ในการประชุมของ สช. เรื่องธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ เมื่อ ๒๗ ส.ค. ๒๕๕๑ มีการนำเสนอเรื่องการสร้างและเผยแพร่ความรู้ด้านสุขภาพ   ผู้ยกร่างเขียนแบบเน้นที่การวิจัย    ผมดีใจมากที่มีคนเอ่ยถึงความรู้จากการปฏิบัติ ซึ่งเป็นความรู้ในคน    และต่อมามีคนพูดคำว่า การจัดการความรู้ภาคประชาชน

          ประชาชนคนธรรมดามีความรู้ในการดูแลสุขภาพของตนเอง และของญาติมิตร    ความรู้แบบนี้อาจเรียกว่าภูมิปัญญาชาวบ้านก็ได้    ถ้ามีการจัดการความรู้ของชาวบ้านแบบนี้ ระบบสุขภาพของไทยจะมีทั้งส่วนผสมของความรู้แนววิทยาศาสตร์ที่บุคลากรสุขภาพมีความเชี่ยวชาญ  และความรู้แนวปฏิบัติ ที่ตัวชาวบ้านที่เป็นโรคหรือที่เอาใจใส่รักษาสร้างเสริมสุขภาพของตนเอง    ความรู้ทั้ง ๒ แนวจะเสริมพลังซึ่งกันและกัน   และหมุนเกลียวความรู้ต่อเนื่องไม่หยุด

          โดยแนวทางนี้ ระบบสุขภาพไทยจะเป็นระบบที่พอเพียง    ไม่สิ้นเปลืองมากเกินไป    และเป็นระบบที่เคารพศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์

วิจารณ์ พานิช
๒๗ ส.ค. ๕๑