คนที่มีอาชีพเป็น "ครู" ... เวลามีปฎิสัมพันธ์ พูดคุย ถาม-ตอบ กับ ลูกศิษย์ที่เป็น นักเรียน นักศึกษา มักจะใช้คำแทนตัวของครูเอง และ นักเรียน นักศึกษาว่าอย่างไรบ้าง ?
กรณีที่ 1 ... "นักเรียน นักศึกษา" เรียก "ครู"
ตอนเรียนระดับอนุบาล และ ระดับประถมศึกษา ... เราจะเรียกครูว่า "ครู" ซึ่งมักจะมีรูปแบบ ดังนี้
"ครู+ชื่อครู+คำลงท้าย"
เช่น ครู+สมชาย+ครับ หรือ ครู+สมศรี+ขา
พอโตขึ้นมาระดับมัธยมศึกษาหน่อย ... เราก็จะให้เกียรติครูสูงกว่าเดิม โดยเราจะเรียกครูว่า "อาจารย์" ซึ่งคงใช้รูปแบบเดิม ดังนี้
"อาจารย์+ชื่อครู+คำลงท้าย"
เช่น อาจารย์+สมเกียรติ+ครับ หรือ อาจารย์+สมฤทัย+ขา
ที่จะกลับมาเรียก "ครู" เหมือนตอนประถมศึกษา ไม่ค่อยได้ความนิยม
แต่พอมาถึงเรียนระดับมหาวิทยาลัย ... เรายังคงยืนยันความเป็นอาจารย์ให้กับครูของเรา คือ เราเรียก "อาจารย์" เป็นระดับต้น แต่ยังมีกรณีที่ครูของเรา เรียนจบปริญญาเอก แล้วมีคำว่า ดร.นำหน้าชื่อ เราก็จะให้เกียรติครูท่านนั้นว่า "อาจารย์ ด๊อกเตอร์" หรือ "อาจารย์ ดร." หรือเรียก "อาจารย์" เฉย ๆ ก็ยังได้ เพราะบางท่านไม่สนใจอยู่แล้ว แต่บางท่านไม่แน่
แบบทั่วไป (ยังไม่จบปริญญาเอก) มีรูปแบบการใช้เรียก ดังนี้
"อาจารย์+ชื่อครู+คำลงท้าย"
เช่น อาจารย์+สมหวัง+ครับ หรือ อาจารย์+สมทรง+ขา
แบบไม่ทั่วไป (จบปริญญาเอกแล้ว) มีรูปแบบการใช้เรียก ดังนี้
"อาจารย์+ด๊อกเตอร์+ชื่อครู+คำลงท้าย"
เช่น อาจารย์+ด๊อกเตอร์+สมชายดี+ครับ หรือ อาจารย์+ด๊อกเตอร์+สมศีรษะ+ขา
แต่ถ้าดันมี ตำแหน่งทางวิชาการนำหน้า มาอีก เช่น "ศาสตราจารย์ หรือ ศ." , "รองศาสตราจารย์ หรือ รศ." หรือ "ผู้ช่วยศาสตราจารย์ หรือ ผศ." ... เราก็สามารถให้เกียรติครูของเราโดยการเรียกท่านว่า "ผศ." , "รศ." หรือ "ศ." ได้เหมือนกัน แต่บางทีมันยาวไปก็ไม่ค่อยมีการเรียกกันสำหรับนักศึกษา
ซึ่งมีรูปแบบการใช้เรียก ดังนี้
"ผศ.+ชื่อครู+คำลงท้าย"
เช่น ผศ.+สมหวังร้าย+ครับ หรือ ผศ.+สมทรงศรี+ขา
กรณีที่ 2 ... "ครู" เรียกชื่อแทนตัวเองกับ "นักเรียน นักศึกษา"
ระดับอนุบาล และ ระดับประถมศึกษา ... ครูจะเรียกแทนตัวเองว่า "ครู"
ระดับมัธยมศึกษา ... ครูจะเรียกตัวเองว่า "ครู"
ระดับมหาวิทยาลัย ...
