• รู้สึกดีใจที่พี่เรากลับมาอีกครั้ง.....
• มาชื่นชมภาษาสวยๆ

สวัสดีค่ะ น้องอุ้มบุญ  ไม่ได้หายไปไหน

จะเขียนบันทึกตามแรงบันดาลใจค่ะ

ไม่มีแรงบันดาลใจ  ก็ไม่มีอะไรเขียนค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

คุณครูภาทิพ ครับ

• สะเทือนใจกับเรื่องราวในงานเขียนนี้ครับ เห็นถึงความเข้มแข็ง ความกล้าหาญ ความเสียสละและความเด็ดเดี่ยวของคนญี่ปุ่น
• ในยามทุกข์นอกจากจะไม่หนีเอาตัวรอดแล้ว ยังยินดีตายเพื่อคนส่วนใหญ่อีกด้วย น่ายกย่อง ชื่นชมจริงๆ
• ไม่ค่อยได้เจอครูในชุมชน G2K  ยังระลึกถึงครูภาทิพอยู่เสมอครับ

สวัสดีค่ะ  คุณสันติสุข

• ถ้าย้อนไปยังจุดเริ่มต้น ๒ -๓ ปีก่อน ของการเข้า g2k  นี่คือปกติค่ะ
• แต่ช่วงหลังเพลินกับการเขียนกลอนอ่านกลอนมากไปหน่อย ซึ่ง ผิดปกติค่ะ
• ผนวกกับไม่มีข้อค้นพบหรือประสบการณ์การสอนที่ดี ๆ ก็ไม่ได้เผยแพร่
• ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ

เข้ามาชื่นชมความงดงามของสวนกวีครับ...สวยงาม..

แสดงความเสียใจ...แด่ชาวอาทิตย์อุทัย...ทุกผู้ทุกนาม..(โชคดีหรือเปล่า...พึ่งกลับมายังไม่ถึงเดือน...)

• สวัสดีค่ะคุณภาทิพ
• เศร้า ซึ้ง สะเทือนใจ
• ขอบคุณท่านผู้เสียสละทั้งห้าสิบคน แทนคนทั้งโลกที่คงคิดเช่นเดียวกันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูภาทิพ

• คุณยายมาร่วมเป็นกำลังใจให้กับผู้กล้าของเราด้วยค่ะ

ชื่นชมด้วยครับ

สวัสดีค่ะครู'ภาทิพ'

อ่านแล้วสะเทือนใจ เศร้าใจมาก เป็นการเสียสละ...ที่ยิ่งใหญ่

ขอมอบดอกไม้ให้เป็นกำลังใจแก่ Fukushima Fifty ด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณเส้าหลง

• ชื่นชมความบริสุทธิ์ของตัวอักษรกลางป่าเพชรบูรณ์ด้วยเช่นกันค่ะ
• และดีใจที่กลับมาจากญี่ปุ่นก่อน

สวัสดีค่ะ คุณยาย  ดีใจที่น้องนางบ้านนา มามอบกำลังใจให้ผู้กล้า....ขอบคุณหลาย ๆค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณบีเวอร์  หนุ่มน้อยไฟแรง

ขอชื่นชมความคิดดี ๆ ของคุณเช่นกัน  ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

สวัสดีค่ะ ศน.ลำดวน  ขอบคุณ ศน.ที่แวะมาร่วมชื่นชม ฮีโร่...ค่ะ

สวัสดีค่ะ ดร.พจนา   ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจ ฮีโร่..ค่ะ

อิจฉาชีวิตอิสระของ ดร.พจน จังเลยค่ะ

ขอขอบคุณดอกไม้จาก คุณ@@Hanaสุวิญญา@@ มากค่ะ

เป็นแรงบันดาลใจสำหรับคนอยากทำความดีต่อไป

คนเสียสละชีวิตตนเองเพื่อผู้อื่นได้

ถือว่าทำบุญอันยิ่งใหญ่นะครับ

ขอบคุณค่ะ ผศ.โสภณ 

๕๐+.... ชีวิต  เพื่อความสุขสบายของมหาชน...

