อยู่กับลูก-3
อยู่กับลูก-3
(เคยตีพิมพ์ในสกุลไทย)
............................
แทนที่จะมีเมตตา ผมจับแขนเธอด้วยโทสะจริต เกร็งกล้ามเนื้อแขนและดึงเธอขึ้นมา “อย่าร้องเดี๋ยวโดนตีหนักนะ” เธอกลั่นสะอื้นอย่างอยากเย็น แต่เพราะอารมณ์แห่งเด็กวัยสี่ขวบกว่า ๆ ไหนเลยจะยับยั้งการร้องไห้ได้ง่าย ๆ ความอดทนของพ่อที่เคยรักลูกปานแก้วตาดวงใจขาดผึ๋ง ผมตีไม่แขวนเสื้อลงบนแผ่นหลังเล็ก ๆ อันละเอียดเนียนของลูกอย่างแรงสามครั้งซ้อน ตีไปปากก็พร่ำไป “บอกให้เงียบ ๆ” คงไม่มีเด็กอายุสี่ขวบเศษที่ไหนถูกไม้แขวนเสื้อฟาดลงไปบนแผ่นหลังจะเงียบได้
ลูกกลั้นเสียงร้องให้เบาลงอย่างยากเย็น คงเป็นความหวาดกลัวอย่างแรง เธอคงเฝ้านึกในใจว่า พ่อที่เคยพร่ำบอกว่ารักลูกมากที่สุดในโลกของเธอคนเดิมหายไปไหน พ่อใจยักษ์คนนี้มาแทนได้อย่างไร เธอออกอาการถอนสะอื้นตัวโยน แต่ยังฉลาดพอที่จะรู้ว่าควรทำตัวอย่างไรไม่ให้ถูกตีซ้ำเติม เธอค่อย ๆ จับดินสอลากไปมาอยู่บนกระดาษเปื้อนน้ำตา
สติของผมเริ่มกลับคืนมา มองลูกที่ก้มหน้าก้มตาเขียนตัวอะไรต่ออะไรเท่าที่จะนึกได้ เพื่อป้องกันตัวเองไม่ให้ถูกตีอีก ผมนั่งนิ่ง ความสำนึกและความสงสารคืนมาอย่างช้า ค่อย ๆ ทวีจำนวนมากยิ่งขึ้น ผมนึกด่าพวกมันอยู่ในใจว่า เมื่อสักครู่ไปอยู่ที่ไหน ก่อนที่ฉันจะตีลูกสาวคนเดียวของฉันแกไปอยู่เสียที่ไหน
ความเห็น (42)
- เข้ามารายงานตัวค่ะครู ....
- อย่าเพิ่งถือไม้เรียวขู่นะคะ....
- คือว่าหลายท่านรอครู เป็นแกนนำ เริ่ม ลานกวีเสวนา ในการจัดตั้งกลุ่มดีมั๊ย
- ตอนนี้ มีสมาชิกที่ตอบรับ แล้ว ดังนี้
- ซึ่งหลายท่านเห็นพ้องแล้วให้คุณครูใหญ่เป็นหัวหน้าแก๊งส์
หากท่านอื่นที่สนใจสมัครชื่อเพิ่ม ✿อุ้มบุญ✿ ขอเป็นตัวประสาน ส่งข่าวให้ทุกท่านได้รับทราบ หากครูจะกรุณา....
สิ่งที่ต้องเริ่มครั้งนี้ คือ
- ชื่อกลุ่ม
- ประเด็นหัวข้อที่จะลงไว้ในเนื้อหา
แล้วส่งข่าวที่ http://gotoknow.org/blog/pr4u/431557
เนื่องจากว่า วันที่ 31 - 1 เมษายน 2554 ติดงานเรียนรู้ R2R ค่ะ
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
ว่าแต่ว่า ยังไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไรกับวิธีการหลังการ
เพราะไม่ค่อยได้ติดตามเลย ต้องหาเลขาเก่งๆ สัก2-3 คน
จึงจะบรรลุเป้าหมายกระมัง อิอิ
31-2 เมย. 54 นี่จะเข้าห้องสัมมนาอยู่ ศาลายา นครปฐมอีกครั้งแล้วครับ
เอ....ยังมีใครสนใจร่วมกิจกรรมครั้งอีกบ้างครับ
อุ้มบุญเสนอพี่ครูป.๑ ค่ะครู เป็นเลขา.....
