เมื่อผมช่วยชีวิต "หมาตัวหนึ่ง" ไว้ไม่ทัน...


ชีวิตใคร ใครก็รัก

ปีที่แล้ว ผมได้มีโอกาสดูรายการทางช่อง 3 รายการหนึ่ง เขาสัมภาษณ์คุณอ้อม พิยดา ซึ่งเป็นขวัญใจผมเอง

มีเนื้อหาอยู่ตอนนี้ที่ว่า คุณอ้อมนั่งรถไปกับเพื่อนแล้วระหว่างทางพบหมาตัวหนึ่งถูกรถชนกลางถนน คุณอ้อมบอกให้เพื่อนหยุดทันทีแล้วเปิดประตูไป เดินไปกลางถนนที่หมาตัวนั้นนอนอยู่ แล้ววิ่งไปขวางรถ เพื่อจะนำหมาตัวนั้นไปโรงพยาบาลฯ แต่ไม่ทัน หมาตัวนั้นตายแล้ว ซึ่งยังความเสียใจมาที่คุณอ้อมมาก เพราะถ้าเร็วอีกนิด มันก็ไม่ตาย

เมื่อผมฟังเรื่องนี้แล้ว มันสะกิดใจให้ผมนึกไปถึงตอนที่ผมกำลังศึกษาต่อปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยช้าง ประมาณปี 2538

 

คืนวันนั้น ผมขี่จักรยานออกจากหอพักไปตามถนนสุเทพ (หลังมอ) เพื่อจะไปหาอะไรกิน เพราะหิวจัด ผมขี่รถเลยคณะเภสัชศาสตร์ ทันตะ ไปนั่งกินอะไรสักอย่าง (ผมจำไม่ได้)

ขากลับ...ผมแวะกดเงินที่ตู้ ATM ธนาคารกรุงเทพฯ ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคณะเภสัชศาสตร์ ช่วงนั้นสักประมาณ  5 ทุ่มกว่าแล้ว ไฟกลางถนนตรงนั้น ไม่ค่อยสว่างเท่าไหร่

ขณะที่ผมกดและรอเงินออกมาจากตู้ ATM ผมก็ได้ยินเสียง "เอ๋ง ๆๆๆๆ" หลายครั้ง ผมหันกลับไปพบว่า มีรถยนต์คันหนึ่งวิ่งชน "หมา" สีดำที่กำลังข้ามถนนจากธนาคารกรุงเทพฯ ไปยังฝั่งคณะเภสัชศาสตร์ แต่ข้ามมาถึงแค่เส้นขีดกลางถนน

 

รถคันนั้นวิ่งมาด้วยความเร็วสูงโดยไม่สนใจใคร เพราะช่วงนั้นถนนว่างมาก เหมือนจะเมาอีกต่างหาก

หมาสีดำตัวนั้น นอนพะงาบ ๆ ตรงกลางถนนนั้นแหละ ตัวขยับไม่ได้แล้ว ได้แต่ร้องด้วยความเจ็บปวด

เวลานั้น ใจผมร้อนมากเพราะจะวิ่งออกไปช่วยหมาสีดำตัวนั้นทันที แต่เจ้าเงินกับบัตรมันกำลังจะออกมา ผมชะล่าใจเห็นรถว่างอยู่ จึงหันหลังกลับไปเพื่อรับเงินและบัตร แต่ขณะที่ผมกำลังจะวิ่งจากตู้ ATM นั้น ปรากฎว่า มีรถตู้สีขาวคันหนึ่งวิ่งมาเหยียบเจ้าหมาโชคร้ายตัวนั้นซ้ำ คาตาผม ...

 

ไม่มีเสียงร้องใด ๆ จากหมาสีดำตัวนั้นอีก

 

ใจผมตกลงมาที่ตาตุ่มแล้ว วิ่งเข้าไปที่เส้นกลางถนนที่หมาตัวนั้นนอนอยู่ มันหายใจช้าลงเรื่อย ๆ แล้วหยุด ต่อหน้าต่อตาผม

ผมเสียใจที่ช่วยชีวิตมันไม่ได้ ผมได้แต่โมโหตัวเอง โมโหไอ้รถทั้งสองคันนั้นที่มันวิ่งมาไม่ดูอะไรเลย โมโหโชคชะตา ในใจแต่คิดว่า "ถ้าเร็วกว่านี้ ถ้าเร็วกว่านี้"

 

ผมอึ้ง พูดไม่ออก ไม่อยากให้มันแย่ไปกว่านี้ จึงได้ยกร่างไร้วิญญาณของหมาสีดำตัวนี้ โดยมือซ้ายจับขา 2 ข้างหน้า มือขวาจับขา 2 ข้างหลัง แล้วยกพร้อมกัน มาวางไว้หน้าธนาคารกรุงเทพฯ โดยที่มันตายแล้ว ผมทำได้แค่นี้ แล้วก็ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป

วางมันไว้ โดยหวังแค่ตอนเช้าจะมีคนจากเทศบาลนำศพมันไปฝัง ผมขี่จักรยานออกมาเหมือนคนไร้ชีวิต ผมทำผิดหรือทำถูก ผมตอบตัวเองไม่ได้ มากเกินไปหรือน้อยเกินไปกันแน่

 

นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ มันเป็นภาพที่ผมไม่เคยลืมเหตุการณ์ในวันนั้น มันฝังใจอย่างบอกไม่ถูก คิดถึง ภาพก็ออกมาให้เห็นเลย

 

"ถ้าผมมาเร็วกว่า ถ้าผมมาเร็วกว่านี้" มันก้องในหัวผมทุกครั้งที่คิดถึง

 

มันเป็นเรื่องเสียใจเรื่องหนึ่งในชีวิตของผม บางท่านอาจคิดว่า "แค่หมาตัวเดียว" สำหรับผม "นี่คือสิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึกเหมือนกับเรา ๆ ท่าน ๆ นี่แหละ" แล้วมันจะเป็น "แค่หมาตัวเดียว" ได้ยังไง

 

ชีวิตใคร ใครก็รัก ... จะขับรถยามค่ำคืน มีสมาธิให้มากนะครับ ระมัดระวังอย่าไปชนมันเข้าอีกเลยครับ สงสารเขานะครับ

 

บุญรักษา ทุกท่านครับ :)

 

หมายเลขบันทึก: 163803เขียนเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2008 21:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 14:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
อ่านแล้วน้ำตาร่วงเลยค่ะ เฮ้อ...โลกนี้ช่างมีแต่เรื่องน่าเศร้า เพิ่งจะสลดใจกับเหตุระเบิดที่สายบุรีวันนี้ แถวๆศาลเจ้า ทำให้ตำรวจตายไปอีก 1 คน ชีวิตนี้ช่างสั้นนัก สำหรับบางชีวิตนะคะ แต่ถึงยังไงก็เป็นสิ่งที่เรากำหนดไม่ได้อยู่แล้วกับชะตาชีวิต นอกจากของเราเอง (ส่วนหนึ่ง) คงต้องรู้จักวิธีการทำใจ และแผ่เมตตาให้ทั่วถึงทั้งชีวิตที่ยังอยู่ดิ้นรนต่อไปในโลกนี้และชีวิตที่สิ้นไปแล้ว ต้องให้อภัยตัวเองและผู้อื่นให้ได้ เพื่อใจที่สงบสุขและจะได้เผื่อแผ่ไปถึงผู้อื่นด้วย บุญรักษาคุณ wasawat ด้วยค่ะ

       สวัสดีครับท่าน ผมขอแสดงความเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้วงเวลานั้น ผมว่าแค่ท่านมีจิตเมตตาต่อหมาตัวนั้น มันก็เป็นกุศลยิ่งแล้วครับ

          หลายครั้งเวลาเราขับรถจะเห็นหมา หรือ แมวนอนตายกลางถนน โดยไม่มีใครมาเก็บเอาไปไว้ข้างถนนเลยเป็นหลายจนเหม็นก็มี

      อีกอย่างอาจจะเป็นกรรมของหมาตัวหมา ที่สร้างบารมีมาแค่นั้น ก็ได้ครับ          สวัสดีครับขอบคุณครับ

ใช่ค่ะ ชีวิตใคร ใครก็รัก เรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับใคร ใครไม่รู้  จริงๆ

ทุกครั้งที่รู้หรือเห็นว่ารถชน จะผวา กลัว ไม่กล้าขับรถ ...อยากให้ ... เขาปลอดภัย ....

มีอยู่ครั้งหนึ่งขับรถกลับจากบ้านไปโรงเรียน เจอคนบ้า เดินกลางถนน คือ เห็นเขาเดินเส้นกลางถนนมา 2-3 วันแล้ว ทุกคนก็จะหลบเขา แต่บังเอิญว่า  เขาน่าจะเดินตอนมืดๆ  ทำให้ถูกรถชน...ตาย ครูเอ บังเอิญขับรถกลับบ้านผ่านมาเจอ ตอนแรกๆมองไม่เห็น เพราะฝนตก พอมาใกล้ๆ..เห็นสภาพ ขับรถไปไม่ได้ จอดรถ  ร้องไห้อยู่บนรถ จนพวกหน่วยกู้ภัยมาดูว่าทำไม ไม่ไป เขาก็มาขับรถให้ ผ่านออกมาสักระยะหนึ่ง ตลอดทางก็ บอกว่า ..ไม่มีอะไร คนบ้าถูกรถชนตายเท่านั้นเอง  ไม่มีอะไร  หัวใจหล่นกองอยู่ที่พื้นแล้ว น่าสังเวท หากเป็นญาติใครเขาคงเสียใจมาก 

สวัสดีค่ะ..

