พี่นุช (คุณนายดอกเตอร์) ได้นำภาพท้องฟ้ายามเย็นมาฝาก (ในบันทึกนี้)
สีสันสวยงามชวนฉงนจริงๆ ครับ
ส่วนน้องมะปรางมีคำถามพื้นฐานที่น่าสนใจ
นั่นคือ ทำไมท้องฟ้ายามเช้า หรือยามเย็น จึงเป็นสีเหลืองๆ หรือ ส้มๆ แดงๆ?
ไม่เห็นเหมือนท้องฟ้าตอนกลางวันซึ่งเป็นสีฟ้า
ลองมาดูแผนภาพอย่างง่ายนี้กันครับ
แสงสีขาวจากดวงอาทิตย์ประกอบด้วยสีรุ้ง 7 สี
ม่วง-คราม-น้ำเงิน-เขียว-เหลือง-แสด-แดง
หากเลือกเฉพาะตัวอักษรที่ขีดเส้นใต้มาเรียงกันจะได้
ม-ค-น-ข-ล-ส-ด
ซึ่งมีคนสมองซนคิดรหัสช่วยจำไว้ว่า
แม่-คน-นี้-ขา-ลาย-สิ้น-ดี ;-)
เมื่อแสงสีขาวพุ่งเข้าสู่ชั้นบรรยากาศของโลก
ก็จะจ๊ะเอ๋กับโมเลกุลของแก๊สในอากาศ
ผลก็คือ แสงสีต่างๆ จะกระเจิดกระเจิงไม่เหมือนกัน
(ภาษาฟิสิกส์เรียกว่า การกระเจิงแบบเรย์ลี - Rayleigh scattering)
แสงสีเหลือง-แสด-แดง มีแนวโน้มที่จะพุ่งไปตรงๆ ตามแนวเดิม
ส่วนแสงสีม่วง-คราม-น้ำเงิน จะกระเจิงเฉจากแนวเดิมมากหน่อย
ดูดีๆ สิครับ ผู้ใหญ่อยู่บนตำแหน่งของโลกที่มีดวงอาทิตย์อยู่บนท้องฟ้า
ซึ่งเป็นเวลากลางวัน ที่มีแสงสีฟ้าและสีม่วงพุ่งเข้าหามาก
แต่เนื่องจากตาคนไวต่อแสงสีฟ้ามากกว่าสีม่วง ท้องฟ้ายามกลางวันจึงปรากฏเป็นสีฟ้า
ส่วนเด็กที่ถีบจักรยานอยู่บนตำแหน่งของโลกที่ดวงอาทิตย์อยู่ใกล้ขอบฟ้า
นั่นคือ เป็นยามเช้า หรือยามเย็น จะเห็นแสงสีแดง สีส้ม & สีเหลือง พุ่งเข้ามา
ท้องฟ้ายามเช้าหรือยามเย็น จึงมีสีออกเหลืองๆ ส้มๆ แดงๆ
ด้วยประการฉะนี้!
ภาพจากบันทึก : ก่อนอรุณรุ่ง
ก่อนจบมีกลอนฝรั่งมาฝาก...
Tell me why the stars do shine. บอกฉันหน่อยเถิดว่าทำไมดวงดาราจึงส่องแสง
Tell me why the ivy twines. บอกฉันหน่อยเถิดว่าทำไมไม้เลื้อยจึงเลื้อยพัน
Tell me why the sky is blue. บอกฉันหน่อยเถิดว่าทำไมท้องฟ้าจึงเป็นสีฟ้า
And I'll tell you why I love you ... แล้วฉันจะบอกเธอว่าทำไมฉันจึงรักเธอ …
ส่วนกลอนตอบโดยนักฟิสิกส์จาก MIT เป็นอย่างนี้ครับ
Nuclear fusion makes the stars shine. นิวเคลียร์ฟิวชันไงล่ะที่ทำให้ดวงดาราส่องแสง
Tropism makes the ivy twine. ส่วนทรอปิซึมก็ทำให้ไม้เลื้อยเลื้อยพัน
Rayleigh scattering makes the sky so blue. การกระเจิงแบบเรย์ลีก็ทำให้ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า
Glandular hormone is why I love you! ก็ฮอร์โมนจากต่อมไงล่ะที่ทำให้ฉันรักเธอ!