1. ครู เรียกแทนตัวเองว่า "ครู" ....
บท (อยาก) วิเคราะห์ :
2. ครู เรียกแทนตัวเองว่า "อาจารย์" ...
บท (อยาก) วิเคราะห์ :
3. ครู เรียกแทนตัวเองว่า "ผม หรือ เดี้ยน" ....
บท (อยาก) วิเคราะห์ :
กรณีที่ 3 ผมเคยเจอ ... อาจารย์ท่านหนึ่งไม่เคยสอนผม แต่โอนย้ายมาจากมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของประเทศมาหลังผมเข้าเรียน COURSE WORK ใน ป.โท .. ผมจะเรียกอาจารย์ แต่อาจารย์จะเรียกผมว่า "คุณ" ... ดูเหมือนให้เกียรติ แต่มีระยะห่าง ไม่มีความเป็นศิษย์ อาจารย์ แต่อย่างใด ในความรู้สึกผม ประทานโทษ .. ไม่ชอบคำนี้ครับ ขอบคุณ
ความเป็นตัวตน ณ ปัจจุบันกาล ... สำหรับการเป็น "ครู" ของ "ลูกศิษย์"
ผมแทนตัวเองว่า "ครู" ทุกคำ ....
แต่ก็มีบางกรณี เช่น ผมสอนนักศึกษา ป.บัณฑิต ป.โท ที่มีอาวุโสมากกว่าผม เวลาสอน ผมมักต้องแทนคำว่า "ผม" ก่อน เพื่อให้เกียรติกับพวกเขา แต่ถ้ามีการพูดคุยส่วนตัวเมื่อใด ก็ยังใช้คำว่า "ครู" แทนเสมอ
ผมไม่ชอบใช้ คำว่า "อาจารย์" แทนตัวเอง ... มันไม่ได้ความรู้สึกของคนที่เป็น "ครู" อย่างแท้จริง เหมือนมีอะไรปิดกั้น ไม่ชอบใช้ครับ
นักศึกษาของผม ... จะเรียกผมว่า "ครูวสวัต" , "อาจารย์วสวัต" ก็ได้ .... ไม่ว่ากัน แต่ถ้าเรียกชื่อเฉย ๆ เป็นเพื่อนกันล่ะ เป็นเรื่อง ถือว่า ไม่ให้เกียรติ กันเกินไป ... ยิ่งกว่านั้น นักศึกษาผม คือ ครูในอนาคต ถ้าพูดแบบนี้ อนาคตไปเป็นครู กรรมก็ตามสนองแล้วล่ะ ต้องสั่งสอนกันหน่อย
นี่ถ้าอนาคต ... เกิดมีวาสนา เรียกจบปริญญาเอก ล่ะก้อ ... ผมจะบอกลูกศิษย์ผมว่า ไม่ต้องมาเรียกครูว่า อาจารย์ ด๊อก ..... เตอร์ .... ฟังแล้วเหมือนแปลว่า อาจารย์ หมา ...... เตอร์ ยังไงก้อไม่รู้ ให้เรียกครูเหมือนเดิม คือ ครู .......... หรือ อาจารย์ ............... ก็ได้ ชอบมากกว่า
คุณล่ะ .... อยากให้ลูกศิษย์คุณเรียกคุณว่าอะไร และ คุณชอบเรียกตัวเองว่าอย่างไร
ผมอาจคิดไม่เหมือนคนอื่น หรือ คนอื่นคิดไม่เหมือนผมก็แล้วแต่ แต่ผมเขียนจากการวิเคราะห์คนด้วยประสบการณ์ที่ผมมี เท่านั้น
ไม่มีใครผิด และ ไม่มีใครถูก ครับ ... แต่บันทึกนี้ คือ ผม เท่านั้นเอง
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครู
น้องจิแวะมาเรียก แล้วน้องจิเรียกถูกหรือเปล่าเจ้าค่ะ แล้ว ครู อาจารย์ มันเป็นคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือเปล่าเจ้าค่ะ ไม่รู้ไม่ชี้ น้องจิเรียกคุณครู 555++
พ่อช่อมะม่วง..พ่อพวงชมพู
น้องจิแวะมา...เพื่อหาคุณครู
ทำไมเงียบจัง...สงสัยไม่อยู่
หนูมาขโมย....กอบโกยความรู้
ชะเง้อมองดู...ไม่มีใครอยู่เอย
* มาแต่งกลอนให้เหมือนเช่นเคย 555++..รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ *
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
ที่ ม.สงขลานครินทร์ นั้นเท่าที่ผมลองนึกดูสรรพนามแทนตัวคืออาจารย์หมดทุกคนเลยครับไม่ว่าจะวุฒิหรือตำแหน่งวิชาการอะไรครับ ส่วนอาจารย์ผู้ชายจะแทนตัวเองว่า "ผม" ส่วนอาจารย์ผู้หญิงจะแทนตัวเองว่า "อาจารย์" ครับ
ผมคิดว่า ม.สงขลานครินทร์มีข้อดีตรงที่เราไม่ค่อยถือยศตำแหน่งกันเท่าไหร่ครับ เดินกันไปมาถ้าไม่รู้จักก็แยกไม่ออกว่าใครเป็นใครครับ คือ... ส่วนใหญ่จะโทรมพอๆ กันหมด โดยเฉพาะอาจารย์ผู้ชาย แหะๆ
สวัสดีค่ะ พีอ.Wasawat Deemarn
ก็สังเกตเหมือนกันนะคะ ว่า อาจารย์หลายท่านแทนตัวเองว่าครู ฟังดูมีจิตวิญญาณดีค่ะ
แต่ส่วนมาก ก็เห็นใช้คำว่า อาจารย์ๆ เยอะนะคะ แม้แต่ตัวเอง ก็ติดใช้คำว่า อาจารย์ เหมือนกัน นานไปๆ เหลือแต่ จารย์ๆ (ฮา)
คิดว่าน่าจะเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมด้วยนะคะ เพราะเมื่อก่อนตอนฝึกสอนก็ติดคำว่า ครู แต่พอมาทำงานก์กลายเป็นติดคำว่า อาจารย์แทน (แปรผันตามสิ่งแวดล้อม แหะๆ)
แต่ยังไงก้ตามเราดูจิตวิญญาณของความเป็นครูของเค้าน่าจะช่วยให้ สบายใจมากขึ้นนะคะ
ส่วนนักศึกษาจะเรียกเราว่าอะไร ก็แล้วแต่ แค่เค้าเรียกด้วยความเคารพก็พอละ
คำว่า ครู เนี่ย มันคลาสสิคดีนะคะ หนักๆ หน่วงๆ บ่งบอก ภาระ หน้าที่ดี อิอิ
ตอนที่เรียน ม.เชิงดอย อาจารย์แทบทุกท่านแทนตัวเองว่า ครู ค่ะ
^^" แล้วก็เรียกคุณอิงว่า หนู หรือ อิหนู
แอบเขินนะคะ แต่เรียกแล้วรู้สึกได้ว่า อาจารย์เอ็นดู แต่คนละเรื่องกับการตัดเกรดนะคะ กว่าจะตะกาย C ขึ้นมาได้ ต้องทุ่มเทจริงๆ
สวัสดีครับ อาจารย์/ครู
ผมเรียกผมเองว่า ผม (ไม่ค่อยเรียกตัวเองว่า ครู ) มีบ้างบางครั้งที่เรียกว่า อาจารย์ ส่วนใหญ่เวลาคุยกับนักศึกษาปีหนึ่งปีสอง แต่สำหรับนักศึกษาในสาขาที่ผมสอน คือ ป.บัณฑิตวิชาชีพครู ผมเรียกว่า อาจารย์ เนื่องจากส่วนใหญ่เป็นอาจารย์ประจำโรงเรียนอยู่แล้วและสอนมาหลายปี แต่ถ้าเป็นวันรุ่นๆ ผมจะพยายามเรียกชื่อเล่นเท่าที่จำได้ครับ หรือไม่ก็ คุณ