สวัสดีค่ะคุณครูภาทิพ

สวัสดีค่ะคุณยาย

  ขอบคุณดอกไม้สวย ๆ คำอวยพรดี ๆจากคุณยายค่ะ

ขอมอบสิ่งดี ๆ กลับไปหาคุณยายเช่นกันค่ะ

• เป็นความเสียสละที่ยิ่งใหญ่ 
• เป็นวีรบุรุษผู้กล้า
• เป็นนักสู้ที่ยอมพลีชีพของตนเอง เพื่อความปลอดภัยของชาวโลก
•  ขอสดุดี คารวะ และสรรเสริญ ทุกท่านค่ะ

คำกวี ของพี่ครู  ช่างงดงามนัก "  เรียงคำ ทำสาร ผ่านบล็อก "   ชอบลีลา 

  นำอักษร ซ้อนสระ ประสมเสียง แล้วเรียบเรียง เติมเจือ ด้วยเนื้อหา ใส่อารมณ์ พรมความคิด ติดลีลา แทรกความรู้ .........

✿อุ้มบุญ✿ มาชวนร่วมสนุก ไปเป็นสมาชิก "ฅนรักบทกวี" ที่ บันทึกน้องมะปรางจังนะคะ.... คลิกที่นี่http://gotoknow.org/blog/pr4u/431557

✿อุ้มบุญ✿ ไปเรียนพี่ครูอิงจันทร์แล้วค่ะ ท่านบอกว่าให้มาเรียนปรึกษาพี่ 

น่านำมาถอดบทเรียนจังค่ะ

มาเยี่ยมคุณครู ที่ญี่ปุ่นก็เกิดภัยธรรรมชาติ แผ่นดินไหว เกิดคลื่นใหญ่ ก็น่าสงสารเห็นใจเขานะ ที่ภาคใต้ก็มีน้ำท่วมอีก  ธรรมชาติแปรปรวน

ในทางพระพุทธศาสนากล่าวถึงเหตุเกิดแผ่นดินไหวไว้แปดประการ แต่คิดว่าเหตุแผ่นดินไหวที่เกี่ยวเนื่องกับพระพุทธเจ้า คงจะไม่เกิดภัยพิบัติใดๆ แต่มีข้อนึงในแปดข้อนั้น ว่าเกิดจาก "ผู้มีฤทธิ์บันดาล"  คิดให้เป็นปัจจุบัน ก็มนุษย์เรานี่เอง เป็นผู้มีฤทธิ์ ทำลายทำชาติ แล้วธรรมชาติก็ทำลายเราคืน ควรที่คนเราจะหันมาใส่ใจเรื่องราวของธรรมชาติ ช่วยกันรักษา ไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม คิดว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในญี่ปุ่น สังคมโลกคงจะได้แง่คิดอะไรมากมาย.

คุณฮีโร่ฟูกุชิมะ เป็นตัวอย่างของผู้เสียสละชีวิตตนเองเพื่อผู้อื่น เป็นผู้ที่ควรแก่การยกย่องสรรเสริญ

ขอให้สุขภาพแข็งแรง

สวัสดีค่ะ ครูดาหลา ขอบคุณที่มาแวะให้กำลังใจเหล่าฮีโร่ ผู้เสียสละค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องอุ้มบุญ 

ด้วยความยินดีค่ะ  ว่าแต่

๑. เรื่องอะไรล่ะคะ

๒.ประเด็นสำคัญของเรื่องคืออะไร  

๓.มีวิธีการอย่างไร

๔.แจ้งมาได้เลยค่ะ หรือจะส่ง เมล์มาก็ได้นะคะ

[email protected]

นมัสการพระคุณเจ้า

   ในโลกใบนี้ ก็คงจะมีใคร ๆ อีกหลายคน ที่เสียสละเช่น

  กลุ่ม ฮีโร่ฟูกุชิมะ 50  เพียงแต่เขาอาจจะไม่ออกสื่อค่ะ

คืองี้นะคะ ✿อุ้มบุญ✿ ไปเรียนเชิญหลายท่านแล้ว มี รายนาม ตามที่แนบส่งมา 

1. มาเป็นสมาชิกก่อน 
2. ตั้งชื่อกลุ่ม
3. หาประเด็นสนุก ช่วยกัน 
4. ถอด สกัด เรื่องราวดีดีมา รวมไว้ ในเนื้อหา  ของกลุ่ม 

