สวัสดีค่ะพี่แก้ว
มารายงานยกมือว่า มีพยาบาลนอกคอก อยู่นี่คนนึงค่ะ แหะๆ จบพยาบาลซะป่าว ไม่ยอมทำงานพยาบาล อิอิ
สวัสดีค่ะน้องหนิง
ถึงแม้ไม่ได้ทำงานในโรงพยาบาล
แต่ก็ถือว่าทำงานข้างเคียง ก็ถือว่าไม่เสียที
ที่เป็นพยาบาลค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ อุบล
น่าเห็นใจคุณพยาบาลนะคะสู้ต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอช่วยพยาบาลขั้นเบื้องต้นก็แล้วกันนะคะเวลาป้อนยาเด็ก ๆ หรือ ช่วยเช็ดตัวที่เวลามีไข้
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณอุบล
สังคมมองเรื่องนี้เป็นปัญหาร่วมเพียงใด หรือจะเป็นปัญหาเฉพาะในวงการพยาบาลที่รับรู้ เราทุกคนอดทนมากต่อการทำงานหนักมาเสมอ มีปัญหาก็อดทน
อดกลั้น ขณะนี้คงถึงขีดสุดของความอดทน เป็นปัญหาของสังคมได้หรือยัง หากสังคมยังไม่เห็น
ในที่สุดคงเป็นปัญหาสังคม คือคุณภาพของบริการที่ทุกฝ่ายต้องการ บริการพยาบาลจะเป็นการทำในเชิงการค้า มากกว่าความกรุณาเพื่อการช่วยเหลือ พยาบาลก็จะไปทำงานในที่ได้เงินมากกว่า และมีความสบายมากกว่า การผลิตกำลังคนทำงานทดแทนพยาบาล
ถึงเวลาที่ต้องทำให้คนในครอบครัวทำหน้าที่พยาบาลกันเอง และคืนพยาบาลให้ครอบครัว
เพื่อการดูแลสุขภาพที่ทั่วถึง ครอบคลุม
เป็นกำลังในสำหรับพยาบาลค่ะ
เป็นวิกฤตชาติจริงๆค่ะ.....
อายุเฉลี่ยพยาบาลในโรงพยาบาลรัฐสูงขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่ภาระงานก็มากขึ้นจากการปฏิรูประบบบนฐานที่ไม่เอื้อกับการทำงาน....เช่นการกำหนดเรื่องเอกสารที่เพิ่มขึ้นมาโดยไม่มีเจ้าหน้าที่ระดับอื่นมาเสริมงาน.....และการโป๊ะภาระนอกเหนือจากการดูแลคนไข้ให้...พยาบาลเลยต้องเป็นทั้งพยาบาล เสมียน คิดเงิน สังคมสงเคราะห์ รักษาสิทธิเรื่องสิทธิประโยชน์ของผู้ป่วย ฯลฯ
บางกลุ่มโดยเฉพาะระดับซี 7-8 ถูกขอตัวไปช่วยวิจัยอาจารย์แพทย์ในภาควิชาแต่ทางภาควิชาไม่คืนตำแหน่งพยาบาลให้ ทำให้ดูเหมือนจำนวนพยาบาลประจำการมีเยอะแต่ที่ทำจริงๆมีน้อย....
ข้อมูลพวกนี้คิดว่าสภารู้และหาทางดำเนินการแน่ๆค่ะ...ปัญหาติดที่อะไรและใคร.....ตรงนี้ยังไม่เคยเห็นผู้เกี่ยวข้องออกมาพูดหรืออธิบายปรากฎการณ์เลยค่ะ
สวัสดีครับ
พยาบาลเป็นวิชาชีพที่ให้การดูแลผู้ป่วยตลอด 24 ชม. ถ้าถามผู้ป่วยในโรงพยาบาลต่างๆจะพบว่าผู้ป่วยจะอยู่กับพยาบาลตลอดเวลา จะเห็นได้ว่าพยาบาลต้องทำงานหนักบางครั้งยังต้องรองรับอารมณ์ของผู้ป่วยและญาติ รวมทั้งแพทย์บางคน แต่ค่าตอบแทนที่ได้รับยังน้อยซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้มีการใหลออกของพยาบาล ที่ผ่านมาองค์กรวิชาชีพของพยาบาลออกมาเรียกร้องสิทธิต่างๆ ให้กับสมาชิกแต่ไม่ค่อยประสบผล ส่วนหนึ่งอาจมาจากการขาดความสามัคคีและความเป็นหนึ่งเดียวของวิชาชีพพยาบาลเอง
อย่างนี้ พยาบาลก็หมดกำลังใจทำงานแย่เลย
สวัสดีค่ะคุณ
ขอบคุณนะคะที่เห็นใจพยาบาล
ขอเพียงเข้าใจวิชาชีพพยาบาล เราก็ซาบซึ้งใจแล้วค่ะ
ทุกวันนี้..พยาบาลจะต้องทนรับสภาพการขาดแคลน
สวัสดีค่ะป้าแดง
น้อพยาบาลที่ทำงานแทบทุกโรงพยาบาล...ต้องทำงาน จนไม่ได้พักผ่อน ขึ้นเวร 8-16 ชั่วโมงต่อวัน
พยาบาลแทบจะป่วยไม่ได้ ถ้าป่วย 1 คน นั่นหมายถึงกระทบกับเวรของแต่ละคน น่าเห็นใจมาก
ดิฉันช่วยได้โดย
จัดที่ทำงานให้เหมือนบ้าน
มีห้องอาหาร มีทีวีให้ดูข่าวสารบ้าง มีเพลงให้ฟัง มีกระติกนำร้อน มีตู้เย็นไว้ให้ใส่อาหาร ผลไม้ มีไมโครเวฟไว้อุ่นอาหาร
ไม่สร้างบรรยากาศ...ในที่ทำงานให้เครียด
สวัสดีค่ะคุณอุดม
ที่จริงแล้วภาพของพยาบาลในสังคม ประชาชนหลายคนยังไม่เข้าใจบทบาทที่แท้จริงของพยาบาลด้วยซำค่ะ
ว่าพยาบาลทำอะไร รู้แต่ต้องจัดยา แจกยา ทำแผล....
แต่ความจริงเราทำมากกว่านั้นค่ะ คอยดูแลเอาใจใส่ เวลาคนไข้เครียด เราก้ต้องประเมินให้ได้ว่าคนไข้เครียดเพราะอะไร สิ่งไหนที่เราให้คำปรึกษาได้ เราก็ให้คำปรึกษา
เวลาผู้ป่วยเจ็บปวด เราต้องเฝ้าดูแล ประมินปวด ให้ยาตามแผนการรักษา นั่งอยู่ด้วย จับมือคนไข้ไว้ เวลาคนไข้ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด บางคนเราก็หาดนตรีบำบัด บางคนเราก็พาทำสมาธิ
กลางคืนที่คนไข้นอนไม่หลับ เราก็ต้องคอยดูแล
คนไข้ที่ช่วยตัวเองไม่ได้ เราต้องคอยเสริพกระโถนถ่ายปัสสาวะ อุจจาระ
ฯลฯ
แต่สิ่งที่พยาบาลภาคภูมิใจและอยู่ในวิชาชีพทุกวันนี้
เพราะคนไข้ชื่นชมพวกเราทุกวัน
สายตาที่เขามองเรา ด้วยความขอบคุณ
อาหาร ผัก ผลไม้ หรือขนม..ที่เขานำมาฝากนัองที่ขึ้นเวร จนไม่ได้ไปนั่งกินข้าวตามเวลาที่กำหนด
สวัสดีค่ะ