สวัสดีครับ อาจารย์วัสวัส
หลายๆคนอาจจะเหมือนอาจารย์และอีกหลายๆคนอาจจะไม่เหมือนอาจารย์
(นี่ก็เป็นความรู้สึกและความคิดเห็นส่วนตัว)
หรือผู้สอนจะแทนสรรพนามตัวเองว่าครูหรืออาจารย์ ผมคิดว่าตรงนี้ มีหลักสำคัญก็คือ เจตนา หากเจตนารมณ์บริสุทธ์ ไม่ได้เรียกเพื่อหยามเกียรติ คิดว่าไม่น่ามีปัญหา น่าจะยอมรับได้
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Wasawat Deemarn
สวัสดีครับ อาจารย์Wasawat Deemarn
อ่านข้อเขียนของอาจารย์แล้วได้เห็นทรรศนะของคำว่า ครู อาจารย์ ดีขึ้น ผมคิดว่าขึ้นอยู่กับว่าเราใช้ "คำ" กับ "ปฏิสัมพันธ์" ครับ แต่สิ่งหนึ่ง ที่ผมตระหนักและต้องมีอยูภายใน คือ"ความเคารพอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน" ต่อครูบาอาจารย์อย่างเสมอมา ครับ แม้ว่าเหตุปัจจัยที่เราพบเจอแต่ละท่านจะมี "อัตลักษณ์" ที่ไม่เหมือนกันก็ตาม ครับ
สวัสดีค่ะ
ส่วนตัวชอบคำว่า ครู มาก ๆๆๆ อยากเป็นครู และตั้งใจว่า จะต้องเป็น ครู ให้ได้ในชีวิตนี้
อาจารย์ท่านหนึ่งที่สอนนิสิตระดับป.เอก ในจุฬา ฯ ท่านอายุน้อยกว่านิสิตหลายปี แต่สามารถแทนตัวว่า ครู ได้อย่างน่าฟัง...ขอย้ำว่าน่าฟังจริง เพราะฟังแล้วจริงใจ จริงจัง มีความรู้จริง เตรียมการสอนมาอย่างดี ...
ข้อสำคัญ น่าจะเกิดจาก ตัว ครู เป็นอย่างไร จะเรียกตัวเองว่าอะไร ลูกศิษย์ก็จะรู้สึกกับ ตัวตนของ ครู คนนั้นมากกว่าเพียงคำเรียกขาน
คำพูด,ความคิด ย่อมอยู่เบื้องหลัง พฤติกรรม ของมนุษย์เสมอ
อยากจะแสดงความขอบคุณสำหรับทรรศนะของท่านทั้งหลาย อันได้แก่
ท่านทั้งหลายครับ ... ไม่ว่าองค์กรการศึกษาใด มีวัฒนธรรมองค์กร ที่ใช้คำแทนชื่อครู หรือ อาจารย์อย่างไรนั้น ก็ล้วนแต่มีสภาพแวดล้อมต่าง ๆ มากเกี่ยวข้องกับการใช้คำว่า "ครู" หรือ "อาจารย์" นะครับ
ไม่มีใครผิด และไม่มีใครถูก แน่นอน ... สำหรับท่านที่มีที่มาจากแหล่งผลิตครูของประเทศไทย ... คงมีความชื่อชอบกับคำว่า "ครู" ด้วยความรู้สึกหลาย ๆ อย่างเป็นแน่แท้ ความศักดิ์สิทธิ์ อาชีพที่มีหน้าที่เป็นพ่อแม่คนที่สองของลูก ...