ท่านวอญ่า

และท่านอื่นๆ....จะพี่อาจเรียนเชิญ ต่ออีก

เห็นชื่อผู้รู้แต่ละท่านแล้วหวั่นเกรงว่า  ครูภาทิพจะไม่มีภูมิรู้ไปสกัดน่ะสิ

แวะดูที่นี่ กันก่อนนะคะ http://gotoknow.org/blog/pr4u/431557 ก่อนที่จะถอดใจ  ช่วยหาประเด็นทีนะคะพี่จ๋า

พี่ไปอ่านมาแล้วหลายครั้งค่ะ ที่ไม่สมัครตั้งแต่แรกเพราะ

ไม่รู้ว่าจะเอาอะไรไปสกัดค่ะ

เข้าระบบไม่ได้เลย ใส่รหัสไปก็บอกว่าผิด คุณครูสบายดีนะ ดอกสร้อยเรื่องความประมาทก็แวะไปอ่านแล้ว ได้แนะนำให้คุณโยมจันทน์รักษ์มาศึกษาเรื่องโคลงกับคุณครู คุณโยมคนนี้มีฝีมือพัฒนาในเรื่องร้อยกรองเร็วมาก จะว่าเป็นศิษย์ครูอิงก็ใช่ เพราะเห็นบอกสอนกันมากมาย แต่ครูอิงไม่ได้แนะนำเรื่องโคลง

นมัสการพระคุณเจ้า

 นึกว่าขอมดำดินมา  เมื่อเข้าระบบไม่ได้

๑. สังเกตว่า ตอนพิมพ์เป็นภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษ

๒. คลิกที่ลืมรหัสผ่าน  จะมีเมล์แจ้งกลับมาว่า รหัสผ่านของพระคุณเจ้าคืออะไรค่ะ

   ลองดูนะคะ  อิอิ (ครูภาทิพจะบาปมั้ยนี่)

หรือจันทร์จะอับแสง         ไม่แสดงฝากฝีมือ
แรกแรกค่อยฝึกปรือ         แต่งทุกมื้อหรือยากเกิน
โคลงสี่นี้คราวแรก            ก็ไม่แปลกต้องขัดเขิน
แก้ไขให้เพลิดเพลิน         จักจำเริญเสนาะกรรณ
ครูหนึ่งซึ่งเก่งกาจ            ครูสามารถเรื่องโคลงฉันท์
ครูหนึ่งซึ่งแบ่งปัน            ครูคนนั้นชื่อ "ภาทิพ"

เขียนให้คุณจันทน์รักษ์

คุณครูภาทิพ.

ร้อยกรองที่สรรค์สร้าง        แต่ละอย่างคือผลงาน

รอบรู้และเชี่ยวชาญ           เรื่องบทกานท์ทุกสิ่งอัน

เผยแผ่แชความรู้               คือคุณครูผู้สำคัญ

ชีวิตดูสร้างสรรค์               คอยแบ่งปันสิ่งดีดี

เมื่อมียินดีเอื้อ                   คอยเติมเจือเพื่อศักดิ์ศรี

ชีวิตก็เพียงนี้                    หนึ่งสตรีที่งดงาม.

   จันทร์แรมมิแจ่มแจ้ง      สดใส

เมฆหมอกบทบังไป         มืดตื้อ

ดาวเด่นก็เป็นใจ             ชอบยิ่ง

จันทร์ดับให้ดาวยื้อ         ชั่วครั้งคราคืน

                                 พระมหาวินัย มาส่งผลงานให้ตรวจ

ครืนครืนฟ้าร่ำร้อง        ส่งเสียงก้องนภาลัย
หยาดฝนหลั่งรินไหล    อบอวลไอความเบิกบาน
น้ำมิตรที่เมตตา           อุปมาฝนฉ่ำหวาน
รสเลิศกว่าน้ำตาล        ซึมซับผ่านลงกลางใจ
ฝนซาฟ้าก็สาง            แสงสว่างยังอำไพ
เปรียบได้ดั่งจิตใจ        คราสุกใสไม่ขุ่นมัว.

หน้าแล้งอากาศร้อน      จะนั่งนอนบ่ห่อนใส

หากเรานี้เย็นใจ            อยู่ที่ไหนก็ป่วยการ

แต่เราต้องใจเย็น          ดุจดั่งเช่นชลธาร

ความสุขสิพบพาน        ณ ดวงมาลย์คราค่ำคืน

ร้อนใดในโลกหล้า        ร้อนอุราสุดฝ่าฝืน

กิเลสเข้ากล้ำกลืน         คราค่ำคืนยังร้อนรน.

จันทน์รักษ์สลักถ้อย        มาเรียงร้อยเป็นบทกลอน

ท้อแท้มิทอดถอน           ขออวยพรให้เชียวชาญ

ใครเอ่ยไม่เคยผิด           ทุกชีวิตลิขิตงาน

ผิดพลาดประสบการณ์     แต่วันวานนั้นมีคุณ(ค่า)

สิ่งใดที่ยังด้อย              ทีละน้อยค่อยเนืองหนุน

มวลมิตรก็การุณ            ไม่ทิ้งคุณยามท้อใจ

นมัสการพระคุณเจ้า

• ที่โฆษณาชวนเชื่อเรื่องครูภาทิพ  ครูภาทิพไม่จ่ายค่าโฆษณานะคะ  อิ..อิ
• กาพย์และโคลงไพเราะยิ่ง
•  ด้วยความห่วงใย  จากใจครูภาทิพ  

            พระงามคือผ่องแผ้ว            ธรรมครอง

     ศาสตร์สื่อสารเพียงทอง              ทาบแท้

     บันทึกผ่านร้อยกรอง                   คือเพชร  พร่างเฮย

     หวาดหวั่นภัยพาแพ้                    พลาดพลั้งมัวหมองฯ

กิเลสห่อหุ้มแล้ว             บ่ผ่องแผ้วกมลมาลย์ (กมลมาน)

กัดกร่อนในสันดาน         อุปาทานเข้าครอบครอง

แรกจิตปภัสสร               กิเลสจรสิมัวหมอง

ครวญใคร่คิดกลั่นกรอง    จึงไตร่ตรองครั้งคราทำ.   

  มุมหนึ่งทึ้งดึงรั้งเพื่อคลังฉัน                

มุมหนึ่งนั้นฉวยซบหลบกระสุน

มุนหนึ่งโกงกอบเก็บและกักตุน             

มุมหนึ่งเก็บร่างพรุนเพื่อผองชน

    มุมหนึ่งโฆษณาข้าดีเลิศ                         

มุมหนึ่งหลบระเบิดเหมือนห่าฝน

มุมหนึ่งออกสื่อเพื่ออวดตน                    

มุมหนึ่งสื่อให้ยลเมื่อชีพวาย

    มุมหนึ่งทะเลาะเกาะตำแหน่ง                

มุมหนึ่งแย่งยื้อประเทศเขตที่หมาย

มุมหนึ่งนอนห้องแอร์สุขสบาย               

มุมหนึ่งคุดคู้กายใต้หลุมดิน

    "ไม่เดือดร้อนใดหรอกออกไกลห่าง        

เจ็บปะไรตายก็ช่างล้วนต่างถิ่น

"..."จะสุขเช่นนี้ชั่วชีวิน                           

ใครจะสิ้นฤๅร้างล้วนต่างมุม"

ขออนุโมทนากับมุมหนึ่ง ตรงนี้

           ขอธรรมคอยปกป้อง         ผองภัย

     กำจัดกิเลสไกล                    เกี่ยวข้อง

     เจิดจรัสพระวินัย                   นานเนิ่น  กาลนอ

     สืบต่อพุทธพจน์พร้อง             เพิ่มสร้างศาสนา

        ความห่วงไยเหมือนบ่วงเป็นห่วงทุกข์      

เฝ้าคอยปลุกค้นรอยเฝ้าคอยหา

มิเกี่ยวข้องดองเอี่ยวเกิดเกี่ยวมา

บุญนำพาเพราะธรรมน้อมนำบุญ       

    (เสือซ่อนเล็บ)    

    ขอบคุณคำเอ่ยอ้าง       อวยพร

หมายมุ่งให้สุนทร             เที่ยงแท้

ดำรงสมณะสั่งสอน           สืบศาส-นาเทอญ

วิบากกรรมตามเวียนแล้      โลกนี้อนิจจังฯ

                                                     พระมหาวินัย.

