1. มีใจปิติยินดี ใจขอบคุณ
เราควรมีใจปิติยินดี ที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ สามารถสื่อสารและเรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย เราต้องรู้จักขอบคุณพ่อแม่ ที่ให้เราเกิดมา ขอบคุณครูบาอาจารย์ที่คอยสอนเรา ขอบคุณต้นไม้ที่ช่วยให้อากาศเราหายใจ ขอบคุณเสื้อผ้า ยารักษาโรค และมีความยินดีกับประสบการณ์ที่เราได้รับเข้ามา แม้ว่าจะเป็นประสบการณ์ที่ดีหรือไม่ก็ตาม ขอบคุณอุปสรรคต่างๆนานาที่คอยเป็นบทเรียนสอนใจเราเป็นประสบการณ์ชีวิตที่จะต้องเรียนรู้ต่อไป และยินดีกับสิ่งที่เรามีอยู่

2. ละเว้นการกล่าววาจาไม่สุภาพ อย่ามีปฏิกิริยาโต้ตอบ วาจาสะท้อนถึงสภาพจิตใจของเราในขณะนั้น ลองนึกดูเวลาที่เราด่าใครซักคน เรารู้สึกร้อนรน อารมณ์หงุดหงิดขึ้นมาทันทีทั้งก่อน ขณะกล่าว และหลังจากนั้นด้วย ใครจะด่าอะไรเราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เพราะเขาด่า เขาก็อารมณ์ไม่ดีไปเอง

3. อย่าเปรียบเทียบกับผู้อื่น
อย่าเปรียบเทียบชีวิตเรา ลูก คู่รัก และครอบครัว ของเรากับผู้อื่น แต่ละคนย่อมมีพื้นฐานที่แตกต่างกันไป การเปรียบเทียบกับผู้สูงกว่าก็ทำให้เราเป็นทุกข์ ขณะที่หากเปรียบกับผู้ต่ำกว่าเราก็อาจจะเป็นสุขอยู่บนความทุกข์ของผู้อื่น เช่น ในเรื่องทรัพย์สมบัติ เห็นผู้อื่นขับรถแพงๆก็อยากได้บ้าง ทั้งๆที่ตัวเองก็มีรถอยู่แล้ว ดีกว่าหลายๆคนที่ไม่มีรถ ในเรื่องสติปัญญาความสามารถ จริงๆแล้วก็มีสิ่งที่เหมาะสมกับเราอยู่แล้ว ไม่ควรไปเปรียบกับผู้อื่นเช่นกัน ดังนั้นเราจึงควรมีความพอใจ พอเพียงกับสิ่งที่เรามีอยู่ ก็สุขดีอยู่แล้ว

4. ทำตามตำแหน่งหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด
เราทุกคนมีหน้าที่ เมื่อเกิดมาเรามีหน้าที่เป็นลูก มีหน้าที่ต้องกิน นอนหลับ ถ่าย โตขึ้นก็หน้าที่เรียน ทำงาน หน้าที่ของสามีภรรยา หากเราทำตามหน้าที่ของเราโดยสุจริต ไม่คดโกง แม้ไม่ได้ผลตอบรับที่ดีก็ตาม แต่เราทำดีที่สุดก็ทำให้เราสุขใจแล้ว

5. ความสุขคือ สามารถออมชอมกับผู้ที่มีความเห็นไม่ตรงกับเรา และอย่าได้คิดไปเปลี่ยนแปลงผู้อื่น
คนทุกคนย่อมมีพื้นฐานการดำเนินชีวิตแตกต่างกันไป เมื่อประสบการณ์ต่างกัน ความคิดเห็นก็ย่อมต่างกันเป็นธรรมดา การจะเปลี่ยนแปลงผู้อื่นทั้งความคิดเห็น นิสัย และพฤติกรรม นั้นทำได้ยาก จะเปลี่ยนคนอื่นต้องเปลี่ยนตัวเองซะก่อน หากเราไม่ออมชอมให้กับเขา เราก็โกรธเขาความสุขก็หายไป และหากเราต้องการเปลี่ยนเขาแต่เปลี่ยนไม่ได้เราก็เกิดทุกข์ คนที่ทำให้เราทุกข์ก็คือตัวของเราเองนั่นแหละ