คือว่า
- เป็นการจัดตั้งกลุ่ม ที่สนใจเรื่องราวเดียวกันแล้ว ช่วยกัน สกัดเอาความรู้เกี่ยวกับเรื่องที่เราสนใจนั้น ในบันทึกที่มีใน G2K มาเรียงร้อย ตามประเด็นสำคัญ นำเสนอ ต่อไป
- การที่มีกลุ่มดีที่หลากมุม ที่มอง แล้วกลั่นเอาของดีดีที่มีในแต่ละบันทึกในG2K แล้วตั้งประเด็น ในการถอดบทเรียนที่ได้
- ไม่เป็นไร วันนี้ ขอให้ได้
- ชื่อกลุ่ม
- และประเด็น ที่จะเขียน ค่ะครู
- สำหรับประเด็นสนุกๆ ของ"กลุ่มฅนปลูกผักกินได้" ที่ ลองคิดเล่นมีว่า
- ประเด็นที่หนึ่ง สมาชิกกลุ่ม ที่สนใจ การปลูกผัก หัวข้อนี้ ท่านอาจารย์ดร. ขจิต มีข้อมูลในมือแล้ว
- ประเด็นที่สอง จากพี่ใหญ่ "การปลูกผักในกระถางแบบสวนสวยกินได้"
- ประเด็นที่สาม ปลูกผักแล้วได้อะไร
- ประเด็นที่สี่ เครือข่ายนี้มีส่วนสร้างแรงบันดาลใจในการรักการปลูกได้อย่างไร
- ประเด็นที่ห้า ประเภทผักที่ปลูก
- ประเด็นที่หก เราได้เทคนิก วิธีการปลูก ใหม่จากใครบ้าง
ตั้งชื่อกลุ่มไปแล้วค่ะ
สำหรับประเด็นเนื้อหา คงเลือกตามที่เราถนัด
ขออนุญาต เอา"รวมรสบทกวี "ของท่านตั้งเป็นประเด็นด้วยค่ะ
ครูดาหลาก็สนใจค่ะ แต่ไม่ค่อยเก่ง ไม่รู้ว่าจะได้รับพิจารณาให้เข้ากลุ่มไหมล่ะคะ
ยังไม่ค่อยเข้าใจกฏกติกาค่ะ
เรียนคุณอุ้มบุญ+ครูป.1 ครับ
ช่างครึกครื้นกันจริงนะครับนี่
ครูป.1 ตั้งชื่อกลุ่มแล้ว
ต่อไปก็เสนอกิจกรรมกับเพื่อนพ้อง ใครเห็นอย่างไรก็แสดงความคิดเห็นใช่เปล่าครับ
เสนอหัวข้อ " ความงามของภาษา:คุณค่าของบทกวี " มีประเด็นย่อยๆและตัวอย่างงานเขียนของจากบันทึกที่มีอยู่อย่างหลากหลายในชุมชน G2K เช่น
- บทกวีที่สะท้อนปัญหาสังคม
- บทกวีที่ให้แง่คิดในเชิงคติธรรม
- บทกวีที่ให้กำลังใจ
- บทกวีที่ปลุกจิตสำนึก
แต่คงต้องช่วยกันออกแบบแนวการเขียน หรือเค้าโครงของเรื่องที่จะเรียบเรียงให้น่าอ่าน โดยมีลำดับหัวหลักและหัวข้อย่อย แค่ 4 หัวข้อย่อยข้างต้นคงยังไม่พอ
สวัสดีครับ
เป็นสิ่งที่บอกว่ามันมีโอกาสเกิดขึ้นแล้ว มันอธิบายความรู้สึกได้ยากจริงๆ เพราะสถานภาพต่างกัน อารมณ์และความรู้สึก นึกคิด เพียงเพราะเป้าหมาย และวิธีการมันต่างกัน
ทำอย่างไรมันจึงไม่เกิดขึ้น บนพื้นฐานของความรัก ความเข้าใจ ที่ไม่เป็นการทำร้ายทางกายและจิตใจแก่กันและกัน
ขอบคุณครับ
วันนี้ไปเรียนรู้ R2R ที่ อุบล เย็นจะกลับ ฝากทุกท่านพิจารณาแล้วนำไปส่งที่บันทึกน้องมะปรางด้วยนะคะ หัวข้อที่ท่านเสนอมาเยี่ยมจริงๆ เพิ่มหัวข้ออีกนิดค่ะ
- สวัสดีจ้ะท่านอาจารย์โสภณ
- คุณมะเดื่อมีฝอยทอง (หวาน ๆ )มาฝากด้วยจ้ะ
เรียนท่านหัวหน้ากลุ่มร้อยรสบทกวี
- ขอเสนอประเด็นการถอดบทเรียนเพิ่มเติมมาให้พิจารณาอีก 1 ประเด็นคือ
" เขียนบทกวีประเภทกลอนสุภาพอย่างไรให้น่าอ่าน " มีหัวข้อย่อยประกอบคำอธิบาย เช่น
- กลอนสุภาพ/นิยามและความหมาย
- ประเภทและลักษณะบังคับ(ฉันทลักษณ์)
- แนวทาง/วิธีการเขียนกลอนให้น่าอ่าน พร้อมตัวอย่างการเขียนที่
นำมาจากนักเขียนในแต่ละบล๊อก (ในประเด็นย่อยนี้สามารถทำให้มีราย
ละเอียดที่สะกัดมาจากผลงานซึ่งมีลักษณะเด่นของแต่ละคนได้หลายข้อ
ย่อย ซึ่งน่าจะทำได้ง่ายและเป็นรูปธรรม )
- กลุ่มนี้มีสมาชิกเป็นสิบคนมากกว่ากลุ่มอื่น จึงควรมีหลายประเด็นในการถอดบทเรียน(ที่เกี่ยวข้องกับการเขียนบทกวี)
- ยินดีเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
มาเยี่ยมคนมีลูกค่ะ อิอิ
ตามที่ท่านอาจารย์ สันติสุข สันติศาสนสุข เสนอหัวข้อและ ✿อุ้มบุญ✿เรียงวางลองดู และมีเสนอเพิ่ม นิดส์
- เขียนบทกวีประเภทกลอนสุภาพอย่างไรให้น่าอ่าน
กลอนสุภาพ/นิยามและความหมาย
ประเภทและลักษณะบังคับ(ฉันทลักษณ์)
แนวทาง/วิธีการเขียนกลอนให้น่าอ่าน พร้อมตัวอย่างการเขียนที่
- " ความงามของภาษา:คุณค่าของบทกวี "
บทกวีที่สะท้อนปัญหาสังคม
บทกวีที่ให้แง่คิดในเชิงคติธรรม
บทกวีที่ให้กำลังใจ
บทกวีที่ปลุกจิตสำนึก
บทกวีที่ผู้แต่งอยากเล่าถึงความในใจ
บทกวีที่เป็นเอกลักษณ์พิเศษเฉพาะ
สวัสดีค่ะ ทั้งหัวหน้ากลุ่ม เลขากลุ่ม และสมาชิกกลุ่ม
ครูภาทิพอ่านประเด็นของคุณสันติสุข ทั้ง ๒ ข้อเสนอ ชอบนะคะ
