สวัสดีค่ะ

• รอลุ้น..ค่ะ
• ความทุกข์ของนักเรียน..น่าเห็นใจนะคะ
• ถูกต้องทั้งหมดค่ะ..แต่ข้อสุดท้าย  จะแก้อย่างไรคะ
• ขอขอบพระคุณค่ะ

ในโลกแห่งการงาน และชีวิต
น้อยนิด แต่ใช่จะไร้ค่า
เมื่อเธอพูด ฉันก็ฟังด้วยศรัทธา
เปิดประตูดวงตาสู่ประตูใจ

เมื่อฉันพูด เธอก็ฟังอย่างเป็นมิตร
เรื่องน้อยนิด จึงดูเป็นยิ่งใหญ่

โลกสองโลกจึงนิยามความเป็นไป
ว่าเราต่างก็ใช้ใจนิยาม
(หรือเราต่างก็ใช้ “ใจเดียวกัน”)

เป็นข้อมูลที่นักจัดการศึกษาควรรับฟัง..

ข้อมูลที่แตกต่างกันแบบนี้ถ้าไปถามครูกับผู้บริหารก็แตกต่างกันอีก

ไปถามผู้ปกครองก็แตกต่างกันไปอีก

เมื่อการบริหารจัดการศึกษาใช้ข้อมูลเป็นฐาน..

ผู้บริหารต้องรับฟังและออกแบบการบริหารให้เกิดประสิทธิภาพให้มากที่สุดครับ

อรุณสวัสดิ์ครับ

• เป็นข้อเท็จจริง(ใหม่)ที่น่าสนใจมากครับ ในฐานะที่เป็นครูคนหนึ่งอ่านแล้ว ถึงกับร้องอ๋อ! เข้าใจแล้ว และอยากเปลี่ยนแปลงครับ อยากให้ครูคนอื่น ๆ ได้อ่านกันมากครับ
• หวนให้นึกถึง ระดับคุณภาพของสุนทรียสนทนา (I in U => I in Job => I in U => Presencing) ถ้าเราพัฒนาไปสู่การเข้าใจผู้อื่นได้ หลาย ๆ อย่างคงดีขึ้นอย่างน่าสนใจ
• ขอบพระคุณครับ

• มีส่วนถูกทั้งสองด้านค่ะ  ท่านรองฯ
• ครูแย่นักเรียนดี,  ครูดีนักเรียนแย่ พินาศแน่ถ้าแย่ทั้งครูนักเรียน
• ครูดีนักเรียนดีมีมากไหมยุคนี้ห่างไกลความฝันเหลือเกิน
• การเอาใจกลัวนักเรียนไม่รัก นักเรียนเองก็ถูกชอนไชทางปัญญา
• จนไม่มีความเป็นตัวของตัวเองทั้งที่สิ่งๆนั้นมันไม่ใช่สิ่งที่ผิด
• ไม่กล้ากลัวเสียคะแนนและก็จริงเสียด้วย
• มองหลายๆทางนักเรียนดีมองจากอะไร ครูดีมองจากอะไร,
• ผลสัมฤทธิ์ใบประกาศกับรางวัลการันตีและวิทยฐานะเหรอคะ...
• ครูดีรอเออร์รีรีไทม์มากมายทั่วประเทศเพราะอะไรทราบไหม...
• ร่วมกันคิดร่วมกันแก้ไข..นี่เป็นเด็กผู้นำ..ขอเสนอว่า...
• ทำไมไม่นำเด็กที่เป็นปัญหากับครูที่คิดว่าเป็นปัญหามาเข้าค่ายร่วมกัน...น่าจะได้ข้อมูลใหม่ๆที่อย่างไรก็เอาคนดีๆมาอบรม
• เด็กก็คือเด็ก...ให้ท้ายเด็กให้มาก้าวร้าวครูคนอื่นที่นอกวงนินทา
• โดยที่ไปพูดว่ากันลับหลังแต่ต่อหน้าเด็กในชั่วโมงสอน
• เป็นกำลังใจให้คุณครูท่านนั้นนะคะและขอบใจนักเรียนที่มา
• บอกเล่าให้ครูรู้ รับรู้ค่ะอันดับแรกต้องดูบริบทวัฒนธรรมองค์กร
• อันดับสองต้องค่อยๆทำความเข้าใจกับนักเรียน..ส่วนครู
• น่าจะมีมาตรการดูสามารถด้านนี้เพื่อทำวิทยฐานะข้อแรกๆนะคะ

ท่านรองครับ...โปรดลบความคิดเห็นที่ 5 - 6 ด่วนครับ

เพราะนี่เป็นข้อมูลครูที่ส่งตรงมายังผม แล้วคุยกันหลังไมด์ครับ

..........

ขอบคุณครับผม

สวัสดีค่ะ

เป็นการสะท้อนของครูและนักเรียน เป็นข้อมูลที่จะเป็นประโยชน์สำหรับการพัฒนาการเรียนการสอนต่อไปค่ะ

ได้อ่านข้อมูลจากสนง.สภาการศึกษา ได้นำเสนอถึงการปฏิรูปการศึกษาที่ผ่านมาพบว่า การปฏิรูปการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญมีความสำเร็จปานกลางค่ะ และวิทยฐานะครู ผู้บริหารกับผลการเรียนของผู้เรียนไม่สัมพันธ์กันค่ะ

ต้องตามดูต่อไปครับว่า

ทั้งนี้ต้องตอบให้ได้ว่าความสุขของครูกับความสุขของนักเรียน ใครน่าจะมาก่อนกัน

ทั้งนี้แม้ว่าทั้งสองฝ่ายอยากมีความสุข ไร้ทุกข์กันทั้งสิ้น

• ตามมาบอกท่านรองฯว่า
• ทำอย่างไร
• ให้ความต้องการของครูและนักเรียน
• มาพบกัน ให้อยู่ระหว่างกลางครับ
• ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะท่านรอง

อิอิ กอไม่ใช่ครู

แต่เคยเจอนักเรียนแบบนี้ค่ะ

พี่กอ ตัดผมเอาทรงเกาหลีเลยน่ะ

ได้จ๊ะน้อง ทรงเกาหลีหัวละแสน

แต่ทรงนักเรียนหัวละสิบบาท

ให้โตเป็นดาราเกาหลีก่อนแล้วจึงค่อยตัดผมทรงเกาหลี

ตอนนี้เป็นนักเรียนตัดทรงนักเรียนไปก่อนน้อง

ให้ท่านรองทายว่า น้องคนนั้นเค้าจะตัดผมร้านกอมั้ยค่ะ

เฉลยค่ะ

น้องเค้าตัดผมร้านกอค่ะ อิอิ

ถามว่า ทำไมเค้าจึงตัดผมที่ร้านกออีกค่ะ

ทั้ง ๆ ที่กอพูดกับน้องเค้าแบบนั้น

เฉลยค่ะ

เพราะกอพูดไปยิ้มไป สายตาเป็นมิตร และหวังดีจิงจิ้ง

และกอก็โชคดีที่น้องคนนั้น เค้าก็สายตาเป็นมิตร เค้าจึงเชื่อที่กอพูด

ยอมตัดผมทรงนักเรียน ไม่ตัดทรงเกาหลี

ถามว่า ใครโชคดีค่ะ

สวีสดีค่ะ

เป็นกืจกรรมที่ต่างคนต่าง feedback

ขอให้ทุกคนเปิดกว้าง กล้าที่ปรับเปลียนเพื่อให้สังคมดีขึ้น

ลดช่องว่าครูกับนร.

เฉลยค่ะ

ก็น้องคนนั้นไง โชคดีที่สุด ไม่ต้องโดนครูทำโทษ

และครูก็โชคดีที่สุดที่ไม่ต้องทำโทษน้องเค้า

เอ๊ะ....ท่านรอง

กอเมาค่ะ ไปดีกว่า

สุขสันต์ทุกวันน่ะค่ะ

พี่คิมครับ

    ข้อสุดท้าย  เป็นเรื่องที่ตัดสินยากเหมือนกันครับ ว่าควรหรือไม่ควร คงต้องดูสถานการณ์หลายๆอย่างประกอบด้วยครับ

           ขอบคุณมากครับ

อาจารย์แผ่นดินครับ

     บทกลอนนี้ดีมากครับ  ขออนุญาตคัดลอกนำไปใช้นะครับ

                 ขอบคุณครับ

ขอบคุณครูนพพลมากครับ

     เป็นข้อมูลเพียงส่วนหนึ่งนะครับ    อาจจะไม่ใช่ก็ได้

คุณเด็กข้างบ้านครับ

   ถ้าเราฟังกันด้วยใจ  I  in you  หลายๆอย่างจะดีขึ้นครับ

                ขอบคุณมากครับ

คุณเป็นเอกแสดงความคิดเห็นได้ตรง และ  หลากหลายครับ  เป็นการมองหลายๆมุม

      ความคิดเห็นของเด็ก  ก็ใช่ว่าจะถูกเสมอไปครับ   ตามใจเด็กมากก็ไม่ดี   แต่อย่างน้อยก็ฟังเขาเสียหน่อยครับ

             ขอบคุณมากครับ

คุณสุนันทาครับ

   เรื่องวิทยฐานะ กับ คะแนนเด็ก  ไม่สัมพันธ์กัน  ก็น่าจะจริงครับ

    เรื่องการปฏิรูปการศึกษา    คงต้องใช้ข้อมูลหลายๆทาง  หลายๆฝ่าย  ครับ   เพราะเรื่องการศึกษาเป็นเรื่องละเอียดอ่อน    มีปัจจัยหลายๆอย่าง

                       ขอบคุณมากครับ

คุณบินหลาดงครับ

    ตรงนี้เป็นเรื่องจริงครับที่ว่า ความสุขของครูกับความสุขของนักเรียน  ใครจะมาก่อนกัน

     น่าคิดครับ

                   ขอบคุณมากครับ

อาจารย์ขจิตครับ

    เป็นคำแนะนำที่เป็นประโยชน์มากครับ

    ขอบคุณมากครับ

คุณสุดสายป่านครับ   ทายว่าไม่มาตัดครับ

แปลกนะครับ ที่ยังเข้ามาตัด

พูดไปยิ้มไป สายตาเป็นมิตร

      เยี่ยมเลยครับ  สามารถเปลี่ยนใจเด็กได้

                  ขอบคุณครับ

ขอบคุณคุณแดงมากครับ

สิ่งที่จะอุดช่องว่างระหว่างครูกับนักเรียนได้อย่างดีที่สุด อย่างมีความสุขที่สุดคือ ใจ  ครับ

ท่าน ผอ.ประจักษ์ครับ

      ถูกต้องและตรงใจผมที่สุดครับ   นั่นคือต้องใช้

สวัสดีครับ

ถือว่าเป็นโอกาสอันดี ที่ได้เรียนรู้ แลกเปลี่ยน ร่วมกันอาจารย์และศิษย์ การรับข้อมูลของแต่ละฝ่ายได้ประโยชน์ เพื่อนำไปปรับปรุง พัฒนาต่อไป ครับ

คุณครู  คะ

ความสุขของครู
ความสุขของนักเรียน
ความทุกข์ของครู
ความทุกข์ของนักเรียน

น่านำข้อมูลดิบ 4 ข้อ ที่กล่าวมานี้มาหาข้อสรุปเป็นข้อเดียวกันนะคะ
ท้าทายดีนะคะ

ขอบคุณอาจารย์เพชรากรมากครับ

     ผมจะนำข้อมูลดังกล่าวไปใช้ประโยชน์ เท่าที่จะพอทำได้ครับ

คุณแอนครับ

  ข้อมูลทั้ง 4  ประเด็น  ถ้าสามารถหาข้อสรุปร่วมกันได้ก็จะดีมากครับ

                     ขอบคุณครับ

ดีใจที่ได้อ่านความคิดเห็นของครูและนักเรียนค่ะ

จะได้เข้าใจปัญหานักเรียน ที่ไม่ค่อยชอบทำการบ้าน เคยเจอจากการสอนพิเศษค่ะ

ก็บอกน้องเค้าว่าถ้าทำการบ้านเป็นการฝึกฝนตัวเอง ถ้าไม่อยากทำที่บ้านก็มาทำที่โรงเรียนก็ได้ไม่ว่ากัน สังเกตก็ทำได้ค่ะ

เจอเด็ก3พี่น้องเป็นผู้ใหญ่ ทั้งซน ไม่ทำการบ้านทั้ง3คนค่ะ พอมาถึงหนูเลยบอกให้เค้าทั้ง3 ทำการบ้านค่ะ แบบว่าน้องๆเค้าเล่นเยอะค่ะ

• สวัสดีค่ะ ท่านรองฯวิชชา
• พูดถึงช่องว่างระหว่างครูนักเรียน
• นับวันจะเป็นปัญหาที่มองต่างมุม
• ด้วยวัย เป้าหมาย ความคิดต่างกัน
• หนทางที่ดีที่สุดน่าจะพบกันครึ่งทาง
• คงพอเป็นไปได้ เด็กกล้าพูด ครูรับฟัง
• แบบนี้คงจะแก้ไขปัญหาได้ระดับหนึ่งค่ะ

      ขอสนับสนุนกิจกรรมที่ดีของท่านค่ะ

สุดท้ายมาพบกันที่ ความสำเร็จ จริงไหมครับ

• แอบมาอ่านความรู้สึกเก่าๆ
• ที่เคยมีในอดีต
• แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้ว
• รักคุณครูค่ะ
• เอาภาพช่องหว่างระหว่างผู้ชายและดอกไม้มาฝาก  อิอิ

ครูกับนักเรียน แลกเปลี่ยนข้อขัดแย้งใจกัน  เป็นกิจกรรมเปิดใจกัน ดีคะ  จะได้ปรับปรุงทั้ง สองฝ่าย 

แล้วดำเนินตนไปตามหน้าที่  หน้าที่ใคร หน้าที่ตนเอง  แล้วพยายามแก้ไข ข้อขัดแย้งบกพร่องซึ่งกันและกัน

อยู่ที่ว่า ใครจะทำได้  แล้วก็มำได้นาน จะดีขึ้นหรือเปล่า ก็เท่านั้นคะ

คุณbeger0123ครับ

     นักเรียนไม่ทำการบ้าน  ถ้าบอกด้วยความรักความเมตตา  ก็น่าจะทำให้เขาเปลี่ยนใจมาทำการบ้านได้บ้างครับ

                     ขอบคุณครับ

คุณbeger0123ครับ

     ไม่ทำการบ้านเป็นคสามไม่รับผิดชอบครับ คงต้องช้วยๆกันบอกให้เขาทำ

                ขอบคุณครับ

ครูแป๋มครับ

      คิดตรงกับผมเลยครับ ผมว่าน่าจะพบกันครึ่งทาง    อย่างน้อยนักเรียนกล้าพูด ครูรับฟัง แล้วนำมาหาทางออกร่วมกัน

                         ขอบคุณมากครับ

ครูโย่งครับ

    สุดท้ายก็น่าจะมาพบกันที่ความสำเร็จครับ

                   ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณคุณมนัญญาครับ 

        ผู้ชายและดอกไม้  คุ้นๆนะครับ 555...

คุณสุครับ

    ก็คงจะต้องปรับปรุงทั้งสองฝ่ายแหละครับ   และน่าจะออกมาตรงพบกันครึ่งทาง

                 ขอบคุณมากครับ

• เป็นประเด็นเสวนาที่น่าสนใจมากเลยคะ
• ขออนุญาตินำข้อสรุปไปเผยแพร่ต่อนะคะ

5. small man
เมื่อ พฤ. 30 ก.ค. 2552 @ 07:48
1443690 [ลบ] [แจ้งลบ]

เข้ามาติดตามกิจกรรมที่สร้างสรรค์  ด้วยความดีความงามครับ

6. itom
เมื่อ พฤ. 30 ก.ค. 2552 @ 10:53
1443913 [ลบ] [แจ้งลบ]

• ขอบคุณ คุณครูpikul ที่แวะมาให้กำลังใจและนำภาพสวยๆ ของงานผีตาโขน ของจริงมาฝากคะ
• ขอบคุณ ท่านรองฯsmall man ที่ติดตามความเคลื่อนไหว และร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้เสมอมาคะ
  

ขอบคุณคุณitomมากครับ ที่เข้ามาเยี่ยม

รอยยิ้มจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนถ้าหาจุดลงตัวได้พอดี..นะคะ ทานขนมจีนกันเถอะนะคะ

ขอบคุณ ศน add ครับ

   ขนมจีนสีสวยดีครับ เพิ่งเคยเห็น

เอารูปใบมะละกอมาฝากค่ะ

คุณbeger0123ครับ

     จุดเด่นอยู่ที่ใบมะละกอนะครับ  ที่นำมาฝาก

                   ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ ท่านรอง

ครูบ่นก่อนสอน    ผิดคนเดียว  บ่นทั้งห้อง

อ่านข้อนี้นั่งยิ้มเลยค่ะ....เพราะรัก จึงบ่นใช่ไหม่ค่ะ

คุณKittyjumpครับ

    เพราะรักจึงบ่นแหละครับ

               ขอบคุณมากครับ

จากเวทีสภานักเรียน อ่านสรุปในบันทึกนี้ ตรงใจจริง จริงๆ เลยค่ะ (นึกถึงในอดีตค่ะ) ดีมากจริงๆ ที่ครูนักเรียนยุคนี้พบกันครึ่งทาง ขั้นต่อไปทำอะไรคะอาจารย์ ให้สภานักเรียน SWOT ทำTOWS metrix อีกนิดได้วิธีการเลยนะคะ เป็นกิจกรรมที่มีไว้ให้ท่านรองได้ลุ้นค่ะ

คุณดาวลูกไก่ครับ

    ต่อไปผมจะแจ้งให้แต่ละโรงเรียนทราบ  เพือขับเคลื่อนหาจุดลงตัวที่พอดี ด้วยบทบาทของ สภานักเรียนครับ  คงมีลุ้นพอสมควรครับ

                    ขอบคุณมากครับ

ถูกใจข้อนี้จังครับ เอาไปเลย 10 ดาว

"2. ครูให้งานมากเกินไป ให้งานเกินความสามารถที่จะทำได้"

ตรงมากๆ

คุณศรรามครับ

   การให้งานมาก คุณครูก็หวังจะให้เด็กพัฒนาครับ    แต่บางครั้งเด็กก็รับไม่ไหว  คงต้องหาความพอดีครับ

             ขอบคุณมากครับ

การปิดช่องว่างระหว่างครูกับนักเรียจะประสบความสำเร็จได้ด้วยการออกแบบระบบ(System design)เท่านั้น เมื่อการออกแบบระบบทั้ง 2 ฝ่ายมีส่วนร่วม

ระบบ(Quality system หรือ Set of management practices)เป็นตัวประสานครูกับนักเรียนดีที่สุดยุคนี้..ระบบออกมาในรูปคู่มือที่ คุณหญิงกษมา วรวรรณ กำลังทำอยู่ขณะนี้..แต่คู่มือน่าจะผ่านการเปรียบเทียบกับระบบที่ดีที่สุดก่อน(Benchmarking)

ความสามารถออกแบบระบบที่ดี(System design) นอกจากปิดช่องว่างแล้ว ยังสร้างความสำเร็จให้การปฏิรูปการศึกษาที่แท้จริง..และใช้เวลาปฏิรูปไม่เกิน 2 รอบ

เป้าหมายการศึกษาของชาติคืออะไร ?