6. ยอมรับชะตากรรมตัวเอง
การมีรูปร่างหน้าตาอัปลักษณ์ เตี้ย โง่ หรือการต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปก่อนเวลาอันสมควร ก็ต้องเข้าใจว่าเป็นกรรมของตัวเราเอง เป็นความจริงที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย คือสิ่งที่เท่าเทียมกันทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนหล่อ คนสวย ล้วนแต่ต้องแก่ หนังเหี่ยวย่น และก็ต้องตายกันทุกคนอยู่แล้ว การไปฝืนมันก็อาจจะทำให้เราทุกข์ยิ่งขึ้น บางคนไปเสริมจมูกแล้วเน่า เสริมอกแล้วอกเน่าต้องตัดทิ้ง ดังนั้นเราควรพอใจกับสิ่งที่เรามีอยู่จะดีที่สุด หากเจออะไรไม่ดีก็ให้คิดซะว่าเป็นกรรมเก่า ให้เราจำไว้เป็นบทเรียนสอนใจ ทำใจให้ได้ แล้วเราจะมีความสุข

7. อย่าผูกบาปสัมพันธ์กับผู้อื่น
เราควรถนอมน้ำใจซึ่งกันและกัน อย่าไปซ้ำเติมในเรื่องทุกข์ของคนอื่น อย่าไปดูถูกดูแคลนคนพิการ คนยากจน คนโง่ อย่าไปอวดตัวว่าดีกว่าคนอื่น ควรจะคอยให้กำลังใจกันและกันดีกว่า ในความสำเร็จของคนอื่นก็ควรชมเชยเขา มิใช่ไปอิจฉาเขาก็จะเกิดทุกข์ที่จิตเราเอง มียศเสื่อมยศ มีลาภเสื่อมลาภ มีสรรเสริญก็มีนินทา มีทุกข์ก็มีสุข ล้วนเป็นอนิจจังไม่เที่ยงแท้

8. อย่ามักมาก อยากได้เป็นกรรมสิทธิ์มากเกินไป
หากเรารักใครซักคนมาก อยากได้มาเป็นแฟนมาก แต่เค้าไม่รักเรา เราก็ทุกข์ อย่าไปเข้าใจว่าเขาขาดเราไม่ได้ พ่อแม่ก็อย่าเข้าใจว่าลูกเป็นของเรา วันหนึ่งแต่งงานไปมีชีวิตของตัวเองก็ต้องยินดีกับเขา ไม่ใช่ไปแย่งลูกจากคู่รักของเขา ต้องรู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา สิ่งที่ผ่านมาแล้วเป็นอดีตซึ่งผ่านไปแล้ว ปัจจุบันเป็นอย่างไรก็เพียงพอแล้ว มีความสุขอยู่กับปัจจุบัน ในเรื่องสิ่งของก็เช่นเดียวกัน นอกเหนือจากอาหารประทังชีวิตให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง เครื่องนุ่งห่มที่พอจะกันร้อนหนาวได้ ยารักษาโรคภัยที่เราเป็น และที่อยู่อาศัยที่มีที่ให้นอนแล้ว สิ่งที่มากกว่านี้หากเราอยากได้ก็จะเกิดทุกข์ อยากได้เสื้อผ้าสวยๆ อยากทานอาหารในภัตตาคารหรูหราจานละแสน อยากได้ทีวีจอใหญ่ๆแบนๆ อยากได้รถเบนซ์ ฯลฯ ต่างๆเหล่านี้หากเราอยากได้มากไป โดยที่ไม่ดูศักยภาพตัวเองก่อนว่าสามารถเข้าถึงได้หรือไม่ ก็จะเกิดทุกข์ เพราะอยากได้แต่หามาไม่ได้ ทีนี้ก็อาจจะไปอยากได้ของคนอื่นแทน เดี๋ยวนี้กรรมตามทันเร็ว ไปขโมยของเขาก็อาจโดนยิงตาย หรือโดนจับติดคุก เป็นทุกข์ขึ้นมาอีก

