ครูยังลอกข้อสอบ ... แล้วจะเอาอะไรกับอนาคตของชาติ ?


"อย่าลอกเลยนะครับ ท่านเป็นครู ถ้าผมจับได้ ท่านเสีย ที่ทำงานท่านก็เสีย"

ผมสอนครูในโครงการพัฒนาครูประจำการเพื่อให้ได้รับวุฒิปริญญาตรีทางการศึกษา สาขาวิชาการประถมศึกษา รุ่นที่ 2 (เป็นโครงการเดียวที่เกิดบันทึก ความทุกข์ที่เกิดจากเงิน 2,500.- ของนักศึกษาผู้หวังดี  )

ผู้เรียนเป็นครูตามโรงเรียนต่าง ๆ ของภาคเหนือ ซึ่งมีทั้งบนดอยและที่ราบ บางคนเป็นครูมาหลาย 10 ปี แต่ต้องมาเรียนโครงการนี้ เพราะกฎหมายบังคับให้เรียน ถ้าไม่เรียน คุรุสภาก็ไม่ออกใบรับรอง ก็สอนหนังสือไม่ได้ มีครู ตชด. หลายคนเหมือนกัน โดยเฉลี่ยอายุเกินเลข 3 แน่นอน เลข 4  เลข 5 ก็มีหลายคน

ช่วงสอบปลายภาค วิชาที่ผมสอน "นวัตกรรมการศึกษา"

ข้อสอบเป็นอัตนัย (อธิบาย) ... เวลาสอบ  2 ชั่วโมง

นั่งสอบกันได้สักพัก ผมนั่งอยู่หน้าห้องคนเดียว ถ้าเคยคุมสอบจะทราบนะครับว่า พฤติกรรมของคนที่เตรียมทุจริต หรือ ทุจริตไปแล้วเป็นอย่างไร

  • นั่งเป็นทำข้อสอบ แต่ปากกาไม่ยอมเขียน
  • นั่งทำเป็นมองไปข้างหน้า แต่ตาเอียงมาหาเพื่อนข้าง ๆ
  • ก้มหน้าก้มตาอย่างขมักขเม้น แต่หัวเอียงพร้อมตาไปโต๊ะข้าง
  • พฤติกรรมอยู่ไม่สุข ระริกระรี้ เหมือนไม่มีสมาธิ
  • ทำเป็นคุยกับเพื่อนเบา ๆ
  • ทำเป็นยืมอุปกรณ์การสอบ เช่น ยางลบ ปากกา ดินสอ
  • ยักคิ้วหลิ่วตา
  • พฤติกรรมคนเป็นต้นฉบับ เช่น เอากระดาษคำตอบมาใกล้ ๆ ในระยะการมองเห็น
  • พฤติกรรมคนเป็นต้นฉบับ เช่น ทำเป็นยกกระดาษคำตอบมาอ่านใกล้ ๆ สายตา โดยตั้งฉากให้เพื่อนด้านหลังเห็นด้วย

เหอ เหอ อีกเยอะ ... สรุปได้คำเดียวคือ ทำเป็นเนียน นั่นเอง

ครูพวกนี้ก็เหมือนกัน ใช้ยุทธวิธีการลอก ก็คือ ลอกมันตรง ๆ ต่อหน้าอาจารย์นี่แหละ ....

เอียงหัวไปหาเพื่อน ตาดูกระดาษคำตอบ มือเขียนตามอย่างรวดเร็ว บางทีอ่านไม่ออก ก็อาศัยอาจารย์ไม่มอง มันก็ถามกันเบา ๆ

หน๊อย !!! อาจารย์เค้าไม่รู้เลยเนอะ

ผมเห็นก็ใช้ยุทธวิธีตอบโต้ คือ พูดขึ้นมาลอย ๆ ว่า "อย่าลอกเลยนะครับ ท่านเป็นครู ถ้าผมจับได้ ท่านเสีย ที่ทำงานท่านก็เสีย" (ประมาณบทผู้ใหญ่ต้องแบบนี้ เอาแบบให้เกียรติกันหน่อย)

