"น้องแพรว" ติดตามแม่ "ครูพร" ไปในงานของทีม "โรงเรียนแห่งความสุข" ที่เข้ามีส่วนช่วยในโครงการจัดอบรมสัมมนาของคณะผลิตครู โดยมีท่านรองฯ เป็นหัวหน้างาน จนเรามีสโลแกนที่แสนขยาดว่า
งานล่าสุดที่ "น้องแพรว" ได้ติดตามแม่ "ครูพร" ไป คือ การอบรมการใช้ภาษาไทยให้กับคุณครูจากอำเภออมก๋อย และอำเภอใกล้เคียง ณ โรงแรมเชียงใหม่ภูคำ จังหวัดเชียงใหม่
พวกเราทีมงาน "โรงเรียนแห่งความสุข" ทราบกันอยู่แล้วว่า ใครมาช่วยท่านรองฯ ได้ นอกจากพวกเรา ประมาณว่า งานไม่ใช่ แต่ใจถึงไหนถึงกัน
"น้องแพรว" ลูก "ครูพร" เป็นเด็กพูดน้อย ใครไม่สนิทด้วยจะไม่ค่อยเข้าใจว่า "น้องแพรว" คิดอะไร หรืออยากสื่อสารอะไร ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖
เย็นวันพฤหัสบดีที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔ ที่ผ่านมา ตอนเย็น ๆ ที่คณะฯ noomam lek เลขาโครงการฯ วิ่งถือกระดาษมาหลายแผ่น แล้วก็เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับลายเส้นบนกระดาษให้ฟัง
ลายเส้นที่ว่า เป็นการ์ตูนลายเส้นที่ "น้องแพรว" ได้นั่งวาดทึมงานทุกคนของ "โรงเรียนแห่งความสุข" โดยอาศัยการสังเกตจากหลาย ๆ งานที่ทีมงานเรามีส่วนร่วม
บันทึกนี้เลยอยากจะขอนำภาพการ์ตูนลายเส้น ฝีมือ "น้องแพรว" มาโชว์สักหน่อย
เรียนเชิญครับ
เริ่มจากหัวหน้าโครงการก่อนแล้วกันนะครับ "ครูชาตรี" รองคณบดีฝ่ายวิชาการ หัวหน้าทีมงาน "โรงเรียนแห่งความสุข"
"น้องแพรว" บอกว่า "นี่คือ ครูชาตรีตอนเด็ก ๆ"
สัญลักษณ์ประจำตัวของ "ครูชาตรี" คือ ชอบเอามือจกกระเป๋าทั้งสองข้าง เวลายืนพูดหรือยืนบรรยาย หน้าห้องหรือหน้าเวที
"น้องแพรว" จับอาการได้ จึงวาดเป็นรูปให้ดู
รูปนี้เป็น "ครูชาตรี ตอนเป็นครูหนุ่ม ๆ อยู่ที่แม่ฮ่องสอน"
รูปนี้เป็น "ครูชาตรี ตอนเป็นรองคณบดีฝ่ายวิชาการแล้ว"
ข้อสังเกตที่เพิ่มขึ้น คือ "ครูชาตรี" มีผมหงอกแล้ว ;)...
ข้อสังเกตนี้ทำให้ทีมงานนั่งหัวเราะงอหายกันหมด 555
ช่างสังเกตท่านจริง ๆ ;)...
"ครูอ้อย" มีบุคลิกภาพและการแต่งกายแบบที่เห็นในรูป
ตาโต ๆ มาแต่ไกล แถมชอบถือถุงพะลุงพะลัง
กระเป๋าส่วนตัว + ถุงรายงานเด็ก + กระเป๋าโน้ตบุ๊ค
อันเป็นสิ่งที่เห็นอยู่เป็นประจำในทุก ๆ งาน
"น้องแพรว" จับภาพแม่จากที่บ้าน
น้องแพรว เล่าว่า "แม่พร เวลานอน ชอบมีเสียงกรน คร๊อก ๆ" ;)
และหัวเตียงที่บ้าน จะมีแจกันดอกไม้อยู่หัวเตียง
เอาซะ แม่เสียเลย 555
บุคลิกภาพของ NooMamLek เลขาโครงการฯ คือ
"มัดผมยาว ห้อยไว้ข้างหลัง และชอบชู 2 นิ้ว เวลากล้องแพนไปหา"
เหมือนเป๊ะ !
แฮะ แฮะ ;)...
ภาพประจำตัวของผม คือ
"แต่งกายดี แต่มีของสะพายเต็มตัว"
ซึ่งกระเป๋าที่ติดตัว ได้แก่
กระเป๋าที่ใช้สะพายขวาง ก็มี "กระเป๋าส่วนตัว + กระเป๋ากล้อง"
"เป้โน้ตบุ๊ก" สะพายข้างหลัง
บางที ก็มี "กระเป๋าผ้าใส่เอกสาร หรือ รายงานเด็ก" ถืออยู่ในมืออีก
เสื้อที่ใส่ คือ เสื้อกันหิมะสีส้ม เวลาขี่รถเครื่อง
เข้า Concept เป๊ะ ! 555
นี่คือ ภาพทีมงาน "โรงเรียนแห่งความสุข" ทั้งหมด ในแบบที่เป็น "การ์ตูนลายเส้น" ฝีมือ "น้องแพรว" ลูก "ครูพร"
ทุกคนในทีมเห็นแล้วก็ยิ้มและหัวเราะในความช่างสังเกตของเด็กที่มีต่อบุคลิกภาพของทีมงานทุกคน
พวกอาหารและเครื่องดื่มที่เวลาทานอาหารในโรงแรม
แต่ที่เราพูดคุยกันในความคิดสร้างสรรค์ของน้องแพรว คือ รูปนี้
รูป "มือ" ของ "น้องแพรว" เองในมุม "ด้านหลังมือ"
และ
มุมมองของ "ด้านข้าง" มือ
ซึ่งโดยมนุษย์ปกติ จะดูเฉพาะ "การคว่ำมือ" หรือ "การหงายมือ"
ขนาดผมยังไม่เคยดู "ด้านข้าง" มือสักกะที
ช่างคิดดีครับ
นี่คือ ลายเซ็นอาร์ต ๆ ของ "น้องแพรว" ที่กำลังเรียนอยู่ ป.6
คิดว่า มองเห็นภาพความเป็นตัวตนของทีมงาน "โรงเรียนแห่งความสุข" ได้พอสมควรนะครับ
เชื่อ หรือ ไม่เชื่อ คงต้องถาม วิทยากรที่มีโอกาสร่วมงานกับเรามาหลายครั้งว่า ตรงหรือไม่
ขอให้ทุกท่านมีความสุขครับ
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
แต่ละคนที่น้องแพรววาดออกมานั้น ยิ่งดูก็ยิ่งฮาค่ะ ขนาดเจ้าตัววาดเองยังหัวเราะเองเลยค่ะ ถูกใจในความช่างสังเกตของน้องแพรวมาก ๆ 5555
ชอบภาพนี้..ยังกะจะออกธุดงค์ อิอิ
noomam lek เลขาโครงการฯ เร่งไปตามท่านวิทยากรเอก วิทยากรแผ่นดิน มาชมภาพเร็วเข้าครับ ;)...
ขอบคุณมากครับ พี่คุณ ครู ป.1 ;)...
สภาพแบบนี้ ... เรื่องปกติจนเจนตาทีมงานเลยล่ะครับ ;)...
หากไป "ธุดงค์" ได้ คงไปแล้วล่ะครับ อิ อิ
มหัศจรรย์จริงๆ...
เห็นทีผมต้องกลับไปพลิกภาพวาดของสองหนุ่มดูบ้างแล้วล่ะ
อะไรบ้างล่ะครับ..มีนัยอันใดหรือเปล่า 55
ปล..นักศึกษาส่งเรื่องมาหาผมเยอะน่าดูครับ แต่ยังไม่ได้ทำอะไร รอต้นเรื่องจากทางโน้น
ไปเชียงใหม่คราวนี้ คงได้คุยเรื่องนี้กันเพิ่มเติมกระมังครับ...
ไม่มีนัยยะใด ๆ ครับ เพียงแต่อยากถามว่า "การ์ตูนลายเส้นมันเหมือนตัวจริงไหมครับ" ;)
สงสัยต้อง "สังคายนา" กันตอนที่มาเชียงใหม่ครับ เยอะเหมือนกัน
สวัสดีค่ะ
แวะมาชมบันทึกนี้ด้วยคนค่ะ
วาดออกมาได้สวยงามมากเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ^^
ลูกใครหว่า ช่างกล้า
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมบันทึกนี้ครับ น้อง ต้นเฟิร์น ;)...
นั่นสิครับ พี่ไข่ วัชรา ทองหยอด คุ้น ๆ เนาะ ;)...
ภาพอ.เสือ น่ารักเกินจริงไหมคะเนี่ย อิ อิ บันทึกนี้ลบภาพเสือโหด แหม ต่อหน้าเด็ก ยิ้มหน้าบานๆ แถมชูนิ้วคิกขุ ซะ ๕ ๕ .. องคุลีมาร จะออกธุดงค์ :)
ทีแรกตามมาดมกลิ่นหนังสือครับ แต่พอเอาเข้าจริงกลับตามมาด้วยคำสำคัญคือ "ความสุข" ... แล้วก็ได้ความสุขจริงๆครับผม
ขอบคุณ ท่านอาจารย์ หนานวัฒน์ ครับ ;)...