• อ่านแล้วคิดถึงสัจธรรมของชีวิตอย่างยิ่งเลยครับ
• ตอนนี้กำลังค้นหาเพลง "ดอกไม้ใกล้มือ"ครับ
• ถ้าค้นหาได้แล้วจะมาเปิดพร้อมกับอ่านบันทึกนี้อีกครั้งครับ

อาจารย์ตีความหมายบทเพลงนั้นอย่างไรครับ  ผมไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าใดนัก   อาจเพราะความหมายของเพลงหรือเปล่าจึงทำให้นิสิตานักศึกษา แต่งตัวยั่วยวนสายตาและอารมณ์มากขึ้น   ปัญหาของคำที่ต้องตีความก็คือ  "ทิ้งไปให้ตรม เหยื่อผึ้งเหยื่อลม ให้คนเขาชมดีกว่า" นี่แหละครับ

วันนี้ยังมีการวิจัยพบว่า เด็กหญิงระดับมัธยม ถูกเพื่อนชายฟันครึ่งต่อครึ่ง  นี่คืออะไรครับ

ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นในบล็อกนี้ค่ะ

ดิฉันชอบเพลงนี้มากค่ะ ทั้งเนื้อร้องและทำนอง ในเนื้อร้องซึ่งแต่งโดยครูแก้ว อัจฉริยะกุล ดิฉันมองว่าท่านเขียนออกมาในลักษณะที่สื่อถึงความคิดของผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นเหมือนดอกไม้ริมทาง ดังในตอนที่ว่า

"ทิ้งไว้หมองไหม้เสียเปล่า    
ขืนปล่อยเจ้าผึ้งไม่เคล้าก็เฉาด้วยลม
ทิ้งไปให้ตรมเหยื่อผึ้งเหยื่อลม    
ให้คนเขาชมดีกว่า

ดีกว่าจะทิ้งคาต้น    
โรยหล่นผู้คนไม่เห็นราคา
เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือว่า    
ไม่ใช่ดอกฟ้าที่อยู่ไกล"

ซึ่งเป็นการเตือนให้ผู้หญิงระวังผู้ชายเหล่านี้ แม้เพลงนี้จะเป็นเพลงเก่ามากแล้ว แต่ดิฉันคิดว่าเนื้อหาเหมาะสำหรับยุคปัจจุบันมากๆ ด้วยว่า วัตถุนิยมเข้ามาครอบงำผู้คนมากเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็น หรือการใช้เงินด่วนเพื่อถอยมือถือราคาแพงๆ หรือ ใช้รถใหม่ยี่ห้อดีๆ เกินกำลังทรัพย์ เพื่อมาเสริมความมั่นให้ตนเอง เป็นต้นค่ะ

และโดยเฉพาะผู้หญิงในสมัย "นิยมกิ๊ก" ที่หลงไปกับการแต่งตัวล่อแหลมเพื่อสร้างความมั่นใจให้เป็นชวนมองแก่คนทั่วไป ต้องระวังตนอย่างยิ่งค่ะ เพราะผู้ชายที่มีแนวคิดอย่างในเพลงนี้ที่สื่อออกมามีให้ผ่านเข้ามาในชีวิตแน่ๆ ค่ะ

• เปรียบ ใครๆ ก็เปรียบได้ครับ
• เป็น อยู่ที่ตัวตนของคนนั้นๆ ว่าจะเป็นหรือไม่
• ความเข้มแข็ง คือกำแพงป้องกันภัยทั้งมวลครับ
• ฝากท่านอาจารย์ ดร. จันทวรรณ ด้วยความเคารพครับ
• ขอบพระคุณครับ

สวัสดีคะอาจารย์

กะปุ๋มเข้ามาอ่านถึงกับยิ้มเลยคะ...

กะปุ๋มเขียนบันทึกถึงเรื่องทำนองนี้ไว้หลายบันทึกเหมือนกัน...เกี่ยวกับผู้หญิงให้หันกลับมาทำสิ่งที่ดีงาม..

เพราะในเวทีเสมือนนี้ทำให้กะปุ๋มเรียนรู้อะไรหลายอย่าง...ในคราบของเกียรติยศที่บังหน้า...แต่ตัวตนจริงหามีแก่นแท้ไม่..คอยหลอกหล่อผู้หญิงไปเรื่อย...และผู้หญิงเองก็มีเช่นกันที่ถลำไปทำผิดศีลธรรมทำร้ายผู้หญิงด้วยกัน...ทั้งที่เขาเป็นเจ้าของครอบครัวและมีลูก...แต่ผู้หญิงก็ยังเพลี้ยงพลำอำนาจมืดของตนเองไปทำร้ายครอบครัวคนอื่น...

