คุณเคยทำอะไรเปิ่น ๆ แบบปล่อยไก่ทั้งเล้าอย่างดิฉันบ้างไหม?? ... ด้วยเพราะสิ่งที่คล้ายกันสายตามองผ่าน ๆ คิดว่าเป็นสิ่งเดียวกัน จึงเป็นเหตุของความเปิ่น อันเกิดจากความไม่รอบคอบของตัวเอง ... เมื่อวันที่ 12 ตุลาคม 2552 ดิฉัน เข้าไปอ่านบันทึกของคุณ kaniya กับบันทึก สิ่งดี ๆ ที่ควรทำทุกวัน และไปทิ้งรอยไว้ว่า "ขอบพระคุณมากค่ะพี่ธรรมทิพย์ ... มีข้อคิดดี ๆ มาให้อ่านอีกแล้ว ... ถูกต้องทุกข้อเลยค่ะ" (แป่วๆๆ) ... ทิ้งรอยไว้แค่นี้จริง ๆ ค่ะ ... แต่แค่นี้ของดิฉัน อาจไม่ใช่แค่นี้สำหรับเจ้าของบันทึกก็เป็นได้ เพราะการทักคนผิด อาจส่งผลต่อความรู้สึกของคนถูกทัก (ดิฉันคิดเช่นนั้น) ดิฉัน ไม่แน่ใจว่าตอนนั้นคุณ kaniya อาจจะมึนกับความเห็นของดิฉัน คงคิดในใจว่า "พี่ธรรมทิพย์" ไหนของเขากันล่ะเนี่ย ... ฉันไม่ได้ชื่อ "ธรรมทิพย์" สักหน่อย ... ฉันชื่อ kaniya ต่างหาก ... (แป่วๆๆ)
ดิฉัน พยายามจะเข้าไปขอโทษคุณ kaniya แต่เปิดหาบันทึกไม่เจอ วันนี้ เจอบันทึก จดหมายจากในหลวงถึงสมเด็จพระเทพฯ ของคุณ kaniyo... จึงรีบเข้าไปทิ้งรอยไว้ว่า "ครั้งนี้ เรียกชื่อน้องถูกแล้ว kaniya ... อิ อิ วันก่อนพี่เรียกว่า "พี่ธรรมทิพย์" เพราะเห็นเป็นดอกทานตะวันเหมือนกัน ขอแก้ตัวใหม่ และขอโทษในความไม่รอบคอบของพี่ด้วย ... มีความสุขกับชีวิตนะคะ" ... ดิฉัน อาจจะเป็นคนละเอียดอ่อนต่อความรู้สึก และพร้อมจะขอโทษต่อการกระทำอันผิดพลาดของตนเองเสมอ ...
ดิฉันมองว่า "การกระทำอย่างเดียวกัน" ... คนสองคน ... ย่อมสะท้อนความรู้สึกออกมาไม่เท่าหรือไม่เหมือนกัน ... คนหนึ่งอาจมองว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ไม่ได้เก็บมาใส่ใจจดจำ ... ขณะที่อีกคนกลับรู้สึกว่าการกระทำเหล่านั้นช่างยิ่งใหญ่เหลือเกินต่อความรู้สึก ... เพราะเป็นเรื่องของอารมณ์ ความรู้สึก เป็นความละเอียดอ่อนทางด้านจิตใจ ... มันจึงดูยิ่งใหญ่และสำคัญเสมอต่อความรู้สึกแห่งตน ... เมื่อได้บอกกล่าวคำขอโทษจึงรู้สึกสบายใจค่ะ ...
ณ วันนี้ ... "ความไม่รอบแห่งตน" ... จึงเป็นครูสอนตนว่า ... "จะคิดทำสิ่งใด ... ให้ใช้สติพิจารณาความ ... ด้วยความรอบคอบ ... สายตาที่มองสรรพสิ่ง ... หาไช่ตัวตัดสิน ความถูกผิดดีชั่ว ... ทุกครั้งที่มองที่พิจารณา ... จึงควรใช้สตินำเสมอ ... เพื่อลดความผิดพลาดแห่งใจตน" ... "ทุ่งแสงตะวัน ... ทุ่งแสงแห่งธรรม ... สัมผัสธรรมด้วยดวงใจ ... หาใช่ด้วยดวงตา"
ฮี่ๆๆๆความเปิ่นที่นักเสมอๆ..คนเราเน๊าะก็ต้องมีกันบ้างง่า..ไม่งั้นเขาจะบอกเหรอว่า 4 เท้ายังรู้พลาด..นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง..แต่ได้ขอโทษแล้วสบายใจ..ดีมากๆจ้าน้องครูยะลาคนสวย..