9. ความสุขคือความสวยงามที่รับรู้ได้
สิ่งที่เราได้รับทุกอย่างนั้น ล้วนมีความดีงามทั้งสิ้น ให้รักษาความสุขกายสุขใจไว้เสมอ ไม่ว่าจะพบกับสิ่งดีหรือไม่ จะอยู่ในสภาพแวดล้อมดีหรือเลวก็ตาม กินดีก็ดี กินไม่ดีก็ดี เกิดโรคภัยไข้เจ็บก็ดี รักษาจิตใจให้เป็นสุขเสมอ
ในความเป็นจริง สิ่งที่เรารับรู้ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส นั้นเกิดจากเราคิดไปเอง จิตรับรู้สิ่งต่างๆแล้วแปลออกมาเป็นอารมณ์ความรู้สึก ล้วนสมมติขึ้นมาทั้งสิ้น เพียงแต่เรารู้จักศึกษาจิตปฏิบัติวิปัสสนา ก็จะพบความว่าง ความสุขที่แท้จริงได้ แต่ส่วนใหญ่เราจะยังไม่ถึงขั้นนั้นกัน ก็ให้กลับไปทบทวนวิธีทำข้างบนที่ให้เกิดสุขชั่วครั้งชั่วคราวไปก่อนก็ได้

10. เปลี่ยนแปลงนิสัยความเคยชินที่ไม่ดี
ความสับสนวุ่นวายล้วนมาจากนิสัยอารมณ์ อารมณ์เพียงชั่ววูบสามารถทำให้เกิดการฆ่ากันได้ ส่วนในครอบครัวก็อาจเกิดการทะเลาะ เกิดเรื่องราวใหญ่โตขึ้น ผิดใจกันขึ้น หากเราควบคุมตัวเราได้แล้ว ก็ให้เป็นตัวอย่างแก่ผู้อื่นก็จะเกิดความสุขกายสุขใจทั้งตัวเราและคนรอบข้างได้แล้ว

เคล็ดไม่ลับกับการปฏิบัติตัว
1. หมั่นพูดคำ ขอบคุณ ขอโทษ ไม่ต้องเกรงใจ สวัสดี ไม่เป็นไร อยู่เสมอๆทั้งกับตนเองและผู้อื่น
2. หมั่นกระซิบกับตนเองว่า พอเถอะ ได้แค่นี้ก็ดีแล้ว โลภมากไปก็ลาภหาย
3. มีสติเกิดปัญญา ยินดีกับทุกเรื่อง ยิ้มได้แม้ภัยกำลังมา แก้ไขเท่าที่ทำได้และมีความสุขกับมัน
4. หมั่นแผ่เมตตาให้กับตนเองและผู้อื่น รวมถึงสรรพสิ่งอื่นๆที่เราเกี่ยวพันด้วย
5. การมีเงินมากไม่ได้ทำให้เกิดความสุขแท้จริงหรอก คนที่มีเงินมากก็ควรหมั่นทำบุญทำทานบ้าง ได้เห็นคนอื่นมีสุข ตัวเองก็สุขใจด้วย (หากไม่ทราบจะไปทำบุญที่ไหนก็ส่งเงินมาให้ผมก็ได้ ผมสุข คนให้ก็สุข :D)

บันทึกอื่นที่คล้ายกัน:
1. คุณเพื่อนร่วมทาง
2. คุณpoo

อ้างอิง : ธรรมะแห่งความสุข. โครงการหนังสือธรรมะแจกฟรี, http://shopping.mindcyber.com