อายุเฉลี่ยพยาบาลในโรงพยาบาลรัฐสูงขึ้นเรื่อยๆ จริงค่ะ
พยาบาลที่อายุมากขึ้น ยังต้องทำงานด้านปฏิบัติ ต้องฉีดยา ต้องแทงเส้นเลือดเพื่อให้นำเกลือ ให้เลือด คิดดูว่าสายตาไม่ดีจะมีผลอย่างไร
พยาบาลที่อยู่ตามหน่วยต่างๆ... เขาก็อาจไม่มีทางเลือก เพราะเป็นทางเดียวที่จะไม่ต้องขึ้นเวร มีโอกาสดูแลครอบครัว
ในโอกาสที่เรื่องราวของพยาบาลได้มีหนังสือพิมพ์ ทีวี นำมาพูดถึง ก็น่าใช้วิกฤตเป็นโอกาส ที่ทำให้ผู้คนในสังคมรู้ว่า ขาดพยาบาลแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
สวัสดีค่ะคุณ
พยาบาลเข้มแข็ง อดทนค่ะ
อย่างน้อยคุณต้นสาย ยังเข้ามาให้กำลังใจ
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ
ความยุติธรรมไม่มีในโลก..คงต้องได้แต่กินยาทำใจอย่างคุณติ๋วว่าละค่ะ
คงเป็นนิมิตรหมายที่ดี .. ที่ในปีนี้เริ่มมีคนพูดถึงพยาบาลบ้าง
เราพยาบาลคงต้องช่วยกันพูดถึง สิ่งที่พยาบาลได้ ปิดทองหลังพระ มานาน
หลังจากอาชีพอื่นๆบ่นกันมานานแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ
พ่อแม่ช่วง generation นี้ รักลูก แบบไม่มีเหตุผล
ด้วยความที่อยากให้ลูกมีความสุข ดังนั้นใครทำลูก พ่อแม่ยอมไม่ได้ค่ะ
ดังนั้นครูต้องปรับวิธีการทำโทษ ลองหาวิธีดูนะคะ
สำหรับพยาบาลเด็ก
ยังมีกรณีมีคนไข้เด็กหยุดหายใจ แพทย์ต้องปั๊มหัวใจ พ่อแม่นึกว่า..แพทย์ทำร้ายลูก ยังเขียนร้องเรียน ดังนั้นการบอกพ่อแม่ให้เข้าใจจะต้องทำค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณพี่ และเพื่อนๆพยาบาล ตอนนี้วิกฤตมากค่ะ สำหรับอัตรากำลังและภาระงานของพยาบาล ถ้าเป็นผู้บริหารระดับต้น ก็แทบอยากจะแยกร่างเพียงเพื่อช่วยน้องๆ ทำหัตถการต่างๆ ตาม Round ทำ รับใหม่ จำหน่าย refer เช็คสิทธิ เยี่ยมบ้าน ประชุมงานคุณภาพ ฯลฯ ร่ำๆจะหมดกำลังใจ ก็อยู่ได้ตอนที่คนไข้ยกมือไหว้ ขอบคุณก่อนกลับบ้าน หรือ ขนม ผลไม้ที่ญาติคนไข้เขาเห็นใจนำมาฝากแทนคำขอบคุณ และเห็นใจพยาบาลอย่างเราๆที่แทบไม่มีเวลา ถึงจะร้อน จะหิว จะเหนื่อย เราก็ยังมีหัวใจความเป็นมนุษย์ให้เห็นอยู่ตลอดเวลา แล้วสหวิชาชีพที่เราร่วมงานด้วยเขาจะเห็นใจพวกเราหรือเปล่าคะ ตอนนี้ก็คงต้องเอาเพลงมาร์ชพยาบาลมาปลุกใจล่ะค่ะ ก่อนที่ผู้บริหารตั้งแต่ระดับโรงพยาบาล จนถึงเจ้ากระทรวงฯ หรือท่านนายกฯอาจจะเห็นแล้วก็ได้ คุณบุญเลิศ ช้างใหญ่สะกิดแล้วนี่คะ ท้ายที่สุด!!!ก็ต้อง
แม้โรคร้ายจะแผ่พิษถึงปลิดชีพ
จะยึดหลักดวงประทีปคือสงสาร
ยอมเหนื่อยยากตรากตรำใจสำราญ
อุทิศงานเพื่อคนไข้ทั้งใจกาย...
*****อย่างน้อย Blogนี้ก็ยังมีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆพยาบาลคอยปรับทุกข์กันอยู่ ใช่ไหมคะ*****
สวัสดีค่ะคุณพยาบาลคนหนึ่ง
Blog นี้เป็นที่ปรับทุกข์ได้ค่ะ
เรามาแลกเปลี่ยนความคิดกันค่ะ
ในภาวะขาดแคลนเช่นนี้ เราจะหาวิธีอย่างไรให้อยู่ได้
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ
จะเห็นว่า สิ่งที่เราภาคภูมิใจและยังอยู่ในวิชาชีพ ก็คือนำใจคนไข้ที่ให้กับเรา
คิดว่าภาวะวิกฤตของพยาบาล ต้องเป็นปัญหาในปัจจุบันและอนาคต ที่ทุกคนต้องช่วยกันคิดหาวิธีค่ะ
เป็นน้องพยาบาลเลยไม่เข้าใจว่าพี่ๆคิดอะไรกัน...มีใครพอจะช่วยน้องๆๆที่นี่ ได้ไหมคะ (อยู่ที่ไหนก็ต้องทำงาน อยู่ที่ไหนก็เหนื่อยเหมือนกัน ไม่เคยทิ้งคนไข้และงานเลย) ที่ย้ายกันหมด หมดกำลังใจ เหลือแต่เด็ก ขาดประสบการณ์ ที่อยู่ก็เป็นผู้นำที่ทำงานพยาบาลเป็นงานอดิเรก มีตำแหน่งไว้ขอผลงาน คนทำก็เด็กๆ อยากทราบว่าเป็นสิทธิ์ของเราไหมคะที่ขอมีวันหยุดบ้าง บ่าย ดึก ขึ้นเวร ช่วงเช้าว่าง ช่วงบ่ายว่าง วันหยุดที่มี ต้องบังคับไปประชุมต่างๆกลับมาทำผลงานต่อ ขอหยุดหายใจ พักบ้าง ไปเยี่ยมพ่อแม่บ้าง ก็ไม่ได้ห้ามใช้เวรเช้าไปประชุม เดือนหนึ่งไม่เคยมีวันหยุด อ้างว่าต้องเสียสละ พ่อแม่ป่วยก็อยู่ดูแลไม่ได้ ทำไมเราไม่มีที่ร้องเรียนควบคุมดูแลกันบ้างเลยสิทธิต่างๆถูกปิดเงียบห้ามพูดถ้าอยากอยู่อย่างไม่มีเรื่งจนคนดีๆลาออกหมดเหลือแต่คนหมดไฟแล้วจะมีใครช่วยดูแลมาตรฐานต่างๆ เช่น ศักยภาพการเป็นผู้นำไม่ใช่ขึ้นตามอายุและ ซี ขอมีมีสิทธิเลือกผู้นำได้ไหมในแต่ละโรงพยาบาลไม่ใช่เวียนไปเอาตำแน่งและเงินเดือนก่อนจะไป สภาช่วยดูแลได้ไหมคะ เป็นส่วนหนึ่งนะคะที่ผ้ใหญ่อาจคิดว่าลาออก ย้าย เพราะเงิน งาน แต่เหนืออื่นใดมาจากระบบที่ใช้คำว่าเสียสละในทางที่ผิดหรือเปล่าไม่เปิดโอกาศให้ดูแลตนเองและพ่อแม่บ้างเลย การที่จะดูแลใคร เราก็ควรจะมีบุคลากรที่พร้อมทั้งใจกายมิใช่รึ ทุกวันนี้เช้า รับเวร ทำงาน ส่งเวร ทำงานเอกสารจนหมดแรง เดี๋ยววันหยุดนี้ต้องไปประชุมอีกแล้วต้องหาความรู้ ต้องเสียสละ ห้ามใช้เวลาราชการ เมื่อไรจะมีประชุม เสาร์ อาทิตย์ เวรบ่าย ดึกบ้าง นะ (เคยมีนะคะแอบให้วันหยุดกันได้ด้วย) อีกไม่นานหรอกคะ ย้ายหมด เสียดาย Model ดีๆที่ลาออกจัง
สวัสดีค่ะน้องพยาบาล
น่าเห็นใจมากค่ะ
พยาบาลยังขาดแคลนมากเหลือเกิน
ผลิตเท่าไหร่..ก็น่าจะไม่เพียงพอ
ปัญหาทั้งหมด..เราต้องช่วยกันเสนอแนะและร่วมกันแก้ไข
พี่คิดว่าผู้ใหญ่ที่ดี ต้องฟังความคิดเห็นของน้องๆได้
สิ่งที่น้องๆพูดก็มีส่วนเป็นเช่นนั้นบ้าง แต่เราต้องช่วยกันแก้ไขค่ะ
เป็นครูพยาบาลค่ะ ทำงานมาเข้าปีที่16 เห็นปัญหาเช่นเดียวกัน ตอนนี้คิดว่าถ้าจะแก้ไขได้ต้องมีคนในวิชาชีพลงเล่นการเมือง เช่น ตอนนี้เขาให้เสนอรายชื่อเพื่อคัดเลือกสว. พยาบาลน่าจะคัดเลือกคนดีและเก่งในวิชาชีพส่งไปคัดเลือกดูน้ะ เช่น ดร. ทัศนา บุญทอง เป็นต้น
สวัสดีค่ะคุณ for get me not
จริงค่ะ เห็นว่าเราควรมีพยาบาลเข้าไปเป็น สว
พยาบาลมีมาก ถ้าเรารวมพลังครั้งนี้เลือก.. สว
อนาคตพยาบาล คงดีขึ้น อย่างน้อยคงพูดมีเสียงยิ่งขึ้นค่ะ
พยาบาลแต่ละคน....น่าจะบอกกันต่อๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ..ที่มาจุดประกายให้ในตอนเช้าค่ะ
ไม่เคยคิดอยากเรียนพยาบาล
แต่ด้วยความต้องการของพ่อแม่ว่าเมื่อเรียนจบแล้วจะได้ดูแล
หากต้องทำงานหนักเช่นนี้จะมีเวลาดูแลตัวเองหรือไม่ยังไม่รู้
คิดอยู่เหมือนกันว่าทำไมถึงมีแต่คนดูถูกและเอาเปรียบพยาบาล
ทั้งๆที่เป็นคนเสียสละ ทั้งกายและใจ
สวัสดีค่ะ นศ พยบ
โชคดีค่ะที่เราได้เรียนพยาบาล นอกจากดูแลคนไข้แล้ว เรายังนำความรู้มาดูแลตัวเองและครอบครัวได้
จนมีคนบอกว่าพ่อ แม่ที่มีลูกเป็นพยาบาล จะอายุยืนกว่ามีลูกเป็นอาชีพอื่นๆ
ใครมีแฟนเป็นพยาบาล จะอายุยืนเช่นกัน
น้องถามว่า ทำไมถึงมีแต่คนดูถูกและเอาเปรียบพยาบาล
ทั้งๆที่เป็นคนเสียสละ ทั้งกายและใจ
ทุกวันนี้เปลี่ยนไปแล้วถ้าเรามีความรู้ และใช้ความรู้ สามารถพูดคุยกับทีมสหสาขาวิชาชีพได้ ทุกคนต้องการพยาบาลให้ร่วมงานด้วย
เราต้องพัฒนาตัวเองให้ทันกับวิชาชีพอื่นๆ เราจะไม่เป็นอย่างที่น้องคิดค่ะ
เห็นด้วยกับหลายหลายท่านค่ะ ตอนนี้วิชาชีพพยาบาล ถึงแม้จะถูกมองว่าเป็นวิชาชีพที่มีค่า มีเกียรติ เเต่ภาระงานหนัก เหลือเกิน จำนวนคนไข้ที่พวกเราดูตอนนี้มีถึง 34 คน ต่อพยาบาล 4คนคิดดูว่าพวกหนูดูคนไข้คนละกี่เตียง รับใหม่วันอังคารบางที วันละ 15 case ทำงานต้องวิ่งทำ ถึงจะทัน งานหนักขนาดนี้ค่าตอบแทนถึงจะมากบางทีหนูคิดว่า ก็ไม่คุ้ม งานคุณภาพก็อยากทำ เเต่งานward ก็ต้องทำให้ดี ขึ้นเวรสะบักสบอม ใน 1 อาทิตย์ ต่อเวร 4 lock เหนื่อยจัง ท้อค่ะ
สวัสดีค่ะน้องสุธีรา พิมพ์รส
ถ้ามีปัญหาเรื่องอัตรากำลัง พี่ว่าเราน่าจะคุยกับหัวหน้าตึกได้ ช่วยกันวิเคราะห์งานและถ้ามีเหตุผล เราน่าจะปรับอัตรากำลังได้ค่ะ
ขอให้กำลังใจคนทำงานนะคะ เราต้องเติบโตต่อไป เมื่อเราโตขึ้น บางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าจะต้องทำให้ได้ มันยังมีปัจจัยหลาอย่างที่ทำให้ไม่ได้ดังใจ แต่พี่ก็เห็นพี่พวกเราพยายามทำหน้าที่เป็นอย่างดีค่ะ
สิ่งใดที่หน่วยงานพอจะแก้กันไปก่อน เราต้องช่วยกันคิดหาทางเพื่อผ่อนคลายกับปัญหานี้นะคะ น้องกุ้ง
อยากเป็นพยาบาลค่ะ ตอนนี้ก็เรียนพยาบาลอยู่ เราต้องพัฒนาความรู้ให้ทันสมัย
จะได้ไม่มีใครมาดูถูกเราค่ะ
แวะมาขอบคุณพี่แก้ว ที่ห่วงใยและเข้าใจพวกเราชาวพยาบาล
เนื่องจากงานพยาบาลเป็นงานบริการที่เกี่ยวข้องกับชีวิตคนทั้งคนจึงมีทั้งความเครียดและความเหนื่อยล้า ประกอบกับแบบแผนชีวิตที่ต้องนอน กินไม่เป็นเวลาทำให้เกิดเพลียและล้าตามมาค่ะ
น้องพยาบาล
อยากเป็นพยาบาลค่ะ ตอนนี้ก็เรียนพยาบาลอยู่ เราต้องพัฒนาความรู้ให้ทันสมัย
จะได้ไม่มีใครมาดูถูกเราค่ะ
ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา วิชาชีพเรา คนเห็นความสำคัญมากขึ้น แต่ก็ยังต้องพัฒนาตนเองต่อไปค่ะ
น้องนิตยา จรัสแสง
พี่ขอชื่นชมน้องนิตยามากที่สามารถเดินตามบันไดอาชีพ และมีความมุ่งมั่นที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้องค่ะ ขอยินดีกับว่าที่ APN ล่วงหน้าค่ะ
เป็นพยาบาลมาเกือบ 20 ปี อยู่มาตั้งแต่ OT 80 บาท จนปัจจุบัน 500 บาท (แต่ไม่ได้กับเขาหรอกเพราะว่าแก่แล้ว ขึ้นเวรไม่ไหว) เห็นด้วยกับความคิดเห็นทั้งหมด อยากเรียกร้องให้พยาบาลทุกคน รักกัน สามัคคีกัน ที่จังหวัดน่านมีชมรมพยาบาลชุมชนที่เข้มแข็งโดยท่านประธานพิกุลทอง หน.กลุ่มการพยาบาล รพ.นาน้อย ที่คอยเป็นพี่ๆที่ดูแลน้องๆที่อยู่ใน รพช.ทุกแห่งของจังหวัดน่าน กระตุ้นให้เกิดความรักและสามัคคีในหมู่พยาบาล มีการประชุมวิชาการทุกปี หากพยาบาลเรามีการรวมกลุ่มกันทำกิจกรรมบ่อยๆ คิดว่าจะเป็นการแสดงพลังของพยาบาลอย่างหนึ่งค่ะ
น้อง nuna
ดีจัง ที่มา ลปรร กับพี่ อาชีพเราผู้หญิงมาก ดังนั้นจะต้องค่อยๆเดินค่ะ เราต้องรักกันได้แน่นอน
เป็นกำลังใจให้พยาบาลทุกคนค่ะ....สู้ๆ
ขอบคุณค่ะ คุณ Dormicum
ที่รพ.ศรีนครินทร์ พตส.พนักงานยังไม่ได้เลย ทนอยู่ตอไป
น้องตะเกียงที่รัก
กำลังเบิกอยู่ใช่ไหมคะ
รออีกนิดเดียวค่ะ น้องจ๋า
ชอบมากครับ
นอกจากนี้ผู้บริหารระดับสูงในโรงพยาบาลช่วยได้ค่ะ
ดูแลเอาใจใส่
มีพฤติกรรมเอื้ออาทรกับพยาบาล
น่าจะเป็นปัญหาสำหรับทุกที่ ถ้าปล่อยไปนานพยาบาลที่เหลือทำงานก็จะมีอายุงานน้อยลงเรื่อยๆค่ะเพราะพอมีประสบการณ์ก็อยากไปทำงานเอกชนมากกว่าค่าตอบแทนมากกว่า พยาบาลประสบการณ์มีส่วนสำคัญมากในการพยาบาลค่ะ ตอนนี้สถาการณ์ยิ่งดูหนักขึ้นค่ะน้องใหม่รับอัตราเงินเดือนใหม่ตามรัฐบาลกำหนด พี่เก่าเงินเดือนน้อยกว่าน้องรับผิดชอบมากกว่า เป็นกำลังใจให้พยาบาลทั่วไทยค่ะ
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ ทุกวันนี้แต่ละที่ก็หาวิธีดูแลกันเหมือนคนครอบครัวเดียวกัน ให้ความรักความอบอุ่น ก็น่าจะบรรเทาความขาดแคลนพยาบาลได้บ้างค่ะ