• ธุค่า ..

เมื่อคืนต้อมโซ้ยมาม่ากับปลากระป๋องค่ะ  ^_^   แต่ไม่ได้ละเมียดละไมดัง ..

ค่อยๆเคี้ยวเนื้อปลากระป๋องช้าๆ ให้สมกับความคิดถึงที่มีให้กับคนๆหนึ่งที่เคยรู้จัก คนที่ชอบกินยีปลากระป๋องใส่เนยลงต้มกับซอสมะเขือเทศอีกกระป๋อง แล้วราดหน้าเส้นสปาเก็ตตี้

ปลากระป๋องนี้ไม่ใช้วัตถุกันเสีย..ไม่ต่างจากความรักความคิดถึงที่ไม่เคยบูดเน่า....

อืมมม  เย็นนี้จะลองกลับไปกินปลากระป๋องใหม่อีกทีค่ะ  เผื่อว่าจะมีอารมณ์สุนทรีย์แบบอาจารย์มั่ง  ^_^

ขอบคุณค่า

• ตามมาคิดถึงด้วยคน
• น้องข้างบนซนๆๆนะพี่
• ปลากระป๋อง
• อาหารโปรดนักศึกษาปริญญาเอก
• กำลังกลุ้มใจครับ
• มาม่าขึ้นราคา
• ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ

สวัสดีค่ะน้องต้อม...เปลี่ยนรูปใหม่นานหรือยังคะ...

กินปลากระป๋องคืนนี้จะคิดถึงใครไหม.....

"ปลากระป๋อง..กระป๋องสุดท้ายหมดไปแล้วกับอารมณ์คิดถึง....แม้ว่าในใจจะมีคนให้คิดถึงมากมาย...

ใครๆ ชอบว่า..เป็นคนหลายใจ....แต่ไม่เลย...เถียงอีกด้วยแหล่ะว่า....ปลากระป๋องมีไว้สำหรับความคิดถึงที่เฉพาะเจาะจงคนๆ นั้นเท่านั้น

กินของกินอื่นก็จะคิดถึงคนอื่น....แล้วอย่างนี้จะว่าหลายใจได้อย่างไร"

...เน๊อะ...น้องต้อมเน๊อะ......^_______^

สวัสดีค่ะ อาจารย์จ้องขจิต....

ปลากระป๋อง...ของประจำห้องของนักศึกษาปริญญาเอกเกือบทุกคน...เหมือนผักกาดขาว เส้นหมี่อบแห้ง ข้าวสาร ไข่ไก่...

แต่...หม้อหุงข้าวที่เก็บฝาหม้อไว้ในตู้เย็น...อาจมีเพียงนักศึกษาปริญญาเอกคนเดียวในประเทศไทย...ใช่ไหมเอ่ย.....^____^

• ธุอีกทีค่ะ อาจารย์..

เพิ่งเปลี่ยนเมื่อวานนี้ค่ะ  แบบว่า..ลองในแบบที่ไม่เคยชินมั่ง  รูปนี้ต้อมพยายามยิ้มมมแล้วน๊า  ฮ่าๆ  ใครก็ไม่รู้  พี่คนข้างบนน่ะค่ะ  ชอบมาแซวเรื่องต้อมทำชิงช้าพังเรื่อย อิอิ

กินปลากระป๋องเมื่อคืนนี้ก็คิดไปพลางว่า..ดูซิ ใครๆ ไปลอยกระทงกันหมด  ทิ้งให้เรานั่งโซ้ยมาม่ากับปลากระป๋องอยู่คนเดียว

อิอิ  ก็ต้อมไม่มีปลากระป๋องยี่ห้อ "แห่งความคิดถึง" เหมือนของอาจารย์นี่คะ    ค่ะ กินของใครก็คิดถึงคนนั้น   และหากกินของใครคนอื่นก็คิดถึงคนอื่นนั้น  ไม่ได้หลายใจเล้ยยย..เพราะได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้วค่ะ   ของใครก็ของใคร  เนอะๆ ด้วยคนค่ะ  ^_^ ยิ้มมมมมมม

• นั่นพี่สร้อยมีแซว
• น้องต้อม กินมาม่าเป็นด้วย
• นึกว่า อวบระยะสุดท้ายแล้วไม่กิน
• อิอิอิๆๆ
• อยากกินปลากระป๋อง
• ตรา ความคิดถึงจังเลย
• ฮ่าๆๆๆ

• ขออนุญาติ อาจารย์จันทรรัตน์ นะคะ..