พูดไปสองไพเบี้ย ... มันไม่หยุด แถมหนักกว่าเดิม

อดรนทนไม่ไหว ผมจึงบอกต่อไปว่า "ถ้าผมจับได้ ผมจะจับตกทุกวิชา"

แต่กรณีท่านอาจจะคิดว่าแย่แล้ว แต่ต่อไปนี้นะสิครับ แย่กว่านี้อีกครับ

ผมเห็นนักศึกษาคนหนึ่ง ไม่ยอมก้มหน้าดูที่ตัวกระดาษคำตอบกับตัวข้อสอบ แต่กลับไปก้มหน้าด้านซ้ายมือ แล้วเงยหน้ามาเขียนที่กระดาษคำตอบ

ผมสังเกตอยู่สักพัก ... จึงเริ่มกลอุบาย โดยเริ่มออกเดินไปช้า ๆ แล้วก็แว่บกลับมาที่โต๊ะของนักศึกษาคนนี้ พบว่า ....

เอา Sheet ที่เป็นคำตอบของข้อสอบมาแอบไว้ที่เก้าอี้ด้านซ้ายมือนั้น ถึงออกมาในรูปพฤติกรรมที่ได้อธิบายไปแล้ว

ทุจริตนี่ ผมนึกในใจ ... ผมพุ่งตรงไปหาทันที มือจับเอกสารพลิกด้าน แล้วพูดว่า "อีกครั้งเดียวนะ" ชูนิ้วชี้ แล้วมองตา เพื่อต้องการให้เขาเห็นว่า ถ้าลอกอีกครั้งเดียว คุณเตรียมออกไปจากห้องสอบได้

ผมโกรธนะ โกรธมาก แต่ต้องระงับอารมณ์ไว้ ... พลางคิดในใจว่า

"นี่คือครูนะ ... ครูที่สอนหนังสือให้เด็กฉลาดทั้งความรู้ ทั้งคุณธรรมให้กับเขา ... แต่ทำไมครูมาทำแบบนี้ซะเองล่ะ ... ไม่มียางอาย ไม่มีความละอายใจต่อบาปบ้างเลย ... เอาตัวรอดแบบหน้าด้าน ๆ ... แล้วลูกหลาน อนาคตของชาติเราล่ะจะเป็นยังไง ถ้าได้ครูเลว ๆ แบบนี้ไปสอนเขา" คิดไปก็พลางถอนหายใจ หงุดหงิดและอารมณ์เสียเป็นอย่างยิ่ง

เล่าให้คุณฟังกัน ... ประสบการณ์ตรงของคนเป็นครูสอนครูอย่างผม

เล่าให้คุณได้คิด

.... อดีต คุณเป็นนักเรียน คุณเคยลอก เรื่องมันผ่านมาแล้ว ผมไม่ใส่ใจ

... แต่ปัจจุบัน คุณ คือ ครู ... ครูผู้ให้ความรู้แก่คน แก่นักเรียน คุณยังคงพฤติกรรมการลอกอย่างไม่เสื่อมคลาย ... ไม่อายคนอื่นบ้างหรือ ... ผมไม่เข้าใจจริง ๆ

นี่คือ สภาพเป็นความจริงในสังคมการศึกษาบ้านเรา เพียงแค่ตัวอย่างเดียว ... เหนื่อยนะครับ เมื่อต้องพบกับคนที่ไม่มีคุณธรรมในตน

บุญรักษา ... ครับ :)

 

หมายเลขบันทึก: 149024เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2007 12:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มีนาคม 2012 20:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

พุดได้คำเดียวว่า...

 

ประเทศไทยจงเจริญ!!!

ครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ไม่สามารถแสดงภาพ “http://www.f0nt.com/forum/Smileys/iannnnn/05.gif” เนื่องจากเกิดข้อผิดพลาด

  • มาให้กำลังใจอาจารย์
  • ส่วนมากผมพบแต่นักศึกษา กศบป
  • นิสิตที่มหาวิทยาลัยทราบว่าถ้าทุจริตจะโดนปรับตก
  • จึงไม่กล้า
  • ผมเป็นแบบอาจารย์คือ ยอมไม่ได้ครับ
  • ขอบคุณครับ

ขอบคุณ ท่าน ท้ายอาสน์สงฆ์ นะครับ ....

คนชั่ว พึงได้รับกรรมชั่ว ... คนดี พึงได้รับกรรมดี ครับ

ขอบคุณ อ.ขจิต .... เวลาครูเห็นลูกศิษย์ที่รัก ไม่ว่าสถานะได้ก็ตาม ลอกข้อสอบ ... ถ้าครูคนนั้นยังมีจิตสำนึกความเป็นครูอยู่บ้าง คงเป็นเหมือนผม เหมือนอาจารย์นั่นแหละ

แต่ผมเคยนะ อาจารย์ที่ไม่มีจิตสำนึกความเป็นครูนะ บอกผมว่า ปล่อย ๆ ไปเถอะ สงสารเด็ก เดี๋ยวจะเรียนไม่จบ ... ถ้ามีแบบนี้เยอะ ๆ ผมว่า

ขอให้ประเทศไทยจงเจริญ อย่างท่าน ท้ายอาสน์สงฆ์ ว่ามานั่นแหละครับ

:)

  • ตอนนี้ลอกกันทุกระดับค่ะอาจารย์...ตรี - เอก ทีเลยทีเดียว..
  • ไม่ต้องนับผลงานวิชาการที่ปั๊มออกมาเป็นล็อตนะคะ
  • น่าเศร้าใจที่อยากได้ความรู้..หรือกระดาษ
  • หลายหลักสูตรที่เกณฑ์คนมาเรียนจะเจอแบบนี้เยอะค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • ครูอ้อยไม่ขอออกความคิดเห็นเรื่องนี้นะคะ
  • แต่ครูอ้อยจะเล่าให้อ่านว่า..ครูอ้อยสอบเสร็จเป็นคนแรก ทั้งที่ทำไม่ได้  ต้องออกมาอ่านวิชาต่อไป
  • ส่วนเพื่อนที่เรียนรวมสาขา..ทำต่อไป
  • พอเกรดออก...ครูอ้อยได้ B  นอกนั้นได้  A
  • ต่อมาไม่นาน...อาจารย์กลับมาจากต่างประเทศ  เรียกให้นักศึกษาสอบใหม่..ยกเว้นครูอ้อยกับอีก 2 คน
  • ผลการสอบใหม่... ได้ C และ B เป็นบางคน 
  • ครูอ้อยดีใจ ที่ไม่ต้องสอบใหม่  โดยไม่รู้หรอกเพราะอะไร..เพราะออกมาจากห้องสอบคนแรก
  • ต่อมาเมื่อปีที่แล้ว  ครูอ้อยได้รับเชิญจากท่านอาจารย์ท่านนี้  ให้พูดปัจฉิมนิเทศมหาบัณฑิตใหม่...
  • ครูอ้อยก็ทราบว่า..อาจารย์ชอบครูอ้อยที่...ซื่อสัตย์..ต่อตนเองและเคารพต่อสถาบัน

สรุปเองนะคะ..ว่า..เพราะอะไร  เขาและเธอหลายๆคนต้องสอบกันใหม่คะ

สวัสดีครับ .... คุณ naree suwan

  • มีความเห็นและประสบการณ์เช่นเดียวกันครับ
  • สงสัยผมจะหน้าบางเกินไป ทำพฤติกรรมเยี่ยงนั้นไม่ได้ ...
  • ข้อสอบ ... มีไว้ลอกเพื่อข้ามผ่านไป ไม่ได้มีไว้วัดและประเมินความรู้ที่ร่ำเรียนมา
  • ผลงานทางวิชาการ เช่น วิจัย วิทยานิพนธ์ ฯลฯ มีไว้เพิ่มยกฐานะตนให้สูงขึ้นในสังคม ไม่ได้มีไว้สำหรับการสังเคราะห์ความรู้ เพื่อกลั่นกรองออกมาเป็น "องค์ความรู้" ดังนั้น การคัดลอก ขโมยมา เลียนแบบความคิดคนอื่น จึงมีให้เห็นกันดาษดื่น แต่ที่แน่ ๆ วัตถุประสงค์หลักของความสกปรกในครั้งนี้ เพื่อ ตัวเองคนเดียว
  • ปริญญาบัตร ... มีไว้ให้คนอื่นภาคภูมิใจ ในขณะที่ตัวเองก็ภาคภูมิใจที่ลอกจนผ่าน ความรู้ทิ้งคืนอาจารย์ไว้
  • ธุรกิจศึกษา .. ทำให้ทราบว่า ทุนนิยมไม่ใช่สิ่งดีเสมอไป (รอ อ.ลูกหว้า มาอธิบายครับ)

ขอบคุณมากครับ :)

สวัสดีครับ คุณครูอ้อย

  • สิ่งที่ครูอ้อยได้เล่าให้ฟังนั้น ถือเป็นตัวอย่างในเรื่องของกรรมดี ครับ
  • ฟ้ามีตา อาจารย์ครูอ้อยก็มีตา ครับ 555
  • ขอบุญรักษาครูอ้อยครับ

ขอบคุณครับ

และนิวก็พบว่า ยังมีอาจารย์ระดับมหาวิทยาลัย หยิบผลงานของคนอื่นมาลอกเช่นเดียวกัน โดยไม่ขออนุญาตเช่นกันคะ  มันมีทุกที่  ทุกสังคม  และทุกอาชีพ  เค้าเรียกว่า  เหลือบสังคมทางวิชาการ 

 แล้วแบบนี้เรา ๆ หรือท่าน ๆ ที่ได้ชื่อว่าเป็น  ครู  จะทำอย่างไรกันดีคะ  ปลาเน่าตัวเดียวแท้ ๆ

สวัสดีค่ะ อ.วสวัตดีมาร

อ่านจบพร้อมถอนหายใจยาววววววววว..

โทษของคนอื่นใหญ่เท่าภูผา แต่โทษของเรานั้นเล็กกว่าเมล็ดงาจริงๆนะคะ..ศักดิ์ศรีที่แท้จริงอยู่ที่การสอบได้ ? หรือคะอาจารย์

แต่มองอีกทีแสดงว่าข้อสอบของอาจารย์ " เอาเรื่อง " อยู่เหมือนกันนะคะเนี่ย ^ ^ 

สวัสดีครับ ... คุณนิว นักศึกษาปริญญาเอก

  • การสร้างจิตสำนึกเป็นเรื่องที่ยากครับ ... แต่ถ้าเราตั้งใจและพยายามสร้าง มันย่อมเป็นไปได้ครับ
  • ส่วนปลาเน่าตัวเดียวน่ะ ... ไม่จริงหรอกครับ อิ อิ เพราะมันมีมากกว่า 1 ตัวแน่นอน เน่าตาม ๆ กันมาเลย

ขอบคุณครับ :)

สวัสดีครับ ... คุณ เบิร์ด

  • คุณเบิร์ดถอนหายใจทำไมครับเนี่ย
  • แล้วคำว่า "โทษของคนอื่นใหญ่เท่าภูผา แต่โทษของเรานั้นเล็กกว่าเมล็ดงา" แปลไม่ออกอ่ะ คุณเบิร์ด
  • ศักดิ์ศรีที่แท้จริงอยู่ที่การสอบได้ ? ... ถ้าคำตอบคือ ใช่ ... คงต้องแสดงความยินดีกับนักศึกษาเหล่านั้นแล้วล่ะครับ ว่า เธอเก่งมาก ๆ ที่เธอลอกสำเร็จแล้วนะ อาจารย์ก็จับไม่ได้ด้วย สุดยอดจริง เวลาเธอไปทำงาน อย่าลืมลอกงานเพื่อนด้วยนะ เจ้านายจะได้รักไง
  • ส่วนประการสุดท้าย ... ข้อสอบผมก็ "ยากปานกลาง" ... เป็นเชิงวิเคราะห์ครับ เพราะโตแล้ว ไม่ควรออกแบบท่องจำ

ขอบคุณครับ คุณเบิร์ด ... แวะมาถอนหายใจทิ้งเล่น

:)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท