วันสิ่งแวดล้อมโลก : 5 มิถุนายน ของทุกปี
นายพลวัฒน์ วีรชัย
ชาตะ วันจันทร์ที่ 18 ตุลาคม 2525 ขึ้น 2 ค่ำ เดือน 12 ปี จอ
เกิดที่ รพ.พุทธชินราช ต.ในเมือง อ.เมือง จ.พิษณุโลก
มรณะ วันพุธที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2551
บุตรของ
นายแพทย์วิโรจน์ วีรชัย สถาบันธัญญารักษ์ กรมการแพทย์
ทันตแพทย์หญิงนนทลี วีรชัย กองทันตสาธารณสุข กรมอนามัย
พี่ชายของ
นางสาวชมพูนุช วีรชัย นิสิตคณะสัตวแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
นางสาวชยานันทน์ วีรชัย นิสิตคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี (สถิติ) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ประวัติการศึกษา
ปี 2543 มัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ปี 2547 ปริญญาตรี วิศวกรรมศาสตรบัณฑิต (คอมพิวเตอร์) จาก จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ช่วงวัยของการศึกษา “กบ” เข้าร่วมกิจกรรมมากมาย
กบ หรือ กั๊มพ์ (Gump) ของเพื่อนๆ ชอบวิชาเคมีมาก แต่คะแนนฟิสิกส์ และคณิตศาสตร์ดีมาก
ในเรื่องการเรียน “กบ” ได้
- Certificate of Merit – High Distinction
ใน The 1999 Australian National Chemistry Quiz
จาก Royal Australian Chemical Institute
- เข้าร่วมการแข่งขันในสาขาวิชาคณิตศาสตร์
ใน Bangkok Christian College 147 years
จาก โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย มูลนิธิสภาคริสตจักรในประเทศไทย
เมื่อ 14 สิงหาคม 2542
“กบ” อยู่ในวง Concert ของโรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เล่น Based Clarinette และเข้าร่วมประกวด Thailand Concert Band Competition – การประกวดวงคอนเสิร์ตแบนด์ นักเรียนแห่งประเทศไทย ชิงถ้วยพระราชทานฯ ครั้งที่ 1 ประจำปี 2542 ของ บริษัท สยามดนตรี ยามาฮ่า จำกัด ร่วมกัน คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และได้รับรางวัลเหรียญเงิน
และกิจกรรมอื่นๆ อีก ที่ครอบครัวไม่ทราบ แต่เดาได้จากคนที่มาร่วมระลึกถึง “กบ” ในงานศพวันแรก ... เพื่อนกบเยอะมาก และยังมีทั้งน้องที่เป็นนักเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ด้วย
“กบ” เริ่มป่วยชัดเจนเมื่อปีที่แล้ว
ครอบครัวเพิ่งรู้เมื่อปีที่แล้ว.ว่า กบ ป่วย. กบ ไปทำงานที่ NSM ศรีราชา ตั้งแต่เรียนจบ เมื่องานศพอาก๋ง คุณปู่ ปีที่แล้ว ... กบมาด้วยอาการตัวบวมมาก คนทั่วไปคงดูว่า “อ้วน” น้ำหนักเกือบ 120 กก. แต่ความจริงนั้น คือ กบบวมแล้ว ... เมื่อได้ทำการตรวจอย่างจริงจัง จึงพบว่า กบเป็นโรคไต Nephrotic syndrom ที่มี Albulin leak ทางปัสสาวะ +4 ซึ่งต้องกิน albumin เพิ่มขึ้น ด้วยการกินไข่ขาว วันละ 4-5 ฟอง และต้องกินยาที่กดภูมิต้านทาน กบรักษากับแพทย์เชี่ยวชาญโรคไตของโรงพยาบาลพญาไท ศรีราชามาตลอดตั้งแต่นั้น
“กบ” มีรูปร่างแข็งแรง ซึ่งทำให้ครอบครัวคิดว่า “กบ” แข็งแรงมาโดยตลอด เมื่อพบโรคที่อยู่ในระดับที่รุนแรงมาก เขาก็ยังดู “ทนได้” ... ทำให้คิดว่า “กบ” ยังแข็งแรง ทนต่อโรคที่เกิดขึ้นได้
แต่ไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเกิดเหตุการณ์วันนี้ขึ้น วันพุธที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2551 “กบ” กลับบ้านมาได้ 4 วันแล้ว วันนี้เข้าวันที่ 5 เป็นวันที่นัดกันไว้ว่า จะไปเจอะเลือด ตรวจเรื่องโรคไต ... “กบ” ทนไม่ได้กับโรคที่เป็น แต่เขาอดทน “กบ” ไม่บอกใครออกมาว่า ... ปวดหัวมากนะ ... หนักหัวมากนะ ... มึนหัวมากนะ ... นอนไม่หลับ ... ไม่บอก ไม่บอกแม้แต่พ่อกับแม่ ... ทำให้ชะล่าใจ คิดว่า ไม่มีอะไรน่า เดี๋ยวก็จะไป check ร่างกายแล้ว ... แต่ว่า วันนี้ กบไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย กบนัดกับพ่อจะไปตรวจเลือดตอน 8 โมงเช้า และนัดกับยายจะไปวัดชลประทานฯ หรือวัดเสมียนนารี เพื่อจะติดต่อขอบวช นาน 15 วัน ก่อนเข้าพรรษานี้ พ่อแม่ น้องกุ้ง น้องกวางทำบุญอธิษฐานให้กบหายป่วยให้โรคสงบนานๆ หวังว่าจะได้ไปเที่ยวไกลๆ อย่างมีความสุข ครบ 5 คน อีกหลายๆ ครั้ง บอกกับ กบว่า จะให้พายายไปเที่ยวพม่า หวังว่าจะได้ทำบุญด้วยกัน เสียดายที่ไม่มีโอกาสแล้ว
สุขภาพ เป็นสิ่งสำคัญ... เราต้องช่วยตัวเอง ... ดูแลตัวเอง ... ต้องเรียนรู้ ว่า เราจะดูแลสุขภาพกันให้ดีได้อย่างไร
ขอให้ทุกๆ คนได้รักษาสุขภาพ ดูแลชีวิตให้มีความสุขนานเท่านาน
ขอแสดงความเสียใจอย่างที่สุดต่อคุณหมอเพื่อนร่วมทางและ ครอบครัวทุกๆคนค่ะ
ขอให้น้องกบมีความสุข ปราศจากความทุกข์ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ตาม..
ขอให้น้องกบไปสู่สรวงสวรรค์ ค่ะ
หมอนนท์คะ
ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสีย "น้องกบ" ด้วยนะคะ
ความรู้สึกที่มีจากใจ คงไม่สามารถอธิบายได้ แต่อยากให้หมอทราบค่ะ
ขอให้ดวงวิญญาณของน้องไปสู่สุขคติด้วยเทอญ
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับคุณหมอ น้องเขาไปดีแล้ว
สวัสดีครับพี่หมอนนฯ
ขอแสดงความเสียใจด้วยครัีบ ขอให้น้องกบไปสู่สุคติด้วยครับ
รักษาสุขภาพนะครัีบ
ร่วมแสดงความอาลัย
เสียดายมากๆครับ รักษาสุขภาพด้วยครับ
ขออุทิศบุญกุศลแด่ดวงวิญญาณของน้องกบไปสู่สุขคติด้วยเทอญ
"ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัววีรชัย"
..........................
เชื่อในเรื่องตาย-เกิด และเชื่อว่าดวงวิญญาณของน้องกบไปสู่ภพภูมิที่ดี... ภาระครั้งนี้ของน้องกบเสร็จสิ้นแล้ว ต่อการพยุงอยู่ด้วยร่างกายนี้ ... เชื่อแน่แท้ว่าดวงจิตของน้องกบเบิกบานผ่องแผ้ว...
ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ให้บุญแด่ดวงวิญญาณของน้องกบไปสู่สุขคติด้วยเทอญ
นิภาพร ลครวงศ์
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะพี่นนท์
เบิร์ดนิ่งเพราะนึกไม่ถึง และขอน้อมส่งน้องเดินทางไกลด้วยความอาลัยค่ะ
พี่ๆทันตกรรมที่ชร.ขอร่วมน้อมส่งน้องกบด้วยค่ะพี่นนท์ ไม่ทราบว่าน้องอยู่ที่ไหนคะ
อนิจจา วะตะ สังขารา
อุปปาทะวะยะธัมมิโน
อุปัชชิตะวา นิรุชฌันติ
เตสัง วูปะสะโม สุโข
...............................................................
"สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ
มีเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา
เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป
ความสงบสังขารเหล่านั้นได้ เป็นความสุข"
ขอดวงวิญญาณน้องกบสู่สุขคติบนสรวงสวรรค์ด้วยเทอญ
กำหนดการสวดพระอภิธรรม
ณ ศาลา8 วัดเสมียนนารี ถนนวิภาวดีรังสิต กรุงเทพ
เริ่มวันพุธที่ 4 มิถุนายน - วันศุกร์ที่ 6 มิถุนายน 2551
เวลา 19.00 น.
และประชุมเพลิงวันเสาร์ที่ 7 มิถุนายน 2551 เวลา 13.00 น.
รายละเอียดจากบันทึกคุณศรีวิภา บันทึกนี้
ขอแสดงความเสียใจด้วยอย่างยิ่งครับ ขอคุณพระดลบันดาลให้น้องกบไปสู่สุขติครับ
คุณหมอค่ะขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวคุณหมอค่ะ
ขอให้น้องกบหลับให้สบายและไปสู่นิพพานด้วยเทอญ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ขอให้น้องกบไปสู่สุขคติด้วยค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวน้องกบด้วยนะคะ
และขอให้ดวงวิญญาณของน้องกบไปสู่สวรรค์ด้วยค่ะ
คุณหมอนนท์คะ ขอแสดงความเสียใจด้วยคะ
ขอแสดงความเสียใจกับคุณหมอด้วยค่ะ.... ขอให้ดวงวิญญานของน้องไปสู่สุขคติด้วยนะคะ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณหมอ
น้องจิขอแสดงความเสียใจด้วยนะเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ---> น้องจิ ^_^
สวัสดีค่ะคุณหมอนนท์....ที่รัก
ทำจิตใจเข้มแข็งนะคะ
คุณหมอค่ะ...มิมขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ให้น้องเค้ากลับสบายนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณหมอค่ะ
ขอแสดงความเสียใจต่อการจากไปของน้องกบด้วยค่ะ
นับว่าปุ๊กโชคดีกว่าน้องเขามากที่รอดมาได้ ปุ๊กเคยเป็นโรคเดียวกับน้อง ปุ๊กเคยนอน รพ.รามา 1 เดือนเต็ม โดยมีอาการปวดศรีษะมาก หูอื้อ ตามองเห็นภาพซ้อน ตัวบวม ตรวจเบื้องต้นอาทิตย์แรก ทั้ง MRI TcScan X-ray เจาะไขสันหลัง เจาะน้ำที่ท้อง หมอบอกว่าพบเส้นเลือดในสมองตีบ น้ำท่วมปอด ความดันสูง ต้องให้ออกซิเจนตลอดเวลา อาจารย์หมอทุกสาขาต้องเข้ามาตรวจเองเป็นทีมแพทย์ ปุ๊กต้องถูกส่งไปตรวจทุกระบบตั้งแต่หัวถึงเท้า ต้องถูกเจาะเลือดทุกเช้า ถูกส่งไปตามแผนกต่าง ๆ ที่คาดว่าจะพบสาเหตุของโรคทุกวัน จนอาทิตย์ที่ 3 ปุ๊กถูกส่งไปเจาะไต ทรมานมาก คิดว่าคงไม่รอดแล้ว ด้วยความที่ตัวบวมมาก ทำให้ผลการเจาะไตไม่สามารถตรวจสอบได้ ต้องมีการเจาะครั้งที่ 2 และครั้งที่ 3 ปุ๊กยืนยันว่าถ้าครั้งนี้ไม่ได้ผลปุ๊กจะไม่ให้เจาะแล้ว ทางแพทย์จึงต้องทำการเจาะด้วยการใช้เครื่องอัลตร้าซาวด์ช่วยดูระหว่างเจาะ จึงตรวจพบว่าเพราะไตอักเสบ ทำให้ระบบต่าง ๆ ในร่างกายทำงานผิดปกติ หมอให้ปุ๊กนอนต่ออีกโดยไม่มีกำหนด มีการทดลองให้ยาที่เรียกว่าโปรตีนสังเคราะห์ วันละประมาณ 2 ขวด ให้ยาขับปัสสาวะเพื่อช่วยให้น้ำในร่างกายขับออก ตัวจะได้ไม่บวม ปุ๊กนอนอยู่อีก 1 อาทิตย์ อาการเริ่มดีขึ้น หมอจึงให้ออกจาก รพ.กลับมาพักผ่อนต่อที่บ้าน ให้กินยา เพนนิโซโลนวันละ 12 เม็ด ยาลดความดัน กินไข่ขาววันละ 10 ฟอง งดอาหารรสจัด เผ็ดจัด เค็มจัด และขอให้ปุ๊กช่วยเป็น case สอบให้นักเรียนแพทย์ด้วย ปุ๊กต้องเข้าออก รพ.อยู่หลายปี กว่าจะคงที่ ตอนนี้อาการดีมากแล้ว หมดให้ปุ๊กหยุดยาประมาณปลาย ๆ ปี 50 ไม่รู้ว่าจะหายดีหรือเปล่า พอได้อ่านเรื่องของน้องแล้วไม่รู้ว่าจะกลับไปเป็นอีกหรือเปล่า
สุขภาพเป็นเรื่องสำคัญอย่างที่คุณหมอบอกจริง ๆ ค่ะ ปุ๊กจะพยายามรักษาสุขภาพ ดูแลชีวิตให้มีความสุขนานเท่านานค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ
ไม่มีใครหลีกหนีความตายพ้น
เป็นกำลังใจให้คนที่อยู่นะค่ะ
ขอแสดงความเสียใจอย่างยิ่งกับคุณหมอนนทลีและครอบครัวด้วยค่ะ ขอให้ทุกคนมีความเข้มแข็งนะคะ
พี่หมอนนท์ค่ะ ดูแลตัวเองและขอให้ทุกคนในบ้านช่วยกันผ่านความเศร้าไปได้ด้วยกันนะคะ
เสียใจด้วยมากๆเลยค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยกับคุณหมอด้วยค่ะ ขอให้น้องกบไปสู่สุคติด้วยนะคะ คุณหมอ รักษาสุขภาพนะคะ เป็นห่วงค่ะ
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับคุณหมอนนท์และครอบครัวนะคะ ขอบคุณคุณหมอนนท์ที่มาบันทึกนี้เพื่อให้เป็นวิทยาทานต่อพวกเราทุกคน เรื่องของน้องกบจะได้เป็นสิ่งที่ช่วยให้พวกเราหลายๆคนได้หันมาดูแลตัวเองในเรื่องที่เราอาจนึกไม่ถึง อย่างที่คุณ PuKe มาเสริมไว้ด้วย
อ่านเรื่องของน้องกบแล้ว รู้สึกได้บทเรียนอีกอย่างหนึ่งค่ะว่า ชีวิตจะสั้นหรือยาวไม่ใช่สิ่งสำคัญ แต่การใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า ให้ดีที่สุดอย่างที่น้องกบได้ทำมาทั้งหมดนั้น คือตัวอย่างที่น่าชื่นชม
ขอบคุณน้องกบ ขอบคุณคุณหมอนนท์และครอบครัวที่เลี้ยงดูอบรมน้องกบมาอย่างดีที่สุด เราทุกคนจะเรียนรู้จากบันทึกนี้และขอให้กุศลผลบุญอันยิ่งใหญ่นี้ ได้โปรดดลบันดาลให้น้องกบไปสู่ภพภูมิที่ดีงาม ให้ครอบครัวที่รักของน้องกบเข้มแข็ง เป็นแบบอย่างที่ดีให้สังคมในการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าต่อๆไป
ขอบคุณจากใจค่ะ
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับคุณหมอนนท์และครอบครัว..ด้วยคนค่ะ
ขอแสดงความเสียใจกับคุณหมอและครอบครัวด้วยค่ะ น้องกบไปดีแล้วนะคะ..