ท่านพี่คนข้างบนน่ะค่ะ  แหม๊..กัดหนูสนุกนะคะ  เดี๋ยวเถอะ ๆๆ  ถึงเค้าจะอ้วนก็อ้วนอย่างมีคุณภาพหรอก   ก็มาม่าน่ะอาหารประจำของต้อมเชียวน๊า  

และปลากระป๋อง ตรา "ความคิดถึง"   ....คนที่ทำไร่แห้วอย่างท่านพี่ขจิตคงจะไม่ได้ลิ้มรส ซะล่ะม๊างงง

....ขอกราบขอบพระคุณอาจารย์จันทรรัตน์ค่ะ ที่อนุญาตให้ใช้พื้นที่  เอ๊ะ..ยังไม่ได้ให้อนุญาตหรือคะ? ว๊า .. งั้นต้อมขอขี้ตู่เอาเองค่ะ

• พี่สร้อยขออนุญาตนะครับ 
• น้องต้อมครับ
• พี่เอาแห้ว มังคุด ระกำ บ๋วย มาฝาก
• ฮะๆๆๆๆ

• ขออนุญาต อาจารย์จันทรรัตน์อีกทีนะคะ  (( แอบอ้อนๆๆ ))

ท่านพี่คนข้างบนน่ะ   แหม๊..ก็พอๆ กันล่ะว๊า  ต่างกันที่น้องน่ะแค่มือสมัครเล่น  แต่ท่านพี่น่ะได้ข่าวว่าเจ้าของไร่แห้ว มังคุด ระกำ บ๋วย ตัวจริง เสียงจริง และเป็นมืออาชีพ ไม่ใช่รึ?

ฮา....

จะมาอ่านบันทึกพี่สร้อย ด้วยความคิดถึง  ว่าจะ comment ซึ้งๆสักหน่อย...  แต่เด็กน้อยสองคนข้างบนซนจริงๆ   ขำกลิ้งเลย  555

• ขอบคุณพี่หนิงมากครับ
• ไปดีกว่าไม่อยากทะเลาะกับน้องต้ม เอ้ย น้องต้อม
• ฮ่าๆๆ

• สวัสดีค่ะ อาจารย์
• ป้าแดงก็ชอบ ปลากระป๋อง แต่ไม่ค่อยได้กิน เพราะซื้อข้าวกล่องมากิน
• นานๆกินปลากระป๋องทีก็ดีค่ะ กินอาหารสดได้คุณค่ามากกว่า

ปล. ป้าแดง เสนอว่า ยกต้นแห้ว มังคุด ระกำ บ๋วย มารวมกันทีไร่ดีมั้ยคะ อิอิอิ

• อิอิ..เอ้อ...เข้าผิดบล็อกมั้งนี่
• เจอน้องต้อม..กับน้องขจิต...ไม่ห้าม...มาส่งเสริม...แห้ว เป็นของหายากนะ..คิกๆ
• ฮ่าๆ...วันนี้ใครๆเขายังนอนพักเหนื่อยจากลอยกระทงอยู่มั้ง..
• อิอิ...อาจารย์สร้อยขา...ชอบทานมาม่ากับปลากระป๋องค่ะ
• กลัวขาดสารอาหารต้องใส่ใบตำลึงที่เก็บจากป่ารกๆข้างหอพักด้วยคะ
• ช่วงนี้เศรษฐกิจฝืดเคือง...ยังมาขึ้นราคาอีกแน่ะ

เพื่อนจ๊ะ

• มาลงชื่อบอกว่าอ่านแล้ว...
• ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น...กลัวโดนดุ..อิ..อิ

"ปลากระป๋องความคิดถึง"

น้องต้อมและอาจารย์น้องขจิต ช่างหาคำมาเรียกซะจริงนะจ๊ะ

มังคุด แห้ว(สมหวัง) ระกำ บ๊วย.......แพงๆ ทั้งนั้น...5 5 5 5  .....กิน กินเข้าไปเถอะอาจารย์น้องขจิต.....5555....

น้องหนิง dss@msu เวียนหัวกับเด็กซนไหมคะ...พี่ตาลายจนหนีไปหลับมางีบเลย....อิอิ

คุณป้าแดงขา.....ข้าวกล่องไม่มีใครเอาปลากระป๋องมาทำเลยนะคะ....เวลาสั่งข้าวกล่อง....มักวนเวียนสั่งแต่ผัดสิ้นคิด(กระเพราะไข่ดาว)...ทู๊กที.....5 5 5

เอาไว้เราไปถล่มไร่มังคุด แห้ว ระกำ บ๊วย ของอาจารย์น้องขจิตกันนะคะ......อิอิ

คุณnaree suwan เจ้าคะ....บนเครื่องไอพ่นมีปลากระป๋องกับมาม่าให้โซ้ยด้วยหรือคะ....แบบนี้...ความคิดถึงก็ไปทั่วถึงซิคะ.....ก็เรอกลิ่นผ่านไอพ่น....คงฟุ้งไปทั่วผืนฟ้า????.......

อิอิ..ดีใจ ดีใจ...เจอคน "เมนูเดียวกัน" อีกคนแล้ว....5555

คุณเพื่อน dd_L  กลัวถูกดุ????

แหมจะฝากความไปถึง .."ท่าน"  หรือจ๊ะ...บันทึกเล็กๆ ของสาวกปลากระป๋อง อย่างนี้ ท่านคงไม่เข้ามาดุ เรื่องใช้พื้นที่หรอกค่ะ....ฮ่าๆๆๆ

เอาบทขยี้ใจของครูบา หัวอกคนบ้าBlog(47) ตอน:กระทงเหงา มาฝากคุณเพื่อนด้วยนะจ๊ะ

สมัยพี่อยู่สะเมิง ยังกินเนื้อกินหนังอยู่น่ะ ปลากระป่องยำกับยอดอ่อนใบเมี่ยง สุดยอดเลยนะน้องฯ

สมัยเรียนจะซื้อตุนไว้ พอปลายเดือนก็ขุดเอามาเปิดกินกัน 1 กระป่อง 5 คน อิ อิ

สมน้ำหน้าพอต้นเดือนละกระดี้กระด้า ดีนัก อิ อิ.. 

พี่บางทรายคะ

ยำกับยอดมะม่วงก็อร่อยนะคะ..หรือใส่หอมหัวใหญ่ บีบมะนาว....กินกับข้าวเหนียว จิ้มปาดหมดจนน้ำหยดสุดท้าย.....

เมนูสำหรับสาวๆ ชาวหอยามค่ำคืนที่ไม่มี 7-11 เหมือนปัจจุบัน.....จานหนึ่งล้อมวงกินกัน มีกี่มือยื่นลงไปปาดจิ้ม ปาดจิ้ม ก็ไม่รู้...อิอิ

เมนูปลากระป๋อง....เมนูคุ้นเคยปลายเดือนของ(เกือบ)ทุกชาวมนุษย์เงินเดือน....5555

เพื่อนจ๊ะ

• มาบอกว่า มีบันทึกใหม่ให้อ่านที่นี่
• อ้างอิงถึงใคร ก็ไปขออนุญาตมาเรียบร้อยแล้วจ้ะ

ขอบคุณนะคะคุณเพื่อน dd_L

ขอบคุณนะคะ...แวะไปอ่านแล้วและจะกลับไปเติมความเห็นจ๊ะ..และขอยกความเห็นมาไว้ตรงนี้ด้วย

คนเป็นครู...แม้เปลี่ยนอาชีพในวันหนึ่ง ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เคยสร้างคนขึ้นมาอย่างไร....

เหมือนที่เคยสอนนักศึกษาพยาบาลเสมอว่า...เมื่อเราปฏิบัติงานในส่วนของสูติศาสตร์ เราปฏิเสธไม่ได้ว่า คำแนะนำของเรา การดูแลของเรา ไม่ว่าขณะคุณแม่ตั้งครรภ์ หรือขณะคลอดและหลังคลอด มีผลกับอนาคตชาติไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง...เพราะเด็กน้อยในอุ้งมือเรา ทั้งที่ยังไม่เกิดและกำลังเกิด...หากเราดูแลด้วยความขาดสำนึก...ผลกระทบต่อสุขภาพของเขาในระยะยาวหรือแม้แต่ตลอดชีวิตนั้น...ก็มีผลพวงจากการปฏิบัติของเราด้วย...และมันคือวงจรที่จะย้อนกลับมา...เมื่อเราชราขึ้น..เราก็อยู่ในอุ้งมือของอนาคตชาติเหล่านี้...จำนวนหนึ่งอาจจะเป็นนายกรัฐมนตรี บางส่วนไปเป็นโจรการเมือง...บางส่วนไปเป็นเกษตรกรที่ขาดสำนึกของพิษจากสารเคมี....และบางส่วนอาจจะเป็นแพทย์พยาบาล....สุขภาพของเขาจึงมีความสำคัญต่อเนื่องอย่างนี้

ขณะที่เราปฏิบัติอย่างไร..เราต้องย้อนมาถามตัวเองเสมอว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ และผลของมันจะกระทบกับอนาคตอย่างไร.....

การเป็นครูจึงไม่ใช่สิ่งที่ทำเพื่อวันนี้เพียงอย่างเดียว...ใช่ไหมจ๊ะเพื่อน....แต่คือการสร้างโมเดลของชาติและของโลกในไม่กี่ปีข้างหน้าด้วย...

(ตกลงกินปลากระป๋องด้วยกันไหม...อุอุ)

• อาจารย์ ขา..

เอายำยอดมะม่วงมาฝากค่ะ  ^_^

^

^

^

รูปข้างบนนั่น  ไม่ค่อยสวย  เวลาทำโชว์ไม่ค่อยสวย   อิอิ  แต่ปกติต้อมทำน้ำข้นคลั่กเลยนะคะ  อร่อยมากกกกกกก  อิอิ  (( ไม่ค่อยโม้เลยเนอะ ))   แต่จานนี้ก็อร่อยเหมือนกัน

หม่ำให้เกลี้ยงเลยนะคะ  อาจารย์....

ขอบคุณค่ะ น้องต้อม

จ๊อก จ๊อก...โห..ท้องร้องละเมอ ทันทีที่เห็นเลยนะเนี่ย....

น่าอร่อยจังค่ะ....ขอข้าวเหนียวกระติบด้วย....อิอิ

น้องต้อมนี่มีเสน่ห์นางวัก แน่ๆ เลยค่ะ...แบบนี้ลูกสะใภ้ ใน แม่ผัวกับลูกสะใภ้ ต้องมาขอฝึกงานด้วย....อิอิ

เสน่ห์ปลายจวัก  ไม่เห็นมีใครรักสักคน  TT_TT

ป.ล. ชอบคิด - ชอบฝัน แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ลงมือทำค่ะ   และหากได้ลงมือทำแล้วก็สนุกสนานค่ะ    อาจารย์ชอบทำกับข้าวไหมคะ?

เสน่ห์ปลายจวัก เดี๋ยวนี้พบเห็นได้น้อย เพราะว่าการซื้อหามันก็สะดวก..ราคาก็ไม่แพงจนเกินไป....แต่คนทำกับข้าวเป็นก็ยังได้เปรียบตรงที่ เลือกรสชาติเองได้ เลือกคุณภาพเองได้....และยังพัฒนาความคิดริ่เริ่มสร้างสรรในการจัดทำ จัดวางด้วย...ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่ลำบาก...แถมถ้ามีโอกาสไปกินอาหารที่อร่อยๆ ก็ยังสามารถมาพัฒนาฝีมือตัวเองได้อีก....

ที่เห็นๆ คือ...นางเอกของทมยันตี...มีเสน่ห์เรื่องทำกับข้าวนะจะบอกให้...ไม่ว่าจะเรื่องนั้นเป็นยุคไหนๆ ก็เถอะ...

ว่าแล้วก็ไม่อยากคุยว่า....พี่ก็ทำกับข้าวเป็น(บางอย่างแต่ไม่บอกว่าอะไร)....ฮ่าๆๆๆๆ

• ธุ อาจารย์สร้อยในรอบบ่าย เจ้า..

ขอทายว่าอาหารจานเก่งนั้นได้แก่ "ปลากระป๋อง ((แห่งความคิดถึง))" นั่นเอง  อิอิ  แซวเล่นนะเจ้า

นางเอกของคุณทมยันตีต้องเก่งค่ะ    ต้อมเห็นด้วย  ^_^

คนทำกับข้าวเป็นนั้นได้เปรียบคนอื่นอย่างที่อาจารย์ว่ามาจริงๆ ด้วยค่ะ   ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของรสชาติ  คุณภาพ  และยังสามารถประยุกต์  ออกแบบ ได้โดยไม่มีข้อจำกัด

จริงๆ แล้ว ต้อมไม่ใช่คนที่ทำกับข้าวเป็น   เมนูแต่ละอย่างนั้นต้อมเริ่มทำจากความไม่รู้ด้วยซ้ำ   ไม่เคยดูในตำราไหน  เพียงแต่อาศัยนึกถึงรสชาติ  หน้าตา    หลายๆ ครั้ง เพื่อนมายืนดูต้อมทำถึงกับส่ายหน้า  แต่ทำออกมาก็เห้นหมดทุกที อิอิ

แล้วจะเฉลยได้หรือยังคะ  ว่าจานเก่งของอาจารย์คืออะไร?  อิอิ 

สวัสดีค่ะน้องต้อม

แหม...สัปดาห์หนึ่งผ่านไปเร็วนะคะ....วันอาทิตย์แล้วกินปลากระป๋อง...วันนี้จะกินอะไร....อุอุ

คำถามสุดท้าย...ตอบยากจัง....เลือกยากว่าจานเก่งคืออะไร....แต่ว่า จานที่ชอบกินบ่อยคือ ต้มผักใส่กระดูกหมู และผักนึ่ง....อิอิ...

ระยะนี้มีเมนูกล้วยอบในไมโครเวป.....เพราะว่ากล้วยหักมุขสุกหลายหวี เลือกหวีสวยๆ ไปฝากท่านที่เคารพนับถือแล้ว ก็เอาที่เหลือแกะเปลือกใส่ไมโครเวป 5 นาที อร่อยค่ะ......(ลืมถ่ายรูปไว้เพราะเครือนี้ลูกโตมาก ลูกหนึ่งยาวคืบกว่าๆ)

เมนูเด่นเสาร์อาทิตย์นี้คือ กล้วยอบไมโครเวปค่ะ....