ไหนๆคุยเรื่องละครทีวี  ก็ขอคุยต่อเนื่องอีกสักเรื่อง เป็นละครเกาหลีที่ผมเป็นแฟนประจำเรื่องหนึ่งต่อเนื่องจาก “แดจังกึม”  คือ   “ ซอนต๊อก มหาราชินีสามแผ่นดิน” ละครทีวีช่อง 3 ยังไม่จบ แต่ผมรอไม่ไหวเลยไปเช่าวีซีดีมาดูจนจบถึงตอนที่ 62 แล้ว
      ผมว่าละครเรื่องนี้ แม้จะดูโหด  ดูซาดิตส์ไปบ้าง(ละครเกาหลีมักจะไม่ค่อยแฮ๊ปปี้เอนดิ้งเหมือนของไทย) แต่ก็ต้องขอชมผู้แต่ง ผู้สร้างว่าเก่งมาก  นอกจากจะเดาเรื่องยากแล้ว  บทบาทของผู้แสดงจะแสดงอารมณ์จากใบหน้าและ คำพูด ที่ชิงไหวชิงพริบทางปัญญา  แทบไม่เห็นการกรีดร้องเสียงดังๆ หรือตบตีกันเหมือนละครไทย
      ที่สำคัญที่สุดคือการให้ข้อคิดที่คมคาย  ที่เราสามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้  เหมือนเรื่องแดจังกึมที่ผมเคยเขียนวิเคราะห์เป็นบทความลงใน นสพ.มติชน และวารสารหลายๆฉบับมาแล้ว
      เรื่องซอนต๊อก มหาราชินีสามแผ่นดิน  เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ให้ข้อคิดสำหรับคนที่จะเป็นผู้นำหรือผู้บริหารได้เป็นอย่างดี  ผมคงไม่ขยายความรายละเอียดของตัวละครแต่ละตัว  แต่จะลองวิเคราะห์บทบาทของตัวละครที่เป็นตัวเด่นๆ ตามทรรศนะของผม   ใครที่ดูละครเรื่องนี้อยู่ก็ช่วยต่อเติมให้สมบูรณ์ด้วยก็แล้วกัน
      1.ซอนต๊อก(นางเอก)  เป็นผู้ที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล ฉลาด  ทันคน  เป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีอุดมการณ์แน่วแน่  ทำทุกอย่างเพื่อชาติและประชาชน  ยอมเสียสละความสุขส่วนตัว  มุ่งปฏิรูประบบบริหารที่ล้าหลัง  ปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรฯลฯ ตระหนักว่าถ้าการเมืองสงบ สามารถรวมแคว้นทั้ง 3 ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้  ประชาชนก็จะอยู่ดีกินดี  อุปนิสัยที่เด่นอย่างหนึ่งก็คือ  การมอบความรัก ความจริงใจ การปกป้องบริวารและลูกน้อง อย่างที่สุด  นี่คือคุณลักษณะที่โดดเด่นของความเป็นผู้นำ จนสามารถเอาชนะมีซิลได้  แต่ก็น่าสงสารที่ชีวิตของเธอหาความสงบสุขไม่ได้เลย
     2.คิมยูซิน(พระเอก)  เป็นคนที่ซื่อสัตย์  จงรักภักดี มีอุดมการณ์แน่วแน่  ทำเพื่อชาติ เพื่อประชาชน  มีความกล้าหาญ มุ่งมั่นที่จะฟันฝ่าโดยไม่ท้อถอย ไม่ได้คำนึงถึงชีวิตของตัวเอง ไม่คิดทะเยอทะยาน แม้จะถูกสั่งประหารยังใช้เวลาในคุกวางแผนให้บ้านเมืองอยู่รอดปลอดภัย  มีความอดทนเป็นเลิศ ฝึกวิทยายุทธ์ด้วยตนเอง จนแข็งแกร่ง  ยอมเสียสละความรักต่อองค์หญิงซอนต๊อกเพื่อชาติบ้านเมือง  เป็นความรักที่ไม่หวังครอบครอง  แต่เป็นความรักแท้ที่ยอมเสียสละ
      3.มีซิล  น่าจะเป็นตัวเด่นของเรื่อง  ถ้าไม่มีตัวละครตัวนี้คงไม่สนุก  คนแสดงก็สวยและแสดงบทบาทด้วยสีหน้า รอยยิ้มและคำพูดที่ให้อารมณ์ ไม่เคยมีอารมณ์เกรี้ยวกราด กรีดร้อง  ตบหน้า เหมือนละครไทย  เป็นผู้หญิงที่ฉลาด หลักแหลม  ทันคน  อ่านใจคนได้  แต่มีความทะเยอทะยานสูง  ด้วยตนเองมีจุดอ่อนที่ไม่ได้มีเชื้อพระวงศ์  วิสัยทัศน์ของเธอจึงมุ่งมั่นเพียงจะเป็นพระมเหสีให้ได้  แต่ก็ทำได้เพียงเป็นพระสนม  วิธีสร้างบารมีของเธอคือการปูนบำเหน็จเลี้ยงบริวารและเครือญาติให้จงรักภักดี  และอาศัยช่องว่างจากการด้อยการศึกษาของประชาขนและความอ่อนแอของฝ่าบาทสร้างบารมีจากความเชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เธอสร้างสถานการณ์ขึ้นเอง  แล้วบงการใช้ระบบขุนนางที่เผด็จการครอบงำทุกอย่างในบ้านเมืองได้อย่างยาวนาน  จนกระทั่งมาพบกับคู่แข่งที่ฉลาดพอฟัดพอเหวี่ยงกันคือ ซอนต๊อก และพีดัม (มันส์มากที่เห็น 2 คน ใช้ความฉลาดโต้ตอบกัน) เธอก็เสียศูนย์ไป เมื่อหลงกลไปแข่งกับซอนต๊อกและชุนซูเพื่อเป็นมหาราชินีเสียเอง แล้วจุดจบของเธอก็มาถึง  แต่อย่างไรเสียเนื้อแท้จริงๆเธอก็รักชาติเหมือนกัน  แต่รักด้วยวิธีการของเธอ..
     4. พีดัม  เป็นตัวเด่นอีกคนหนึ่ง ที่น่าสงสาร  เป็นลูกที่แม่(มีซิล)ทอดทิ้ง  อาจารย์ที่เก็บไปเลี้ยงไปสอนก็ไม่ได้เลี้ยงดูด้วยความรัก  เขาจึงสั่งสมความสับสน ไม่ไว้วางใจใคร ขี้อิจฉา(อิจฉาคิมยูซิน) มีความฉลาด ทันคน มาตั้งแต่เด็ก แต่โดยเนื้อแท้จริงๆเป็นคนดี   พอมาพบกับองค์หญิงต๊อกมานก็เกิดความรัก  และเมื่อรู้ความจริงว่าตนเองก็มีเชื้อพระวงศ์เหมือนกัน  ก็เกิดความทะเยอทะยานที่จะเป็นกษัตริย์เพื่อครอบครององค์หญิง  ซึ่งสวนทางกับอุดมการณ์ขององค์หญิง ที่รักเขาด้วยความสงสาร เห็นใจ ไว้วางใจ  ในที่สุดเขาก็ไม่สมหวังสักอย่าง เพราะความรักแท้ที่เขามอบให้ซอนต๊อกนั้น เป็นความรักที่หวังครอบครอง  ไม่ใช่ความรักที่เสียสละเหมือนคิมยูซิน
       ขอวิเคราะห์ตัวละครสำคัญๆเพียงเท่านี้  ใครที่กำลังดูอยู่ หรือได้ดูจนจบแล้วเหมือนผม ช่วยมาวิเคราะห์ต่อยอดกันนะครับ