สวัสดีค่ะอาจารย์ ดิฉันติดตามผลงานอาจารย์ทาง Internet เกี่ยวกับวิธีการสอนภาษาไทย ชื่นชมอาจารย์ค่ะ

• เขียน   กวีที่ล้ำ           ทำดู 
• กลอน  มั่วสัมผัสตู       ว่าบ้า  
• ดัน     ลองปั่นคำครู     ดีกว่า แม่เอย 
• หลับ   ง่วงผิดถูกบ้าง    ไป่ร้าง คนชม 

สวัสดีค่ะคุณครูดวงพร  ยินดีร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ

สวัสดีค่ะตาเหลิม

ของตาเหลิม  สัมผัสผิดที่หนึ่งค่ะ  บ้า กับ บ้าง

ควรแก้เป็น

ในตำแหน่งคำเอกหากหาคำเอก(คำที่มีรูปเอกไม่ได้) ใช้คำ

ตายแทนได้เลยค่ะ 

คำตาย   แม่ ก กา เสียงสั้น  และ  คำที่สะกด้วยแม่กก กด กบ

เชิญชวนชายหนุ่มโพ้น      อุบล

มายั่วยวนกวนคน             อย่างป้า

ลองโคลงเล่นสักหน         จะติด   ใจนอ

มาเถอะไยชักช้า              ปล่อยป้าคอยเหงา

แสงจันทร์ฉายส่องฟ้า        เย็นตา

มวลหมู่ดวงดารา              หลบลี้

ฟ้ากระจ่างจันทรา             สวยเด่น

คืนค่ำงดงามนี้                 ยิ่งด้วยจันทร์เพ็ญ

แสงจันทร์ฉายฉาบฟ้า       คืนเพ็ญ

โลมลูบโลกพบเย็น           ห่างร้อน

ใจฉันที่ทุกข์เข็ญ              คงรุ่ม   ร้อนแฮ

จันทร์ส่องหลายคราซ้อน   สุดแก้ใจฉัน

ภาพจาก www.oknation.net/blog/nang/2007/07

คัน    มือไม้ไม่ให้           ตีคน

คัน    ปากอยากพูดจน     อัดอั้น

คัน    มดที่กัดตน           ตอมไต่

คัน    แอบเกาสุดกลั้น     เพื่อได้หายคัน

คัน    กายเกาขูดด้วย            แรงมือ

คัน    ปากชอบคำลือ            เล่าให้

คัน     ไถเก่าเคยถือ              กลางทุ่ง    นั่นนอ

คัน     ฉ่องมองตนไซร้          แจ่มจ้านจริงฉัน

เขียนกลอนกานท์กลืนกล้ำ สุดทน

เขียนโคลงต้องฝึกฝน ต่อให้

อยากเรียนอยากรู้บ้าง ช่วยชี้ หน่อยนา

บางทีอาจเรียนได้ ไม่ช้า เกินแกง

สวัสดีค่ะครูนงเยาว์

เขียนกลอนกานท์กลืนกล้ำ       สุดทน

เขียนโคลงต้องฝึกฝน             ต่อให้

อยากเรียนอยากรู้บ้าง             ช่วยชี้ หน่อยนา

บางทีอาจเรียนได้                  ไม่ช้า เกินแกง

*  ของครูนงเยาว์   บ้าง  กับทน  ไม่สัมผัสกันค่ะ

แก้เป็น

เขียนกลอนกานท์กลืนกล้ำ       สุดทน

เขียนโคลงต้องฝึกฝน             ต่อให้

อยากเรียนแต่งสักหน              โปรดช่วย   หน่อยนา

อาจแต่งคำโคลงได้                 ไม่ช้า เกินแกง

มาเถอะลองฝากถ้อย             ทำนอง    

เขียนส่งมาเลยลอง               อย่าช้า

อยากเพียงอยากแอบมอง       โคลงย่อม    ยากแฮ

ลองแต่งมาเลยจ้า                จะได้ตอบพลัน

ในตำแหน่งคำเอกหากหาคำที่มีรูปวรรณยุกต์เอกไม่ได้ให้ใช้คำตายแทนนะคะ

รักวัว    เก็บเกี่ยวหญ้า      ให้กิน

ให้ผูก   หลักปักดิน          แน่นไว้

รักลูก   ฝึกเคยชิน           บอกกล่าว   บ้างเอย

ให้ตี     ติติงได้               แม่เจ้ารักจริง

รักวัว   กลัวหวั่นว้า            วับหาย

ให้ผูก  หลักมิคลาย            แน่นรั้ง

รักลูก   หวั่นลูกกลาย          คิดชั่ว   ทรามนอ

ให้ตี     สอนลูกตั้ง             จิตเฝ้าใฝ่เรียน

ยามเย็นเยือนอยู่เหย้า        เขียนโคลง

ยากยิ่งยามยลโยง            หยอกเย้า

อยากยอดเยี่ยมจรรโลง      โคลงกาพย์  กลอนเอย

ฝักใฝ่ฝึกฝนเฝ้า                เล่นล้อต่อโคลง

ยามงานมาเร่งร้อน          รัวมือ