        สองวิถีที่ให้               หนสรร

     หนหนึ่งสงบงัน              เงียบแท้

     หนสองทุกข์สุขผัน         พลิกกลับ   สลับนอ

     เลือกหนึ่งหรือสองแล้      เลือกด้วยเหตุผล

อนาคตเป็นเช่นไรไม่แน่นัก         จะแน่นหนักมั่งคงสืบสงฆ์ไหม

หรือจะเป็นฆราวาสอาจเป็นไป     แต่จิตใจปัจจุบันยังมั่งคง

เป็นอะไรก็เป็นเช่นเขาเถิด          ให้ประเสริฐรู้ชั่วดีที่ประสงค์

เป็นอะไรเป็นได้ใจซื่อตรง           ไม่พะวงสิ่งที่เป็นเช่นกล่าวมา

แต่เป็นพระสุดประเสริฐเลิศยิ่งแล้ว  งามเพริดแพร้วสมณเพศวิเศษหนา

มิเดือดร้อนนอนทุกข์สุขอุรา           เพียงตั้งหน้าศึกษาหาความดี

                                               ขอบคุณคุณครู.

     อักษรซ่อนมนตราพาศรปัก            

เหมือนเชือกชักเข้าหาพาเชือกขึง

ถูกร้อยรัดมัดขาพาร้อยตรึง

ที่ควรถึงเปลี่ยนทางอย่างควรเป็น

     โลกมายาอาจย้อนอ้อนมายั่ว

สิ่งน่ากลัวกล้ำกรายให้น่าเข็ญ

ทำทุกข์ร้อนราญรุกเราทุกเย็น

ความลำเค็ญเข้ามาพารำคาญ

   (กลบทเสือซ่อนเล็บ)

คิดเรียงคำนำภาษามาเรียงร้อย    ส่งสืบถ้อยร้อยใจใคร่สืบสาน

ให้ยืนหยุดฉุดรั้งยั่งยืนนาน         หวังรู้กานท์จากครูที่รู้กลอน.

ข้างบนไม่เป็นแถวเป็นแนวเลย คุณครูช่วยลบด้วย

  เพิ่งลองเล่นเลียนคำทำลองเล่น

ให้ตื่นเต้นเห็นผลจนตื่นเฝ้า

เฝ้ารอคอยคนโก้โต้รอเรา

ไม่เสียเปล่าที่เขียนไปไม่เสียดาย 

ต้องเรียนรู้จากครูรู้เรียนไว้                 จึงจะได้เชี่ยวชาญการจะเขียน

จึงพากเพ่งเล็งคำนำพากเพียร            เลยลองเรียนเพียรไว้ใคร่ลองดู

เพียงเข้าใจฉันทลักษณ์จักเข้าถึง        สรรค์คำซึ้งมาเรียงถ้อยร้อยคำหรู

ตัวอย่างชี้ชัดเจนเช่นอย่างครู             พอรับรู้พอเข้าใจใคร่รับเรียน

   เหนือกว่าครูดูภาษาเหนือกว่านัก

เพียงเริ่มถักร้อยคำทำเริ่มคล่อง

ออกชั้นเชิงฝีมือนั้นเชิงชั้นทอง

คือเพชรผ่องเปล่งประกายฉายเพชรวาว

    คงต้องสืบสานส่งคงต้องเขียน

ให้แนบเนียนกลบทรสแนบหนาว (สาว)

