เมื่อต้องเขียน AAR ในจดหมายถึงครู มันจึงมีคำถามกับตนเองว่า

“แล้ววันนี้ ๒๖ เมษายน ๒๕๕๔ คาดหวังอะไร มีอะไรเป็นเป้าหมายส่วนตัวและเป้าหมายส่วนรวมบ้าง แล้วมีปัจจัยอะไรที่จะส่งเสริมให้บรรลุเป้าหมาย”

 คำถามเหล่านี้ถูกเหวี่ยงเข้ามาในความคิดหลังเขียนจดหมายถึงครูเสร็จเมื่อวาน ก่อนเข้านอน ก็เพราะติ๋วยังแอบซ่อนบางสิ่งที่ตั้งใจจะฝึกตนไว้คือ ฝึกการเข้านอน และฝึกการตื่นใหม่ ก่อนหน้านี้ครูฝึกให้ แต่หลัง ๆมาละทิ้งไป

เป็นอันว่าตั้งใจกับตนเองในเรื่องของการฝึกเข้านอนตอนสี่ทุ่ม แล้วก็ตื่นตีสามครึ่ง

เมื่อคืนกว่าจะได้ส่งบันทึก ส่งจดหมายถึงครูก็เกือบจะหกทุ่มเป็นการเริ่มต้นกับตนเองที่ไม่สวยนัก แต่อย่างว่า ก็ยังดีกว่าไม่เริ่มเลย ตั้งนาฬิกาปลูกตีสามครึ่ง ตื่นมากิเลสก็ยังวาดลีลา แต่เอาไว้เขียนใน AAR ตอนเย็นจะเหมาะกว่าค่ะ

เพราะเช้านี้เป็นวันพระตั้งใจทำกับข้าวไปวัด ไปวิ่งออกกำลังกายหน้าหมู่บ้าน นำกับข้าวไปจังหันที่วัดป่าธรรมอุทยาน

 กลับจากวัด แล้วค่อยขับรถไปรับแต่ละคนไปในพื้นที่เพราะนัดกันตอนเก้าโมง จึงมีเวลาทำอะไรตอนเช้าๆได้ไม่ยากนัก แวะรับพี่อ้อและน้อง ๆ ที่คณะ ก็พร้อมออกไปทำงาน

วันนี้ไปที่ รพ.สต.ห้วยโพธิ์ จ.กาฬสินธุ์ มีเป้าหมายเช่นเดิม ในการชวนเจ้าหน้าที่ทดสอบความชำนาญและจัดตั้งห้องปฏฺบัติการ อันนี้ดูจะเป็นเป้าหมายส่วนรวมขององค์กร ที่ปรารถนาให้ภารกิจของกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์เข้าไปช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ใน รพ.สต. ให้ทำงานได้สะดวกและมั่นใจมากขึ้นค่ะ

อะไรเป็นปัจจัยเกื้อหนุน เรื่องของเรื่องถ้าวิ่งน้ำมันจากที่เบิกได้ตามเรท ไม่พอแน่ ๆ แถมตังค์ในกระเป๋าเดือนนี้ก็ร่อยหรอ จึงต้องเตรียมการให้มี NGV มากพอ จะได้วิ่งน้ำมันให้สั้น ๆ หน่อย เหมือนสั่งสมบารมีให้ถึงพร้อม เตรียมออกรบฟาดฟันกับกิเลสเช่นใดก็เช่นนั้น เพราะเมื่อใดที่กิเลสคุกคาม แต่บารมีไม่พอ ก็เหมือนขับรถแล้วไม่มีเชื้อเพลิง ว่ากันไปโน่น เรื่องของฝาก พี่อ้อดูแล ของที่ระลึกเก็บขึ้นรถเรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวาน เท่าที่ประมาณการณ์ก็น่าจะพอไหว ๆ

เป็นการเริ่มต้นทำงานอีกวันที่ต้องเริ่มตั้งเป้าหมายกับตนเองให้จริงจัง