มีเพื่อนชายที่สนิทท่านหนึ่ง เป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

เคยถามเขาว่า ทำไมถึงมาเป็นอาจารย์ เงินเดือนก็น้อย งานก็เยอะ ทั้งงานราช งานหลวง บางเสาร์-อาทิตย์ก็แทบไม่ได้พัก เพราะมีสัมมนา มีกิจกรรม งานวิจัย ฯลฯ

คำตอบที่น่าชื่นชม "เพราะอยากให้เด็กได้ความรู้ และมีอนาคตที่ดี ถือว่าได้สอนเด็กไม่ใช่เพราะได้เงินเดือน แต่ได้บุญ สำคัญ อิ่มกอิ่มใจ ยิ่งถ้าลูกศิษย์ได้มีอนาคตที่ดีๆ..."

ก็เลย เข้าใจว่า ยังมีครู(อาจารย์)แบบนี้อยู่ในบ้านเรานี่นา เป็นบุญของเด็กค่ะ

อยากให้ครู มีจิตสำนึกความเป็นครูทุกลมหายใจ.....

มาสนับสนุนครูดีค่ะ

สังคมเปลี่ยนไปแต่ครูดีก็ยังเป็นครูดี

หลายคนเข้าใจผิดคำว่าครูดี

ดีอย่างไร

บันทึกนี้จะเป็นคำตอบที่ดีอีกหนึ่งบันทึกค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ตัวเราคือครูของเรา

ท่านทำให้หนูนึกถึงว่า เราต้องสั่งสอนตนเอง

ให้เป็นคนที่เชื่อตนเองได้ กราบไหว้ตนเองได้

ไว้ใจตนเองได้ก่อน

การใช้ตนเองเป็นตัวแสดง

คำตอบก็มีในตนเอง

คำถามก็เกิดขึ้นในตนเอง
เกลียวใจ เกลียวปัญญา คนน่าทึ่งจริง ๆนะเจ้าค่ะ

สาธุเจ้าค่ะ

สังคมนี้มักจะหวังให้ใครคนใด คนหนึ่ง อาชีพใด อาชีพหนึ่งมาแบก มาเข็นคนทั้งประเทศ ทั้งสังคม

คนเข็นก็เหนื่อย คนแบกก็หนัก หนักมาก ๆ ก็หลังหัก ตกม้าตายกันทั้งสองคน...

ถ้าหากทุกคนเป็นคนดี เป็นครูที่ดี

เป็นคนดีที่ตัวเองนับถือ เป็นครูดีที่ตัวเองกราบไหว้แล้ว

จะไม่มีใครแบกใคร ไม่มีใครเข็นใคร ทุก ๆ คนก็จะสามารถเดินก้าวไปเดินสองขาสองตนเอง

"ศีลธรรม" นั้นเองจะทำให้เราคนดี เป็น "ครู" ที่ดี

คนในสังคมปัจจุบันมีศีลที่ "ทราม" สังคมในปัจจุบันถึง "ทราม" ลงไปตามคนที่ไม่มี "ศีลธรรม"

สังคมนี้ขับเคลื่อนด้วยคน "ทุกคน"

คนดี สังคมดี

คนทราม สังคมทราม

เราไม่สามารถทำให้คนอื่น คนใดดีได้

แต่เราสามารถทำให้ตัวเราเองดีได้ เป็นครูที่ดีได้...

ถ้าทุก ๆ คนเป็นคนดี สังคมนี้ก็จะดี

แต่ถ้ามีครูเป็นคนดีอย่างเดียว ไฉนเลยจะไปอุ้มคนทั้งสังคมไว้ได้...

เป็น"ครู" เป็นได้ก็เพราะมีคนปวารณาตัวเป็น"ศิษย์" (ไม่ว่าทางใดก็ตาม)

เมื่อไม่มี "ศิษย์" นั่น ไม่ใช่ "ครู" (ไม่ว่าทางใดก็ตาม)

หาใช่ การแต่งตั้งตนเอง เที่ยวไปป่าวประกาศว่า ตนเป็นครู

หรือ แค่มีใบประกอบวิชาชีพ เท่านั้น...