มีเรื่องแต่งเติมสรรค์ปั้นเรื่องราว

คำพริ้งพราวเสนาะยิ่งพาพริ้งเพราะ

   คำเหนือกว่ามิกล้ารับกับเหนือนั้น       

ยังห่างชั้นมากมายคล้ายห่างเหิน

แค่จำครูมาเรียงร้อยพลอยจำเริญ       

ขอสรรเสริญคุณครูผู้สรรคำ

     เสือซ่อนเล็บเก็บอาวุธมุดซ่อนไว้

คราต้องใช้ใครเห็นเป็นต้องหนี

น่าลองเล่นเป็นลบองน่าลองดี

จึงชวนชี้กลเสือเพื่อชวนเชิญ

  เปรียบเสือร้ายคล้ายกิเลสเหตุเสือหิว     

ใจหวั่นพลิ้วทะยานอยากมากหวั่นไหว

คอยดลจิตคิดเรื่องร้ายหมายดลใจ         

ตกอยู่ใต้อำนาจขลาดอยู่นาน

  ควรรีบเร่งริทำลายหมายรีบร้อน              

จึงสะท้อนวอนปลุกทุกสถาน

ล้างมลทินชำระกมลมาน                     

พ้นสงสารสำราญใจไร้สงกา

เข้าระบบได้ โล่งใจจริงๆ

     ใช้คำดีมีลูกเล่นเป็นคำหวาน

 เพลิดเพลินสารสรรคำทำเพลินเขียน

มาแนบถ้อยเล่นล้อพอแนบเนียน

เหมือนวกเวียนดูตลกคล้ายวกวน

    ขืนแต่งต่อเหมือนแสร้งมาแต่งเสริม

คำขัดเติมเนื้อหาพาขัดสน

หรือต้องหยุดกลบทอดต้องยล

ใครช่วยดลตัดสินใจใครช่วยที

กลบทที่ใกล้กับเสือซ่อนเล็บ ก็ "กลบทสารถีชักรถ" อันนี้ก็น่าลอง แต่ก็ยังไม่ลอง รอให้คุณครูพาแต่งนำร่องก่อน. การแต่งไปมานี่ก็เป็นการฝึก จะได้รู้ และพลอยเชี่ยวชาญ ว่าแต่ละอย่างมีบังคับแบบไหน มารู้จักบันทึกคุณครู รู้เรื่องร้อยกรองหลายอย่าง

     ถ้าหยุดยั้งท้อใจไร้หยุดร้อย          

สงสารถ้อยจะหายห่างทางสารสื่อ

หากฝึกแต่งแสดงต่อพอฝึกปรือ     

แต่งทุกมื้อจะเชี่ยวชาญกานท์ทุกวัน

จำเขียนลอง ตรองตรึก นึกจำเขียน

มิหันเหียน  พึงจิต คิดมิหัน

รำพันความ   ตามใจ  ใฝ่รำพัน

โอ้ตัวฉัน  ถูกศิษย์หลอก   บอกโอ้ตัว  (อิอิ)

    ชักรถกล   ทนเขียน  เพียรชักรถ

ปวดหัวหมด   อดทน  จนปวดหัว       (อิอิ  เก่งนะนี่   มันยากตรงระหว่างบท นี่ล่ะ)

เมามัวเขียน  เจียนตกงาน  พานเมามัว

จนซี้ซั้ว     จบผล    ทำจนซี้   (อิ อิ) 

          (กลบทสารถีชักรถ)

อุตส่าห์แต่งมาสองบท ขออนุโมทนาครับ. เสือซ่อนเล็บก็ปวดหัวแล้ว สารถีชักรถคงจะปวดหัวมากกว่าเดิม แค่นี้สำหรับคุณครูคงไม่เกินวิสัย ไม่เกินสามารถหรอก คุณครูเก่งอยู่อยู่แล้ว

จะรออ่านค่ะ ให้เวลา ไม่เกิน ๑๕ นาที

ยังไม่ได้ลงมือเลย และเวลาก็น้อยเกินไป มัวชมนั่นอ่านนี่อยู่

     ชักช้าไป  ไม่เป็นครู  ผู้ชักช้า

เร่งเขียนมา    รออ่าน  ท่านเร่งเขียน

พากเพียรดู    สู้ลอง   ต้องพากเพียร

มัววนเวียน   ปวดหัว  เพราะมัววน   ( ๑ บทใช้เวลา ๒ นาที)