เห็นเสื้อสวยจึงขอมีส่วนร่วมแสดงความคิดเห็นบ้าง เดี๋ยวเขาจะว่าได้ว่าเป็น “แม่บุญพลอย”
เรื่อง “ลีลาภาษากลอน”
ประเด็น
- สัมผัสนอก สัมผัสใน สัมผัสใจ สัมผัสความ
- เสียงเสนาะเพราะวรรณยุกต์
- แนวคิดสื่อสารผ่านคำ
- ชื่อเรื่องเก๋ เสน่ห์นำ
- วรรคสุดท้ายใช้นำทาง
เยี่ยมเลยนะคะพี่ครูภาทิพ...ถือโอกาสเจ้าของบ้านไม่อยู่หนูร่าเริง ช่วยกรุ๊ปทีพี่จ๋า ประเด็นซ้ำนำมารวมที
- เขียนบทกวีประเภทกลอนสุภาพอย่างไรให้น่าอ่าน
กลอนสุภาพ/นิยามและความหมาย
ประเภทและลักษณะบังคับ(ฉันทลักษณ์)
แนวทาง/วิธีการเขียนกลอนให้น่าอ่าน พร้อมตัวอย่างการเขียนที่
- “ลีลาภาษากลอน”
สัมผัสนอก สัมผัสใน สัมผัสใจ สัมผัสความ
เสียงเสนาะเพราะวรรณยุกต์
แนวคิดสื่อสารผ่านคำ
ชื่อเรื่องเก๋ เสน่ห์นำ
วรรคสุดท้ายใช้นำทาง
ไม่ไหวจะรวม อิอิ ฝากไว้เฉย ๆ ก่อน เพิ่มอีกนิดนึงค่ะ รอสมาชิกท่านอื่นมายำ ขยุ้ม
และกลั่นดีกว่าค่ะ
เรื่อง “ลีลาภาษากลอน”
ประเด็น
-สัมผัสนอก สัมผัสใน สัมผัสใจ สัมผัสความ
-เสียงเสนาะเพราะวรรณยุกต์
-แนวคิดสื่อสารผ่านคำ
-วรรคทองต้องใจ
-กลอนครู-บูรพาจารย์
-ชื่อเรื่องเก๋ เสน่ห์นำ
-วรรคสุดท้ายใช้นำทาง
ฝากไว้ให้ยำรวมกับข้อเสนอของคุณสันติสุข แล้วขยุ้มเพื่อคั้น ต่อนะคะ
"ลีลาภาษากลอน”
-สัมผัสนอก สัมผัสใน สัมผัสใจ สัมผัสความ
- สัมผัสเลือน ชิงสัมผัส
-เสียงเสนาะเพราะวรรณยุกต์
- เก็บแรงบันดาลใจใส่กลอน
-ชื่อเรื่องเท่ เสน่ห์นำ
-วรรคสุดท้ายใช้นำทาง
-แนวคิดสื่อสารผ่านคำ
-วรรคทองต้องใจ
-เรียนรู้กลอนครู-บูรพาจารย์
เยี่ยมจังนะคะพี่ครู 
- อุ้มบุญ ปลื้มใจจังนะคะ
- ที่นำประเด็นที่ ท่านอาจารย์สันติสุข ท่านได้เสนอไว้
- พี่นำมาเพิ่มลีลา ภาษาสวย แม้คิดประเด็น ขั้นครูจริง
- งั้นรอ ท่านหัวหน้ากลุ่ม ซึ่งท่านติดภาระกิจ อยู่
- เรียนท่านอื่นๆช่วยเพิ่มประเด็น ที่ทั้งสองท่านเสนอไว้
- น่าสนุกนะคะ กลุ่มนี้
มาเยี่ยมค่ะ ไม่ได้เข้ามานาน
อ่านแล้วเห็นภาพลูกสาวของอาจารย์ชัดเจนค่ะ สงสารนะคะ
ตอนนี้กำลังงงเรื่องกลุ่มKM ประเด็นต่างๆ ยอมรับว่าเชยค่ะ
เห็นมีกลุ่มปลูกผัก/กลุ่มร้อยรสบทกวี น่าชื่นชม
สวัสดียามเช้าค่ะ
ชื่นใจที่ท่านอาจารย์ สันติสุข สันติศาสนสุข เสนอข้อประเด็นดีดีหากนำมากรุ๊ปรวมกัน กับประเด็นพี่ดีดีครูภาทิพ ยอดไปเลย นะคะและยินดีช่วยสานต่อใน http://gotoknow.org/blog/s-an/433755?page=1#2404557
สวัสดี ผู้ร่วมชะตากรรม ทุกท่านครับ
กลุ่ม ร้อยรสบทกวี สมาชิกมีจำนวน 10 ท่านครับ ดังนี้
1. อ.โสภณ เปียสนิท 2. คุณครู ป.1 3. คุณทิมดาบ 4. คุณภาทิพ 5.คุณ ✿อุ้มบุญ✿ 6. คุณ KRUDALA 7. คุณ ธรรมทิพย์ 8. คุณปณิธิ ภูศรีเทศ 9. คุณสันติสุข สันติศาสนสุข และ 10. คุณ คุณยาย
ประเด็นที่พี่ ๆ ได้รวบรวมไว้ ผมขออนุญาตมาเรียบเรียง ให้ดูนะครับ ดังนี้
1. 'ความงามของภาษา:คุณค่าของบทกวี' มีประเด็นย่อยๆและตัวอย่างงานเขียนจากบันทึกที่มีอยู่อย่างหลากหลายในชุมชน G2K เช่น
- บทกวีที่สะท้อนปัญหาสังคม
- บทกวีที่ให้แง่คิดในเชิงคติธรรม
- บทกวีที่ให้กำลังใจ
- บทกวีที่ปลุกจิตสำนึก
- บทกวีที่ผู้แต่งอยากเล่าถึงความในใจ
- บทกวีที่เป็นเอกลักษณ์พิเศษเฉพาะ
2. เขียนบทกวีประเภทกลอนสุภาพอย่างไรให้น่าอ่าน
- กลอนสุภาพ/นิยามและความหมาย
- ประเภทและลักษณะบังคับ(ฉันทลักษณ์)
- แนวทาง/วิธีการเขียนกลอนให้น่าอ่าน พร้อมตัวอย่างการเขียนที่
นำมาจากนักเขียนในแต่ละบล๊อก (ในประเด็นย่อยนี้สามารถทำให้มีราย
ละเอียดที่สะกัดมาจากผลงานซึ่งมีลักษณะเด่นของแต่ละคนได้หลายข้อ
ย่อย ซึ่งน่าจะทำได้ง่ายและเป็นรูปธรรม )
3. 'ลีลาภาษากลอน'
-สัมผัสนอก สัมผัสใน สัมผัสใจ สัมผัสความ
- สัมผัสเลือน ชิงสัมผัส
-เสียงเสนาะเพราะวรรณยุกต์
- เก็บแรงบันดาลใจใส่กลอน
-ชื่อเรื่องเท่ เสน่ห์นำ
-วรรคสุดท้ายใช้นำทาง
-แนวคิดสื่อสารผ่านคำ
-วรรคทองต้องใจ
-เรียนรู้กลอนครู-บูรพาจารย์
- มีสมาชิกท่านใด จะลด หรือเพิ่มประเด็น หรือไม่ อย่างไร ?
- แล้วจะถอดบทเรียนจากที่ไหน อย่างไร ?
- จะแบ่งหัวข้อ ผู้รับผิดชอบ อย่างไร ?