รูปํ ชีรติ มจฺจานํ นามโคตฺตํ น ชีรติ
รูปกายของสัตว์ย่อมร่วงโรยไป แต่ชื่อและโคตรไม่เสื่อมสลาย
ตตฺถตฺตนิ วตปฺปนฺเถ วินาภาเว อสํสเย ภูตํ เสสํ ทยิตพฺพํ จวิตํ อนนุโสจิยํ
เมื่อวัยเสื่อมสิ้นไปอย่างนี้ ความพลัดพรากจากกันก็ต้องมีโดยไม่ต้องสงสัย หมู่สัตว์ที่ยังเหลืออยู่ควรเมตตา เอื้อเอ็นดูกัน ไม่ควรจะมัวเศร้าโศกถึงผู้ที่ตายไปแล้ว
พุทธภาษิตเกี่ยวกับชีวิตและอายุขัย จากหนังสือ อมฤตพจนา ของพระธรรมปิฎก ประยุทธ์ ปยุตฺโต จัดพิมพ์โดยมูลนิธิพุทธธรรม ธันวาคม ๒๕๓๒
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวคุณหมอด้วยนะครับ, รักษาสุขภาพ เป็นกำลังใจให้นะครับ
ผมเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับกบ (ผมขอเรียกกั้มพ์นะครับ เพราะคุ้นเคยกันอย่างนี้)
กั้มพ์ เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน เล่นดนตรีที่สาธิตด้วยกัน เข้ามหาวิทยาลัยก็ยังคณะเดียวกันอีก
ขาดแต่ก็อย่างเดียวคือ ไม่ได้ทำงานที่เดียวกัน
หลังจากจบจากมหาวิทยาลัยเราต่างก็แยกย้ายกันไปทำงาน กัน มีจะกลับมาเจอกันบ้างก็
กินข้าวกันพร้อมกับเพื่อนๆ น้องๆ และ อาจารย์ตุ้ย ที่บ้านของผมเป็นประจำทุกปี
ครั้งสุดท้ายที่เรากินเลี้ยงกันก็วันที่ 18 เดือน 8 ปี 2007 ก็เกือบจะปีหนึ่งได้พอดี
ตอนนั้น ผมเป็นห่วงอาการป่วยของกั้มพ์มากๆ แต่ก็หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้น
ถ้าคุณแม่อยากเห็นรูปเข้าไปดูได้ตาม Link ข้างล่างนี้ครับ
http://www.flickr.com/photos/neaz/sets/72157601923546133/
ผมอยากจะบอกว่าถ้าดูรูปแล้วจะเห็นว่า เพื่อนๆ น้องๆ เขามากันเยอะ เพราะว่าคิดถึงและอยากเจอกัน
เมื่อสักครู่ผมเพิ่งได้คุยกับเพื่อนว่า เรารู้สึกเหมือน กั้มพ์เป็น สัญลักษณ์ อย่างหนึ่งของพวกเรา
เป็นสัญลักษณ์ของความสนุก รื่นเริง อดทน ความเป็นตัวของตนเอง
สัญลักษณ์อันเป็นเอกลักษณ์
อยากบอกว่าพวกเรา รัก และ คิดถึงกั้มพ์มากๆ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ
และขอให้ทุกท่านบนโลกใบนี้มีความสุขกับชีวิตครับ
เต้ KUS25 /KUS SYM#1/ Engineer Chula 84
สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่ และน้องๆของพี่กั้ม
ชื่อ อุ๋มนะคะ อุ๋มเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียน แล้วก็เป็นรุ่นน้องในวง KUS symphonic band ด้วยค่ะ...พี่กั้มเป็นพี่ที่ดีของน้องๆเสมอ เป็นพี่ที่อารมณ์ดี อารมณ์ขัน ช่วยเหลือน้องๆ อยู่กับพี่กั้มต้องมีเสียงหัวเราะเสมอๆ....อุ๋มได้พบพี่กั้มครั้งสุดท้ายก็วันเดียวกับพี่เต้(ข้อความข้างบน)ค่ะ 18/08/07 วันนั้นพวกเราสนุก และมีความสุขกันมากค่ะ...วันนั้นเป็นวันที่ KUS sym รุ่น 1 ครบทุกคนค่ะ พี่กั้ม พี่เต้ พี่หยิว พี่คมสัน พี่ดูด(เคน) พี่ติ๊ด...เป็นภาพแห่งความทรงจำที่มีความสุขมากค่ะ...อุ๋มขอแสดงความเสียใจอย่างมากนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อ คุณแม่ และครอบครัวค่ะ...ขอให้พี่กั้มไปสู่สุขคติ อยู่บนสวรรค์อย่างมีความสุขค่ะ...ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพนะคะ
อุ๋ม KUS 28 / KUS SYM#4
ปล.ขอโทษนะคะ KUS sym รุ่น 1 มีพี่อานัท อีกคนค่ะ
สวัสดีครับคุณแม่ เด็กสาธิตรุ่นเดียวกับ Gump ครับ ผมเองก็เคยเล่น Clarinet อยู่ในวงแป๊บนึง ถึงจะเป็นช่วงสั้นๆ แต่ก็ได้รู้จักมักคุ้นกับ Gump เป็นอย่างดี จำได้ว่ามันเล่นเก่งมาก (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับเราตอนนั้น) แล้วมันก็เป็นคนสนุกสนาน ทำให้เพื่อนๆ ขำตลอด (แม้ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม)
ได้ข่าวตอนแรกก็ตกใจมาก (มากจริงๆ ไม่นึกว่าจะเป็นมันเลย) ในใจมีภาพมันเป็นคนตัวโต แข็งแรงมาตลอด ไม่นึกว่าจะเป็นโรคไต ยังถามเพื่อนหมอด้วยกันว่าอายุขนาดพวกเรามันจะเกิดขึ้นมาได้ยังไงกัน พอดีได้คำตอบจากคุณแม่ตรงนี้เองว่าเป็น Nephrotic syndrome แถมยังเป็นเยอะแล้วด้วย ก็รู้สึกใจหายและเสียใจอย่างสุดซึ่งด้วยจริงๆ ครับ Gump เป็นคนที่เพื่อนๆ รักและเอ็นดูในความน่ารักแบบไม่ซ้ำใครของมันมาตลอด สำหรับผมและเพื่อนๆ KUS25 ก็คงจะเก็บความทรงจำดีๆ เอาไว้ตลอดไปครับ
สำหรับเพื่อนๆ น้องๆ ที่ได้อ่านข้อความของคุณแม่ตรงนี้ ก็ขอให้จำคำที่คุณแม่เตือนเป็นอุทาหรณ์ไว้นะครับ อย่าคิดว่าตัวเองอายุน้อย แข็งแรง คงไม่มีโรคภัยอะไร ขอให้รอบคอบไว้ทุกเรื่อง จะดีที่สุด ไม่มีใครดูแลตัวเราได้ดีเท่าตัวเราเองนะครับ
เอิ่ม คคห 37 น้องอุ๋ม พี่เค้าชื่อ อนรรฆ รึเปล่าเอ่ย
ขอส่งน้องกบ...สู่สรวงสวรรค์ค่ะ ...แสดงความเสียใจด้วยนะคะ
ขอไว้อาลัยน้องกั๊ม(กบ) มา ณที่นี้
กั๊ม ยังคงเป็นน้องที่พี่ ๆ และ เพื่อน ๆ ทุกคนคิดถึง
เมื่อครั้งปีที่แล้ว เที่ยวนครนายก ไปผจญภัย
น้องกั๊ม ยังแข็งแรงและพวกเราก็ไม่มีใครรู้เลยว่า
กั๊มป่วย แต่กั๊มก็ยังร่วมกิจกรรมผจญภัยไม่ว่าจะเป็น
เดินป่า ปั่นจักรยาน ล่องแก่ง โดยไม่แสดงอาการให้เราเห็นเลย
ไม่มีใครรู้ว่าน้องกั๊ม จจากพวกเราไปเร็วอย่างนี้
คิดถึง น้องกั๊ม
จาก เพื่อน ๆ พี่ ๆ MIS
ผมเป็นเพื่อน เป็นพี่ ทำทำงานของ กบ แต่ขอเรียกว่า Gump นะครับ
เราทำงาน NSM กันมา 3 ปีแล้ว Gump จะนั่งตรงหน้าผมพอดี มีเพียง
พาติชี่น กั้น แต่คุยได้ อย่างสบาย คุยกันได้ทุกเรื่อง
เรื่องงาน - เราทำงานทีมเดียวกัน เขียนโปรแกรมเหมือนกัน ทำให้เข้าในวิธีคิด วิธีแก้ปัญหา เหมือนๆ กัน Gump เขาจะทำงานเร็วมาก มาช่วงหลังที่เขาเท้าบวม
Gump เคยพูดว่า "ช่วงนี้ performance ผม drop ลง 50% เลยครับ คิดได้ช้าลง "
ผมจะบอก Gump เสมอว่า เรื่องงานช่างมัน เถอะ ทำเมื่อไหร่ก็ได้ พักก่อนเถอะ
Gump ตอบว่า "จะอยู่ที่บ้าน หรือที่ทำงาน ก็ไม่ต่างกัน หรอกครับ " อยู่ที่ทำงาน หาก วันใหน Gump เหนื่อยมาก เขาสามารถ นอนพักได้ เพื่อนๆ พี่ ทุกคนเข้าใจ
เรื่องส่วนตัว ผมอยู่กับ Gump ทุกวัน หากวันใหนเห็นท่าทางน้องไม่สบายใจ มีกังวล ผมจะบอกเสมอว่า "หากมีเรื่องไม่สบายใจ ให้จัดการก่อน งานทำเมื่อไหร่ก็ได้ "
วันนี้ Gump หยุดพักแล้ว หลับให้สบายเถอะ
รูปงานแต่ง พี่ที่ทำงาน เมื่อวันที่ 18 พ.ค.
ทุก ๆ คนเห็นนึกว่าหายแล้ว เพราะร่างกายปกติ หายบวม แต่ไม่ใช่
หลังจากนั้นอีกประมาณ หนึ่งอาทิตย์กั๊มก็เป็นไข้หวัด เข้าโรงพยาบาล พอออกจากโรงพยาบาล
ยังมาทำงานได้อีก หนึ่งวัน และกลับไปรักษาตัวที่บ้าน
โดยที่ไม่มีใครนึกถึง ว่าจะไม่มีใครได้เจอน้องกั๊มอีกแล้ว
แม้แต่ผมเองซึ่งไปสัมมนาวันเดียวกับที่กั๊มเสีย
และคิดว่าจะเอาเรื่องที่ไปสัมมนามา
ให้กั๊มได้ทดสอบ เพราะเป็นอะไรที่เค้าชอบลองและเล่นของใหม่ ๆ
โดยที่ตัวเองไม่รู้ข่าวร้ายของกั๊ม เลย
ด้วยความอาลัยรัก
รู้สึกใจหายที่รู้ข่าว เคยได้ร่วมงานกับกั๊มพ์ กั๊มพ์คอยช่วยเหลืองานอยู่เสมอ
วันนี้ขอให้กั๊มพ์หลับให้สบาย ไปสู่ภพภูมิใหม่ที่ดี มีรูปสมบัติ ปราศจากโรคภัย
ด้วยความรำลึกถึง.....
ขอแสดงความเสียใจกับคุณหมอและครอบครัวด้วยคะ น้องกบไปสบายแล้วนะคะ
เข้าใจความรู้สึกของคุณหมอ เพราะเคยสูญเสียคนที่รักที่สุดไปเหมือนกัน แต่กาลเวลาจะช่วยให้ความรู้สึกต่างๆ ดีขึ้น ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอแสดงความเสียใจกับคุณพ่อ คุณแม่ และครอบครัวของพี่กบ(กัมป์)ทุกคนด้วยครับ
ผมเป็นรุ่นน้องอีกคนของพี่กัมป์ที่วง Sym ครับ
เรารู้จักกันมานานมากจนผมรู้สึกเหมือนกับว่าพี่กัมป์เป็นพี่แท้ๆของผมอีกคนด้วยซ้ำ
เมื่อก่อนเราเล่นดนตรีด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันเป็นประจำ ไม่ว่าจะนึกถึงเหตุการณ์ไหนๆที่เราทำอะไรต่อมิอะไรด้วยกัน ทุกคนก็จะต้องนึกถึงเรื่องอะไรต่างๆที่พี่กัมป์ทำก่อนเป็นอันดับแรก เพราะพี่กัมป์มักจะทำอะไรแปลกๆเรียกเสียงหัวเราะจากพวกเราได้อยู่เสมอ
ในความรู้สึกของผม พี่กัมป์เป็นคนจริงใจมากจนหาใครเปรียบได้ยาก ชอบอะไร เกลียดอะไรทุกคนก็จะรู้ได้ทันที (ถึงแม้เราจะชอบแกล้งเอาของที่พี่กัมป์ไม่ชอบไปแหย่พี่เค้าเล่นกันเป็นที่สนุกสนานอยู่เป็นประจำ) คบกันแล้วสบายใจเพราะไม่ต้องมีการ fake ใส่กัน อยากจะพูดอะไร อยากจะทำอะไรก็ทำได้เลย
พี่กัมป์เป็นคนแข็งแรงมากจนไม่มีใครคิดว่าวันนึงพี่เค้าจะจากพวกเราไปแบบนี้
ตอนที่รู้ข่าวจากพี่เต้ว่าพี่กัมป์จากไปแล้ว ผมได้แต่อึ้งไม่รู้จะพูดว่ายังไง
น่าเสียดาย และน่าเสียใจอย่างถึงที่สุดที่เราจะไม่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกแล้ว
แต่ก็ขอให้พี่กัมป์มีความสุขกับอีกโลกหนึ่งครับ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว กัมพ์ (กบ) ด้วยครับ
กัมพ์เรียนอยู่ภาควิชา เดียวกันคณะเดียวกัน รู้จักกันตั้งแต่ เข้าปี1 แล้ว เป็นคนที่เห็นครั้งแรก ใครๆ ก็จำได้ทันที เพราะเป็นคนตัวใหญ่ ร่าเริง สนุกสนาน
สมัยเรียน ก็เรียนด้วยกัน กัมพ์จะทำให้ทุกคนแปลกใจกับความเก่งความฉลาดได้เสมอๆ เวลาไปเที่ยว ก็ไปด้วยกัน จะเป็นศูนย์รวมของความสนุกและเสียงหัวเราะ
เพื่อนกัมพ์เยอะมาก เพราะว่าเป็นคนง่ายๆ จริงใจ สนุกสนาน ไม่มีเหลี่ยมไม่มีมุมอะไร
สมัยเรียนเคยไปสมัครประกวดลีดจุฬา ถึงไม่ได้เป็นลีด แต่ก็ได้รางวัล popular vote จากคนที่ลงคัดลีดด้วยกัน เป็นเครื่องหมายการันตี ความเป็นคนร่าเริงมีอัธยาศัยไมตรีของกัมพ์ได้เป็นอย่างดี
ขอให้กัมพ์พักผ่อนให้สบาย คิดถึงเสมอ
ขอเรียกน้องกบว่ากัมพ์แล้วกันนะคะ
เราทำงานอยู่ทีมเดียวกับกัมพ์ กัมพ์เป็นคนเก่งเวลามีปัญหาเกี่ยวกับงานคนแรกที่นึกถึงมีกจะเป็นกัมพ์เสมอ กัมพ์คอยช่วยทุกๆ คนในทีมตลอดมา
ก่อนหน้านี้กัมพ์เคยหยุดงานยาวไปหลายวัน และกัมพ์ก็กลับมาทำงานอีก ตอนนั้นคิดว่ากัมพ์ดีขึ้นแล้ว กั๊มพ์คงจะหายป่วยในเร็ววันนี้ ...... แต่ว่ากัมพ์ก็จากเราไป
ตอนนี้น้องไปสบายแล้ว ขอให้กัมพ์หลับอย่างสงบค่ะ และขอแสดงความเสียใจกับครอบครัววีรชัยด้วยค่ะ
ผมเป็นเพื่อนร่วมงานกับน้องกั๊ม ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งครับ พวกเรามักจะยินเสียงแปลกๆจากกั๊มเสมอ ในยามที่เขาคิดอะไรออก และเรียกเสียงหัวเราะจากพวกได้เสมอเช่นกัน บางครั้งก็มีเสียงเคาะโต๊ะทำงานดังเป็นจังหวะ ๆ พวกเรารู้สึกเสียดายและอาลัยน้องกั๊มมากๆ รักและคิดถึงน้องกั๊มเสมอ ภาพแห่งความสุข ครั้งหนึ่งพวกเราไปเที่ยวด้วยกัน ความสดใสร่าเริงมีอยู่ในตัวกั๊มเสมอ
รักและอาลัยครับ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวกั๊มค่ะ
ใจหายกับการจากไปของกั๊ม...
ไปดี... ไปสบายนะจ๊ะ...
กั๊มจะอยู่ในใจของพวกเราตลอดไปค่ะ ...
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว น้องกัมป์ด้วยค่ะ
กัมป์เป็นคนอารมณ์ดี มีมุกข์ตลกแบบหน้านิ่ง ๆ ตลอดเลย กัมป์เป็นคนน่ารัก กัมป์ยังอยู่ในใจพี่ ๆ NSM ทุกคนรักและเอนดูน้องชายคนนี้ และอยากเห็นวันที่น้องหายป่วยสุขภาพแข็งแรง แต่เมื่อวันนั้นไม่มีแล้ว เราทุกคนก็ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก รวมถึงคุณพระศรีรัตนตรัยช่วยดลบรรดาลพรให้กัมป์จากไปอย่างสู่สุขติ
ขอแสดงความเสียใจกับคุณหมอนนท์และครอบครัวครับ
ผมเป็นเพื่อนร่วมห้องกับกัมพ์ที่อพาร์ทเมนท์ เป็นเพื่อนร่วมรุ่น วิศวะจุฬา 84 จบมาก็ทำงานที่ NSM ด้วยกัน วันเสาร์ที่ผ่านมาเรายังกลับมากรุงเทพด้วยกัน ก่อนออกมาผมถามกัมพ์ว่า ให้ขับให้ไหม กัมพ์บอกไม่เป็นไร ขับไหวแค่เพลียนิดหน่อย พอถึงเซ็นทรัลบางนา ผมก็บอก "แท้งค์กิ้วแล้วเจอกัน" ไม่นึกว่านั่นจะเป็นคำพูดสุดท้ายที่เราได้คุยกัน
ช่วงที่อยู่หอ หลังๆเราก็มีไปวิ่ง ไปฟิตเนส กันบ่อยๆ กัมพ์ดูผอมลง และแข็งแรงดี ยังเคยบอกผมว่า "กูผอมแล้วนะ ใส่เข็มขัดของมึงได้ด้วย เอวต่างกันแค่ 4 นิ้วเอง" คิดไม่ถึงจริงๆ ว่ากัมพ์จะจากไปเร็วอย่างนี้ วันที่ 4 มิ.ย. เป็นวันสำคัญของผมมาก เพราะเป็นวันคล้ายวันเกิดของผม และเป็นวันที่เพื่อนรักจากไป
กัมพ์เป็นคนใจดีมากๆ เกรงใจผู้อื่นเสมอ นิสัยซื่อๆ น่ารัก คือภาพที่เห็นชินตา เป็นที่รักของคนรอบข้างตลอดเวลา
แม้ชีพวาย แต่ชื่อยังอยู่ในใจทุกคนเสมอ
Rest in Peace นะเพื่อนกัมพ์
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว "น้องกั๊ม" อย่างสุดซื้ง
น้องกั๊มได้เข้ามาทำงานใน NSM ในแผนก MIS และได้ให้ความช่วยเหลือในการทำงานของทางบัญชีเป็นอย่างมาก และเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้การทำงานของทางบัญชีให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เวลาทำงานมักจะได้ยินเสียงหาวที่ดังที่ใคร ๆ ได้ยินเสียงมักจะอมยิ้มหรือหัวเราะซะทุกครั้ง หรืออาจจะได้ยินเสียงเคาะโต๊ะซึ่งเพื่อนร่วมงานได้ยินจนชิน แล้วเพื่อน ๆ ร่วมงานทุกคนมักจะรู้ทันทีว่านี่คือเสียงของ "น้องกั๊ม" ต่อไปนี้คงไม่ได้ยินเสียงหาวหรือเสียงเคาะโต๊ะนี้อีกแล้ว มีอะไรก็แบ่งปันเพื่อนร่วมงานเสมอ เป็นคนอัธยาศัยดี ขอเก็บความรู้สึกดี ๆ นี้ไว้ในใจทุกคนเสมอ
ทางแผนกบัญชีขอร่วมไว้อาลัยกับการจากไป.........ขอให้น้องกั๊มไปสู่สุคติ
"คนที่ตายไปแล้ว
หากคนที่มีชีวิตอยู่
เขาสามารถจดจำได้ หรือ คิดถึงอยู่
ผู้นั้นได้ชื่อว่าไม่ตาย
แต่คนที่มีชีวิตอยู่
กลับไม่มีใครกล่าวถึง หรือ คิดถึงเลย
นั่นคือผู้ตายไปแล้ว...."
เนเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนสาธิต อยู่วงซิมด้วยกันมานาน พี่กั้มเป็นรุ่นพี่ที่ ตลกมาก ฉลาดสุดๆ และบ้าสุดๆ พี่กั้มชอบแสดงพละกำลังเสมอๆ ยกเก้าอีก สิบกว่าตัว
พี่กั้ม เป็นคนที่มีชื่อเสียงมาในวิศวะจุฬา ขนาดเนเองอยู่วิศวะเกษตร ยังได้รับข่าวคราวของพี่กั้มเสมอมา
ผมเองก็ตกใจมากเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ไม่คิดว่าฝันว่า คนที่ดูแข็งแรงเหมือนพี่เค้าจะจากไปรวดเร็วขนาดนี้
สิ่งที่ผมคิดในตอนนี้ก็คือ พี่เค้าคงไม่อยากให้ใครๆเป็นเหมือนเขาแน่นอน พี่เค้าคงอยากให้ทุกคนรักษาสุขภาพ ไม่อยากให้ทุกคนเสียดายวันเวลาที่เสียไปครับ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ
และขอให้พี่กัมพ์หลับสบาย
เตย 28
ขอแสดงความเสียใจกับคุณหมอนนทลีและครอบครัวอย่างที่สุดค่ะ ... เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งครับ
แม้จะทุกข์ก็ขอให้รู้ว่าทุกข์ แล้วต้องผ่านพ้นไปให้ได้ อย่าจมอยู่ในกองทุกข์
ขอให้ดวงวิญญาณของหลานไปสู่สุคติครับ
ขอแสดงความเสียใจ ด้วยนะคะคุณหมอ มันเป็นสิ่งที่ทุคนหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ
ขอแสดงความเสียใจด้วยอย่างที่สุดค่ะ ขอให้น้องกบไปสู่สุคติด้วยนะคะ
คำกลอนจากใจ ... มรรคทายก ที่ทำหน้าที่พิธีกร กล่าวนำเพื่องาน ของ "กบ" ... 7 มิย.51
สู่สุขคติเถิด ... ลูกรัก
ใบไม้ ... ร่วงหล่นจากต้น
ชีวิต ... หนึ่งคนล้นค่า
ร่วงหล่น ... ก่อนวันเวลา
ชีวา ... อ่อนล้าเกินไป
หลับเถิด ... ใต้ฟ้ากล่อมเห่
พสุธา ... แทนเปลกว้างใหญ่
ลมระบัด ... พัดพริ้วทั่วไพร
กอดกล่อม ... ลูกไว้ทุกราตรี
ดัดแปลงจาก http://www.tpa.or.th/
ขอไว้อาลัยน้องกั๊มด้วยคนค่ะ
ไม่เคยเจอ ไม่เคยได้รู้จักเป็นการส่วนตัว
แต่เท่าที่มีคนเคยเล่าให้ฟัง เค้าเล่าว่าน้องเป็นคนดีค่ะ
หลับให้สบายนะค่ะ
ขอให้พี่กั้ม นอนพัก ให้สบายนะครับ
ถ้ามีโอกาสแวะไปหาพี่หยิวบ้างนะครับ
พี่หยิวเองก็ใจหายมากครับ
สวัสดีค่ะ คุณหมอนนท์
ขอแสดงความเสียใจอย่างที่สุดด้วยอีกคนค่ะ และขอให้ดวงวิญญาณของหลานไปสู่สุขคติภพค่ะ
คุณหมอรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ....
ด้วยความห่วงใยจากเพื่อนๆค่ะ.
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะคุณหมอ..หว้าเองก็เข้ามา g2k เป็นครั้งคราวค่ะ เห็นน้องที่ทำงานนั่งอ่านบันทึกของคุณหมอ..แต่ก็เพิ่งมาทราบวันนี้เองว่าเป็นบันทึกของคุณหมอนน จึงเข้ามาช้าไปสักหน่อยนะคะ
Gump
ยังคิดถึงมึงอยู่เลย เวลาทำงานก็ต้องทำกับไอ้ที่มึงทำไว้อยู่บ่อยๆ
มึงไปแล้ว ปล่อยให้กูปวดหัวอยู่คนเดียว ไม่มีมึงแล้วไม่มันเลย
คิดว่ามึงยังอยู่ แต่ไปอยู่อีกที่นึง ที่ที่ติดต่อกันไม่ได้ ที่ที่ดีกว่านี้
ก็แค่พูดคุยกันไม่ได้ แต่ซักวันก็คงได้เจอกัน เมื่อถึงเวลาที่กูต้องไปที่ที่มึงอยู่ตอนนี้บ้าง (แต่คงอีกนานหน่อยนะ)
ไว้เจอกัน เมื่อเวลานั้นมาถึงนะ
พี่รอง
คิดถึงน้องกบไปด้วยนะคะ คุณหมอนนท์ นี่โอ๋เองก็ได้ขุดสมบัติเก่าๆของตัวเองออกมาหาอะไรให้เพื่อน เรื่องของน้องกบทำให้คิดได้ว่า มีอะไรที่เราเคยอยากอ่านอยากทำ เที่ยวเก็บๆไว้เยอะเหลือเกิน ชีวิตจะเมตตาเราให้ได้ทำอย่างที่อยากหรือเปล่า ไม่มีใครบอกได้เลยนะคะ (ว่าแล้วก็นั่งอ่านไปจนฉ่ำใจเลยแหละค่ะ เว้นวรรคจากสิ่งที่ต้องทำในปัจจุบันเสียบ้าง...)
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งแก่ครอบครัวของกัมพ์อย่างสุดซึ้งด้วยนะครับ
ผมไม่อยากเชื่อเลยว่ากั๊มพ์ จะจากพวกเราไปเร็วขนาดนี้ ถึงผมจะไม่ค่อยมีโอกาส
ได้เจอกับกัมพ์ในพักหลัง หลังจากเรียนจบ แต่เรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นกับสมัยยังเรียนอยู่ที่ภาคด้วยกันก็ยังไม่เคยลืมเลือนไปจากความทรงจำ
ผมอยากจะบอกว่า กั๊มพ์นั้นเป็นคนดีมากๆคนนึงที่ผมรู้จัก เค้าอาจจะดูน่ากลัวๆจากลักษณะภายนอก แต่พอได้รู้จักและผ่านเรื่องราวต่างๆมาด้วยกันแล้ว กั๊มพ์เป็นผู้ชายที่
มีหัวใจที่อบอุ่น มีความคิดที่ดี และมีความรักที่จริงใจ เป็นเพื่อนที่ดี และรักครอบครัวมาก
ผมเคยมีโอกาสได้เรียนวิชา ฮิวแมนรีเลชั่น กับ กัมพ์ สมัยปีสอง เราได้ไปทริปที่น้ำตกเอราวัณด้วยกันโดยมีกัมพ์ทำหน้าที่เป็น หัวหน้าผู้ดูแลความปลอดภัยของเพื่อนๆจากหลายคณะ ตอนแรกผมก็แทบไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ปกติทำตัวสนุกสนาน จะสามารถนำและดูแล เพื่อนๆกว่า 40 ชีวิตได้ แต่กัมพ์แสดงให้ผมเห็นว่าเค้าเป็นคนที่มีความรับผิดชอบขนาดไหนและมีความเป็นผู้นำ สามารถเป็นที่พึ่งให้กับเพื่อนๆได้เสมอ
กัมพ์เคยมาร่วมงานกันผลิตเกมกับผมสมัยที่เรียนปีสี่
ด้วยความที่กัมพ์เป็นผู้ชายที่เพื่อนๆรัก กัมพ์ก็ได้กลายเป็นตัวละครในเกมของที่บริษัท
จนเมื่อปีที่แล้วก็ได้มีเกมที่เราเลือกตัวละคร กัมพ์ มาเป็นพระเอกของเกมใหม่ของเรา
กัมพ์ยังคงอยู่ในใจของเพื่อนๆเสมอมา...
กัมพ์เคยเล่าเรื่องคุณพ่อที่เป็นทันตแพทย์ให้ผมฟังแต่ผมจำเรื่องราวไม่ค่อยได้แล้ว
แต่จากการสนทนากันวันนั้น ทำให้ผมได้ทราบว่ากัมพ์นั้นรักและมีความกตัญญูกับ คุณพ่อและคุณแม่มาก จนผมยังรู้สึกอายที่ตัวเองไม่มีมุมมองที่ลึกซึ้งขนาดกั๊มพ์
แม้ว่าวันนี้กัมพ์จะจากไปแล้ว แต่กัมพ์ยังคงมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของทุกคน
สิ่งดีๆที่กัมพ์ได้สร้างสรรค์เอาไว้ แม้มันจะไม่ได้ใหญ่โตอะไรแต่มีความหมายเสมอ
ผมอยากให้คุณพ่อ คุณแม่ พี่น้อง และ คนรักของกัมพ์ ภูมิใจ ที่ครั้งหนึ่งได้มี ลูก ได้มี พี่น้อง ได้มีแฟน และสำหรับผมได้เป็นเพื่อนกับกัมพ์ ผมภูมิใจมากครับ
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับคุณหมอนนทลีและครอบครัว และขอให้ดวงวิญญาณของน้องไปสู่สุคติในสัมปรายภพ
กราบขอบพระคุณคุณหมอที่ได้กรุณาเขียนบันทึก เป็นที่ระลึกถึงน้อง ...เพื่อให้ได้ระลึกถึงความสำคัญและคุณค่าของชีวิต ณ วันนี้
ขออภัยอย่างยิ่งที่เข้ามาช้าค่ะ
เคารพรักและระลึกถึงอย่างสูงค่ะคุณหมอนนทลี
"May the water
Where you live
Soon be calm & clear
So you may again
See your way up
Into the sunlight of your mind"Nanushka
เรียนคุณหมอนนท์ค่ะ
แวะมาเยี่ยมคุณแม่ครับ
ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะครับ
ช่วงนี้เป็นหวัดงอมแงม
รบกวนฝากสวัสดีไปถึงคุณพ่อด้วยนะครับ
มาร่วมคิดถึงน้องกบด้วยคนค่ะ คุณหมอนนท์ เป็นบันทึกอมตะดีนะคะ เพื่อนๆน้องกบยังเอาไว้ทักทายคุณพ่อคุณแม่ได้อีกต่างหาก น้องกบไม่ต้องห่วงคุณพ่อคุณแม่เลย นอกจาก 2 สาวแล้ว กลายเป็นได้ลูกเพิ่มอีกเยอะแยะเลยนะคะ
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งค่ะ
ธรรมะนำมาฝากจาก วัดญาณเวศกวัน
... 27 กค.51 (54 วัน ของกบ ค่ะ)
"วาทะธรรม เพื่อประโยชน์สุขของหมู่ชน"
... พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต)
ชอบธรรมะบทนี้มากๆเลยค่ะ คุณหมอนนท์ ใช้ได้ทันทีในชีวิตประจำวัน ขอนำไปบอกต่อแล้วนะคะ ในบันทึกนี้ อยากให้คนอื่นๆได้อ่านกันอีกเยอะๆ วันนี้เวลาไม่เยอะได้อ่านบันทึกนี้แล้วมีความสุข ขอบคุณจริงๆค่ะ
อนุโมทนา สาธุ ค่ะพี่หมอนนท์
ขอบคุณสำหรับธรรมะวันนี้ค่ะ
ตื่นมาแต่ละวัน พบว่ามันง่ายขึ้นทุกๆๆวัน เมื่อเวลามันผ่านเหตุการณ์สูญเสียคนสำคัญไป
แต่ ความคิดถึงมันมากขึ้น ภาพเธอมันก็จำกัดขึ้นทุกวันๆๆ จนกลัวว่าซักวันนึงจะลืมเธอที่เรารู้จัก
พี่กัมพ์ชอบอ่านการ์ตูน ( มีการ์ตูนหลายเรื่องที่มันยังไม่จบเลย )
พี่กัมพ์ชอบเล่นเกมส์
แดโบล
นีโอเพ็ท
กันบาว
ฟลิฟ
ทริกซเตอร์
พี่กัมพ์เคยสมัครลีดจุฬา
พี่กัมพ์ไม่ชอบกินแตงกวา
พี่กัมพ์ชอบกินพิซซ่า เล่าให้ฟังว่าตอนเด็กกินบ่อยมาก และวันเสาร์-อาทิตย์ ที่บ้านชอบสั่งมากิน
เมนูไข่ขาวที่พี่กัมพ์ชอบกินที่สุดคือ ฟักทองผัดไข่ขาว
พี่กัมพ์ไม่เคยแสดงความเจ็บปวดในอาการป่วยที่มากเกินไปเลย
พี่กัมพ์ชอบฟังเพลง Paradox มีCD เกือบหมดทุกอัลบั้ม
พี่กัมพ์รักครอบครัวมาก ชอบมีเรื่องมาเล่าให้ฟังบ่อยๆ
พี่กัมพ์ชอบไปเดินซื้อของกะที่บ้าน พี่กัมพ์เล่าว่า คุณพ่อจะซื้อของที่จำเป็นแม้จะราคาแพงก้อตาม คุณแม่จะซื้อของที่มีของแถม หรือของลดราคา
พี่กัมพ์อยากมีบ้านอยู่ต่างจังหวัด ทำสวน ปลูกผักมีลูกหลานเต็มบ้าน แต่ที่สำคัญต้องมีคอมและอินเตอร์เน็ต
พี่กัมพ์ชอบกินเนื้อสัตว์มาก 1 ปีหลังต้องลดปริมาณลง พี่กัมพ์บอกว่าลดตลอดชีวิต
อ่านแล้วน้ำตาซึมนะคะ เคยคิดกลัวเหมือนกันว่าเราจะลืมสิ่งที่เราเคยจำได้ของคนที่รักซึ่งจากไป แต่สุดท้ายพบว่าสิ่งที่หายไปคือความทุกข์ที่รู้สึกว่าเราสูญเสีย แต่ความทรงจำดีๆนั้นยังคงอยู่ค่ะ ตอนนี้ไม่กลัวการสูญเสียอีกแล้ว ตั้งใจแต่จะทำดีๆกับคนที่เรารักให้ไม่ต้องเสียใจหากเราต้องจากกันจริงๆไม่ว่าด้วยวิธีไหนนะคะ
มาเยี่ยมเยียนอีกครั้งครับ
ขอให้สุขภาพแข็งแรงทุกคนครับ
ส่วนผม พุงยื่นเพิ่มมาอีก
ว่าจะออกกำลังกายก็...เฮ้อ..
เลิกงานกลับบ้านทานข้าว...นอน..ขอรับ
ฝันเอาก็ยังดี
........^^
สวัสดีค่ะ คุณหมอนนท์(เพื่อนร่วมทาง)
สวัสดีค่ะ
อ่านบันทึกแล้วใจหาย เสียใจด้วยนะคะ...
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ คุณหมอนนท์คนดี ดูเหมือนคุณหมอนนท์ผอมลงเยอะเลย รักษาตัวดีๆนะคะ
ถ้าผอมแล้วแข็งแรงก็น่าจะดีนะคะ คุณหมอนนท์ โอ๋ก็ชักจะเป็นแล้วว่า จะคิดก่อนจะกินอะไร ช่วงนี้ไม่รู้ยาอะไรที่กินอยู่ทำให้ท้องเสีย ทำให้ยิ่งไม่อยากกินอะไร เพราะพอมีอะไรในท้องก็เป็นอันปั่นป่วนวุ่นวายไปหมดค่ะ เริ่มลดยาลงแล้ว กลัวเรื่องการกดภูมิคุ้มกันเหมือนกันค่ะ
คนเพิ่งฟื้นตัวคุยกันนี่ เข้าจั๊ย เข้าใจกันนะคะ ดีจังที่มี GotoKnow ทำให้เราส่งใจให้กันได้แม้จะไม่ได้อยู่ใกล้ๆกัน
สวัสดีคะคุณหมอนนท์
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ
เมื่อคืนสงสัยอาการหวัดกำลังเริ่มต้น หาบันทึก มารู้จักตัวเองด้วย กราฟจังหวะชีวิต (Biorhythm graph) กันเถอะ ไม่เจอ วันนี้เลยขอเอามาลิงค์ให้คุณหมอนนท์อีกทีค่ะ โอ๋อธิบายไว้แล้วในบันทึกว่าใช้พยากรณ์อะไรยังไง
เท่าที่เคยใช้ดูผู้ที่เสียชีวิตหรือพบอุบัติเหตุร้ายแรงพบว่าตรงกับวัน "วิกฤต" จริงๆ คงจะเป็นเพราะสภาพร่างกายถึงจุดเปราะบาง การรู้ไว้ก่อนจะทำให้เราจัดการระวังตัวเองได้ ในหนังสือเขาบอกว่าโรงงานในญี่ปุ่นเขาใช้ rotate ตารางการทำงานกับเครื่องจักรของคนงานด้วยนะคะ
โอ๋เคยเอาไว้เตือนลูกๆเวลาไปเข้าค่าย เดินทางหรือไปไหนๆที่เราดูแลไม่ได้ เพราะถ้าเป็นช่วงที่ร่างกาย (Physical graph) อ่อนแอหรือวิกฤต ก็จะให้เขาดูเอาไว้และประเมินตัวเองเวลาต้องทำอะไร พี่วั้นเคยต้องไปเข้าค่ายช่วง"วิกฤต" แล้วก็เป็นลมเข้าฉุกเฉิน แต่ก็ไม่มีอะไรร้ายแรง เพราะเขาและเราเตรียมตัวรับรู้ไว้ก่อนแล้ว ใช้ได้ทั้งเกี่ยวกับอารมณ์ สติปัญญาเวลาไปไหนๆ เจอใคร ก็จะได้เข้าใจศักยภาพของตัวเองในช่วงนั้นๆน่ะค่ะ
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ คุณหมอนนท์
วันนี้ได้คุยกับ"ป้าแจ้ว" คนเก่าคนแก่ของภาควิชาพยาธิฯ แกมาตรวจร่างกาย ได้ทราบว่าลูกเขยคุณป้าแกอายุ 32 ปีเพิ่งเสียด้วยอาการ หลับไปเฉยๆ ทั้งๆที่กำลังมีอนาคตไกลและภรรยา (ลูกสาวป้าแจ้ว) กำลังท้องได้ 6 เดือน ทุกคนในครอบครัวและเพื่อนๆ"ช้อค"กันทั้งนั้น ฟังแล้วยิ่งคิดเลยว่า ชีวิตนี้สั้นนักจริงๆค่ะ
ณ ห้องเรียน "ทับห้า สาธิต" ... 25 กพ.43, 39 กพ.43
ณ ที่นี่ตรงนี้ ที่ ทับห้า
เวรหรือกรรมนำพา มาประสาน
ได้เรียนรู้ ได้รู้จัก ได้พ้องพาน
ทั้งอาจารย์ ทั้งนักเรียน ต่างระกำ
การณ์มากมาย หลายหลาก ล้วนบังเกิด
ทั้งประเสริฐ ทั้งหดหู่ ทั้งน่าขำ
แต่ละอย่าง ละอย่าง ที่เราทำ
น่าจดจำ ประทับไว้ ใจใจจินต์
กฤษณะ คนแรก ไปเมืองนอก
ได้กล่าวบอก อำลา แล้วโผผิน
ปวเรศร์ นั่งหน้า กับกวิน
ไม่ยลยิน แย้มเยื้อน เอื้อนกับใคร
ณพงศ์ อทิตย์ ชัยพร
เอาแต่นอน ทั้งวัน เฝ้าเลื้อยไหล
ขวัญศิริ วีณา หน้ายุ่งใจ
คิ้วขมวด ไว้ทั้งวัน คล้ายระอา
อาจารย์ทั้งหลาย ต่างสงสัย
เป็นกระไร เจริญชัย ไม่เห็นหน้า
สุขหรือทุกข์ หรือป่วย ด้วยโรคา
นานนานมาโรงเรียน เสียสักที
หัวหน้าหญิงในห้อง คือ นันทนัย
พบพรภัทร ต่างวิ่งลี้หนีหนี้
ส้วนพันภัทร "ไอ้แว่น" ไอ้ตัวดี
หัวหน้าที่ พวกเรา "ไว้" วางใจ!
