แม้ท่านทั้งสองจะมีถุงมือช่วยลดการบาดเจ็บจากธูป และไฟได้บ้าง การที่หนูยืนมองการทำงานเป็นทีมของท่านทั้งสองอย่างห่าง ๆ อย่างเงียบ ๆ รู้สึกได้ถึงความเพียร พยายาม ในการทำหน้าที่ให้ความรับผิดชอบ อย่างไม่ย้อท้อ
ผจญภัยในวันขึ้นปีใหม่ ตอนที่ 1 เจอคนมีน้ำใจและฟังเทศน์หัวใจแห่งพระพุทธศาสนา
ผจญภัยในวันขึ้นปีใหม่ ตอนที่ 2 ความอยากและการให้
ตอนหลังเที่ยงวันที่ 1 มกราคม 2553 หนูและครอบครัวของเพื่อน ที่มาจากระนองมีโอกาสเดินทางไปวัดเล้งเน่ยยี้
ติ๋วมานั่งนึกดู เอ....ตั้งแต่มาอยู่เมืองนนท์ 8 เดือนละ แต่ติ๋วเองก็ไม่ได้รู้จักกรุงเทพ หรือ นนทบุรีมากขึ้นเท่าไหร่ เพราะอะไรหน่ะเหรอ หนูไม่ค่อยถนัดเรื่องที่ต้องเจอคนเยอะ ๆ หรือ รถเยอะ ๆ แฮะ ครานี้ต้องมาวัดเล้งเน่ยยี่
จะว่าไป ติ๋ว ทั้งเพื่อน และพ่อแม่ไม่มีข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับวัดมาก่อนเลยพอไปเจอคนเยอะ ๆ รู้สึก แปลกใจและก็งง ๆ
มาทราบทีหลังว่า อ๋อ เขามาไหว้เป็นศิริมงคล และสะเดาะเคราะห์ สำหรับปีชง เห็นว่า ปีขาล ปีวอก ปีอะไรอีกนะ จำไม่ได้ละ แต่สิ่งที่สะดุดใจหนูก็คือ ภาพของหลวงจีนน้อยกับพี่ชายท่านหนึ่ง (ใส่เสื้อสีเหลือง) ที่คอยเก็บธูปที่ ญาติโยม ที่คอยปัก
ท่านทั้งสองจะช่วยกันถอนธูปที่ญาติโยมปักลงในกระถางธูป แล้วจะมีอาวุธ อีกอย่างหนึ่งก็คือ กระบอกฉีดน้ำ
อย่างที่เราทราบกันว่า ธูปที่ถูกจุดก็จะมีทั้งไฟ ที่ร้อน มีทั้งควันที่โขมง จากภาพข้างบนท่านคงเห็นได้ชัดว่า ควันและจำนวนธูปมีมากเพียงใด
แม้ท่านทั้งสองจะมีถุงมือช่วยลดการบาดเจ็บจากธูป และไฟได้บ้าง การที่หนูยืนมองการทำงานเป็นทีมของท่านทั้งสองอย่างห่าง ๆ อย่างเงียบ ๆ รู้สึกได้ถึงความเพียร พยายาม ในการทำหน้าที่ให้ความรับผิดชอบ อย่างไม่ย้อท้อ
ในบางช่วงญาติโยมเข้ามาปักเป็นจำนวนมาก อืม หนูอาจจะใช้คำผิดค่ะ ตลอดเวลามีญาติโยมเข้ามาปักธูป เสร็จแล้ว หลวงจีนน้อย ท่านก็จะฉีดน้ำให้ธูปดับ แล้วท่านพี่เสื้อเหลืองก็จะเก็บธุปใส่ถุงดำด้านหลัง หนูมองลงไปที่ถุงดำ โอ้ มันมีธูปจำนวนไม่น้อยเลยค่ะ เกือบจะเต็มถึงดำทีเดียว
บางครั้งอย่างที่เห็นในภาพก็จะมีอุบัติเหตุจากธูปเกิดขึ้น แต่ท่านทั้งคู่ก็ช่วยเหลือแบ่งเบากันเเละกัน แม้จะดูว่างานท่านไม่เคยหยุดลง เพราะจำนวนของคนที่มาปักธูปยังหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย แต่ก็รู้สึกและสัมผัสได้ถึงความเบิกบานในการทำหน้าที่รับผิดชอบ
ทำให้หนูมองย้อนเข้ามาที่ใจตนเอง รู้สึกอย่างไร ใจหนูทึ่ง ในความอดทน และเพียรพยายามในการทำหน้าที่ของท่านมาก ๆ เวลาหลังเที่ยง ณ ตอนที่หนูเดินอยู่ในวัด อากาศก็ดูจะร้อนไม่เบา แถมถูกเพิ่มดีดกรีด้วยจำนวนของประชากรที่ยืน เดินอย่างหนาแน่นในโบสถ์ ความร้อนของไฟที่เกิดจากการจุดธูปในมือคนที่จะเอามาสักการะแต่ละคน แต่ทั้งหลวงจีนน้อยและพี่เจ้าหน้าที่ทั้งสอง ยังต้องเพิ่มความร้อนของธูปที่แต่ละคนเบียดเสียดกันเข้ามาปัก ด้วยแรงแห่งศรัทธา
เป็นกำลังใจที่ดีให้หนู ที่จะอดทนทำความเพียร ฝึกฝนตนเอง ทำงาน ภาวนา เพื่อให้เข้าใจในความจริงที่ปรากฏ
กราบขอบพระคุณนะเจ้าคะ ที่เมตตาเป็นตัวอย่างที่ดีในการทำการงาน
กราบของพระคุณครูบาอาจารย์ที่เมตตาอบรมสั่งสอน