เดี๋ยวมา ลปรร.ใหม่นะคะ...ไปขึ้นเครื่องก่อนคะ

- คุณบวรค่ะ ขอบคุณมากสำหรับเพลงประกอบ

- กะปุ๋มค่ะ งานที่กะปุ๋มทำอยู่ คงได้เจอกับผู้หญิงที่เพลี่ยงพล่ำกันไปแล้วหลายต่อหลายคน ส่วนงานที่ดิฉันทำอยู่นั้นกลับได้เห็นผู้หญิงที่กำลังจะมีโอกาสเพลี่ยงพล่ำสูงค่ะ หรืออาจจะเพลี่ยงพล่ำไปแล้วก็คงจะมีบ้าง บ่อยครั้งที่ดิฉันเตือนผู้หญิงเหล่านี้ แต่ก็เท่านั้นล่ะค่ะ สู่ค่านิยมไม่ไหว

ดิฉันอยากให้มหาวิทยาลัยทั้งหมดยกเลิกเครื่องแบบนักศึกษาหญิงในปัจจุบัน แล้วให้หันมาใส่กางเกงแทนกระโปรง ส่วนเสื้อผ้าก็ให้เป็นเชิ้ตปกติสีเข้มหน่อยและห้ามรัดติ้ว

แล้วก็อยากให้นักศึกษาที่เรียนด้านการออกแบบเสื้อผ้าช่วยหันมานำเสนอออกแบบเสื้อผ้านักศึกษากันใหม่ตาม concept ของการสร้างเสริมคุณค่าความเป็นหญิงให้นักศึกษาหญิงค่ะ

ถ้าเมื่อไรว่างกะจะนำเสนอเป็นโครงการวิจัยแบบ experiment ถ้าเสนอให้เปลี่ยนกันเฉยๆ คงกระทำยาก มหาวิทยาลัยก็อาจจะไม่เอาด้วยกระมัง คงต้องประมาณว่าต้องมีโครงการวิจัยประกอบ และออกมาเป็น papers บางอย่างนะดิฉันว่า ก็เห็นกันอยู่จะๆ ว่ามันเป็นปัญหา ทางแก้ก็มีอยู่ชัดๆ ก็น่าจะทำกันไปได้เลย แต่ก็ไม่ทำ

อาจารย์ จันทวรรณครับ

ผมเห็นด้วยที่จะต้องเปลี่ยนลักษณะเครื่องแต่งกายนิสิตนักศึกษา  กางเกงก็น่าหวาดเสียวครับ  บางคนสวมกางเกงเอวต่ำไปถึงไหน ๆ   แต่มันก็คือยุคสมัยครับ  ไปกำหนดกฎเกณฑ์มากเขาก็บอกว่าเป็นสิทธิเสรีภาพของเขา

ถ้าไม่ให้สวมเครื่องแบบเลย  ก็เป็นการสิ้นเปลืองมากเลยครับ  หลายคนก็จะประกวดประขันกัน  และเมื่อผมต้องไปสอนในมหาวิทยาลัยที่นักศึกษาไม่ได้สวมเครื่องแบบ  ผมก็ไม่รู้ว่าใครเป็นนักศึกษาบ้าง   หรือเวลาไปตามบริษัทที่มีเครื่องแบบ  ผมว่าดีออกครับ คือรู้ว่าใครเป็นใคร

นี่ยังดีนะครับที่พระภิกษุ หรือ แม่ชี ในเมืองไทยยังมีเครื่องแบบอยู่  ถ้าไม่มีคงวุ่นวายพิลึก   มีคำทำนายว่าต่อไปในอนาคต พระภิกษุนั้นจะมีแค่ผ้าเหลืองคล้องคอ คงเป็นแบบเดียวกับเนคไท แหละครับ

เมื่อผมเป็นเด็ก  อาจารย์สอนว่า การแต่งกายนั้นไม่ใช่เพื่อตัวเรา  แต่เพื่อคนอื่น หรือ เพื่อสังคม   คนสมัยนี้อาจจะลืมไปน่ะครับ