แสนสงสาร เห็นใจ เป็นที่สุด
พีรศุษม์ อาดูร อกโหยไห้
ด้วยอกหักดังเป๊าะ เหมาะกลางใจ
เป็นไฉน ... มนทกานต์ ... ช่วยปลอบที
มณิศรา คมสัน "พลวัฒน์"
ที่ถนัด ทั้งเป่า และดีดสี
ได้ชื่อว่า เชี่ยวชาญ งานดนตรี
ไม่เคยที่ทับห้า จะได้ฟัง
พัดลมหยุด ไฟฟ้าดับ น้ำไม่ไหล
เชิญบอกได้ ... กรัณย์ให้ความหวัง
มีน้ำใจ รีบซ่อมให้ ... แล้วก็พัง
อะไรมั่ง รอดพ้น ... จากน้ำมือ
เหตุด่วน! เหตุร้าย! แจ้งพิษณุ
วิทยุ ร.ป.ภ. นั้นคอยถือ
บุหรี่เหล้าเฝ้าซดจนตาปรือ
แต่ใจซื่อรักเพื่อนอย่างมั่งคง
ตุ้ยจ๋าตุ้ย ... จากทับสี่ ... มานี่หน่อย
เอาพลคอยละเมอ เพ้อลุ่มหลง
อีกคู่หนึ่ง พบได้ ตอนเที่ยงตรง
ปาริฉัตร จงเฉลย ช่วยไขขาน
เบญจคุณ พิมลพร ธนัญญา
ชอบมองหน้า อาจารย์ แล้วยิ้มหวาน
นพดล นักบาสใหญ่ เป็นประธาน
โต้โผงาน แข่งขัน กับรุ่นน้อง
ณัฐริกา มือเทนนิส ติดอันดับ
พอพอกับพงษ์กร ไม่เป็นสอง
ยอดรักบี้ ฝีเท้า ฝีมือทอง
ขวัญใจห้อง ฐานิส ผู้แยบคาย
วิภาวดี วิภาวรรณ นั่งอยู่นั่น
แถมครองขวัญแชมป์ทับห้า ยอดมาสาย
อัครเดช ตัวใหญ่ เพิ่มอีกนาย
ผู้ปิดท้าย ทับห้า ให้ชื่นบาน
สุชาวดี อิทธิพล ประจำชั้น
ต้องตั้งมั่น ข่มใจ หลายสถาน
ถือขันติ ธรรมะ นานัปการ
จนล่วงผ่าน พ้นเลย ขวบปีพลัน
"ณ ที่นี่ ตรงนี้ ที่ทับห้า
วันเวลา โลกเวียน หมุนเปลี่ยนผัน
แต่เวลา หาใช่ สิ่งสำคัญ
เพียงใจมั่น ผูกสัมพันธ์ นิรันดร์ไป
ศิษย์รัก จากแล้ว อย่าเศร้าจิต
ขอจงคิด ถึงอนาคต อันสดใส
จงยิ้มสู้ อุปสรรค สู่เส้นชัย
ก้าวเดินไป ด้วยใจมั่น ... ครูนั้นเชียร์"
คุณหมอนนท์เก็บมาจากสมบัติของน้องกบเหรอคะ แต่งได้สำนวนบอกอายุกันดีจังนะคะ เด็กสาธิตเกษตรนี่ท่าทางจะ"เซียน"กันน่าดู อ่านบันทึกนี้แล้ว ก็ชื่นชมคุณหมอนนท์ทุกครั้งไป และชอบที่คุณหมอนนท์บอกว่า "เสียใจได้ค่ะ แต่ต้องเข้มแข็ง" คิดไว้เสมอว่าจะเอาไว้ใช้ปลอบใจทั้งตัวเองและคนรอบข้างเมื่อมีโอกาสค่ะ ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ
การ์ตูนสุดโปรด ตอนเล็กๆ
ชอบเหมือนกันค่ะ เจ้าแมวสีน้ำเงินตัวนี้เป็นขวัญใจของคนหลายรุ่นทีเดียวนะคะ สามหนุ่มบ้านนี้ก็ชอบกันทุกคน (อ้อ...4 หนุ่มค่ะ คุณพ่อด้วย) ไม่รู้คุณหมอนนท์ได้อ่านบันทึกนี้หรือยังคะ พี่วั้นแต่งกลอนเกี่ยวกับเจ้าแมวตัวนี้เอาไว้ค่ะ โอ๋ไปเก็บเอามาบันทึกไว้เพราะขำๆดี
น้องกบกับสองสาวของคุณหมอนนท์ก็คงเป็นแฟนโด-ร้า-เอ-ม่อน เหมือนกันใช่ไหมคะ
หนึ่งปีแล้ว คิดถึงกบเหมือนเดิม
คิดถึงกบ เหมือนกันครับ
คิดถึงพี่กบ(กัมป์)เหมือนกันครับ
ปีนึงผ่านไปไวเหมือนโกหก
หวังว่าคุณแม่และคนอื่นๆในบ้านคงสบายดีนะครับ
วันเวลาวิ่งไปเร็วจริงๆค่ะ เชื่อว่าทุกๆคนไม่มีวันลืมน้องกบ พี่กบกันแน่นอนเลยนะคะ น่าชื่นใจแทนคุณหมอนนท์และครอบครัวจริงๆค่ะ ป่านนี้น้องกบคงเป็นเทวดานั่งยิ้มติดตามความเคลื่อนไหวของพวกเราชาวมนุษย์โลกอยู่มังนะคะ สบายไปแล้ว เป็นกำลังใจให้พวกเราสู้...กันต่อไป ทำดีๆไว้จากไปไหนก็ยังคงอยู่ในใจผู้คนที่รู้จักเสมอ
สวัสดีครับ
ไม่ทราบว่าคุณแม่ได้รับ mail ที่มีเบอร์โทรศัพท์อาจารย์ตุ้ยที่ผมส่งไปหรือเปล่าครับ? (พอดีผมส่งผ่านระบบของ blog เลยไม่แน่ใจว่าไปถึงหรือเปล่า ไม่เคยใช้ครับ)
ถ้าไม่ได้รับเดี๋ยวผมส่งให้อีกทีครับ
สวัสดีค่ะ คุณหมอนนท์คนขยันของครูอ้อย
รักษาสุขภาพ กายใจนะคะ
ยังคงรู้สึกคุ้นเคยกับบันทึกนี้ และคิดถึงการเตือนสติจากน้องกบเสมอเหมือนกันค่ะ คุณหมอนนท์ ขอบคุณที่คอยส่งข่าวคราวนะคะ รู้สึกเหมือนพลอยเป็นคนหนึ่งในครอบครัวไปด้วยเลยค่ะ เวลาทำบุญทำทานก็คิดถึงน้องกบไปด้วยเหมือนกัน
Birthday น้องกุ้ง และกุ๊กกิ๊ก
สวัสดีค่ะ ดิฉันติดตามอ่านบันทึกคุณหมอตลอด เข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่ค่ะ เพราะตอนนี้ดิฉันเองมีลูกกำลังวัยรุ่น 2 คน ให้กำลังใจในความเข้มแข็งของหัวอกแม่ค่ะ
ด้วยความยินดีเลยค่ะ คุณหมอนนท์ จะรอรับนะคะ ที่ทำงานก็มีคุณพี่ใจบุญท่านนึงที่ท่านขยันหาหนังสือธรรมะดีๆมาให้พวกเราได้ช่วยกันทำบุญด้วยการพิมพ์แจกกันค่ะ
ดูรูปแล้วชอบสีสันเสื้อจังเลยนะคะ ครอบครัวน่ารักหลากสีดีจริงๆ แล้วอีกอย่างที่สังเกตเห็นคือเหมือนมีแฝดสามอยู่ 1 เซ็ทเลยนะคะ อิ..อิ...หน้าพิมพ์มาเหมือนกันเปี๊ยบเลย
ผมแวะเข้ามาเยี่ยมเพราะนึกขึ้นได้ว่าครบสองปีแล้ว
หวังว่าคุณแม่และครอบครัวคงสบายดีนะครับ
เข้ามาแสดงความคิดถึงครับ ผ่านไปสองปีแล้ว แต่คิดถึงกัมพ์เสมอครับ
คุณหมอนนที่คิดถึงคะ ใกล้ถึงวันคล้ายวันเกิดน้องกบอีกรอบแล้ว พอดีได้เขียนเรื่องเกี่ยวกับกราฟชีวิตอีกครั้ง ก็เลยขอโอกาสนี้ระลึกถึงน้องกบเอาไว้ในบันทึกด้วยนะคะ น้องกบและเรื่องราวที่ได้รับรู้ยังอยู่ในความทรงจำเสมอค่ะ
แม่หมอนะแม่หมอ ว่าน้องกบบอกไม่แม่น 555