- เรียนท่านประธาน (อาจารย์ใหญ่) และสมาชิกทุกท่านให้ความเห็นด้วยนะครับ
- และขออนุญาตใช้บันทึกอาจารย์ อ.โสภณ เปียสนิท หน้า http://gotoknow.org/blog/up-community/433463 ในการจัดการความรู้ของกลุ่มเรานะครับ
- มีความสุขนะครับ ผมดีใจที่เป็นส่วนหนึ่งในการทำงานร่วมกัน โดยไม่เจอหน้า และได้คุยกัน นะครับ
เป็นอีกก้าวหนึ่งของ go to know ที่มีการรวมกลุ่มผู้ที่มีความสามารถและสนใจเรื่องเดียวกัน
By Jan ก็ได้ติดตามและชื่นชมผลงานของหลายๆ ท่าน ในกลุ่ม ร้อยรสบทกวี
แต่ละท่านสุดยอดจริงๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ครูดาหลารับทราบถึงภาระกิจหน้าที่ของสมาชิกกลุ่ม ร้อยรสบทกวี และจะขอเสนอความคิดว่า ข้อ 1 เสนอตามหัวข้อเดิมค่ะ
ข้อ 2 ควรถอดบทเรียนจากผลงานของสมาชิกกลุ่มค่ะ
ข้อ 3 แบ่งหัวข้อผู้รับผิดชอบท่านละ2หัวข้อ ตัวอย่างเช่น ครูดาหลารับผิดชอบประเด็นที่ 1 ความงามของภาษา คุณค่าของบทกวี ในประเด็นย่อยข้อแรก กับข้อที่สอง คือ บทกวีที่สะท้อนปัญหาสังคม และ บทกวีที่ให้แง่คิดเชิงคติธรรม ส่วนข้ออื่นๆ ก็ขอความเห็นจากสมาชิกแต่ละท่านว่าจะช่วยให้ความกระจ่างในข้อใดบ้าง... สมาชิกท่านอื่นมีความเห็นอย่างไรบ้างคะ
มีความสุขกับวันหยุดนะคะ
วันนี้ว่างเข้ามาเยี่ยมอาจารย์นะคะ
อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลตีลูกแล้วคนที่เจ็บปวดที่สุดคือเราเองนะคะอาจารย์
สวัสดีค่ะอาจารย์
หนูมีเทคนิคประจำตัวเองค่ะเวลานักเรียนดื้อหรือทำตัวไม่น่ารักก็จะเดินไปดื่มน้ำสูตรลมหายใจลึก ๆ แล้วคิดหาวิธีที่จะเบี่ยงเบนความสนใจเพื่อให้เขารู้สึกดีขึ้นค่ะ
ท่านอาจารย์กลับมา แจงงานได้เลยนะคะ
ครู ป.1 รับทราบทุกกรณี วันนี้มีประชุมค่ะ
...ตรงนี้ดีจัง...ยายธี..เจ้าค่ะ
ดีจ้า มาแวะนิดๆค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- สงสารลูกสาว
- พ่อใจร้าย
เรียนท่านอาจารย์
- คุณยายมารายงานตัวค่ะ งานยุ่งมากไม่มีเวลาเข้าบล็อกเลย ต้องขออภัยด้วยนะคะที่มาช้า ( อย่าตีหนูนะคะ หนูกลัวค่ะ)
- ได้อ่านการแสดงความคิดเห็นของแต่ละท่านแล้วดีมากค่ะ เห็นด้วยกับทุกท่านเลย
- ฝากท่านอาจารย์และพี่ๆผู้มีประสบการณ์พิจารณาแบ่งหน้าที่ และมอบหมายงานให้คุณยายด้วยนะคะ ยินดีให้ความร่วมมืออย่างเต็มความสามารถน้อยๆที่มีอยู่ค่ะ คุณยายไม่มีความรู้อะไร ที่เขียนกลอนก็เขียนไปตามเรื่องตามราว ไม่ได้มีกฎ กติกาอะไร บางทีก็เพี้ยนไป เยอะ แต่ก็อยากมีส่วนร่วมกับครอบครัว G2K ที่ถือว่าทุกท่านเป็นผู้มีพระคุณ ที่ให้กำลังใจคุณยายมาตลอดค่ะ
ต้องขออภัยสำหรับทุกท่านนะครับ
ติดประชุม ศาลายา นครปฐม 31-2 เมษายน "เรื่องการขอกำหนดตำแหน่งทางวิชาการ..."มีภาพมาประกอบด้วยครับ เพื่อยืนยัน
และ...ยังแก้ตัวไม่จบนะครับ ทางบ้านเมืองกาญจน์แจ้งว่าขอให้เดินทางกลับบ้านด้วยมีภารกิจ ดังนั้น 2-4 เมย.54 จึงอยู่กับแม่ "นกเอี้ยง" ที่บ้านริมแคว(ใหญ่) ของพี่สาว มีภาพด้วย (ยืนยัน)
อ้าว...ยังไม่มีสายน้ำให้เห็น ขออีกภาพ กำลังเมามันกับภาพ
คิดถึงแควน้อย...กับตัวเอง...เมื่อมองรูปคุณป้า...เจ้าค่ะ...ยายธี
เรียนคุณยาย,ใบบุญ,และคุณลำดวนครับ
ขอบคุณที่่แวะมาเยือนถึงเรือนชานครับ
นาฏกรรมแห่งกวีกำลังร่ายลีลาแล้วครับ
ว่างก็มาร่วมสนุกันนะครับ
เรียนคุณยายธีครับ
ครั้งหนึ่งในชีวิตยุคบุกเบิกผมอยู่วัดถ้ำเขาปูน ฝั่งตรงข้ามกับวัดถ้ำมังกรทองครับคุณยายธี
สายน้ำแควน้อยยิ่งใหญ่ไหลยาวเหยียดเชียว มองแล้วเย็นน่าลงว่ายเล่น แต่บางทีอาจกลืนกินชีวิตผู้คนได้เช่นกัน
- สวัสดีค่ะ โสภณ
- อ่านแล้วมองเห็นการทำงานของจิต เจตสิก
ถ้าเรารู้ไม่ทันมันเราก็เป็นทาสมัน สติจึงเป็นหางเสือสำคัญใน
การดำรงชีวิตให้มีความสุข - สงสารหนูน้อยคงเก็บรอยจำที่พ่อไม่ตั้งใจ...หรืออาจลืมเลือนไปแล้วก็ได้
ขอให้เป็นเช่นนั้นนะคะ
เป็นแม่ของเด็ก 2 คน
สงสารเด็กน้อย...แค่อ่านและคิดไปตามก็รู้สึกเจ็บแทนเด็กน้อยแล้ว..ถ้าคุณสำนึกจริงจงจำไว้ว่าอย่าตีลูกอีก! (เมื่อเด็กไม่เขียนให้เด็กได้พักผ่อนสักพักหนึ่งแล้วค่อยกลับมาเริ่มใหม่..เมื่อตีไปแล้วนึกได้ควรขอโทษลูกด้วยแล้วกอดไว้ให้หายร้อง..ลูกของคุณก็จะรักคุณมากขึ้น)
--แต่ในขณะเดียวกัน เมื่อลงมือตีไปแล้ว..เค้าจะจำไว้ตลอดแล้วเมื่อโตขึ้นเค้าจะเอาไปทำกับลูกของเค้าเอง--
--ทางที่ดีเมื่อโมโหควรเดินออกไปอีกห้องแล้วระงับอารมณ์ก่อน แล้วนึกถึงลูกตอนที่ไม่งองแง--
เรียนคุณธรรมทิพย์ครับ
ไม่ทราบว่าเข้ามาวิพากษ์ไว้นานเพียงใด
เพิ่งเข้ามาพบ จึงขอตอบย้อนหลัง
ความรักความผูกพัน ความโกรธเพราะความรัก
เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต สองด้าน
ตอนนี้ลูกสาวโตขึ้นมากแล้ว
ชีวิตช่วงนั้นหายไปแล้ว นึกภาพลูกตอนเล็กไม่ค่อยออก
บางครั้งก็เสียดายเวลา เหล่านั้น