.
สวัสดีครับคุณ กวิน ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
- วันนี้คุณกวินมาแปลก แว๊บบบ หายไปเลย
- จะเมตตาข้อคิดเห็นซักนีดก็ไม่มี ใจดำมาก หรือจะกลับมา รออยู่นะ
- อันนี้ก็ต้องปลง จะให้ได้ดังใจ ได้ไง ปลงครับ
- ขอให้โชคดีมีความสุขครับ
สวัสดีครับ
.
สวัสดีครับคุณครูโย่ง หัวหน้า~ natadee
เรียนท่านอาจารย์ ชีวิต ก็อย่างงี้แหละครับ มีไว้แบก ครับ
.
สวัสดีครับท่านอาจารย์ JJ ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมครับ
สวัสดีครับอาจารย์ทนัน ภิวงศ์งาม
ครูข้างถนนมาปลง วาง ละ ทิ้ง ด้วยคนครับ
ขอบคุณบันทึกข้อคิดสั้นๆแต่ได้ได้สาระมากมายครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณครูข้างถนน / ขุนเขา ฯ ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
สวัสดีค่ะอ.ทนัน
สุขภาพแข็งแรงดีนะคะ
สำหรับใจหนูเชื่อว่า ๑๐๐ เปอร์เซน
เพราะอ่านบันทึกนี้ ก็ทราบแล้ว
อธิบายได้แจ่มเลยค่ะ
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
สิ่งทั้งหลายควรหรือจะถือมั่น
เพราะว่ามันก่อทุกข์มีสุขไฉน
ยึดมั่นมากทุกข์มากลำบากใจ
ปล่อยวางได้เป็นสุขทุกคืนวัน
อันเงินทองหล่นหายย้อนไปหา
ยังมีท่าหวังพบประสบสม
วันและคืนผ่านไปไม่ปรารมภ์
จะนิยมย้อนหลังอย่าหวังเลย.
สวัสดีครับ อ.หนัน ไม่ได้เจอะเจอกันนานเลยครับ สบายดีนะครับ
.
สรีสวัสดิ์ครับศิษย์หน้อยคำแสนดอย
.
สวัสดีครับคุณหมอบุญรุ่งตันติราพันธ์
.
สวัสดีครับท่าน ผอ.นายประจักษ์~natadee
.
สวัสดีครับคนพลัดถิ่น
.
สวัสดีครับคุณรถตุ๊ก...ตุ๊ก
.
สวัสดีหนที่สองครับท่าน ผอ.นายประจักษ์~natadee
สวัสดีครับอาจารย์
:)
ผมก็ยังแบก "โลก" อยู่ครับ ก็วางได้มาก ที่เหลือก็พอไหวครับ
แต่.....ยังอยากเกิดอยู่ ทั้งๆที่รู้ว่าเกิดมาแล้วต้องเผชิญอะไรตั้งมากมาย
ทำไงดีครับ
.
สวัสดีครับท่าน ดร. แสวง รวยสูงเนิน ขอบคุณมากที่แวะเข้ามาเยี่ยมครับ
.
สวัสดีครับ naree suwan ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
.
สวัสดีครับอาจารย์ ขจิต ฝอยทองที่ปรึกษา~natadee
สวัสดีครับท่านทนัน ภิวงศ์งาม
ของกระผมหนักมากบนบ่าซ้ายแบก บนบ่าขวาหาบ มือทั้งสองข้างทั้งหอบทั้งดึง เท้าสองข้างลากเดินอีรุงตุงนัง
เหนื่อยและหนักมากจึงกัดฟันก้มหน้าลาก ดึง แบก และหอบอยู่
ตัวของเราก็เป็นห่วงบ้างแต่ไม่เท่าไร ห่วงที่คล้องไว้ทั้ง บิดา มารดา ภริยา บุตร มิตรสหาย และบริวาร นี่สิ ที่ต้องแบก ลาก หอบ และจูงอยู่ ซึ่งไม่สามารถ ปลง วาง ละ ทิ้ง ได้ อีกทั้งทรัพย์ ชื่อเสียง เกียรติยศ อีกหลายหาบ
ขอเชิญท่านทนันนั่งพักให้หายเหนื่อยแล้วเดินจากอัตตาไปอย่างไม่ใยดีเถิด
อัตตา ยังหนักค่ะ
แก้ไม่หาย
เผลอไม่ได้
คุมไว้ ก็มักหลุด
กราบสวัสดี ท่านอาจารย์คะ
(^__^)
สวัสดีครับ ร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง ขอบคุณมากที่แวะมา
.
สวัสดีครับคุณครูปู~natadee t'ซู๊ด ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
+ สวัสดีค่ะท่านคุณตา อ.ทนัน
+ แฮะ ๆ ...มาช้าค่ะ....
+ คือแบบว่า...สนามบินหาดใหญ่งดบริการนะค่ะ...
+ มารถไฟค่ะ...เลยช้ากว่าจะถึงเชียงใหม่....
+ อิ อิ...ว่าเข้าไปนั่น....ไม่เห็นจะเกี่ยวกัน....เลยค่ะ
+ มา ปลง วาง ละ ทิ้ง บางอย่างด้วยคนค่ะ...
+ หนักใจอะไรหรือค่ะ...หนักใจว่าเมื่อไหร่ เด็ก ๆ ที่นี่จะอ่านออกเขียนคล่อง ตีความได้ สัก 70 % ซะทีค่ะ....
+ บางที..หนูท้อใจจนน้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัวเลยค่ะ.....
+ บ่น ๆ กับท่าน ผอ. ท่านก็บอกแบบนี้แหละค่ะ ปลง วาง แต่ห้าม
ละ และทิ้ง ค่ะ
+ เด็ก ๆ ก็เป็นเด็ก 2 ภาษา และใช่ภาษาถิ่นเป็นหลัก....
+ เวลาเรียนก็มีจำกัด....
+ เวลาจะสอนเสริมก็ไม่มี...
+ นึก ๆ ให้อิจฉา เพื่อนครูที่อื่น ๆ ที่มีเวลาในการสอนมากว่าเรา....อย่างน้อยก็ได้สอนเสริมให้กับเด็กที่มีปัญหา....
+ นี่แหละค่ะเรื่องที่หนักใจ.....
.
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต ฝอยทองที่ปรึกษา~natadee
.
สวัสดีครับคุณครูคุณแม่ของ แอมแปร์~natadee
สวัสดีครับคุณพี่มนัญญา ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
กราบอ.ทนันค่ะ
น้อมรับสุดยอดวิชา...การใช้ชีวิตค่ะ...
ปลง วาง ละ ทิ้ง ทำได้จริงคงสุขยิ่ง...
ชอบมากค่ะ...^_^...
ภาพนี้ถ่ายบนดาดฟ้าชั้น 6 ที่บ้าน ยามย่ำค่ำ ดูฟ้าแล้วใจหมอง เพราะห่วงคนที่ชุมนุมกันว่า สักพักฝนตก เขาก็ต้องลำบาก เราออกไปช่วยไม่ได้ ...
ใจหมอง มองฟ้าเศร้า ครวญคร่ำ อนาถจริง....
แต่ตอนนี้...ละ วาง ลงบ้างแล้ว...ฟ้าจึงไม่ค่อยหมองนักค่ะ..^_^...
สวัสดีค่ะท่าน ผอ.
.
สวัสดีครับ คนไม่มีราก
สวัสดีค่ะ อาจารย์
ปลง วาง ละ ทิ้ง แล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
.
สวัสดีครับดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
.
สวัสดีครับ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
สวัสดีครับ อ.ทนัน
เรียงร้อยกรอง มือใหม่มาครับ
"ปลง"สังขาร การลา ล้มตายจาก
"วาง"ความยาก หนักความอยาก อันเกินพอ
"ละ"ทุกข์ทน ในกมล ทำขวัญฝ่อ
"ทิ้ง"ไม่รอ ให้ใจหนัก พักผ่อนคลาย
.
สวัสดีครับ ภาวะจิต ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
.
.