ฮี่ๆๆๆความเปิ่นที่นักเสมอๆ..พิมพ์ตกง่ะ..จะพิมพ์ว่าฮี่ๆๆๆเป็นความเปิ่นที่น่ารักเสมอๆ
เห็นป่ะพี่สาวมาเปิ่นเป็นเพื่อนง่ะฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณค่ะพี่ Vij ที่เขียนถึง..ไม่ใช่น้องไม่คิดมากนะคะ แต่คิดมากกว่าพี่ vij อีกค่ะ ..
1. พอดีชื่อพี่เขาไปพ้องกับนามสกุลของน้องน่ะค่ะ..เลยคิดว่าพี่ vij เรียกนามสกุลหรือเปล่า (แบบฝรั่งหน่ะ)
2. เป็นดอกทานตะวันเหมือนกันของพี่เค้า 1..แต่ของ Kaniya สนับสนุนการท่องเที่ยวลพบุรีค่ะ (ยกมาทั้งไร่)
3. งานเขียนวันนั้นยกมาจาก web แต่ไม่ได้แสดงที่มา (ต้องกราบขออภัยด้วยค่ะ) เลยคิดว่าพี่เค้าเป็นเจ้าของหรือเปล่า พี่จึงต้องไปขอบคุณพี่เขา ..(ประมาณนี้ค่ะ)
สรุปแล้ว ..Kaniya ก็รู้สึกผิด ๆ เหมือนกันค่ะ ..แต่ก็รู้สึกชื่นชมพี่ Vij เสมอนะคะ..
ขอให้สำเร็จเป็น ดร. โดยเร็วนะคะ ..
ขอบคุณค่ะ..
ไม่เป็นไรนะคะ พลาดกันได้
ใครใครก็ให้อภัยเสมอค่ะ ถ้ารู้จักขอโทษ
แต่ไก่เล้านี้ใหญ่นิ...น้องโอ๋
สวัสดีค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะ น้องสาว
ผิดแล้ว..ขอโทษ
ผิดแล้ว...ยอมรับผิด ไม่มีใครไม่ให้อภัยหรอกค่ะ
แต่ถ้าผิดบ่อยๆเขาจะว่า สว.นะ
สวัสดีค่ะ คุณครู Vij ที่คิดถึง
สวัสดีคะ...
ของอย่างนี้พลาดกันได้ ฮ่าๆๆๆ...
เป็นกำลังใจ นะคะ
สวัสดีค่ะพี่อ้อยเล็กคนสวย ... อิ อิ ขอบพระคุณมากค่ะที่เข้ามาเป็นเพื่อนเปิ่น อยากมีพี่สาวเปิ่น ๆ อยู่พอดีเลยค่ะ ฮา. มีบ้างแหละเนอะคนเรา ... สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราญช์ยังรู้พลั้ง ... (แก้ตัวได้ดีที่สุด) ฮ่าๆๆๆ คิดถึงจ้าาาา ...
สวัสดีค่ะพี่ชายชยพร ... กล้วยไม้ป่าของน้อง ๆ ...
ได้ฟังประสบการณ์ของพี่ชายแล้วน้องสาว ได้เห็นว่าความรับผิดชอบของพี่ชายยิ่งใหญ่กว่ายศ ตำแหน่งทางวิชาการ นับถือในความเป็นตัวตนที่แท้จริงของพี่ชายเสมอค่ะ ... จะจดจำคำสอนของพี่ชายไว้เสมอค่ะ ... Comment ของพี่ชายทำให้น้องสาวได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่าง อย่างที่อยากเห็น ... ความตรงไปตรงมาในการสื่อสารที่น้องนับถือตัวพี่ชายค่ะ
น้องสาวสบายดีค่ะ ... หวังใจยิ่งว่าพี่ชายเราสบายดีเช่นกัน ... ขอบพระคุณมากค่ะ
ขอบพระคุณค่ะคุณลุงมหา ... ดีใจที่คุณลุงมาเยี่ยม ว่าแต่ว่าเรื่องเผ่าถ่านไปถึงไหนแล้วค่ะ ... เสร็จเมื่อไรจะได้มาจอยกันจอยกัน รักษาสุขภาพนะคะคุณลุงมหาที่น่ารัก ... ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง kaniya ...
อ้าว!! ไปพร้องกับนามสกุลของน้องอีกแน่ะ ... น้องเลยดูว่าพี่ทักแบบสไตล์ฝรั่ง ... อย่างพี่คงเป็นได้แค่ชมพูมะเหมี่ยวค่ะ ... ฮ่า ฮ่า ... ช่างเป็นความบังเอิญ ที่นำพาเรามาเจอมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะน้องสาว ... สำหรับบันทึกเรื่องเอกสารอ้างอิงนั้น พี่เขียนไว้เพื่อเตือนตนเองตอนท่านอาจารย์สอนค่ะ หาได้กล่าวโทษใครแต่อย่างใด ... แต่หากจะนำไปปฏิบัติเพื่อให้เป็นกิจนิสัยพี่จะดีใจยิ่งค่ะ เพราะก่อนหน้านี้พี่ก็เคยตก ๆ หล่น ๆ มาเหมือนกันค่ะ แต่พอมาทบทวนตนอีกครั้ง เลยขอทำให้ถูกต้องดีกว่า ...
ดีใจจังค่ะที่ได้รู้จักมิตรใหม่ ... แล้วจะติดตามอ่านบันทึกนะจ๊ะ ... อากาศเปลี่ยนรักษาสุขภาพด้วย ... มีความสุขกับชีวิตนะคะ
แวะมาเยี่ยมครับ
สงสัยว่าจะเคยมีอาการเดียวกับอาจารย์ครับ แต่ยังไม่รู้ตัว
รู้ตัวเมื่อไรจะมาสารภาพครับ....
สวัสดีน้อง vij ผิดเป็นครู ถูกเป็นลูกศิษย์ สี่ตีนย่อมช้าง
แต่ผิดแล้วแก้ไข ขอโทษ สบายใจ ครับ
สวัสดีค่ะคุณVij
ไม่มีใครที่ไม่เคยทำสิ่งผิดพลาดหรอกค่ะ
อย่างน้อยก็ต้องมีครั้งหนึ่งค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
คืนนี้ฝันดีค่ะ^^
สวัสดีค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะพี่อี๊ด ... "ไก่เล้านี้ใหญ่นิ" ... แฮๆ ประมาณว่าปล่อยไปทั้งเล้าเลยค่ะ ... ไม่มีกั๊กไม่มีกิ๊ก ... เพราะหนูยังไม่มีแฟน เลยไม่มีกิ๊ก ฮา.
Vij..พี่อาจารย์กู้เกียรติสอบวันนี้..ป่านนี้ทำข้อสอบเกือบเสร็จแล้วมั้งอิๆ..เอากำลังใจไปให้กันอีกรอบ..ดีก่านะ..
สวัสดีค่ะน้องซิลเวีย ... ทักผิดทักถูกแบบสายตาสั้นไม่เป็นไรค่ะ ... ให้อภัยกันได้ ... แต่ทักผิดเพราะความไม่รอบคอบนี่สิ อิ อิ คงมากกว่าคำว่า "เิปิ่น" เรียกว่า "เห่ย" กำลังสอง ... เลยล่ะค่ะ
ขอบใจน้องซิลเวียมากนะคะ ... มีความสุขกับชีวิตค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ สาวหวาน
คิดถึงจังเยยล่ะ แหมเกือบปีนเกลียวตีซี้ครูพี่สาวซะแล้ว อิ อิ
คิดว่าดีเจ สาวหวานเรารุ่นเดียวกัน ขอโทษ นะคะเพิ่งทราบ หุ หุ
มาทายทักให้หายคิดถึง มากมาย beautiful sunday na ka.
ขอบพระคุณค่ะพี่สาว ครู ป.1 ... "เปิ่น" บ้าง "เห่ย" บ้าง ... ไม่เป็นไรนะคะพี่ นาน ๆ ครั้ง ... แต่หากเป็นบ่อย ๆ ท่าน สว. อาจจะถามหา อิ อิ
สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม ... อิ อิ ขอขำเล็ก ๆ ก่อนตอบ ... อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ในกลุ่มชนหมู่มากของสังคม ไม่แตกแถว ๆ เป็นเหมือนกันทุกคน ... ขอบพระุคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจพวกเดียวกัน นาน ๆ ครั้ง นะคะ ... อย่าบ่อย เพราจาก "เปิ่น" อาจจะกลายเป็น "เห่ย" ฮา ... คิดถึงเสมอเหมือนค่ะคุณครูแป๋มแม่พิมพ์ของชาติ ... มีความสุขกับชีวิตนะคะ
ขอบพระคุณคุณก้ามกุ้งค่ะ ... Vij สบายดีค่ะ หวังใจยิ่งว่าคุณก้ามกุ้งคงสบายดีเช่นกัน ... มีความสุขกับชีวิตนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะคุณ "เอื้อง...แสงเดือน" ... ของอย่างนี้พลาดกันได้ ... ชอบใจเสียหัวเราะร่วนของคุณ "เอื้อง...แสงเดือน" ค่ะ อิ อิ ... เป็นกำลังให้เช่นกันค่ะ มีความสุขกับชีวิตนะคะ ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ไว้ ... โลกสดใสขึ้นเป็นกอง ...
สวัสดีค่ะ คุณ Vij
แอบอ่านบันทึกของคุณเสมอ อยากจะบอกว่า ตอนนี้ มีคน เปิ่นกว่าคุณ อีก มีคนมาบอก.. จึงรู้ตัวเองว่า..กำลังนั่งทับลูกระเบิดค่ะ อิ อิ ขอให้ สุขกาย..สบายใจ.. ค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณหนานเกียรติ ... พยายามไว้อย่าให้มันบังเกิดขึ้นนะคะ ... อายเขาจริง ๆ ค่ะ เปิ่นซะไม่มี Vij ... อิ อิ คิดถึงน้องเฌวาค่ะ อยากฟังเรื่องเล่าของน้องเฌวา ... จากปลายนิ้วจิ้มแป้นของคุณพ่อมือทองค่ะ ...
สวัสดีค่ะคุณสามสัก .... เห็นความเปิ่น Vij ไหมล่ะคะ เปิ่นได้เปิ่นดี "ความไม่รอบ(ความ)แห่งตน" ใจจะเขียนว่า "ความไม่รอบคอบแห่งตน" เห็นไหม Vij ใส่ความโชว์มาอีกตัวแล้วววว ... ผิดจนกระกลายเป็นผู้อำนวยการอยู่แล้วววว รอบคอบหรือเปล่าค่ะเนี่ย ... แต่ก็รีบแก้ไขในบัดดลค่ะ ... ฮ่าๆๆๆ ขอบพระคุณมากค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะบัง ... "ผิดเป็นครู ถูกเป็นลูกศิษย์" อิ อิ คิดได้ไงเนี่ย ... ผิดแล้วแก้ไข ขอโทษแล้วสบายใจจริง ๆ ค่ะ ... ไม่ติดไม่ค้างคาใจ ... มีความสุขกับชีวิตนะคะบัง
ขอบพระคุณน้องต้นเฟิร์นมากค่ะ ... ไม่มีใครไม่เคยผิดพลาดจริง ๆ ด้วยค่ะ ... มีบ้างในชีวิตคนเราที่ผิดพลาด ที่ำสำคัญอย่าพยามผิดซ้ำสอง อิ อิ ... มีความสุขกับชีวิตนะคะ
ขอบพระคุณท่าน ผอ. ประสิทธิ์ มากค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน กรุงเทพฯ ตอนนี้ฝนตกค่ะ ... อิ อิ ดูแลสุขภาพนะคะ
นึกเลย ไม่รู้ว่าตัวเองเคยบ้างหรือเปล่า..คงเป็นแค่ครั้งแรกนะครับอาจารย์Vij(ฮา)
