปจากความทรงจำ

 ...เก็บความทรงจำที่ดีที่ตรงนี้...
...เมื่อไหร่ที่มีความเหงาเข้ามาเยี่ยมเยือน...
...เมฆฝนและลมที่พัดจะคอยเตือน...
...ว่าที่ตรงนี้ยังมี...เพื่อนเก่า...
...เก็บความทรงจำที่ดีอีกสักครั้ง...
...ให้เป็นพลังความหวังที่จะก้าวไป...
...หากคืนและวันทำร้าย...
...จนเธอทนไม่ไหว...
...ที่ตรงนี้ยังรอให้เธอพักใจ...
...หากคืนและวันทำร้ายจนเธอทนไม่ไหว...
...ที่ตรงนี้ยังรอให้เธอพักใจ...

 ตกใจและใจหายมาก ไม่คิดว่าเพื่อนจะจากเราไปเร็วขนาดนี้
เสียใจที่ต้องจากกันตลอดไป โดยไม่ได้ลากันเลย

หลับให้สบายแล้วกันนะเพื่อน มึงจะอยู่กับพวกกูตลอดไป

 อาลัยพี่กั๊มพ์ด้วยคนครับ ดูพี่กั๊มพ์แข็งแรงดีอ่ะ ทำไมๆๆ

 เรามีความแก่เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้
เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้
เรามีความตายเป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้
เราจะต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งหลายทั้งปวง

เราทั้งหลาย ควรพิจารณาอย่างนี้ทุกวันๆ เทอญ ฯ

 พบเพื่อลา .. มาเพื่อจาก.. รักเพื่อพราก .. จากเพื่อจำ...

 เจอกันใหม่ซักวันเว้ย... ไอ้กั๊มพ์
ตอนที่มึงมาเล่นรักบี้วันแรกตอนมึงเป็นเฟรชชี่ ก็คิดอยู่ว่าชื่อกั๊มนี่เหมาะกับมึงจริงๆ เพิ่งรู้วันนี้ว่าชื่อเล่นมึงจริงๆ คือ กบ
เสียดายไม่มีโอกาสได้ฮากับมึงแล้วว่ะ

 วันนี้คุยกับพ่อกั๊มพ์
พ่อเค้าบอกว่า กั๊มพ์มันก็คุยกับญาติๆว่า อยากจะบวช
ก็เห็็น set วันบวชกันเรียบร้อยแล้ว
แต่มันก็ดันมาจากไปซะก่อน พ่อเค้าว่า
เมื่อวานกั๊มพ์ยังไปเดินที่สวนกับยาย อยู่เลย
แล้วก็เมื่อคืน มันก็ยังโทรศัพท์คุยกะแฟนตั้ง 4 ชม

เช้าวันที่เสีย ก็มีนัดกะพ่อมันว่าจะพาไปตรวจร่างกายกัน
แต่พอตอนเช้า พ่อกั๊มพ์ก็นึกว่ามันนอนดึก เลยไม่ได้ปลุกอะไร
แต่พอเห็นว่าเริ่มสายเกินไป
ก็เลยไปปลุกมัน แต่มันก็นอนนิ่งไปแล้ว เค้าก็เลยพากันไป รพ. แล้วก็ไม่สามารถจะช่วยชีวิตมันไว้ได้

เท่าที่รู้ก็คือ ไตไอ้กั๊มพ์มันแย่มาตั้งแต่เกิดอยู่แล้ว
แต่แย่มากขึ้นเพราะเรื่องกินเหล้ารึเปล่า อันนี้ก็ไม่รู้
แล้วปีนึงที่ผ่านมานี่ ไตของมันก็เริ่มออกอาการ
ไอ้เรื่องที่ว่ามันน้ำหนักร้อยกว่าโล ก็เพราะไตมันนี่แหละ
เวลาไตมันไม่ดี น้ำหนักก็จะขึ้น เวลาดีๆ ก็จะน้ำหนักลงมาเป็นปกติ
เห็นว่าเป็นเพราะไตมันมีฮอร์โมนบางอย่างไม่ปกตินี่แหละ
ทำให้ดูดซึมบางอย่าง (ที่ไอ้เหี้ยป๊อกจำชื่อได้) กลับไม่ได้

แล้ว คราวนี้ ไอ้กั๊มพ์มันเป็นหวัด
ด้วยยาที่มันกิน ซึ่งเป็นยาที่ออกฤทธิ์กดภูมิคุ้มกันอยู่แล้ว
เวลาเป็นอะไรที่ก็จะเป็นเยอะกว่าปกติ
ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวขนาดไหนเหมือนกันนะ

มันเลยลาป่วยกลับมาบ้าน
แล้วเช้าวันนี้ก็เกิดเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น.......

 ... ขอบใจน้องใหม่มากที่ร่วมแบ่งปันข้อมูล
ให้ เพื่อนพี่น้องได้รับทราบ ...

 หลับให้สบายนะเพื่อน..
ยังจำได้ความบ้าของแก
ยังจำได้ที่เคยชอบต่อยแกเล่น
แล้วแกก็ไม่รู้สึกอะไรเหมือนเรากำลังต่อยกำแพง

 May you rest in peace นะคะพี่ Gump...
ยังจำพี่ได้และนึกถึงพี่อยู่เสมอว่า
พี่เป็นรุ่นพี่ชมรมที่น่ารักที่สุดคนนึง

ยังจำตอนที่พี่กับพวกที่ชมรมมาค้างที่บ้านวีเพื่อทำงานชมรมได้... เป็นความทรงจำนึงที่ดีมากๆ (แม่บ้านที่บ้านยังจำพี่ได้เลยนะ)
จำได้ว่าพี่ Gump เล่น Rubik เก่งมาก...
จำได้ว่าพี่พยายามหัดเล่นกีตาร์ แต่ก็เล่นได้อยู่เพลงเดียวนี่แหละ
จำได้ว่าพี่แข็งแรงมาก เป็นคู่หูกับพี่โอ๋ในการโชว์ท่า slide คนพิสดารๆ ที่น้องๆเห็นแล้วส่ายหน้าบอกว่าทำไม่ได้หรอกค้าบพี่...

 เพิ่งกลับมาจากงานครับ
ได้คุยกับคุณแม่กั๊มพ์นิดหน่อย
คุณแม่แปลกใจ ไม่นึกว่าลูกเพื่อนเยอะขนาดนี้
คนเต็มศาลาจนล้นเลย ทั้งเพื่อนคณะ และที่โรงเรียน

ไปงานศพเพื่อน พี่ และน้องมาหลายงานแล้ว
ได้เจอพ่อแม่เผาศพลูกทุกที จะรู้สึกสะเทือนใจทุกครั้ง

ผมเองเห็นว่ากั๊มพ์เป็นคนสุขภาพแข็งแรงมาตลอด
จึงแปลกใจเมื่อได้รู้ว่าป่วยจนเสียชีวิต
จึงอยากขอให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนได้ระลึกถึงกั๊มพ์เป็นอนุสติในการดำรงตนอยู่ในความไม่ประมาท
ว่าบทจะต้องไป ก็ต้องไปทุกคน ห้ามไม่ได้ ไม่ว่าหนุ่มหรือแก่
ไม่ควรชะล่าใจว่ายังมีเวลาอีกมาก ที่จะได้ทำนู่นทำนี่ ทำความดี หรือทำให้คนที่รักเป็นสุข
ขอให้กั๊มไปสู่สุขคติ ได้อยู่ในภพภูมิที่ดีตลอดไปครับ

 ครั้งหนึ่งพี่กับผม เคยขุดหลุมขยะเป็นรูปหัวใจร่วมกัน
ผมเคยตัดผมทรงแย่ๆ ให้พี่ บนค่าย
แต่วันนี้ พี่ก็ไม่อยู่แล้ว

 เมื่อสักครู่ผมเพิ่งได้คุยกับเพื่อนว่า
เรารู้สึกเหมือน กั้มพ์เป็น สัญลักษณ์ อย่างหนึ่งของพวกเรา

เป็นสัญลักษณ์ของความสนุก รื่นเริง อดทน
... ความเป็นตัวของตนเอง

สัญลักษณ์อันเป็นเอกลักษณ์

 พี่กั้มเป็นพี่ที่ดีของน้องๆเสมอ เป็นพี่ที่อารมณ์ดี อารมณ์ขัน ช่วยเหลือน้องๆ อยู่กับพี่กั้ม ต้องมีเสียงหัวเราะเสมอๆ

 ตอนได้ข่าวก็ตกใจ ว่าำ
ทำไมพี่กั๊มพ์ที่ดูแข็งแรง บึกบึน ถึงได้ไปเร็วขนาดนี้

ยังไงก็หลับฝันดีนะพี่

 ไอ้กั๊ม..รู้สึกเหมือนเรายังเพิ่งเจอกันที่ค่าย ที่ศรีราชา ที่บางแสน..
..ได้ข่าวว่าเอ็งไม่สบายมานานแล้ว..เอ็งกินได้แต่ผัก...กับข้าว...
..ต่อนี้ไปคงไม่มีใครเต้นบูมบาก้า
หรือพาน้องเต้นเก็บผ้าเช็ดหน้าให้พี่ดูที่ค่ายอีกแล้ว...
..ตอนเอ็งเข้ามาที่คณะ พี่ได้รับ
..แต่ตอนเอ็งจากไปพี่กลับไม่ได้ไปส่ง..
..หลับให้สบายนะ...พี่จะนั่งสมาธิให้เอ็ง 7 วัน
..คงเป็นสิ่งเดียวที่พี่จะทำให้เอ็งได้ในตอนนี้...

 ...ฟักทองของเราหายไปหนใด เสียดายฟักทองของเราหายไป...

"เฮ่ยฟุก ลองสาดโม่ดู เดี๋ยวมาแข่งสาดจับเวลากันมั๊ย
... กูเคยทำได้ 13 วิ"
"เอ็งลองชิมดูดิ ว่าน้ำเขียวมันน้อยไปมั๊ย
... มันจะได้กลบกลิ่นแอลกอฮอล์ไง"
"เดี๋ยวกูขุดหลุมนี้คนเดียวเอง เอาเป็นรูปหัวใจด้วย
.... ขุดหลุมมันก็เหนื่อยเหมือนกันวะ"
"แฟนต้าป๋องนี้ถ้ามึงไม่กิน สวัสดิทุกคนก็ไม่ได้ิกินนะเว่ย"
"พี่...ให้น้องไปนอนเหอะ เดี๋ยวผมแทนเอง"
"วันนี้ไอฟุกกินเท่าไหร่ เดี๋ยวพี่กัมพ์กินเป็นสองเท่า"
"ไมพักนี้ ไม่ค่อยมีฟักทองวะ"
...
แม้ตอนผมเป็นซีเนียร์
"ให้น้องไปนอนเหอะ พรุ่งนี้พวกมันมีงานต้องทำ"

มีพี่ตนหนึ่งเคยบอกผมว่า
หากผมเป็นซีเนียร์คงเป็นแบบพี่กัพม์แน่ๆ
แต่ผมคงเทียบกับพี่ไม่ได้เลย
พี่กัมพ์สุดยอดตลอดกาลครับ

อยากฟังแค่อินโทรเพลงเซ็กซี่จากพี่
อยากฟังพี่ร้องเพลงทัชมาฮาล
อยากร่วมโวยวายเพลงฟักทองกับพี่อีก
อดีตที่ไม่เคยเลือนหาย

ความทรงจำมันทำให้ผมยิ้มได้เสมอ

หลับให้สบายนะพี่
ดับซึ่งนิพพาน หลุดพ้นจากวัฏสังสารเถิด ...

ชื่อเสียงพี่จะอยู่คู่ไปกับค่ายตลอดกาล

อาลัยยิ่งครับพี่

 ขอบคุนพี่ๆ ทุกคนที่มาร่วมงาน และมาแสดงความเสียจัยนะคะ

ม่ายเคยรุเรยจิงๆ ว่า กบ
เปนคนที่ทำกิจกรรมเยอะขนาดนี้..
มีเพื่อนเยอะขนาดนี้..
มีคนรักมากมายขนาดนี้..

แต่ยังงัยก้อยังเปนพี่ชายที่ดีที่สุดเสมอ

ขอบคุนอีกทีคะ _/||\_

น้องกวาง..น้องพี่กบ

 นิทรรศการ ... ชวนรำลึก

ดอกไม้ ... ประดับเมรุ