แต่เชื่อว่า เมื่อลูกศิษย์ของท่านได้ดี มีอนาคต เป็นคนดีของสังคม ย่อมนำพามายังความภาคภูมิใจมายังตัวของท่านเองแน่นอน
บ่นพรึมพรำ ๆ คนเดียวว่า "ชั้นคือครูของเด็กคนนี้"
:)
บันทึกนี้ยังคงรอท่านผู้มีเกียรติอีกหลายท่านมาแสดงทรรศนะ ครับ ... ยังมีผู้ที่ทำหน้าที่สั่งสอนลูกศิษย์ให้เป็นคนดีของสังคมอีกหลายท่าน
บันทึกนี้ ขอรอท่านเหล่านั้น ครับ
บุญรักษา ครูบาอาจารย์ทุกท่าน :)
สวัสดีค่ะ
"ครูแอน"...ค่ะเด็กๆ มักจะเรียกเช่นนี้ในทุกๆ รุ่นตั้งแต่ที่สอนมา จนกระทั่งลามไปถึงชาวบ้านด้วยค่ะ เค้าก็เรียกครูแอนตามที่ลูกๆ เค้าเรียก ภูมิใจกับคำนี้มาโดยตลอดค่ะ ไม่ค่อยจะได้ยินเด็กๆ เค้าเรียกอาจารย์ซักเท่าไหร่ค่ะ คงเป็นเพราะสอนเด็กมัธยมมังคะ
แต่ในความรู้สึกที่อาจารย์ Wasawat Deemarn นำเสนอมา ครูแอนเองก็เคยสะกิดใจเป็นกำลังเมื่อก่อนหน้านี้....ในครั้งเริ่มก้าวจากรั้วโรงเรียนสู่รั้วมหาวิทยาลัย ยังเคยแอบถามตนเองในครั้งนั้นว่าทำไมมันถึงห่างกันนักนะ อยากเรียกว่าครู...แต่อาจารย์เค้าแทนตัวเองด้วย "ผม" หรือไม่ก็ "ดิฉัน...บางครั้งผันเป็น"เดี๊ยน" ไปเลย ก็ไม่ชอบเหมือนกันเลยค่ะ แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ เลยทำใจได้อย่างเดียวว่าสงสัยอาจารย์ที่สอนมหาวิทยาลัยเค้าเก่งๆ กันไง เค้าจบมาสูง...เลยไม่เป็นครูแล้ว แต่เป็นเพียงผู้บรรยายที่อยู่ระดับที่สูงกว่าครูเก่าๆ เรามั๊ง ยังดีนะคะที่ยังพอมีบางท่านแทนตัวเองว่าอาจารย์ แต่บางท่านน่ารักมากยังคงแทนตัวเองว่า"ครู" (แต่น้อยนัก)
ขอบคุณอาจารย์ค่ะที่เป็นอีกหนึ่งท่านในจำนวนน้อยคนนัก.....ในความคิดของครูแอน
ขอบคุณจริงๆ
ครูแอน ครับ (Lioness_ann)
ขอบคุณด้วยความจริงใจ ครับ :)
สวัสดีครับ คุณ หมอเจ๊
ขอบพระคุณครับ :)
สวัสดีครับ คุณครู ภัควัฒน์
ขอบคุณครับ :)
มีครายมาหัวเราะ อิ อิ หรือนี่ครับ ครูเอ :) v-v
ว่าอย่างไร คุณครู ภัควัฒน์ ... ใจเย็น ๆ
จำได้ไหมว่า ... คนเรามีอยู่ 3 สิ่งที่ไม่สามารถนำกลับคืนมาได้แล้ว นั่นก็คือ
คำพูด ... เวลา ... โอกาส
ต้องระมัดระวังมาก ๆ ครับ ... :)
สำหรับเกรด ประมาณวันอังคารลองดูผลแล้วกัน ... ครับ
อาจารย์ค่ะ
น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม
ขอบคุณครับที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน :)
สวัสดีครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง
อิ อิ :)
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอบคุณครับ พี่ jaewjingjing :)
สวัสดีครัีบ อาจารย์
ขอบคุณมากครัีบ ได้อ่านความเห็นและความหลากหลายดีจังครับ ส่วนตัวผมนั้น
เรียกตัวผมว่า ผม เรียก นศ. ว่า คุณ
แต่หากไปสอน น้องๆ ประถมมัธยม ผมแทนตัวเองว่าพี่ แล้วเรียกเด็กๆ ว่าพวกเรา ... หรือว่า เธอ (หากรายคน) แล้วแต่รูปแบบ
โดยมีเป้าหมายว่า... เราให้ความรู้สึกกับเค้าโดยไม่ทำให้เค้าแตกต่างมาก สิ่งที่ผมมองตลอดมาคือ ช่องว่างระหว่างคำว่า ครู กัน นักเรียน ยิ่งช่องว่างมากเมื่อไหร่ การเข้าถึงเนื้อหาวิชาบา้งครั้งจะเพิ่มขึ้นไปด้วย อันแรกคือ เด็กไม่กล้าเข้าหา ไม่ว่าจะเหตุผลใดๆ ก็ตามครัีบ เพราะเป้าหมายของการเรียนรู้ คือ การทำให้ผู้เรียนเรียนรู้ไปด้วยกัน กับเรา เพื่อเข้าถึงตัวเนื้อหาสาระของวิชานั้นๆ เป็นสำคัญ
ผมเชื่อว่าครู..หรือ อาจารย์ หรือผู้สอน... คำเรียกนั้นคงสู้ความรู้สึกที่ศิษย์รักและเคารพด้วยใจไม่ได้ครับ
โดยส่วนตัว ผมจะเรียก ครู ว่า คุณครู หรือ ครู และเรียกว่า อาจารย์ ตามที่คุ้นเคยหรือเคยเรียกกันมา ที่สำคัญคือใจและความรู้สึกดีๆ ครัีบ เพราะผมเชื่อว่า ไม่มีโรงเรียนวัดในวันนั้น ไม่มีัฉันในวันนี้
หากเราดูกันเล่นๆ ครัีบ
เช่น สุนัข นะครัีบ แต่ละที่เราก็เีรียกต่างกันครับ แต่แก่นก็คือ สิ่งเดียวกัน ฝรั่งหรือไทยแต่ละพื้นที่ก็เรียกต่างๆ กัน แต่สุนัขก็เป็นสุนัขตลอดไปครัีบ ดังนั้นชื่อเรียกเป็นแค่เพียงเปลือกเรียกแค่นั้น เพียงแต่ว่าความหมายลึกๆ นั้นจะเชื่อมโยงกับสิ่งที่คนเรียก เรียกหรือไม่ อยู่ที่การกระทำ และผลการกระทำเป็นส่วนใหญ่ เพียงแต่ขั้นต้นเราเรียกเพื่อให้เกียรติ และให้ความจริงใจกับคนที่เป็นผู้พัฒนาสมองของชาติครับ เหมือนพ่อแม่ของเราก็เป็นพระและเป็นครูที่สำคัญ
เืมืองไทยน่ารักที่ว่าไม่ว่าคุณครู จะอยู่ในโรงเรียน หรือในตลาด เราก็เรียกว่าคุณครูเสมอ... คุณหมอก็เช่นกันครับ
และหากคนนี้เป็นครูของลูก พ่อแม่ของนักเรียนก็เรียกครูว่าครูเช่นกัน จุดที่เราผู้เป็นครู ต้องมองในสิ่งที่ได้รับการเรียกและทำหน้าที่ให้สมกับการได้รับการยกย่องนั้นสำคัญมากๆ และเป็นหน้าที่ที่ต้องครองตนในการทำหน้าที่
คนอื่นจะฟังเมื่อท่านพูด....และคนอื่นจะเชื่อเมื่อท่านทำ....
แนะดีจะมีคนฟัง...นำดีจะมีคนทำตาม....
ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์มากๆ นะครัีบ มาแลกเปลี่ยนกันนะครับ ผมมองจากความเห็นส่วนตัวนะครับ อาจจะตรงหรือไ่ม่ตรงกับความเห็นหลายๆ ท่านครัีบ
อาจารย์ค่ะเปิดเมลไม่ได้เลย
ขอบคุณมากครับ คุณ เม้ง สมพร ผู้อารีย์ .. ความคิดเห็นคุณเม้ง งดงามจัง ... เหมือนเป็นคนเขียนข้อสรุปให้กับบันทึกนี้เลยครับ โดยเฉพาะ ... การพังทลายของกำแพง ซึ่งกั้นระหว่างครูกับนักเรียน แจ่ม และ ชัด ครับ
ขอบคุณครับ :)
เหรอครับ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม .. เปิดไม่ได้ก็ไม่ทราบคำตอบสิ อิ อิ ... ชอบใจ ๆ
ผมใช้แทนตัวกะเด็กว่า "ผม" บางทีก็ "อาจารย์" แต่เด็กนิยมเรียก "จาน จาน" จานตี๋ จานตี๋ เลยอาจจะดูห่างไกลจากเด็กมากๆ คือใช้มาจนชินแล้วหนะครับ 16 ปีแห่งความหลัง ^^
และอาจารย์ส่วนใหญ่ ถือตัว และคิดว่าตัวเองเก่ง จริงๆ แหละครับ บางทีที่จบมามีความรู้แค่ด้านเดียวนั่นแหละ ไม่ได้รู้ทุกด้าน ก็พองลม คิดว่าตนเองรู้ไปทุกเรื่อง เม้นท์ความรู้คนอื่นๆ ไปทั่ว และที่สำคัญสังคมไทย ไปให้ความสำคัญผิดที่ตรงวุฒิที่จบมา หรือแม้กระทั่งตำแหน่งวิชาการ
ต่อไปคงใช้แทนตัวเองว่า "ครู" มั่งแล้ว จะได้ไม่ห่างไกล แล้วจะเรียกเด็กอย่างไรดีครับ ^^
ขอบคุณครับ คุณ ครูgisชนบท ;)...
มิบังอาจชี้นำอาจารย์นะครับ แล้วแต่อาจารย์เลือกใช้ได้ทั้งหมดครับ
ขึ้นกับ "เจตนา" แล้วกัน ;)
ที่ทำงานเรามีผู้หญิงคนนึง ตอนที่เข้ามาทำงานใหม่ๆ ชีมาเป็นวิทยากรในการอบรม เธอยกตัวเองและแทนตัวเองว่า "อาจารย์" อย่างโง้น อย่างงี้ เพราะชีหลงตัวเอง คิดว่าตัวเองเก่ง คิดว่าตัวเอง expert ในด้านนั้นๆ แล้วก็มีอีน้องคนนึงไปบ้าจี้เรียกชีว่า "อาจารย์คะ/ขา" และเทิดทูนชีมาก ตอนนี้ชีได้เป็นใหญ่ เป็นโตในองค์กรมาก แต่ไม่เคยทำสิ่งที่ดีหรือสร้างสรรค์ มีแต่ทำให้องค์กรปั่นป่วน สาละวันเตี้ยลงและดูเหมือนไม่เคยคิดจะทำให้องค์กรพัฒนาขึ้นเลย ไม่รู้ว่าคนอย่างชีทำไมถึงก้าวหน้าขนาดนี้ คงเป็นเพราะเส้นใหญ่ พอได้เป็นผอ. ก็แทนตัวเองว่า ผอ. อย่างโน้น อย่างนี้ เรารู้สึกว่าชีหลงตัวเกินไปแล้ว ไม่รู้หรือไงว่าทุกวันนี้มีแต่คนแช่งชักหักกระดูกตัวเองอยู่
กรรมเป็นของทุกคน ทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้นครับ คุณ บุ๋ม ;)...
อย่าได้ไปใส่ใจ จะไม่สบายใจไปเปล่า ๆ
ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดก็พอครับ
ขอบคุณเรื่องเล่าครับ ;)...
อ.ในมหาวิทยาลัย ส่วนใหญ่แทนตัวเองว่า พี่ แล้วเรียกนักศึกษาว่า คุณ ไม่ก็ชื่อจริง บางทีก็เรียก นศ ว่า เธอ หนู ไม่ก็ชื่อเล่น
ขอบคุณครับ คุณเหมย ที่แวะมาพรวนบันทึกให้
พี่ กับ คุณ ;)...