ขอบพระคุณมากค่ะพี่คิม ... อ่านแล้วซึ้งกับความ "เปิ่น" ของหนูเหรอค่ะพี่คิม อิ อิ ... ทำผิด ขอโทษ แล้วสบายใจค่ะ ... มีความสุขนะคะพี่สาว
สวัสดีค่ะพี่้อ้อยเล็ก ... นำพากำลังใจไปสู่ใจท่านอาจารย์กู้เกียรติให้ สู้ ๆ เรียบร้อยแล้วค่ะ ... อิ อิ ไม่รู้ว่าป่านนี้กำลังใจที่ส่งไปจะได้รับหรือยัง ... คริ คริ
มาหาคุณvijแล้วจ้า.....กลับมาพร้อมกับพลังแห่งกำลังใจที่ได้รับจากคุณvij มาทักทายยามเย็น หลังจากไปร่วมประชุมเกี่ยวกับการปฎิบัติตนในการดำเนินการเป็นกรรมการคุมสอบในวันที่ 12 พ.ย.2552 การสอบคณิตและการอ่าน ส่วนพรุ่งนี้ก็ต้องปฎิบัติหน้าที่เป็นกรรมการกลางในการสอบนักธรรมชั้นตรีและเอกก่อน งานเข้าๆๆ แต่ไม่ลืมที่จะมาทักทายคุณvijค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
สวัสดีค่ะ ปูจ๋า ... รู้ได้อย่างไรค่ะ ว่าเขาน่ะ อายุเท่าไร อิ อิ ... "อายุเท่าไรแล้วจ้ะ ... โตเร็วจริงนะหน้ามน ยิ่งโตยิ่งสวยหน้ามน ถามนิด ตอบนิดน่ามน ... ทำบัตรประชน(รอบสอง)หรือยัง" ... ฮา. คิดถึงมากมายก่ายกองเลยค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะคุณนีมานันท์ ... มาแอบอ่านตอนมืด ๆ เหรอเปล่าค่ะ ... ต่อไปไม่ต้องแอบอ่านนะคะ อ่านได้เลยโดยไม่ีต้องแอบค่ะ อิ อิ ... เปิ่นขนาดหนักค่ะ ... ถึงขนาดนั่งทับลูกระเบิดเถิดเทิงเลยเหรอค่ะ ... อุเหม่!! นั่นถ้าตูมตามขึ้นมา แล้วก้นไม่วอดวายไปเหรอค่ะ ... ประสบการณ์ของคุณนีมานันท์ฮา. มากค่ะ ถูกใจ Vij ... เป็นมากกว่า Vij อีกนะนั่น ... คราวหน้าคราวหลังนั่งระวังหน่อยนะคะ ... หวาดเจียวค่ะ ... มีความสุขกับชีวิตนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะท่านอาจารย์มานิตย์ ... สำหรับที่นี่เพิ่งจะทักผิดเป็นครั้งแรก(มั้งคะ) ... อิ อิ แต่พยามไม่ให้ผิดพลาดบ่อย บอกตรง ๆ ว่าอายค่ะ ... มีความสุขกับชีวิตนะคะ
สวัสดีค่ะพี่สาวธรรมทิพย์ ... ตัวประกอบ แต่เป็นตัวจริงเสียงจริงในใจน้องนางนี้ คริ คริ ... เห็นเป็นดอกทานตะวันเป็นไม่ได้ ต้องวิ่งเข้าชนวิ่งเข้าใส่ คิดว่าเป็นพี่สาวธรรมทิพย์ ไม่ดูหน้าอินทร์หน้าพรม ฮ่า ๆ สุดท้ายเลย แป๋วๆๆ ...คริ คริ พี่ธรรมทิพย์มีด้วยเหรอค่ะ ... "โทรมาทำไม ? มีอะไร ?" ... แป๋วๆๆ สงสารอาจารย์ท่านนั้นจัง ท่านคงคิดในใจว่า ... "ผมอุตส่าวาดฝันไว้ ... แม่หญิงใจงามของผม ... ครั้งเมื่อนางแปลงกายในบัดดล ... ชายงวยงงตลึงงัน ... โถ! นางฟ้าในฝัน ... ไม่น่าเลย" ... อิ อิ ... มิน่าเราถึงเป็นพี่น้องกัน ฮ่า ๆ ๆ คิดถึงเสมอค่ะพี่สาว
ขอบพระคุณคุณ Nina มากค่ะ ... คนมากความสามารถงานย่อมเข้าเสมอค่ะ ... เป็นกำลังให้นะจ๊ะ กรุงเทพฯ ยามนี้ ฟ้าืมืดมัวค่ะ หลังจากฝนตกมาแล้วเมื่อกี้นี้ ... สู้ ๆ ต่อไปค่ะ กำลังใจมีให้เยอะแยะมากมายค่ะ
สี่เท้าจะรู้พลาด..นักปราชย์ยังรู้พลั้ง..น่าอาจารย์
อย่าบ่อยก็แล้วกันเนาะ..
ที่ผิดนั้นเพราะธรรมชาติจะสอนให้เรารู้ว่า..ที่ถูกนะควรเป็นอย่างไรมั้งอาจารย์..
นมัสการค่ะ ... หลวงพี่
พยายามจะไม่ผิดบ่อยเจ้าค่ะ ... "ที่ผิดนั้นเพราะธรรมชาติจะสอนให้เรารู้ว่า..ที่ถูกนะควรเป็นอย่างไรมั้งอาจารย์.." คงเป็นเช่นนั้นมังค่ะหลวงพี่
ขอบพระคุณมากเจ้าค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ตื่นได้แล้วจ้า....Morningค่ะ...มาทักทายกับอากาศดีๆสดชื่นยามเช้าค่ะ...พร้อมปฏิบัติงาน มาหาคุณvijก่อนไปทำงานค่ะ คิดถึงมากๆ ไปแล้วค่ะฮ่าๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ คุณ Nina มา Morning แต่เช้าเลย ... ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับความคิดถึงที่ส่งให้กันเสมอ ... มีความสุขกับการทำงานชีวิตนะจ๊ะ
สวัสดี วันจันทร์แห่งชาติครับ
..เห็นด้วยจริงๆ..สติสำคัญมากๆค่ะ ...เรามาเร่งเจริญสติ ซึ่งเป็นตัวระลึกรู้ทุกขณะจิตกันเถิดนะคะ...
สวัสดีวันจันทร์แห่งชาติค่ะ คุณตาหยู ... มีความสุขกับวันทำงานของชีวิตในทุก ๆ วันนะคะ ...
ขอบพระคุณมากค่ะพี่นงนาท
ค่ะ เรามาเร่งเจริญสติ ซึ่งเป็นตัวระลึกรู้ทุกขณะจิตกันเถิดนะคะ ... อยู่อย่างมีสติ ... มีความสุขกับชีวิตนะคะ
สวัสดีค่ะพี่นก ...
ฮา. มากค่ะ "สำหรับพี่นกอยากทำอะไรที่ผิดพลาดเพราะชาตินี้จะได้เป็นครูกับเขาบ้าง" อิ อิ อย่าให้เกิดความผิดพลาดเลยค่ะ ... ไม่ผิดพลาดก็นับว่าเป็นครูที่ดีค่ะ ... ฮ่าๆๆๆ ขอบพระคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะท่านเกษตรฯ ... ฮ่าๆๆๆ ... เข้ามาแบบความเข้าใจผิด ปัดโธ่! Vij ช่างไม่เอาใจวัยรุ่นเสียเล้ยยย ... มีความสุขในทุกวันของชีวิตนะคะ ท่านเกษตรและครอบครัว ...
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยม
คุณ Vij ใส่ใจความรู้สึกผู้อื่นเสมอเลยนะคะ
เลยได้ใจกลับมาค่ะ
คุณหนูvij
สมแล้วล่ะคะที่คุณหนูเป็นที่ปรึกษาด้านจิตวิทยา เพราะคุณหนูเป็นคนที่ละเอียดอ่อน และเห็นคุณค่าของน้ำใจของคน ยิ่งได้อ่านบันทึก ก็รู้จักเธอยิ่งขึ้น ทำให้รักเธอเพิ่มขึ้นมาอีก จริงๆ ...แม่หนูผู้งามทั้งกายและใจ ของป้าเหมียว
เข้ามาอ่านบันทึกของคุณครูครับ แต่คิดว่าคงอ่านไม่ผิดคนแน่ครับ ด้วยความเคารพครับผม
น้อง Vij ค่ะ ผิดพลาดกันได้ทุกคนแหละค่ะ ทำมาก....ผิดได้มาก
ไม่มีใครที่ไม่เคยทำผิดหรอกค่ะ แต่พี่ประทับใจในตัวน้องนะ....อิ...อิ
สู้ต่อไปครับ
ถือว่าผิดเป็นครูก็แล้วกัน
เป็นครูอยู่ด้วยหรือเปล่าครับ