เย็นย่ำหวังกลับคือ           เขตบ้าน

สองสามทุ่มฮาฮือ           ฮำบ่น     ทั่วนา

โอเพิ่นเฮ้าส์สุดคร้าน        เหนื่อยแล้วอยากลา          

ปุยเมฆลอยเล่นล้อ          แรงลม

หลายหลากรูปสวยสม      เกลื่อนฟ้า

ขาวดังนุ่นฟูกลม             งามเด่น

บินเที่ยวไปทั่วหล้า          สุขได้ดังใจ

มืดมิดงานเร่งเร้า                 รัดตัว

คืนค่ำงานคงรัว                   รอบหน้า

ผวาหวาดเปล่าการกลัว          ภัยหรอก    นะแม่

หากแต่งานเสร็จช้า               ชักให้ถูกเฉือน     

มืดมนหมองใจเต้นเร้า             รัดรัว

ความมืดสลัวรอท่า                  หน้าเฉย

ผวาเกินพันพัว                        จะกอดไว้ นะแม่

หากแต่ลูกกลับช้า                    เพื่อนชักให้เชือน...

*****************************************

http://gotoknow.org/blog/sto/291054

ครูภาทิพเห็นด้วยไหม...

สวัสดีค่ะ ครูอ้อยเล็ก

มืดมนหวาดหวั่นเร้า         รุมตัว

ภัยคุกคามผวากลัว          รุกใกล้

วันคืนสว่างสลัว              มีทั่ว     ทิศนอ

จะรอดฤๅดับไซร้             แต่ล้วนปาฏิหาริย์

มืดมนมองไม่รู้                 ทิศทาง

เพียงแค่แสงเลือนลาง        ผ่านให้

ย่อมกระจ่างมืดจาง           นาแม่

เปรียบดั่งแสงธรรมได้        ส่องแจ้งใจคน

มืดมนมาสว่างได้            เร็วดี

งานยุ่งยังคงมี                คั่งค้าง

งานสุมมากเต็มที            ทำอ่วม    เอานา

คงคลี่คลายลงบ้าง          เมื่อได้มาลุย 

งาน การกองคั่งค้าง        มากมาย

งาน เร่งรีบขวนขวาย       ก่อนเจ้า

งาน เสร็จค่อยเอนกาย     พักผ่อน

งาน ว่างเปิดคอมเข้า    เล่นล้อต่อโคลง

ครูภาทิพแต่งได้ ดีมาก

การต่อโคลงนั้นยาก แน่แท้

ผมได้อ่านจึงอยาก ลองหัด ดูนา

ผิดถูกอย่างไรแก้ แก่ผู้ทดลอง

มึนมึนถูกยั่วล้อ        โคลงกล

จึงย่อมจำอดทน       ทู่ซี้

บทสองบทฝากผล     ผลิตอ่าน  กันนา

ภาทิพมิมีลี้              หลบเหล้นหรอกโคลง

มะตูมมาแต่งต้อง            ตาครู

ครูจึ่งขอชนดู                 สักตั้ง

มองไปมืดมากตู             ขอกลับ   ก่อนนา

วันพรุ่งมาอีกครั้ง             ค่อยล้อโคลงเคลง

น้ำ     นิ่งยากหยั่งรู้             กระแส

นิ่ง     แต่ไหลผันแปร          อยู่ใต้

ไหล   ลึกเชี่ยวเกินแล          ตาเปล่า

ลึก     ซ่อนร้ายเก็บไว้         ไม่รู้กลใน

ปิด ความดีที่ได้ ทำไว้

ทอง ค่าสูงเพียงไร ใช่รู้

หลัง ฉากไม่มีใคร เห็นค่า

พระ ย่อมเห็นไม่ช้า อย่าได้ทุกข์ใจ

น้ำ   ไหลหลากเชี่ยวตื้น            ติดทราย

นิ่ง    ลึกเกินคาดหมาย             เมตรน้ำ

ไหล  หลอกล่อหลงตาย           ตาเหลือก    เลยนอ

ลึก    ปิดเกินมองล้ำ                 เล่ห์ร้ายภายใน

ปิด    บังการทุ่มทั้ง                 ใจกาย             

ทอง   ปิดมิดชิดหมาย              หลบเร้น

หลัง   ฉากแทบวางวาย            งานวุ่น    หนักนอ

พระ    พุทธองค์ทรงเว้น            อวดโอ้ผลิตผล

สวัสดีค่ะพัทธนันท์   ฝีมือล้ำลึกนะคะ

สวัสดีค่ะมะตูม  ดีใจมากค่ะที่มะตูมมาร่วมแจม

ช่วงนี้ครูภาทิพวุ่นวาย   ว่างก็มา  ไม่ว่างก็อาจจะมาทักทายช้าหน่อยนะคะ   นี่ก็เพิ่งกลับมาจากประชุมที่ กทม.  ขอบคุณที่มาสืบสานงานโคลงค่ะ     ท่านอื่นๆ  หากแวะมาก็ฝากถ้อยรอยโคลงไว้นะคะ 

แวะเวียนมาเยียมบ้าน อาจารย์

เล่นต่อโคลงวันวาน ผ่านพ้น

กลับมาต่อดั่งกาล วันก่อน

ฝีมือบ่เหลือล้น ดั่งเฉ้นวันวาน

รูปถ่ายหลานศิษย์นั้น.......อยากลง..ในเวบ

แต่ก็ยังนั่งงง............ไม่สู้

อาจารย์โปรดช่วยสง.......เคราะห์ศิษย์..ด้วยนา

ชี้ช่องทางให้รู้...........ศิษย์ได้สมใจ

กิจใดเหินห่างให้                ลืมหลง

โทเอกกำหนดตรง              พลาดพลั้ง

สัมผัสนั่นยังคง                  เขียนถูก    นะพ่อ

มาบ่อยมิหยุดยั้ง                ย่อมต้องตามผัง

แอดเท็คไฟล์ผ่านเจ้า          อีเมล์

รีบหน่อยทำลังเล               อยู่ได้

ชักช้าย่อมซวนเซ             เฉกเช่น   รักนา

ครูจะนำขึ้นไว้                 บล็อกโก้GotoKnow

หมู่ปราชญ์ยังพลาดพลั้ง..............เลยนา

ศิษย์แค่คนธรรมดา....................พลาดได้

เหินห่างจากโคลงมา...................เป็นเหตุ...สำคัญผิด

หมายมั่นหมั่นฝึกไซร์..................สู่ผู้เชี่ยวชาญ

 เออ!อโหสิให้               สักครา

หากหมั่นเขียนพัฒนา      ร่วมถ้อย

ความชาญเชี่ยวคงมา       มอบสู่   พ่อเอย

อีกศึกษาคำสร้อย           ร่วมร้อยเร็วไว

 (สร้อย ๒ พยางค์ มักลงท้ายด้วย นา แฮ เฮย ฯลฯเพื่อรับคำ ต่อคำ เชื่อม)

อยากจำ     ความสุขล้ำ          เคยมี

กลับลืม     ทุกถ้อยวจี            ที่ให้           

อยากลืม    ช่วงนาที              เธอเอ่ย  ลาเฮย

กลับจำ      เจ็บปวดไว้           ตอกย้ำยากลืม

ขอเวลาศิษย์ให้_________ฝึกปรือ

เป็นหนึ่งยอดฝีมือ________บล็อกโก้

นามกระฉ่อนเลื่องลือ_____หน้าหยก__ท่านเอย

ประจักษ์แจ้งบ่โม้________พูดได้ทำจริง

รูป..ถ่ายที่ส่งให้...................ท่านได้...แล้วฤา

รูป..จักปรากฏเมื่อใด............ใคร่รู้

รูป..มาเกิดให้ไว..................เห็นทั่ว...กันนา

รูป..ศิษย์หลานทุกผู้.............ต่างลุ้นรอชม

อยากจำ...เมื่อยอดชู้................อยู่กัน

กลับลืม....ว่าสักวัน..................จากพ้น

อยากลืม...เมื่อจากพลัน...........แสนเจ็บ...ปวดนา

กลับจำ.....วันทุกข์ล้น..............จากเจ้าตรอมตม

รูปเธอฝากถูกต้อง              ฤๅไฉน

เปิดส่งดูคราใด                 เปล่าแจ้ง

หากเธอส่งแล้วไย             มิพบ  เห็นแฮ

โบร่ำโบราณแร้ง               อีกแล้วศิษย์ฉัน

อยากจำ   คนทั่วหล้า           จริงใจ

กลับลืม   เพราะหลงวัย         แก่แล้ว

อยากลืม  ติดหนี้ใคร            ใครทั่ว   นั้นนา

กลับจำ    จึงคลาดแคล้ว      คุกข้างเรือนตู

ฝากส่งไปหมดแล้ว...............ครับทั่น

ภาทิพเมลรับประกัน..............แน่แท้

หากพลาดจะยืนยัน...............ส่งอีก....ครั้งเอย

ระบบท่าจะแหย้....................บ่ได้โบราณ

ส่งไปแล้วนะครับ เมลนี้แหละ [email protected] เดี๋ยวจะลองซ้ำอีกครั้ง

I have sent e-mail...................to you

I sent more than two...............photo(s)

I hope it's passed through........your mail

I would like to know................when you'll get news.

ส่งไปแล้วนะครับ

ด้นจนจบจนได้ เอามาผสมกัน ภาษาอังกฤษกะโคลงสี่ บูรณาการ อิๆๆๆๆ

ปัญหาเกิดจากเจ้า         อีเมล์

เธอนั่นแหละเกเร          ก่อนนี้

ฟอร์เวิดมั่วถมเถ            เคยบอก    แล้วนา

ครูส่งมันหลบลี้             สู่เจ้าSpam    (มันจึงไม่โผล่มาให้เห็น)

เชิญสมัครเมล์ใหม่แล้ว       นำมา

ภาพคู่เคียงศิษยา             เหล่านั้น

ครูไหวหวาดความชรา       ประจักษ์ทั่ว   ชนนอ

เขาจะพาลเผาชั้น             ที่แท้ชราโฉม 

อีเมลศิษย์มากล้น..........เหลือหลาย

สมัครไว้มากมาย...........หลากหน้า

ส่งรูปสู่จุดหมาย............เมลท่าน

สองจดหมายไฟฟ้า........ส่งให้พร้อมเพรียง

เดี๋ยวผมจะส่งไปเผื่อไว้โดยใช้เมล2ตัวนครับ

[email protected] กับ [email protected]

มาแอบอิงซ่อนหน้า       ไกลไกล

เพราะเหตุครูชราวัย       นั่นแล้

ยืนหลังเด็กสดใส          จึงส่อ   ชัดแล

อายแอบความชะแร้        ซ่อนให้ไกลคน

อายใยความแก่เถ้า........................ธรรมดา

บ่เที่ยงคือสังขารา.........................แน่แท้

สรรพสิ่งและเวลา..........................ย่อมคู่...กันนา

ปลงเถิดอาจารย์แหม้.....................โปรดได้ทำใจ (อิอิอิ)

ศิษย์หลานหลานศิษย์ล้วน.................น่ารัก

จึงแนะให้รู้จัก.................................ท่านหย้า

ด้วยหวังว่าคงสัก.............................วันหนึ่ง

เป็นศิษย์ท่านเช่นข้าฯ.......................ฝากด้วยแม่เอย

ครูแอบอิงซ่อนหน้า      ไกลไกล

มองไม่ชราวัย             แน่แท้

ยิ้มหวานชื่นสดใส       สวยแจ่ม  จริงเอย

งามยิ่งสมวัยแล้          ไม่ต้องอายใคร

ทรุดโทรมมาเมื่อห้า       สิบปี

จึงซ่อนพักตร์พาหนี       หนุ่มเนื้อ

Photoshop เติมสี         สุดเปลี่ยน  สาวนอ

คราถ่ายภาพสาวเทื้อ      กู่ก้องไกลไกล

ขอโทษมัวหยอกล้อ       ศิษย์ฉัน

จึงห่างเหินพัทธนันท์      ก่อนกี้

มาเถอะร่วมรำพัน          โคลงต่อ  นะแม่

เต้ยศิษย์มาเร็วหรี้           ร่วมล้อต่อโคลง

คนขวาว่าหล่อล้ำ...................ดูดี

เหมือนดั่งผู้ใหญ่ลี..................ว่าไฉ้

มีเพียงหนึ่งกรณี....................แตกต่าง

มาลินีหาพบไหม้...................ยากไร้คู่เคียง

คนขวาว่าหล่อล้ำ...................ดูดี

เหมือนดั่งผู้ใหญ่ลี..................ว่าไฉ้

มีเพียงหนึ่งกรณี....................แตกต่าง

มาลินีหาพบไหม้...................ยากไร้คู่เคียง

ขอบรรยายรูปล่างสุดด้วยโคลง อิๆๆๆๆ

ห่างหายไปไม่ได้            มาเล่น

เพราะเปิดคอมก็เห็น        วุ่นแท้

ตัวไวรัสมันเป็น              ต้นเหตุ

จึงด่วนเอาไปแก้            ที่ร้านซ่อมเลย

คิดถึงจึงจะต้อง              ต่ออีก

หวังว่าคงไม่หลีก            หน่ายหน้า

ดึกแล้วจักต้องปลีก         ตัวก่อน  นาท่าน

ไว้ต่อกันไม่ช้า               จะได้พบกัน

คนขวาดูหล่อล้ำ         จริงจริง

แล้วเหตุใดประวิง        เรื่องขู้

สาวสาวอยากแอบอิง    มากแน่

กลัวแต่ว่าเจ้าชู้           จึ่งไร้คู่เคียง

(ว่าจะไปแล้วแต่เห็นโคลง ของคุณเทพบุตรหน้าหยกซะก่อน เลยต่อเล่นก่อนนอน ๕๕๕)

ขอบคุณเป็นอย่างหยิ้ง............................คำชม

ตัวลิ่วปลิวตามลม..................................คิดคล้อย

คุณมะตูมว่าเหมาะสม.............................ขอรับ...ชอบนา

'จารย์แม่อย่าหายจ้อย............................ร่วมด้วยว่าจริง

อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

คนขวาดูหล่อแล้ว        จริงหรือ

หมดโลกทุกคนคือ       หล่อล้ำ 

ขี้เหร่ย่อมหายหวือ       เพียงผ่าน   เจ้าแฮ

โปรดส่องมองเงาซ้ำ     สิเจ้าจะเห็น

ภมรมัวมุดมุ้ง              มิดกาย

ทศวรรษมิอาจหมาย     มิตรเคล้า

รอจวนจวบชรากราย    กรเปล่า   ปลอดแฮ

เลียนแบบครูของเจ้า    แน่แท้คนขวา

   มะตูมมายั่วแล้ว            หลบหาย

ไวรัสคงวอดวาย              สิเจ้า

มาเถิดฝากคำหมาย          หยอกเล่น  กันนา

เขียนจบฝากคำเย้า           ค่อยเข้ามาแจม

เลียนแบบครูยึดหมั้น.......................ว่าดี

บ่ใช่ศิษย์ทรพี...............................ชั่วช้า

คนเขาว่าอัปรีย์..............................บ่เชื่อ...ครูนอ

เอาอย่างครูของข้าฯ.......................เชื่อว่าต้องเจริญ

เลียนแบบครูพาสู่หนทางเจริญ ฮ่าๆๆๆๆ

มาอ่านเขาหยอกเย้า   อะไร กันนอ

เลียนแบบกันเรื่องใด   ใคร่รู้

อย่าหาว่ากวนใจ         นะท่าน

โปรดบอกแก่คนผู้       ไม่รู้เรื่องเลย

ขอเขียนชมเล่นล้อ คำครู

ของพ่อเทพบุตรฯดู เยี่ยมแท้

มะตูมแต่งเติมปู คำเด่น จริงเอย

มือใหม่มิยอมแพ้ แต่งต้องลองดู

ข้าน้อยขอนับถือทุกท่านในความสามารถ โปรดชี้แนะด้วย

ไก่งาม โดดเด่นด้วย สีขน

เพราะขน ปกคลุมตน แต่งไว้

คนงาม งดงามทน งามที่ ใจนา

เพราะแต่ง จิตดีได้ ยิ่งแท้งดงาม

ไก่งาม......จับจิตต้อง.................ใจคน

เพราะขน...ยั่วยวนชน.................ทั่วหล้า

คนงาม......ที่ใจตน....................หาใช่

เพราะแต่ง..เติมเสริมหน้า............อีกทั้งรูปกาย

ยากเหมือนกันนะเนี่ยะ

เฉลยความตามตอบผู้       ซักถาม

คือศิษย์เลียนแบบตาม      อย่างข้า

เป็นโสดสุขทุกยาม          ยันแก่   แม่เอย

เหตุเกิดเพราะศิษย์บ้า       แบะใบ้บอกความ

ไก่งาม      ถูกฆ่าค้า          ขายแพง 

เพราะขน   หมดจดแฝง      หนั่นเนื้อ

คนงาม      ย่อมสำแดง      ดีเด่น   ได้นา

เพราะแต่ง  จิตคิดเอื้อ        โอบอ้อมอารี

เชิญ    คนผ่านอ่านแล้ว        ลงคำ

ชวน    ร่วมเขียนโคลงขำ      หยอกล้อ

มวล    มิตรคิดสืบทำ           โคลงเล่น  กันนา

ชน     ชอบตอบไขข้อ          อย่าท้อขีดเขียน

วัน......เสาร์ที่สิบเก้า..................เชิญไป...วัดนา

ส่ง......ปู่ย่าลาไกล....................ภพหน้า

ตา......ร้องร่ำเสียใจ..................จากลูก....หลานนอ

ยาย....ร่ำลาสู่ฟ้า.......................ฝากไว้ให้พร

วัน  ศุกร์ขับรถโต้            ลมฝน

ส่ง  พี่มารวมพล             นั่งหน้า

ตา  เหลือกนั่งทุกข์ทน     น้ำท่วม   ถนนนอ

ยาย  โปรดจงปกข้า         รอดพ้นฝนลม

ไชยาฝนสร่างฟ้า         สดใส

เย็นย่ำยังอีกไกล         เร่งร้อน

เจียนมืดค่ำรำไร          เรือนเด่น  ตานอ

พบแม่เตรียมตัวต้อน     รับพร้อมอาหาร

ตายายไปส่งแล้ว        กลับมา

ฝนตกหนักอีกครา       ครู่นี้

หกโมงเร่งรถรา          รีบเปิด  เน็ตเฮย

จึงตอบโคลงเร็วหรี้      รีบร้อนอย่างแรง

'จารย์แม่จักรีบร้อน......................ไปไย

ขับรถมาไกลไกล........................ไม่ต้อง

เน็ตบ่หลีกหนีไป..........................คงอยู่...ท่านเอย

พักก่อนค่อยเข้าห้อง....................เปิดWebต่อโคลง

ขอบคุณคุณพัทธ์หยิ้ง    คำชม

ได้อ่านยังนิยม             ใช่น้อย

ถ่อมตัวอยู่ไม่สม            ผลผลิต  ท่านนา

คำต่อมิได้ด้อย             กว่าผู้ใดเลย

ไก่งาม      รูปลักษณ์ล้วน        ดูดี

เพราะขน   หลายหลากสี         ปิดไว้

คนงาม      ใช่งามที่               ภายนอก  กายนอ

เพราะแต่ง  จิตใจให้               สะท้อนตัวตน

คิด    หวนชวนทุกข์ร้อน          เรียมตรม

ถึง     ค่ำคืนเคยชม                ชื่นชู้

พี่     กอดนุชรื่นรมย์                หัวร่อ   ร่วนนา   

ไหม  ห่มสองเราสู้                   สกัดกั้นเหน็บหนาว

คิด ครวญครางห่างผี้      นานวัน

ถึง เมื่อห่างร้างกัน          สุดช้ำ

พี่  บ่อยู่สิ้นฝัน              รักล่ม 

อยู่ อย่างทุกข์กลืนกล้ำ   นั่งน้ำตานอง

คิด......ถึงวันผ่านพ้น........................ปวดใจ

ถึง......พรากจากดวงฤทัย..................ชอกช้ำ

พี่.......แม้นห่างนางไป......................ยังคิด...ถึงนา

ไหม...ผูกจิตเราซ้ำ...........................มิให้ลืมกัน

กิน อาหารอร่อยแล้ว       อยากกล่าว

ข้าว สุกสวยพรั่งพราว      เพรียบพร้อม

แล้ว มีอีกกับข้าว            ต่างยั่ว ยวนนา

ยัง จัดอยู่เรียงล้อม         แต่ล้วนน่ากิน

หอมแกงจืดกลิ่นฟุ้ง        น่าอร่อย

หมูทอดกรอบมันย้อย      ยั่วลิ้น

กุ้งผัดเผ็ดตัวน้อย           วางอยู่

มะม่วงสุกสักชิ้น             ตบท้ายมื้อเย็น 

^

^

^

^

มะตูมเขียนนะจ๊ะ ลืมลงชื่อ (อิอิ)

คิด     คำนึงแต่เจ้า           ดวงใจ

ถึง      ห่างเพียงกายไกล    ยอดชู้

พี่       คงมั่นรักใน             นุชหนึ่ง นางนอ

ไหม    ถักทอใยขู้              มัดไว้ใจสอง

กิน     อะไรยากแท้          กลืนลง

ข้าว    ใหม่ปลามันคง        สุขล้ำ

แล้ว    น้ำพริกเก่าคง         จืดชืด   ลงนา

ยัง      ยากฝืนกลืนกล้ำ      อิ่มน้ำตาตน

กิน......แล้วตั้งแต่เหมื้อ...............หัวค่ำ

ข้าว.....ผัดทะเลหม่ำ...................อร่อยแท้

แล้ว....แถมไข่ดาวนำ..................โปะน่า...กินแฮ

ยัง......อิ่มต้องนั่งแฉ้...................อยู่หน้าโต๊ะคอมฯ

คุณมะตูมกับข้าว.......................ล้นเหลือ

มีมากมายเหลือเฟือ...................ยั่วด้วย

จัดสำรับมาเผื่อ.........................หมู่เพื่อน....ผองนา

เราจักไปร่วมฉ้วย......................อยากลิ้มชิมรส

คับ   กายเพราะหับห้อง      บ่ใหญ่ โตนา

ที่    แคบสักเพียงใด         ไม่หว้า

อยู่  มิยากหากใจ              ยังชื่น  บานเฮย

ได้  พักความเหนื่อยล้า      เพื่อสู้ต่อไป

คับ  แคบในจิตนั้น            แสนทุกข์

ใจ   ย่อมอยู่ไม่สุข            แน่แท้

อยู่  ไหนดั่งไฟลุก            ลามทั่ว  หทัยนอ

ยาก จะหาทางแก้             ทุกผู้ปุถุชน

คับ....แคบอันเนื่องด้วย..................ห้องหอ

ที่.....อยู่อาจซอมซ่อ.....................ดั่งถ้ำ

อยู่...ง่ายหากเพียงพอ...................ของสิ่ง...ตนเอย

ได้....พบเห็นความสุขล้ำ................อยู่ได้สบายใจ

คับ....แคบอันเนื่องด้วย..................ในจิต

ใจ.....ดั่งเหมือนไฟติด...................รุ่มร้อน

อยู่....ไหนมิใคร่คิด.......................เผื่อแผ่...เพื่อนนา

ยาก...จักกลมเกลียวก้อน...............รับรู้จิตคน

***มาค่อนข้างยากอ่ะคุณมะตูม กว่าจะด้นได้ ไม่รู้จะเข้าท่าไหม ฮ่าๆๆๆ

ครู   ภาทิพหลบหน้า       หรือไร

หาย  ห่างจากเราไป        เช่นนี้

ไป  ยุ่งอยู่หนใด             โปรดบอก  กันนา

ไหน  ว่าไม่หลีกลี้           ปล่อยให้คิดถึง

ภา......รัศมีเรื่อฟ้า                แสงฉาย

ทิพ....สิ่งวิเศษหมาย            เหมาะแท้

งาน....รุมเร่งทุกราย             แรงเรี่ยว  หมดนา

เข้า....ออกกรอกและแก้        เก็บล้วนคะแนน

เมียงมองมวลแมกไม้        มากมี

สวยสดหลากหลายสี       ชอบฉื้น

ใบก้านกิ่งเขียวขจี           ขจรกลิ่น  ดอกเอย

เพ่งพิศชมชื่นหมื้น          หมู่ไม้นานา

เทพ...ประทานแด่ข้า.................พรชัย

บุตร...ประเสริฐเกิดด้วยได้..........พ่อแหม้

หน้า...ดูหล่อถูกใจ....................หญิงชื่น...ชอบแฮ

หยก..ดั่งหน้าใสแท้...................เช่นนี้รูปงาม

รัก.......นำพาพบเจ้า....................ดวงใจ

ข้าม.....เขตเส้นล้ำไกล................สุดหล้า

ขอบ.....ฟ้าห่างเพียงใด................ยากกีด....รักเอย

ฟ้า.......โปรดเมตตาข้า................รักนี้เพื่อนาง

รัก      คนไกลย่อมต้อง            ตรอมตรม

ข้าม    ถิ่นเกรงนิยม                 ยอดชู้

ขอบ    คุณหากหยุดชม             เพียงพี่  นะแม่

ฟ้า      แยกเราเราสู้                 สยบด้วยรักเดียว

รัก   อาจบังเกิดได้        ทุกที่

ข้าม ป่าเขาพงพี           ทั่วแคว้น

ขอบ เขตสุดโลกนี้        มิอาจ  กั้นเอย

ฟ้า  ห่างยังแน่นแฟ้น     ดั่งใกล้ชิดกัน

(แปลกๆนะครับ  ไม่ได้มาต่อซะนาน ๕๕)

แวะเวียนมาเล่นล้อ......ต่อโคลอง

ส่งอักษรเชื่อมโยง.....เอกอ้าง

ด้วยมือใหม่หัดแต่ง......ช่วยแนะ....นำนา

โปรดอย่าถือสาถ้อย.....เร่งรื้อ.....เรียงความ

  กิ่งไผ่มาเล่นล้อ          ลองคำ

เพียงชื่อก็บอกนำ          เสน่ห์แล้ว

มือใหม่หัดลองคลำ       โคลงเล่น  หรือแม่

มาเถอะเรียงโคลงแก้ว     ก่อเกื้อร้อยกรอง

แวะเวียนมาส่งข้อ...........ความใน...blogเอย

เทพบุตรห่างหายไป........เหตุหว้า

หมดมุกต่อโคลงไง.........ถึงได้....หายแฮ

เมื่อเกิดมุกเจิดจ้า...........จะได้รีเทิร์น

แวะเวียนมาอีกครั้ง ดังปอง

พบบ่อเงินเพชรทอง ค่าล้ำ

โคลงคำเพชรนิลกอง ตรงที่ เวบเอย

ภาทิพครูโคลงย้ำ ช่วยสร้างกวี

        พิชิตชมหยอกป้า            เกินไป

โคลงเล่นตามพอใจ                 หรอกเจ้า

เปรียบปานเพชรคงไกล            เกินกล่าว    นะพ่อ

เห็นค่ามาเพียรเฝ้า                   ฝากไว้คำเขียน

มาลัยคำถักได้ เพราะเพียง นี้นา

เรียงต่อคำนำเรียง เพริศแพร้ว

ความหมายค่าดุจเพียง เพชรนิล

เห็นค่าจึงมาแล้ว เก็บแก้วมณี

ขอบคุณคำฝากร้อย               เรียงโคลง

เชิญพ่อมาหยัดโยง                หยอกเย้า

สืบสานเพื่อจรรโลง                ลายลักษณ์  นะพ่อ

หวังต่อลมโคลงเค้า                คู่บ้านเมืองแมน

ชอบโคลงหวังแต่งได้ เหมือนกัน

แต่แต่งไม่ชวนฝัน เช่นผี้

ขอลองเล่นสร้างสรรค์ หน่อยหนึ่ง

มีผิดพลาดช่วยชี้ บอกน้องเอาบุญ

   ชอบโคลงเพียงฝึกไว้        ทุกวัน

เติมแต่งตามคิดฝัน              ฝากไว้

เชิญลองเล่นเสกสรรค์          สารส่ง   ฝากพ่อ

หากหวั่นเกรงผิดไซร้            สุดสร้างรังสรรค์

ตัวข้ามือใหม่ร้อย เรียงคำ

จารอักษรินทร์ลำนำ ค่าขั้น

ถูกผิดเช่นขาวดำ แต้มแต่ง หน่อยเฮย

เพลี้ยงพลาดประการใดนั้น แนะให้ เอาบุญ

ลมใดจักร้ายเท่า ลมวจี คนเฮย

หากห่อนคิดให้ดี เจ็บช้ำ

พึงระวังเหล่าไพรี คนหลอก ปดนา

ควรบ่ควรคิดล้ำ เลิศด้วยปราชญ์หทัย

(คำว่า ค่า ในบทที่ 1 เป็นเอกโทษนะครับ)

สวัสดีค่ะ คุณจิรายุส นาคพันธุ์ [IP: 124.120.31.96]

       ลายเซ็นเห็นใช่ผู้          แรกจาร

คำคล่องเขียนมานาน           เนิ่นแล้

ขอบคุณฝากคำขาน             คงอยู่ นี่นา

วันว่างวานมาแก้                  กอบกู้สานโคลง

    ลมคำทำชอกช้ำ        แรงเฉือน

ขอขอบคุณคำเตือน       ตอกไว้

ผองภัยหมั่นมาเยือน       เรียมเรื่อย  จริงแฮ

โดนหลอกออกเงินให้     เหตุนี้เป็นเสมอ

ตัวผมยังอ่อนด้อย ด้วยเยาว์

ลิขิตตามคำเรา กล่าวไว้

      ผิวยังเยาว์เยี่ยมแล้ว     รอยคำ

จงแต่งเติมลองทำ             ถี่ครั้ง

 เขียนเสร็จแพร่พานำ         เสนอนี่ นะพ่อ

เชิญฝากผลงานตั้ง            แต่งให้เราเห็น

✿อุ้มบุญ✿ บอกได้คำเดียวว่า "ทึ่ง"

   สมหญิงติงทึ่งไว้         เรางง

เธอทึ่งอะไรจง               บอกบ้าง

แวะมาอย่าเพียงคง         คำฝาก นะแม่

ลองหน่อยคำโคลงอ้าง    อวดไว้ฝีมือ

พี่กำลังเพลิดเพลินกับ http://www.youtube.com/watch?v=0vDppgFE_UU

ไม่ทราบว่าชอบหรือเปล่า  ไพเราะมาก

อยากเขียนโคลงฝากไว้ ให้ชม

แต่ก็เขียนแล้งลม ผิดบ้าง

หวังไว้ว่าช่วยผสม เติมต่อ

ดีกว่าคิดแล้วค้าง ไม่ได้แสดงตน

ต้องขอโทษสำหรับโคลงที่พิมพ์ขาดไป

ซึ่งอันที่จริงผมแต่งครบแต่จู่ๆที่ผมพิมพ์ไว้ดันหายไปไหนก็ไม่รู้

ต้องขออภัยอีกครั้งนะครับ

ตัวผมยังอ่อนด้อย ด้วยเยาว์

ลิขิตคำตามเรา คิดไว้

บางคราอาจขาดเชาวน์ ในบท โคลงเฮย

ด้วยคะนองมือไซร้ พลาดแล้วอภัยกัน

โสมสาดแสงส่องสร้าง สีสัน

แสนสรรพสัตว์สรังสั่น สวบสิ้น

เสือสอดส่องสระสั้น สรุงสัตว์

สิงก์สักสูงเสียดสิ้น สุดส้อนสสงค์

สวัสดีค่ะ คุณปภินวิช pap2498 ถนอมวงศ์ ขอบคุณที่ฝากผลงานไว้ค่ะ

       เขาเขียนโคลงฝากให้       เราชม

เราเพลิดเพลินหลงลม              อีกแล้ว

คะแนนเด็กกองจม                  ทับท่วม   เตียงนา

หากปล่อยไปใจแป้ว                รีบร้อนออกโรง

สวัสดีค่ะ จิรายุส

       โถ ! เธอทำทึ่งทิ้ง         ทางโคลง

สัมผัสอักษรโยง                  เยี่ยงนี้

ภาทิพเกือบคลุมโปง             ปิดเก็บ  ตัวนา

หลอนหลอกเรามาชี้             ที่แท้ฝีมือ     

สมหญิง   ติงทึ่งไว้         เรางง

เธอ         ทึ่งอะไรจง      บอกบ้าง

แวะมา     อย่าเพียงคง คำฝาก   นะแม่

ลองหน่อย คำโคลงอ้าง        อวดไว้ฝีมือ.....

............................................ 

สม...   แล้วคำลือที่          เล่าอ้าง   พี่จ๋า

หญิง... ทึ่งชมตาค้าง      พี่เจ้า

อุ้ม... รับว่าให้จ้าง          สอนน้อง  บ้างนา

บุญ... ตาชมโคลงเค้า     เท่านี้      ฉ่ำใจ......(จริงๆ)

       ครั้งแรกในชีวิต  ✿อุ้มบุญ✿  ที่แต่งโคลง....**๕๕๕๕๕

ขอคุณครูท่านนั้น สุขี ความทุกข์อย่าย่ำยี ท่านได้ ทำใดส่งผลดี ทุกข์สิ่ง เสมอนา ลาภยศปรากฏไซร้ ปีใหม่นี้อวยพร ขออนุโมทนาในความสามมารถของคุณครู ติดตามผลงานมานาน ขอให้มีกำลังใจในการทำงานเผยแพร่ความรู้ต่อไป

เสียงลือเสียงเอ่ยอ้าง ถึงครู จึงคิดอยากชมดู เนิ่นแล้ว ใครใครต่างเชิดชู คนเก่ง ความคิดครูเพริศแพร้ว ยากแท้ยรรยาย

อยากเขียนให้แจ่มแจ้ง   คำโคลง

คิดแต่ไม่ค่อยโยง คุ้มค่า

เกินไปหนึ่งชั่วโมง ยังไม่ เสร็จนา

อยากแต่งลองจนล้า กล่อมเกลี้ยงพอกลืน

สม...หวังดังจิตตั้ง        อธิษฐาน

หญิง..ซึ่งงามสคราญ    คู่ฟ้า

อุ้ม...รักพรรคบริวาร      หวานจิต

บุญ...แม่เสริมสุขท้า     เทียบพื้นปฐพี

ขออนุญาตไปออกกำลังกายก่อนนะคะ  ค่อยมาตอบท่านอื่นๆ ค่ะ

        พระมหาส่งข้อ        คำพร

  วันอมาวสีจร                 จับฟ้า

  ขอความสุขแรมรอน       มาสู่  เร็วเฮย

  ปัดเป่าทุกข์ถมข้า          หลบเร้นลับสูญฯ

ขอบคุณค่ะท่าน ผศ.โสภณ

     ผศ.แสนแจ่มแจ้ง       ทางธรรม

กลอนท่านหวานคมคำ     คล่องแท้

เขียนโคลงจะยากนำ       เสนอเสน่ห์   ใดฤๅ

อีกหน่อยเรียมคงแพ้        พ่ายด้วยผศ. ฯ

               ปิดประตูแน่นแล้ว       ขัดดาน

       เพราะเปิดมาแสนนาน          แน่นเนื้อ

       บันทึกเล่นโคลงกานท์         มีต่อ  นะแม่

       เพียงคลิกสารบัญเอื้อ          อ่านโต้ตอบพลัน