สรรค์สร้างถ้อยสารถีที่สรรค์สร้าง       คอยเยื้องย่างอย่างครูสู้คอยเยื้อง

ตามเรื่องราวคราวนี้ชี้ตามเรื่อง           คุณครูเปรื่องเรื่องร้อยถ้อยคุณครู

ภาษาสื่อก็หลายหลากมากภาษา       สวยหรูหราเสนาะพริ่งยิ่งสวยหรู

เชิดชูชี้ดีใจใคร่เชิดชู                     ขอชมครูที่นำร่องต้องขอชม               

ศิษย์เด่นเกิน ทำครูอาย ขายศิษย์เด่น

เพิ่งเริ่มเล่น ยังกระเจิง  เพียงเพิ่งเริ่ม

ต่อเติมถ้อย ด้อยกว่าศิษย์  คิดต่อเติม

ต้องคอยเพิ่ม   เรียนร้อยกรอง ยังต้องคอย

กลบท  สารถีช่วยดล  กลบท

ต้องถอยรถ   ให้คล่อง   คงต้องถอย

เพชรพลอยกานท์   หนึ่งเม็ด ดุจเพชรพลอย

เรียบเรียงร้อย   สืบสาน  ผ่านเรียบเรียง

สารถี    ชักรถลา   สารถี

คืนค่ำนี้    เกินฝืนนั่ง หลังคืนค่ำ

ลองทำกล    ให้ศิษย์ดู  ครูลองทำ

นมัสการนำ   พระปฏิบัติ  นมัสการ

มาด้วยความระลึกถึง......นะคะพี่ครู

ยอยกเกินเขินมิรับกับยอยก                 เอมอิ่มอกชื่นใจใคร่เอมอิ่ม

เพียงชิมรสพจมานผ่านเพียงชิม            เลยลองลิ้มเล่นคำย้ำเลยลอง

คำช้อนกลประจักษ์ชัดจัดคำช้อน          สมองว่อนวินเวียนไซร้ในสมอง

เทียบทองเพชรเม็ดใสไกลเทียบทอง     สรรคำพ้องต้องเสียงเพียงสรรคำ

ยังด้อยไซร้ไม่เสนาะเพราะยังด้อย         ขันขำถ้อยคร่ำครวญชวนขันขำ

ลองทำเก่งเร่งอุตส่าห์กล้าลองทำ          วอนชี้นำศิษย์ด้วยช่วยวอนชี้

✿อุ้มบุญ ✿

      น้องหญิงมา   ไยไม่ลอง  เล่าน้องหญิง

ฝึกสมองจริง  ลองนึก  ฝึกสมอง

ทำลองเล่น  เช่นเฉกนี้ นี่ทำลอง

มาเลยน้อง   กลบทสารถี   รี่มาเลย

ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

  คำหลังคิด  ไว้ก่อน   ย้อนคำหลัง

สารถี   มีแผนผัง   ดั่งสารถี

หวดตีม้า   คราชัก   มักหวดตี

สองคำมี  หน้าหลัง  ทั้งสองคำ

มันง่ายนะ   บอกกัน  ว่ามันง่าย

พอขำคลาย  คราเบื่อ  เพื่อพอขำ

จดจำไว้    กลบท   ต้องจดจำ

ขอเชิญทำ   เล่นล้อ  เราขอเชิญ

มาสามบท  เยี่ยงนี้มีมาสาม

ครูเขินยาม  ศิษย์เก่งกว่า  พาครูเขิน

คำเกินเพราะ  เสนาะรส  หยดคำเกิน

อ่านแล้วเพลิน  เจริญสาร   มาอ่านแล้ว  

ชักรถใจไม่พะวงหลงชักรถ                      ลืมหลงหมดโทษเขาเราลืมหลง

รีบปลงปล่อยพลอยเบาเรารีบปลง              เดินทางตรงให้เห็นเป็นเดินทาง

เปรียบจิตไซร้ใช่รถลากหากเปรียบจิต         เลิกร้างราพาผิดคิดเลิกร้าง

จับวางชักด้วยสติริจับวาง                         ดั่งตัวอย่างสารถีชี้ดั่งตัว

ความโกรธเกิดดับลงปลงความโกรธ            ความชั่วโหดกล้ำกลืนฝืนความชั่ว

เมามัวหลงปลงใจไม่เมามัว              หวั่นเกรงกลั้วอบายหมายหวั่นเกรง 

ฟังสารธรรม    นำนึกยั้ง  คราฟังสาร
ที่หวังหวาน    อาจไม่เป็น  เช่นที่หวัง
เพราะชังชั่ว  มัวเขลาโฉด โกรธเพราะชัง
มาคอยยั้ง     หยุดไขว่คว้า  ที่มาคอย

จึงสอนสั่ง     ยั้งคำนึง   เขาจึงสอน
เร่งถอยก่อน  กิเลสมา  พาเร่งถอย
หยุดคอยจิต     นิดหนึ่ง   พึงหยุดคอย
ภัยร้ายลอย       สิ้นไป  หมดภัยร้าย

มีสติเตือน      เอื้อนวจี   มีสติ
เสียหายริ      รีบพูดไป  ให้เสียหาย
อันตรายมาก   หากพลั้งพลัน  อันตราย
ตักเตือนหมาย  ว่ารัก   จึงตักเตือน