สวัสดีครับ คนพลัดถิ่น ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
ตราบใดที่มีเรี่ยวแรงอยู่ ยังมีลมหายใจอยู่ จำเป็นต้องสู้ชีวิตต่อไป ตราบนั้น อันจะ ปลง วาง ละ ทิ้ง ก็จะคงทำไม่ได้ เพราะชีวิต แม้จะท้อแท้ในบางครั้ง ก็จะปลง ปล่อยวาง ละทิ้งไม่ได้ เพราะชีวิตอยู่กับสังคม เราจะให้สังคมมาสมเพชเวทนาเราไม่ได้ เราไม่ใช่คนพิการ เราจะมาปล่อยวางไม่ได้ เพราะถ้าเราปล่อยวางเมื่อใด เราก็แพ้ชีวิตเมื่อนั้น สำหรับคนที่จะทำลด ละปล่อย วาง ทิ้ง สิ่งเหล่านี้ได้ ก็คือคนที่ละกิเลสได้แล้ว หรือคนที่ตายแล้ว ไม่ยินดี ยินร้ายกับสิ่งทั้งปวง ไม่สู้ไม่ถอย ก็คงรอแต่ว่า เมื่อไหร่ตนเองจะตาย เพราะอยู่ก็ไม่ทำอะไรให้เป็นประโยชน์ ไม่สู้ แล้วแต่ชตาจะพาไป ตายดีกว่าก็มี
แต่เข้าใจว่า ที่อาจารย์ว่ามา ก็คงจะหมายถึง ปล่อยวางบ้าง ตนเองก็ไม่รับภาระหนัก หรือคิดมาก แล้วก็จะสบายใจ ไม่คิดมากให้เส้นเลือดในสมองแตก ทำใจให้สบาย นี่ก็คงจะเป็นคำปลอบใจ สำหรับคนที่คิดจะถอย หรือเพลี่ยงพลำอะไรซักอย่างหนึ่ง ก็สามารถใช้ปลอบใจได้ แต่จะให้คิดมา ถอย ปล่อยวาง ละ ทิ้ง คงจะต้องหนีไปบวชละซีถึงจะทำได้ ไม่อยากให้ใครรีบปล่อยวาง ให้สู้ต่อไป ถ้ายังมีแรงเหลืออยู่
สวัสดีครับ คนรุ่นเก่าพัฒนา ว่าที่บัณฑิต มหาวิทยาลัยชีวิต ราชภัฏพระนคร กระนวน จ.ขอนแก่น
ขอบคุณครับ อ.ทนัน
รักษาสุขภาพด้วยครับ
สวัสดีครับคุณ คนพลัดถิ่น
คิดถึงครับ มาอ่านอีกรอบ
.
สวัสดีครับ นายประจักษ์~natadee
แต่นกน้อยไม่มีอะไรสักอย่าง ไม่มีคนห่วงใย ไม่มีบ้าน ไม่มีเพื่อนค่ะ
.
วัสดีครับคุณ นกน้อยไร้รัง ขอบคุณมากที่แวะมาทักทาย
สวัสดีคะคถณลุงทนัน แวะมาเยี่ยม
น่าสนใจจังคะ ที่ยกมาประเด็นนี้
ที่ว่ามา ทำไม่ได้เลยสักอย่างคะ
มันไปติดตรงแรกสุด " ยกของหนักออกจากบ่า "
เหมือนมีเป้หนักๆแบกไว้ตลอด
ทำไงดีคะ
.
สวัสดีครับคุณ ผึ้ง ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม
จริงด้วย - ทำได้เป็นพักๆ คะ ก็ดีมากแล้วคะ:)อย่างไรเสีย ก็เป็นบทความดี เตือนใจคะ
ขอให้คุณลุงมีความสุขเช่นกันคะ
.
สวัสดีครับคุณ ผึ้ง ที่แวะมาทักทาย ประจำ
ขอบคุณคุณลุงคะ
อวยพร เป็น sound track ต้องปีนกระได อ่าน
แต่ฟังแล้วก็สัมผัสถึงสิ่งดีดีที่ในเนื้อความ
ขอให้คุณลุงมีความสุข สุขภาพแข็งแรงเช่นกันคะ
จะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆคะ
.
สวัสดีครับคุณ ผึ้ง
ตามมาเรียนรู้ทั้งคนเขียนบล็อกและผู้แสดงความคิดเห็น ขอบคุณค่ะ
.
สวัสดีครับคุณ krutoi
แล้วถ้าทั้งแบก หาบ หิ้ว คอน เทิน ลาก แล้วก็บ่ ปล่อย วาง ละ ทิ้งได้ จะยะจะไดเจ้า
กราบพ่อครูยามดึกค่ะ
.
สวัสดีครับคุณ นกน้อยไร้รัง
.
สรีสวัสดิ์ท่าน ศน.อ้วน วัชราภรณ์ วัตรสุข
อาจารย์คะ
ในวันนั้น..รู้ตัวเองดีว่าควร ปลง วาง ละ หรือ ทิ้ง ให้ได้ ... แต่มันยากมาก ๆ เลยค่ะ เพราะ"มัน"เป็นของที่เรายังจำเป็นต้องใช้ในชีวิต อย่างดีก็ปล่อยวางได้สักพัก เผลอแป๊บเดียว..ความทุกข์ก็มาเยือนอีก T_T ยอมรับว่า การมีสติ คิดเท่าทัน และ กำลังใจ จากคนรอบข้าง เป็นแรงหนุนอย่างดีที่ทำให้สามารถปล่อยวางได้ง่ายยิ่งขึ้น
ขอบคุณอาจารย์อีกครั้งสำหรับข้อคิดดี ๆ เสมอมาค่ะ
รักและเคารพ
เก่ง
.
สวัสดีศิษย์หน้อย เก่ง ^_^