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมครับ
ผมก็ชอบมองท้องฟ้าเหมือนกัน
สวัสดีครับ อาจารย์ต้อม ผศ. เพชรากร หาญพานิชย์
ยินดีที่ได้รู้จักครับ ถ้าอาจารย์มีภาพท้องฟ้าที่เคยถ่ายเก็บไว้ ก็นำมาฝากไว้แถวๆ นี้ก็ได้นะครับ จะได้ร่วมกันชื่นชม ^__^
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านอ. หมอเมฆที่คิดถึง ทุกเช้าค่ะ
5 5 5 แม่-คน-นี้-ขา-ลาย-สิ้น-ดี … ช่วงนี้ น้องยุง ระบาดหนักค่ะท่านอ.
* …
* โอ๊ะ โอ๋ ไม่น่าเชื่อเลย ว่า นักฟิสิกส์ MIT ... มีอารมณ์แบบนี้ด้วยนะคะ
* โรมันกะติก มากๆ ค่ะ ... เอ แล้ว นักวิทย์ AIT จะมีอารมณ์แบบนี้บ้างไหมหนา?
* …
* ชอบมากๆ ค่ะ ... อ่านแล้วแบบ ถูกใจค่ะ .. ขออนุญาต นำไปเผยแพร่นะคะ J
* ….
* ปูสังเกตุ น้องฟ้า กะนายเมฆ จะใส่ชุดสีส้ม แสด แดง ระเรื่อ ช่วงเช้าตรู่มากๆ กับช่วงเย็นค่ะ ...
* นี่ภาพยามเช้าค่ะ ... ขอบคุณค่ะ ให้ท่านอ. มีความสุขกับการท้องฟ้าค่ะ
สวัสดีครับ
คุณ poo : กลอนนี่เผยแพร่ไปเลยครับ รบกวนแจ้งผลกลับมาด้วย ;-)
อ.ขจิต : สูตรของใครก็ไม่รู้ครับ ไปอ่านเจอมา ^__^
คุณเกษตรอยู่จังหวัด : ด้วยความยินดีครับ อย่าลืมนำภาพท้องฟ้า & สายน้ำ มาฝากบ้าง
สวัสดีครับพี่ชิว
วันนี้มาชวนพี่ไปพายเรือเล่นกัน แถวๆ ตลาดน้ำท่าคา อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม ถ้าว่างก็ไปล่องเรือเที่ยวกันนะครับ :) ล่องเรือหา (ยอด) รัก (สลักใจ)
แม่-คน-นี้-ขา-ลาย-สิ้น-ดี << คิดได้ไงคะเนี่ย?? และต้อมจะจำขึ้นใจเลยเชียว อิอิ
สำหรับต้อมแล้ว สีสันบนท้องฟ้า.. "หัวใจ" กำหนดค่ะ เวลาเริงร่ากระดี๊กระด๊า แม้ฟ้าหม่นก็ยังรู้สึกว่าสวยงามเลย แต่ในเวลาที่รู้สึกแย่..ต่อให้ท้องฟ้าสดใส สดสวย ก็มองกลายเป็นสีหม่นๆ ไปได้ไงก็ไม่รู้
ม-ค-น-ข-ล-ส-ด = แม่-คน-นี้-ขา-ลาย-สิ้น-ดี ^__^ ช่างคิดจริงๆค่ะ กลอนจากนักวิทยาศาสตร์ก็ทำให้เห็นว่านักวิทยาศาสตร์ที่เป็นแค่นักวิทยาศาสตร์นั้นคงไม่บันเทิงเท่าไหร่ ต้องเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่มี"อย่างอื่นๆ"ในชีวิตที่ทำให้ชีวิตมีสุนทรี มีความสุขนะคะ
หากได้ครูวิทยาศาสตร์สอนเก่งๆ สนุกๆอย่างดร.บัญชา พี่คงชอบเรียนวิทยาศาสตร์มากขึ้นนะคะ
เพิ่งทราบเหตุผลของการที่ท้องฟ้ามีสีสันต่างๆนะคะเนี่ย จำไม่ได้ว่าครูเคยสอนหรือเปล่าด้วยซ้ำค่ะ
ส่งมาให้อีกสองภาพค่ะ ภาพแรกถ่ายวันเดียวกันกับที่อาจารย์ใช้ในบันทึกนี้
นี่อีกวันหนึ่งค่ะ
เข้ามาอีกทีครับเข้ามาชมว่า กลอนของนักฟิสิกส์จาก MIT เพราะและมีสาระความรู้สอดแทรกดีมากๆ ครับ แต่งอีกๆ ส่วนเทคนิคช่วยจำ สีรุ้ง (แม่-คน-นี้-ขา-ลาย-สิ้น-ดี) ทำให้ผมจำได้ง่ายขึ้นจริงๆ ครับต่อไปนี้ใครมาถามว่า รุ้งมีกี่สี ก็ตอบได้อย่างสบายเลยครับพี่ ขอบคุณครับ
เจริญพร คุณโยมอาจารย์บัญชา
มีประเทศใดบ้างในโลกนี้ที่ท้องฟ้าปราศจากเมฆ คือมีแต่ท้องฟ้าใสไร้เมฆ ขอถามโยมอาจารย์
เจริญพร
สวัสดีครับน้องกวิน
+ สุดยอดเลยค่ะกับ...แม่-คน-นี้-ขา-ลาย-สิ้น-ดี
+ ประมาณว่า " ความรู้คู่ความสนุกค่ะ "
+ เรื่องนี้ยากต่อการเข้าใจ...แต่อาจารย์ก้ทำให้เข้าใจง่าย
+ ขอบคุณค่ะ....แม่-คน-นี้-ขา-ลาย-สิ้น-ดี
สวัสดีครับ
น้อง กวิน : อ่าฮ้า! หายไปไหนมา ^__^ สงสัยมัวไปศึกษาคำสอนของฮวงโปอ้ะเปล่า? ;-)
ถ้าเป็นไปได้อยากให้ลองแปลเป็นกลอนที่มีสัมผัสไพเราะๆ หน่อย (ขออีกแย้ว 555)
ลิงค์ตลาดน้ำนี่เดี๋ยวพี่ไปหาดูในบล็อกของกวินละกัน
น้องต้อม เนปาลี : ท่าจะมีส่วนจริงครับ แต่ถ้าจิตใจกลางๆ ไม่รื่นเริง ไม่เศร้า สภาพท้องฟ้าก็มีส่วนทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนได้นะ อย่างถ้าอากาศสบายๆ ลมพัดเย็นกำลังดี ก็อารมณ์ดีได้ หรือกลับกันครับ
พี่นุช คุณนายดอกเตอร์ : ภาพสวยงามแปลกตาอีกแล้วครับ น่าทึ่งๆ ช่วงเย็นใช่ไหมครับ?
คุณ ครูโย่ง : ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ ^__^
คุณ แอมแปร์ : นำสูตรไปใช้ได้เลยครับ แต่ไม่ใช่สูตรผมคิดนะ...อิอิ
กราบนมัสการพระคุณเจ้า พระปลัด ครับ
เมฆคือ น้ำที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ นั่นเองครับ
ดังนั้น ถ้าบริเวณไหนที่มีความชื้นมาก เช่น ป่า หรือเหนือแอ่งน้ำ ก็มีโอกาสเกิดเมฆมากด้วย
แต่ถ้าบริเวณไหนที่มีความชื้นน้อย ก็จะมีโอกาสเกิดเมฆน้อย
ดังนั้น หากคิดมาตามตรรกะเช่นนี้ ก็พอจะตอบได้ว่า บริเวณที่ไม่ค่อยมีเมฆน่าจะเป็นบริเวณที่ไม่ค่อยมีความชื้น แห้งแล้ง อย่างเช่น ทะเลทราย ครับ
แต่ที่ตอบไปนี้เป็นการคาดเดาจากหลักของเหตุและผล เดี๋ยวผมจะลองไปตรวจสอบจากความเป็นจริงเพิ่มเติมครับ
+ เพิ่งไปเจอ..เลยเอามาฝากด้วยคนค่ะ....
+ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
แบบนี้เรียกเมฆอะไรคะ?
พอดีอ่านหนังสือเหนื่อยๆ เลยมายืนที่ระเบียงหลังห้อง มองฟ้าให้ผ่อนคลาย
เห็นเมฆมันแปลกดี เลยถ่ายรูปมาฝากคะ
สวัสดีค่ะพี่ชิว
ตามมาดูสีสันท้องฟ้า..เลยได้ขำๆกับ แม่-คน-นี้-ขา-ลาย-สิ้น-ดี .. แถมด้วยกลอนนักฟิสิกส์หยองๆ ยังไงไม่รู้นะคะ...
ส่วนคำถามที่พระคุณเจ้าพระปลัดถามพี่ชิว...มีประเทศใดบ้างในโลกนี้ที่ท้องฟ้าปราศจากเมฆ คือมีแต่ท้องฟ้าใสไร้เมฆ
ที่ฮาวาย..บางวันช่วงหน้าร้อน..ก็ท้องฟ้าใสไร้เมฆบริเวณด้านทะเลจะฟ้าสีฟ้าสวยใส...เมฆจะหนีไปหลบอยู่ใกล้ภูเขาด้านตรงข้ามหมดเลยค่ะ ..เวลาท้องฟ้าใสจริงๆ..ไม่มีเมฆให้เห็นเลยกับ..สีฟ้าของทะเลเหมือนจะเชื่อมต่อกัน..ไม่มีเส้นกั้นไม่รู้ว่าสุดตรงไหนฟ้า..ตรงไหนทะเลค่ะ สวยไปอีกแบบค่ะ
ภาพแต่ละภาพสวยดีนะ สื่อความหมายได้หลากหลายรูปแบบ ภาพเหล่านั้นเราอาจมองสดใส(จินตนาการ) แต่รู้มั๊ยว่าแฝงด้วยอันตรายทั้งปวง ด้วยการทำลายของมวลมนุษยชาติ ภาวะโลกร้อนก็เป็นส่วนหนึ่งในชั้นบรรยายกาศที่ถูกทำลาย
พี่ชิวคะ
แวะมารายงานตัวก่อนค่ะ ตอนนี้อยู่งาน ukm13 ยังไม่มีเวลาอ่านบันทึกอย่างเต็มที่ เดี๋ยวมีเวลาจะแวะมาอ่านแบบเต็มๆ ค่ะ
ขอบคุณพี่ชิวมากนะคะ
ขอมาชมฟ้าสวย ๆ ด้วยคนค่ะ แต่ที่ชอบมาก ๆ กลอนของนักฟิสิกส์ค่ะ คิดได้ไง
มีเวลามาอ่านแบบเต็มๆ แล้วค่ะ
ต้องขอบคุณพี่ชิวมากค่ะ ที่นำข้อมูลมาเขียนบันทึกอธิบายเพิ่มเติม
ยกนิ้วให้เลยค่ะ พี่ชิว...ชายผู้หลงรักมวลเมฆ ^_^
สวัสดีครับ
คุณครู แอมแปร์ : เมฆยามเย็น หรือยามเช้าครับ? แปลกตาดีจัง
น้อง dae_da : ภาพเมฆจางๆ ด้านหลังน่าจะเป็น stratus คือ เป็นแผ่นแบนๆ จางๆ ส่วนตรงกลางนี่ขอติดไว้ก่อนครับ สูงแค่ไหนพอบอกได้ไหม?
คุณ tumdee : ภาวะโลกร้อน (global warming) จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ (climate change) ซึ่งจะทำให้ลมฟ้าอากาศแปรปรวนไปจากที่เคยเป็นมา
ลมฟ้าอากาศที่แปรปรวนนี้เกิดในชั้นบรรยากาศชื่อ โทรโพเสฟียร์ (troposphere) ซึ่งเป็นชั้นล่างสุดที่ติดกับพื้น แต่ภาวะโลกร้อนไม่ได้ทำลายชั้นบรรยากาศนะครับ
สวัสดีครับ
น้องอุ๊ a l i n_x a n a =) : ขอบคุณมากเลยครับ สำหรับข้อมูลลักษณะอากาศแถวฮาวาย ใช่จริงๆ ด้วย หากภูเขาบังลม ก็จะเกิดพื้นที่อับฝน ไร้เมฆ ในบริเวณนั้น ^__^
น้องมะปราง : มีภาพเมฆแถวๆ หาดใหญ่ ก็ส่งมาอีกได้ครับ ส่วนเรื่องตอบละเอียดนี่ แล้วแต่ความรู้ที่มี และเวลาในช่วงนั้น
คุณครูรถตุ๊กตุ๊ก : นักฟิสิกส์นี่ส่วนใหญ่จะทื่อๆ ตรงไปตรงมาอย่างนี้แหละครับ ;-)
กลอนเด็ดโดนใจ แต่งสู้เป็นภาษาปะกิตไม่ไหว ดึกขนาดนี้แล้วขอประชันเป็นภาษาบ้านเราแล้วกันนะคะ
ดาราวิบพริบพราวพร่ำ รำพัน
ไม้เลี้อยเกี่ยวทอฝัน เสน่หา
ท้องฟ้าแต้มรังสรรค์ อวดสี สันนา
งามใดในโลกล้า เปรียบเสี้ยว หนึ่งเธอ
โอ๊ะโอพิมพ์ตกไปตัว เอาใหม่ค่ะ
ดาราวิบพริบพราวพร่ำ รำพัน
ไม้เลี้อยเกี่ยวทอฝัน เสน่หา
ท้องฟ้าแต้มรังสรรค์ อวดสี สันนา
งามใดในโลกหล้า เปรียบเสี้ยว หนึ่งเธอ
โอ้! สุดยอดครับ ซูซาน
พี่จะขอนำไปเผยแพร่ต่อได้ไหม? ทั้งในสื่ออินเทอร์เน็ต และ สื่อสิ่งพิมพ์ (หนังสือ + หนังสือพิมพ์) ครับ
เดี๋ยว ชายผู้หลงรักตัวอักษร - กวิน มาพบเข้า เป็นได้แต่งประชันกันแน่ๆ เลย ^__^
แหะๆ ยินดีค่ะแต่มันยังไม่เจ๋งขนาดนั้นมั้งคะ เผยแพร่ไปจะอายเขานา แต่งเล่นหนุกๆ อารมณ์มันต่อเนื่อง คือแต่งตอนง่วงนอนเลยยังไม่ดีเท่าไหร่ สติไม่เต็มร้อยค่ะ
สูงแค่ไหน??..ดาก็ไม่รุจะบอกยังไงดีค่ะ
เอาเป็นว่า ดาถ่ายจากชั้น 8 ของหอพักที่มหาลัยอ่าค่ะ ถ่ายตอนเย็นๆค่ะ
สวัสดีครับ
ซูซาน Little Jazz : โอ้โห! นี่ขนาดง่วงนะเนี่ย อย่างนี้ต้องให้ง่วงไป-แต่งโคลงไป ซะแล้ว (เออ...ถ้าไม่ง่วง อาจจะแต่งไม่ออกก็ได้นะ...อิอิ)
น้องดา : ดูภาพอีกทีคิดว่าไม่สูงมากครับ เพราะมีเมฆจางๆ เป็นฉากหลังอยู่ เจ้าอันจางๆ นี่แหละอยู่สูงหลายกิโลเมตรทีเดียว
ตามมาอ่านจากอนุทินพี่ซูซานค่ะ มัทไปแคมป์ปิ้งมามีรูปมาฝากพี่ชิวเพียบเลยค่ะ อากาศแปรปรวนมากฝนตกแดดออก หมอกลง ทำให้ท้องฟ้าและเมฆแตกต่างไปในแต่ละวัน ไม่เหมือนกันเลยซักวัน รอแป๊บนะคะแล้วจะนำมาฝากแน่นอนค่ะ
สวัสดีครับ อ.มัท
ตื่นเต้นๆ พี่ว่าพวกเราแถวๆ นี้กำลังรอชมภาพจาก อ.มัท อยู่อย่างแน่นอนครับ ^__^
ขอบคุณมากครับ อ.มัท พี่นำไปบันทึกไว้แล้วครับ