เรื่องนี้นักการศึกษาระดับสูงพากันเข้าใจผิด..คิดว่าเป้าหมายของการศึกษาอยู่ที่การเรียนการสอน..การเรียนการสอนไม่สามารถปิดช่องว่างระหว่างครูกับนักเรียนได้

เป้าหมายการศึกษาของโลกยุคนี้ต้องอยู่ที่"ระบบ" เพราะระบบคือหลักประกันคุณคุณภาพการศึกษาตาม พ.ร.บ.การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 (และมาตรฐานสากล)

หากเป้าหมายของการศึกษาอยู่ที่การเรียนการสอน นอกจากไม่สามารถปิดช่องว่างข้างต้นและสร้างความล้มเหลวให้การปฏิรูปการศึกษาแล้ว..ยังทำลายความสามารถแข่งขันของการศึกษาด้วย( เช่น ม.อ.จะติด Top Ten ของ Webometrics ถ้ามีเป้าหมายที่ระบบ)

If the purpose of schooling is to ensure learning for all students, the notion of competing methodologies disappears.

Julie Horine, "Transforming Education Systemically" 1998

คนและเทคโนโลยีมีความสำคัญมากต่อการบริหารการศึกษาของชาติ..แต่ไม่สำคัญเท่าระบบ..บุคลากรทางการศึกษาที่ยอดเยี่ยมที่สุดจะล้มเหลว หากระบบนำไปสู่ความล้มเหลว (D.Keith Denton)

คุณ QM ครับ

ผมยังขาดระบบในการประสานครูกับนักเรียนอยู่ครับ สำหรับระบบที่แนะนำมา ผมว่าน่าจะตรงกับที่ผมต้องการครับ

ระบบ(Quality system หรือ Set of management practices)เป็นตัวประสานครูกับนักเรียนดีที่สุดยุคนี้

จะพยายามหามาศึกษาครับ

ขอบคุณมากครับ สำหรับข้อเสนอแนะดีๆ

เรียนอาจารย์วิชชา

ดีใจมากที่อาจารย์ตอบกลับและแสดงความต้องการหาหาเพื่อศึกษาระบบนี้ ผมมีความดเห็นว่า..ระบบที่ว่านี้สำคัญที่สุดของการศึกษาของโลก และเป็นหัวใจของการปฏิรูปการศึกษาของไทย แต่น่าเสียดายที่ได้รับการสนใจน้อยเกินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งการออกแบบระบบ

ผมเคยมีประสบการณ์ทำงานกับ"ระบบที่ดีที่สุดในระดับสากล"(US. Federal Government)และเห็นว่าการออกแบบระบบนั้นง่ายมากเพราะในอดีตทำงานอยู่กับระบบนี้ทุกวัน จึงได้เขียนวิธีการออกแบบระบบโดยแปลตามหนังสือแนะนำของรัฐบาลสหรัฐ...แต่เมื่อเพื่อนนำไปอ่านแล้ว..ไม่สามารถออกแบบได้

เช่นเดียวกับความล้มเหลวของการออกแบบระบบ(Quality Manual)ของ ISO 9000 เพราะการออกแบบให้นำไปปฏิบัติได้นั้นไม่ง่ายเลย เพราะระบบนี้นอกจากบอกวิธีปฏิบัติงานแล้ว..ระบบตัวนี้ยังต้องทำหน้าที่ตรวจประเมิน Quality Audit ด้วย

การออกแบบระบบจะประสบความสำเร็จได้ต้องได้เห็นตัวอย่างระบบด้วยตาตนเอง เช่น คู่มือ หรือ SOP(Standard Operating Procedures)..ซึ่งผมมีตัวอย่างของของจริง(US.Federal Government)ที่อยากมอบให้อาจารย์วิชชาเพื่อเผยแพร่ให้เป็นประโยชน์ต่อการศึกษาในเขตที่ท่านรับผิดชอบ

ผมเพิ่งทำคู่มือมาเล่มหนึ่งไว้แจกเพื่อนๆที่เป็นอาจารย์ เช่น อาจารย์ ดร.สุธรรม รัตนโชติ อาจารย์สมิต สัชฌุกร เป็นต้น ทำอย่างเป็นระบบให้ชื่อว่า"ระบบการฝึกอบรม"(Training System Manual)โดยผมเน้นเรื่อง Competence-based Training และบอกวิธีวิธีปฏิบัติเช่นการ Identify และการออกแบบระบบให้ด้วย

จุดเด่นของหนังสือเล่มนี้คือ Job Standard Manual ที่ระบุหน้าที่งานของประเทศไทยหลายร้อยตำแหน่งที่ทำให้ง่ายต่อการ Identify Training Needs ซึ่งเป็นวิธีการเดียวกันกับการปรับปรุงระบบกระบวนการ Process Management ซึ่งเป็นประเด็นสำคัญยิ่งของการบริหารคุณภาพ TQM และ Six Sigma

ผมรับรองว่าหนังสือคู่มือดังกล่าวดีแน่และตรงตามความต้องการของอาจารย์พอดี สำหรับหนังสือคู่มือประเภทนี้ยังไม่มีคนทำจำหน่ายในประเทศไทย อาจารย์วิชชาคงหาลำบากหน่อย อย่างไรก็ตาม ผมยินดีมอบให้อาจารย์โดยไม่คิดค่าตอบแทนใดๆทั้งสิ้นเพื่ออาจารย์ได้เผยแพร่กับเยาวชนต่อไป ปัญหาคือ คู่มือของผมเล่มนี้น่าจะหนักเกินกว่า 1 ก.ก.และผมอยากให้อาจารย์วิชชากับมือของผมเองเพื่อจะได้ชี้แจงถึงความทันสมัยที่สอดคล้องกับการบริหารสมัยใหม่ Quality Management และประโยชน์อื่นๆ อาจารย์วิชชาโปรดให้เบอร์โทรติดต่อที่ [email protected] เพื่อการนัดหมายเมื่ออาจารย์สะดวก

สวัสดีครับ   คุณQM

     ผมได้แจ้งเบอร์โทรแล้วครับ

              ขอขอบคุณล่วงหน้าครับ

การลดช่องว่างระหว่างครูกับเด็กๆ เป็นเรื่องที่ต้องหาช่องทาง

ไตรรัตน์ แก้ว 3 ประการ รายละเอียดลองแลกเปลี่ยนและแนะนำกันที่http://gotoknow.org/blog/siriwanbanthaen

ดูนะคะ เรามีความคิดและแนวทางร่วมกันในการปัญหาเด็กๆปฏิเสธห้องเรียน

ด้วยกัน ช่วยกันนะคะ

ขอบคุณคุณครูSiriwanมากครับ

ขอบคุณครับเป็นแนวคิดที่ดีจะนำไปใช้ในห้องเรียน

ผมมีความรู้สึกแปลกๆครับ ไม่มีฝ่ายไหนพูดถึงชีวิต "นอกโรงเรียน" เลย เป็น version ความสุข/ทุกข์ ของคนที่ขาดบริบทภายนอกเรียกว่า 100% ก็ว่าได้ อาจารย์ว่าแปลกดีไหมครับ?