ตัวเองก็เคยเห็นเหตุการณ์อย่างนี้..แต่ไม่โหดร้ายแบบว่าต่อหน้าต่อตาอย่างที่อาจารย์เจอนะคะ..มันเป็นความเศร้าที่ทำใจยากมากๆ..ดิฉันพยายามบอกตัวเองว่า..เมื่อเราไม่สามารถช่วยเค้าได้แล้วก็ต้องทำใจปลง..แต่ความรู้สึกนั้น..มันไม่ดีขึ้นเลย..ปลงยากมากจริงๆ..เคยสงสัยว่า..จะมีใครรู้สึกเหมือนเรามั๊ย..การปลง.กับการไม่ใส่ใจ..มันคงไม่เหมือนกัน..

อ่านแล้วน้ำตาซึม.มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ให้มีการตายบนท้องถนนอย่างนี้..ไม่ว่าจะคนหรือสัตว์..ก็ชีวิตหนึ่งเหมือนกัน..แต่การที่ได้เห็นภาพการตาย..บนท้องถนนอย่างนี้..มันทำให้วันทั้งวันของดิฉันหดหู่ไปได้จริงๆ..แม้จะพยายามคิดปลงอย่างไร..มันก็ดูเหมือนไม่ดีขึ้นเลย..

เป็นคนเซ้นซิทิฟมากมันก็ไม่ดีเลยนะคะ..อาจารย์มีวิธีปลงอย่างไรได้ผลก็บอกกันบ้างนะคะ..ทุกวันนี้ขับรถเจอแมวหมาตายก็เศร้า.บางทีก็กลัวว่าเกิดมันยังไม่ตายจะเข้าไปช่วย.แต่หลายคนก็บอกว่า.มันตายแล้วล่ะ..หัดปลงบ้าง..ไม่งั้นชีวิตจะมีแต่ความทุกข์ ..ดิฉันเข้าใจทุกอย่างที่คนอื่นพยายามปลอบเรา ..แต่ทำตามยากมากๆเลยค่ะ.เฮ้อ..

ขอบคุณนะคะ..ที่ทำให้รู้สึกว่าโลกใบนี้ยังมีคนที่เห็นชีวิตทุกชีวิตมีค่าอย่างเท่าเทียมกัน..

เมตตาธรรมคำจุนโลกจริงๆ

 

สวัสดีครับ คุณ โอ๋-อโณ 

  • ชีวิตเลือกไม่ได้ แต่ระมัดระวังได้นะครับ
  • ก็ต้องใช้หลัก "สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" ครับ ใจถึงจะสงบขึ้น
  • ถือเป็นกงกรรมกงเกวียนนะครับ ต่างทำกรรมกันทั้งชาตินี้และชาติที่ผ่านมา ทั้งหมา ทั้งคนชนทั้งสองคัน ทั้งผมด้วย
  • ขออนุโมทนาบุญครับ สาธุ!

ขอบพระคุณมาก ๆ ครับ :)

 

สวัสดีครับ คุณครูสังเวียร

  • ช่วงนี้เร่งเขียนบันทึกเลยนะครับ
  • เตรียมตัวสอบให้เต็มที่นะครับ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนบันทึกนี้ :)

สวัสดีครับ คุณ ครูเอ

  • ขอให้กำลังใจเช่นกันครับ สำหรับประสบการณ์ของครูเอ
  • เป็นผมก็คงแย่ไปเหมือนกัน
  • เป็นกรรมของเขานะครับ บ้ายังไม่พอ ต้องตายด้วยการถูกรถชนอีก

บุญรักษา ครับ :)

สวัสดีครับ คุณครูแอ๊ว

  • ยินดีครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนบันทึกนี้
  • เวลาผมเจอแมว หมา ไก่ เป็ด นอนตายกลางถนน ถูกรถทับบ้าง
  • เมื่อผ่านไป ผมจะท่องว่า "กัมมะโต กัมมะตัง กัมเมถานัง กัมมะจุติ"
  • มีคนเคยสอนผมไว้ครับ มีความหมายว่า ขอให้ไปเกิดใหม่ในชาติที่ดีกว่านี้นะ เจ้าแมว เจ้าหมา นะ ครับ :)
  • ลองนำไปใช้บ้างก็ได้นะครับ ให้ท่อง 3 จบ จะรู้สึกดีขึ้นครับ

บุญรักษา คุณครูแอ๊ว ครับ :)

แอบมาเอาคาถาค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท