ทุกครั้งเมื่อถึงวันที่ ๘ กันยายนซึ่งเป็นวันการศึกษานอกโรงเรียน ผู้เขียนมักจะคิดถึงภาพความทรงจำครั้งอดีตเสมอ
ภาพเด็กผู้หญิงอายุสิบห้าปีที่วิ่งฝ่าสายฝนกลับบ้านในยามค่ำคืน เมื่อเวลาสามทุ่มไปแล้ว บนถนนสายเปลี่ยวที่ไม่มีแม้แสงไฟฟ้า ผ่านป่าช้า มีแต่ดินเลนที่เฉอะแฉะ มือหนึ่งหิ้วรองเท้า มือหนึ่งหอบตำราเรียน แล้วก็มีสุนัขยอดกตัญญูคอยวิ่งมารับ และวิ่งกลับบ้านพร้อม ๆ กันด้วยระยะทางกว่าหนึ่งกิโลเมตรเสมอ …..
วันนั้นในอดีตกลายเป็นวันนี้ในปัจจุบันที่เด็กคนนั้นผ่านระบบการศึกษานอกโรงเรียน โดยเรียนศึกษาผู้ใหญ่ตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นจนถึงมัธยมศึกษาตอนปลาย จากนั้นก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงได้สำเร็จเป็นบัณฑิตเกียรตินิยม และมุ่งมั่นบนถนนการศึกษาจนกลายเป็นมหาบัณฑิตมีอาชีพการงานที่มั่นคง
วันนี้คงเกิดขึ้นไม่ได้ หากไม่มีการศึกษานอกโรงเรียนที่เปรียบเสมือนแสงเทียนที่ชี้นำแสงสว่างให้ผู้ด้อยโอกาสมองเห็นทาง และก้าวเดินไปได้จนถึงจุดหมายปลายทางฝัน
ขอบคุณการศึกษานอกโรงเรียนที่ช่วยปั้นดินที่ไม่มีค่าให้เป็นดาวดวงน้อยแม้จะไม่ระยิบแสง แต่ก็เปล่งประกายเจิดจรัสอยู่บนถนนการศึกษา ด้วยศรัทธาและความภาคภูมิใจ....สมดังบทประพันธ์ของ ม.ล.ปิ่น มาลากุล ที่กล่าวไว้ว่า
" อันอำนาจใดใดในโลกนี้
ไม่เห็นมีเปรียบปานการศึกษา
สร้างคนหาค่ามิได้ในโลกา
ขึ้นจากผู้ที่หาค่าไม่มีฯ"
..........................................................
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
ปลื้มใจแทนเด็กคนนั้นจัง..จะเรียกเธอว่าดอกไม้เหล็กแห่งการศึกษานอกโรงเรียนดีไหมเอ่ย..ครูอ้อยเล็กฝากบอกเธอด้วยนะว่าชื่นชม..ปัจจุบันเธอคงเหมือนกับธรรมทิพย์ยังกะแฝดเลยเน๊าะ...
สวัสดีค่ะอาจารย์ ขอชื่นชมที่เด็กสาวคนนั้นเห็นความสำคัญของการศึกษา...การเข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อและยังได้รับเกียรตินิยม...ถือว่าเป็นความภูมิใจ ...
การศึกษาช่วยหล่อหลอมให้เป็นคนดี...ขอชืนชมคนดี...อาจารย์วราภรณ์คนเก่ง...
หนูอยากเป็นคนดีและเก่งค่ะ
"เปลวเทียนยังส่องป่า
8 กันยาเพื่อการศึกษาก้าวไกล
เติมพลังใจให้คนนอกโรงเรียน"
มีความสุขมากนะครับร่วมสานอุดมการณ์นอกโรงเรียนต่อไป
แวะมาทักทายครับ หายไปหลายวันนะฮะคุณวราภรณ์ สบายดีนะครับ
มาชื่นชมเด็กผู้หญิงเก่งที่มีความเพียรพยายามคนนั้นค่ะ...เพราะเธอรักดีใฝ่ดี...และเธอผู้นั้นก็ได้ดีดั่งใจหมาย...การศึกษาสร้างคนให้เป็นคนเสมอ...ขอให้มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะพี่...ผู้หญิงเก่ง ความเพียรเลิศ :)
สวัสดีค่ะ
สวัสดี และขอบพระคุณ
ที่ไหนก็เรียนได้
แต่ที่เด็กจะเรียนอยู่ที่ไหน ?
คนจนด้วยเงื่อนไข มากมายที่โง่ไปตลอดกาล
เพียงเพราะขาดโอกาส
การศึกษานอกโรงเรียน...เป็นเส้นโชคของคนที่สังคมลืมไป
ปล่อยเส้นโชคออกไป...ช่วยเยียวยาโอกาสเท่านั้นเอง
คนแบบนี้...ไม่มีโอกาสแม้จะเรียกร้อง
ถึงพูด..คนก็ไม่เข้าใจ
มีเสียง...ก็ไม่มีใครฟัง
คนมีเมตตา มีปัญญา ทำเรื่องที่มองเห็นยาก
เหมือนปิดทองพระให้น่ากราบไหว้
ปล่อยไว้....พระก็ยังเป็นพระวันยันค่ำ
เพียงไม่สวยงาม และ
ถ้าเป็นคนก็ทำประโยชน์แก่ชาติไม่ได้เท่านั้นเอง
ลูกหลานคนไทย....ถึงยังไงก็ยังเป็นไทยตลอด
ทรัพยากรของชาติไม่ควรถูกทอดทิ้ง...
ดอกไม้สวยงามในป่า..ไม่เอามาประดับแจกัน...มีแต่ร่วงโรย
น่าดีใจเหลือเกิน...มีคนมีน้ำใจแผ่ไปถึง
น่าดีใจกับคุณครูธรรมทิพย์ จัดการให้เรื่องนี้สวยงาม
อ่านกระทู้แล้ว....หัวใจพองเองได้ยังไงก็ไม่รู้
อยากปรบมือให้...ก็กลัวไม่ได้ยิน
ฝากคำพูดไว้สั้นๆว่า....น่ายินดีเหลือเกิน
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยม
ดีใจด้วยกับงานการศึกษานอกโรงเรียนที่สามารถพัฒนาคนให้มีความรู้ความสามารถ เป็นคนเก่งและดีในสังคม
ขอชื่นชมเด็กคนนั้นนะค่ะ ที่พยายามและชนะอุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงไปได้ด้วยดี และเป็นกำลังที่สำคัญในการร่วมกันพัฒนาประเทศชาติต่อไป
ครูธรรมทิพย์ เปลี่ยนรูปเป็นรูปดอกทานตะวันใช่ไหมคะ อันหาบล็อคก็ไม่เห็นอยู่แล้ว มาแปลงร่างเป็นดอกไม้อีก ดีนะคะที่จำชื่อได้ พบที่เมนูรวมหน้าแรกคะ เลยเข้ามาเยี่ยมคะ
พี่สุวจีกลอนคนล่าฝัน ขึ้นใหม่ แต่อยู่ที่ช่วงปรับปรุง มันทั้งหายทั้งซ้ำ เลยไม่ไปแตะต้องแก้ไขอีกแล้วคะ ปล่อยมันไปเลย ในช่วงปรับปรุงคะ
ขอชมเชยคนที่ไต่เต้าตนเองจนประสบความสำเร็จในการศึกษาคะ อย่างพี่สุนี่ก็ไม่ค่อยมีปริญญากับเขานะคะ อาศัยการเรียนรู้เพิ่มเติม แล้วก็เรียนระดับปริญญาทั้งทำงานก็ตอนแก่พึ่งจบนี่แหละคะ จบแล้วก้ไม่ได้เอาวุฒิไปทำงานหรือเพิ่มเงินเดือน หรือขึ้นตำแหน่ง เรียนเพราะ อยากเสริมศักยภาพตนเอง ที่มีเวลาเหลืออีกไม่นาน เสริมความรู้ ที่รุ่นคนมีอายุ รุ่นนี้ เขาอยู่บ้านเฉยๆ หรือไม่เขาเลี้ยงหลานแล้วคะ แต่พี่สุก็ยังมาเรียนรู้ เรียนที่ GTK ไม่มีคนมาให้ปริญญา เลยไปเรียนมหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อเอาใบปริญญา มาเพื่อเป็นสิ่งที่เราตั้งใจมุ่งมั่นมา ไม่มีอะไรมากำกับบอกว่า คนนี้ เรียนมากนะ แต่ไม่มีใบปริญญา เดี๋ยวเขาจะว่าเราฝอยอีกคะ เขาก็เชอะ ซิคะ
ขอชื่นชมนะคะ แม้แต่ กศน.แต่เขาก็มุ่งมั่นจนได้เกียรตินิยม จากบัณฑิต จนกลายเป็นมหาบัณฑิค ขอยกย่องชมเชยคะ การเรียน อาจเรียนรู้ทันกัน ถ้าเอาใบปริญญาเป็นหลักวัดคะ ฉนั้น ฝันต่อไปเถอะคะ พอดีหละ ไปอ่านกลอนล่าฝัน ของพี่สุให้หน่อยนะคะ คนดี ไปตรวจกลอนให้หน่อยคะ คงจะมาบล็อคครูธรรมทิพย์ไม่ผิดนะคะ ไปหละ
สวัสดีค่ะ พี่สุ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและจำกันได้ค่ะ
เปลี่ยนรูปแทนตัว แต่ใจไม่เปลี่ยนค่ะ
ปรับรูปโฉมใหม่เหมือน GTK ไงคะ ?
"ไม่มีใครแก่เกินเรียนค่ะ" ขอชื่นชมกับพี่สุด้วยค่ะ
ที่มีความพากเพียรจนได้รับใบปริญญา
ปริญญาทางโลกต่อให้เรียนสูงเพียงไร หากขาด
ปริญญาทางธรรมที่จะช่วยให้ตนเองพ้นทุกข์ได้
ก็คงไม่เกิดประโยชน์นะคะ
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจและคำชื่นชมที่มีให้ค่ะ
จุดมุ่งหมายในการศึกษา "เพื่อสร้างสรรค์พัฒนา
ตนเองและสังคม" เท่านั้นเองค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยม สบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะ ยามเช้าๆที่ขอนแก่น หมอกลงแล้วนะคะ ใกล้หน้าหนาวแล้ว
กล้วยไม้สวย สีขาว คิดถึงอ.วราภรณ์ ผู้มีจิตใจดี
สวัสดีค่ะ พี่แดง
สวัสดีค่ะ
แวะเข้ามาทักทาย อ่านแล้วรู้สึกภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งของ กศน. นาน ๆ ครั้งที่มีคนชม กศน. เพราะมีความรู้สึกว่าไม่มีใครมองเห็น กศน.เลย แต่ตัวเองก็ยังมีความภาคภูมิใจที่ได้เป็นครู กศน.ค่ะ