ขอบคุณอาจารย์ครรชิตมากค่ะ

ดิฉันก็คิดว่า ถ้าได้เริ่มทำการเปลี่ยนแปลงเรื่องเครื่องแบบนักศึกษาหญิง รับรองได้ว่า ต้องมีนศ.มาเรียกร้องขออิสรภาพแน่ๆ ค่ะ แต่หากทางมหาวิทยาลัยสื่อสารพูดคุยกับนักศึกษาให้ตระหนักถึงเรื่องอันตรายจากการแต่งตัวแบบค่อนข้างหวาบหวิวอย่างที่เห็นกันทั่วไปในปัจจุบัน  และหันมาเน้นเรื่องการแต่งกายอย่างทะมัดทะแมงเพื่อเสริมสร้างบุคลิกภาพและความมั่นใจและปลอดภัย อาจจะต้องเอา fasion designer คนดังๆ มาออกแบบให้ค่ะ น่าจะมีส่วนช่วยให้เกิดการยอมรับในหมู่นักศึกษาขึ้นได้ไม่ยากค่ะ

ปล. วันก่อนดิฉันเห็นนศ.หญิงเลี้ยวรถล้มเพราะสาเหตุกระโปรงแคบเกินไป ดีที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก และหลายต่อหลายครั้งที่ดิฉันสังเกตุเห็นนักศึกษาใส่ค่อนข้างบางมาก แล้วใส่บราสีดำหรือบางครั้งก็บราเป็นลูกไม้ตกแต่งสวยงามน่ามอง ไม่ต้องบอกก็รู้ได้ไม่อยากว่า กลุ่มนักศึกษาชายจึงคิดอย่างไรกับผู้หญิงเหล่านี้

ผมอ่านบทเพลง แต่ผมแปลความหมายว่า

ตอนแรกเหมือนการบรรยายว่าหญิงที่อยู่ใกล้ผู้ชายจะเป็นที่ปราถนาของผู้ชายและจะถูกล่วงละเมิดทางเพศได้ แต่ตอนต่อมา เนื้อหาเหมือนว่า

จะปล่อยความสาวความสวยใ้ห้เฉาไปกับกาลเวลาลมแดด ควรจะมีคู่เถอะ ประมาณนี้

เนื้อหาไม่ได้มีคำแนะนำหรืออะไรที่โดดเด่นมากมายนัก

อ่านอีกครั้ง หรือจะเป็นการบรรยายความรู้สึกของผู้ชายที่ต้องการจะเด็ดดอกไม้ว่า หากปล่อยไปก็จะไร้ค่า ความหมาย

- เพลงนี้เพราะและให้ความหมายเปรียบเทียบดี

 - นอกจากเพลงนี้แล้ว เมื่อ วันพบปะชาวบล็อก( 8 ต.ค.) พี่หญิงใหญ่ คุณทิพวรรณ ก็ร้องเพลงที่มีความหมายเปรียบเทียบผู้หญิงกับดอกไม้ เหมือนกันค่ะ ให้ความหมายดี  แต่ไม่แน่ใจว่าเด็กสาวสมัยนี้จะรู้จักเพลงนี้หรือเปล่า

ดอกไม้กับแมลง ...

ดอกไม้แรกบานรูปสราญหอมยวนใจ

กลิ่นจรุงฟุ้งไกลหอมอวลอบพื้นดิน

 กลิ่นหอมปานใดย่อมยั่วใจฝูงภุมรินทร์

 ว่อนเวียนวกบินอย่างยินดี ...

ชมชิมลิ้มเลมจนอิ่มเอมน่าเปรมปรีด์

ชิมลองของดีพอเสื่อมศรีก็หนีเลย

สิ้นรสสิ้นชมสิ้นอารมณ์สมใจเชย

บินไปลับเลยเจ้าไม่เคยคิดอาลัย

ห่างเหินเมินจากไกลทอดทิ้งไปไม่กลับมา ...

ดอกไม้แรกบานเปรียบก็ปานสาวแรกรุ่น

ผลินวลละมุนเนื้อนวลนุ่มโสภา

แรกสาวแรกงามแรกก่อความ เย้าอุรา

เหล่าชายหมายตาอยากจะลอง ...

แมลงเหมือนชายคอยกล้ำกลาย ใคร่ครอบครอง

พอชมสมปองชายก็มองข้ามหัวไป

 สิ้นสาวซูบโซมถูกลูบโลมสาวเศร้าใจ

พรหมจรรย์เสียไปไม่มีใคร เขานิยม

สิ้นสาวก็สิ้นชมสิ้นภิรมย์ตรมอยู่เดียว